Την αντίθεση του στην μετεγκατάσταση του καζίνου της Πάρνηθας στο Μαρούσι, εξέφρασε σχεδόν σύσσωμο το Περιφερειακό Συμβούλιο κατά την πρώτη συνεδρίαση του 2020, υιοθετώντας μάλιστα σχετικό ψήφισμα της ΚΕΔΚΕ (19 Απρίλιου 2019) σύμφωνα με το ΑΠΕ-ΜΠΕ.
Με τη θέση αυτή είχαν τοποθετηθεί ήδη από το 2018, όταν ενέσκηψε το ζήτημα της μετεγκατάστασης, φορείς και συλλογικότητες των όμορων δήμων, μεταξύ των οποίων και ο δήμος Αμαρουσίου. Ο περιφερειάρχης έχει εκφραστεί διαχρονικά επαναλαμβανόμενα και δεσμευτικά μέσω των θέσεων του προέδρου της ΚΕΔΕ και του δημάρχου Αμαρουσίου στο παρελθόν. Ο ίδιος, στην τοποθέτηση του επισήμανε ότι «θα ήταν γόνιμο και ωφέλιμο να μείνουμε σε αυτή την άποψη, ει δυνατόν όλες οι παρατάξεις, για να μπορέσει να δημιουργηθεί και η ομόφωνη απόφαση η οποία έχει και μεγάλη αξία».
Συγκεκριμένα, το ψήφισμα του ΔΣ της ΚΕΔΚΕ το οποίο τέθηκε υπόψη του Σώματος και υπερψηφίστηκε, συντάσσεται με τα ψηφίσματα των δημοτικών συμβουλίων των δήμων Αμαρουσίου, Λυκόβρυσης, Πεύκης, Χαλανδρίου και Ηρακλείου, που ζητούν να μη μεταφερθεί το καζίνο της Πάρνηθας μέσα σε αστικό ιστό, δίπλα σε κατοικίες και σχολεία, σε περιοχή κυκλοφοριακά και περιβαλλοντικά κορεσμένη όπως είναι το κτήμα Δηλαβέρη στο Μαρούσι επί της Λεωφόρου Κηφισίας.
Σημειώνεται ότι το Κτήμα Δηλαβέρη που έχει επιλεγεί, εκτείνεται σε έκταση 40 στρεμμάτων και σε χώρο που βρίσκεται στη συμβολή των λεωφόρων Σπύρου Λούη και Κηφισίας κοντά στο εμπορικό κέντρο Golden Hall.
Το θέμα τέθηκε προς συζήτηση εκτός ημερήσιας διάταξης με τον χαρακτηρισμό του κατεπείγοντος λόγω της επικείμενης συζήτησης, στις 7 Φεβρουαρίου στο ΣΤΕ, της αίτησης ακύρωσης που έχουν καταθέσει οι όμοροι δήμοι επί της έγκρισης της μετεγκατάστασης. Τη συζήτηση προκάλεσαν οι επικεφαλής των παρατάξεων που πρόσκειται στο ΚΚΕ, τη ΛΑΕ και την Ανταρσία, Γιάννης Πρωτούλης, Μαριαννα Τσιχλη, Κωστας Τουλγαρίδης αλλα με τις θέσεις τους συμφώνησαν και οι λοιποί εκπρόσωποι των παρατάξεων οι οποίοι μεταξύ άλλων υπογράμμισαν ότι πρόκειται για έναν από τους ελάχιστους ελεύθερους χώρους που αντί να γίνουν χώροι πρασίνου, δίνονται για μία τέτοια δραστηριότητα, βορά στα επιχειρηματικά συμφέροντα και στην κερδοφορία των οικονομικά ισχυρών.
Κατήγγειλαν ότι έχουν προδιαγράψει να θυσιάσουν έναν από τους τελευταίους ελάχιστους ελεύθερους χώρους μίας έκτασης 50 στρεμμάτων μέσα στην καρδιά των του αστικού ιστού. Εξέφρασαν αμφιβολία και για τα μόλις δέκα στρέμματα που αφήνουν για πράσινο εάν ποτέ υλοποιηθεί το σχέδιο στο σύνολο. Γιατί όπως είπαν συνήθως πάντα ότι προβλέπεται να γίνει χώρος πρασίνου, αυτό είναι που ξεχνιέται από τα επενδυτικά σχέδια.
