Το ΣτΕ ακύρωσε ανέγερση ξενοδοχειακής μονάδας στη Μύκονο, με νέα απόφαση για τις εκτός σχεδίου παρόδιες ιδιοκτησίες

Αποκάλυψη ecopress

Του Αργύρη Δεμερτζή/

Το Συμβούλιο της Επικρατείας με νέα απόφαση του έκρινε παράνομη και ακύρωσε την Απόφαση Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων (ΑΕΠΟ), σηκώνοντας απαγορευτικό σε ιδιωτική επένδυση ανέγερσης ξενοδοχειακής μονάδας στην Μύκονο, σε οικόπεδο το οποίο  προορίζονταν να κτιστεί, με τους ισχύοντες όρους δόμησης για τις εκτός σχεδίου παρόδιες ιδιοκτησίες.

Η νέα απόφαση του ΣτΕ για την ξενοδοχειακή μονάδα στην Μύκονο κινείται ακριβώς στην ίδια κατεύθυνση με την πρόσφατη απόφαση του ΣτΕ δείτε εδώ το αποκλειστικό ρεπορτάζ του ecopress,  η οποία  ακυρώνει τις διοικητικές πράξεις αναγνώρισης δημοτικών, αγροτικών και κοινοτικών οδών στις εκτός σχεδίου περιοχές όλης της χώρας.

Οι νέες αποφάσεις του ΣτΕ ανοίγουν πελώριο  θέμα νομιμότητας για χιλιάδες παρόδιες  ιδιοκτησίες, που έχουν ανεγερθεί με νόμιμη οικοδομική άδεια και παράλληλα «παγώνει» η οικοδομή και η κτηματαγορά στις εκτός σχεδίου περιοχές.

Συγκεκριμένα η νέα απόφαση του ΣτΕ ( με αριθμό 1456/2018 και θέμα «παράνομη ΑΕΠΟ για ανέγερση ξενοδοχειακής μονάδας σε γήπεδο το οποίο  δεν βεβαιώνονται οι προϋποθέσεις οικοδομησιμότητας»), η οποία βρίσκεται στο στάδιο της καθαρογραφής εκδόθηκε με πρόεδρο την Αγγ. Θεοφιλοπούλου και εισηγήτρια την  Μ. Γκορτζολίδου.

Ακυρώνει ως παράνομη την περιβαλλοντική αδειοδότηση (ΑΕΠΟ), που ο ιδιώτης επενδυτής είχε ήδη εξασφαλίσει και απαγορεύει την ανέγερση της ξενοδοχειακής μονάδας στην Μύκονο.

Η νέα απόφαση του ΣτΕ θέτει σε απόλυτη αμφισβήτηση διοικητική πράξη του δημάρχου Μυκόνου, που βεβαίωνε ότι η ανέγερση της νέας μονάδας πρόκειται να γίνει σε οικόπεδο με πρόσωπο σε εγκεκριμένο δημοτικό δρόμο.

Το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο θέτει επίσης σε αμφισβήτηση όλο το πλέγμα των διοικητικών πράξεων χαρακτηρισμού της οδού,  τονίζοντας ότι δεν υπάρχει επίσημο στοιχείο που να βεβαιώνει ότι «για την εν λόγω οδό έχει λάβει χώρα αναγνώρισή της ως κυριότερης ή μοναδικής με την έκδοση προεδρικού διατάγματος»

Επί της ουσίας και η νέα απόφαση του ΣτΕ αποδέχεται μόνον τις σχετικές αποφάσεις αναγνώρισης οδών σε εκτός σχεδίου περιοχές, που έχουν γίνει από το κεντρικό κράτος. Δηλαδή στο πλαίσιο ολοκληρωμένων Πολεοδομικών σχεδίων, με έκδοση σχετικού Προεδρικού Διατάγματος και υπογραφή υπουργού, οι οποίες συγκριτικά με το σύνολο των περιπτώσεων σε όλη την επικράτεια είναι ελάχιστες.

Το θέμα με τις εκτός σχεδίου παρόδιες ιδιοκτησίες μετά τις σχετικές αποφάσεις του ΣτΕ φαίνεται να παίρνει μεγαλύτερες διαστάσεις. Στο ΥΠΕΝ , όπως αποκάλυψε  δείτε εδώ το αποκλειστικό ρεπορτάζ του ecopress , ήδη με απόφαση της Γενικής Διευθύντριας Πολεοδομίας του ΥΠΕΝ συστάθηκε «ομάδα εργασίας με σκοπό την επίλυση των θεμάτων που έχουν ανακύψει μετά από σχετικές Αποφάσεις του ΣτΕ που ακυρώνουν διοικητικές πράξεις αναγνώρισης οδών σε εκτός σχεδίου περιοχές» με αυστηρό χρονοδιάγραμμα μέχρι 31/12/2018.

 Η νέα απόφαση του ΣτΕ

Στη νέα απόφαση του ΣτΕ (υπ, αριθμό 1456/2018), που ακυρώνει την ΑΕΠΟ ανέγερσης ξενοδοχειακής μονάδας στη Μύκονο σημειώνεται ότι:

-Το γήπεδο, επί του οποίου πρόκειται να κατασκευασθεί η ξενοδοχειακή μονάδα που αδειοδοτήθηκε περιβαλλοντικά με την ήδη προσβαλλόμενη πράξη, έχει πρόσωπο σε οδό, η οποία, σύμφωνα με βεβαίωση του Δημάρχου Μυκόνου, ενώνει μεταξύ τους δύο επαρχιακές οδούς και είναι ασφαλτοστρωμένη σε όλο της το μήκος δημόσια οδός πλάτους 10,00 μ., σύμφωνα, δε με μεταγενέστερη βεβαίωση του Δημάρχου Μυκόνου η εν λόγω οδός είναι αγροτική, ξεκινά από τον επαρχιακό δρόμο του Αγίου Ιωάννη και καταλήγει σε άλλο δρόμο. Από τα στοιχεία, όμοιο, αυτά δεν προκύπτει αν η εν λόγω οδός έχει το χαρακτήρα δημοτικής ή κοινοτικής οδού, αν ενώνει οικισμούς κ.ο.κ. και αν έχει λάβει χώρα αναγνώρισή της ως κυριότερης ή μοναδικής με την έκδοση προεδρικού διατάγματος. Δεν προκύπτει, επίσης, αν έχει λάβει χώρα με τη νόμιμη διαδικασία, δηλαδή ομοίως με την έκδοση προεδρικού διατάγματος λόγω του χαρακτήρα της Μυκόνου ως προστατευόμενης περιοχής, η αναγνώρισή της ως οδού προϋφιστάμενης του 1923 που προέκυψε από ιδιωτική βούληση, ούτε, άλλωστε, η Διοίκηση ή ο παρεμβαίνων προβάλλουν σχετικό ισχυρισμό, τούτο δε ανεξαρτήτως αν η αναγνώρισή της με τη διαδικασία αυτή θα καθιστούσε το ακίνητο του παρεμβαίνοντος οικοδομήσιμο. Η προσβαλλόμενη απόφαση, επιτρέπουσα την ανέγερση της επίδικης ξενοδοχειακής μονάδας επί γηπέδου, χωρίς όμως να βεβαιώνεται η συνδρομή των προϋποθέσεων δομησιμότητάς του, είναι ακυρωτέα κατά τον βασίμως προβαλλόμενο λόγο ακυρώσεως».

Συνέπειες

Με βάση τις ακυρωτικές αποφάσεις του ΣτΕ αμφισβητείται η νομιμότητα πολλών χιλιάδων κτιρίων όλων των κατηγοριών (κατοικίες, βιομηχανικές και βιοτεχνικές μονάδες, και κάθε είδους άλλες χρήσεις),  που έχουν ανεγερθεί με οικοδομικές άδειες,  οι οποίες έχουν εκδοθεί με τις διατάξεις  της κατά παρέκκλιση εκτός σχεδίου δόμησης του ΠΔ του 1985, ως παρόδιες σε χαρακτηρισμένους δημοτικούς και κοινοτικούς δρόμους ιδιοκτησίες.

Ταυτοχρόνως ένα μεγάλο πλήθος οικοπέδων που έχουν πρόσωπο σε δημοτικούς και κοινοτικούς δρόμους τουλάχιστον προς το παρόν «αχρηστεύεται»,  καθώς οι ιδιοκτήτες τους  δεν μπορούν να κάνουν άμεση χρήση των διοικητικών πράξεων αναγνώρισης δημοτικών και κοινοτικών οδών , προκειμένου να εκδώσουν νόμιμες οικοδομικές άδειες και να αξιοποιήσουν τις περιούσιες τους. Παράλληλα δημιουργούνται επιπτώσεις στην κτηματαγορά καθώς  αλλάζουν τα δεδομένα και η αξία των ακινήτων για  αγοραπωλησίες εκτός σχεδίου οικοπέδων, που εμπίπτουν στις σχετικές με την απόφαση του ΣτΕ ανατροπές και εξελίξεις.