Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας από τους πολλούς, για όλους

Του Γιώργου Αρβανιτίδη*

Η κλιματική κρίση και η υποβάθμιση του περιβάλλοντος αποτελούν πλέον υπαρξιακή απειλή για τον πλανήτη και ειδικά οι χώρες της Μεσογείου θα πληγούν με μεγαλύτερη σφοδρότητα. Η Ε.Ε. έθεσε μέσω της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας τον στόχο να καταστήσει την Ευρώπη κλιματικά ουδέτερη έως το 2050 και να τονώσει την οικονομία της μέσω της προώθησης της καινοτομίας στις «πράσινες» τεχνολογίες. Η μετατροπή των κλιματικών και περιβαλλοντικών προκλήσεων σε ευκαιρίες που ονομάζουμε ως «πράσινη» μετάβαση θα πρέπει να γίνει με δίκαιο τρόπο, χωρίς αποκλεισμούς.

Κύριο εργαλείο για την «πράσινη» μετάβαση είναι η αλλαγή του ενεργειακού μείγματος και η γρήγορη ανάπτυξη έργων Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας. Την κατεύθυνση αυτή, ιδιαίτερα εμείς στο ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Αλλαγής, που ήμασταν από τους πρωτοπόρους της «πράσινης» μετάβασης επιδιώξαμε να υπηρετήσουμε μεγαλώνοντας το μερίδιο των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) στη χώρα μας, με παραγωγή ενέργειας σε μεγάλο βαθμό από τη λαϊκή βάση και με διάθεση συμβάσεων σε μικρούς παραγωγούς και αγρότες.

Το βασικό ζητούμενο για εμάς είναι το πως πετυχαίνει κανείς την κλιματική ουδέτερη οικονομία και την βιώσιμη ανάπτυξη με «πράσινη» ενέργειας και με ποιους κανόνες μπορεί αυτό να γίνει. Εδώ αρχίζουν οι διαφοροποιήσεις, η διαφορετική αντίληψη, η διαφορετική οπτική γωνία και οι μεγάλες αποστάσεις που μας χωρίζουν από την Κυβέρνηση.

Οι καθυστερήσεις στα έργα ΑΠΕ εκτινάσσουν πλέον το ενεργειακό κόστος για όλους τους καταναλωτές και οδηγούν σε πολλά ενεργειακά αδιέξοδα. Την στιγμή που το ενεργειακό κόστος έχει αυξηθεί δραματικά, ενώ θα μπορούσε να είναι κατά πολύ μειωμένο, αν είχαμε περισσότερες ΑΠΕ η κυβέρνηση σπατάλησε πολύτιμο χρόνο 3 χρόνια τώρα, αλλάζοντας διαρκώς τους κανόνες στην ενεργειακή αγορά και η κύρια επιλογή της είναι η στήριξη μεγάλων έργων και φαραωνικών επενδυτικών σχεδίων που απαιτούν χρόνο για να κατασκευαστούν.

Παράλληλα, είναι αυτονόητο ότι η πολύ μεγάλη διείσδυση των κυμαινόμενων ΑΠΕ στο ενεργειακό μίγμα, απαιτεί και μεγάλη ανάπτυξη των μέσων αποθήκευσης σε διασπορά. Και εδώ η Κυβέρνηση θέτει εμπόδια στην ομότιμη συμμετοχή στις χρηματοδοτήσεις και τις διασυνδέσεις μικρών και μεσαίων έργων παραγωγής και αποθήκευσης ενέργειας. Ενώ την ώρα που η Ε.Ε., στο πλαίσιο των προτάσεων του RepowerEU, καταλαβαίνει επιτέλους την σημασία ύπαρξης ευρωπαϊκής βιομηχανίας παραγωγής «πράσινων» υλικών, εμείς εδώ στην Ελλάδα δεν έχουμε αξιολογήσει καθόλου τις πολιτικές ενίσχυσης της έρευνας σε τεχνολογίες και υλικά υποδομών για ΑΠΕ, και δεν έχουμε κάνει τις απαραίτητες ενέργειες ώστε να παράγονται εδώ.

*Γιώργος Αρβανιτίδης,  Βουλευτής Β΄Θεσσαλονίκης, Τομεάρχης Περιβάλλοντος Ενέργειας ΠΑΣΟΚ ΚΙΝΑΛ

Πηγή:  “Το Περίπτερον”