Του Χρήστου Στάικου*
Η Ελλάδα και η ΕΕ χρειάζονται προοδευτικές μεταρρυθμίσεις στην κατεύθυνση της εμβάθυνσης και της διεύρυνσης της δημοκρατίας και των δικαιωμάτων, παράλληλα με ένα παραγωγικό πρότυπο που να στοχεύει στην αειφόρο και δίκαιη ανάπτυξη.
Ειδικά για τη χώρα μας, η επιτάχυνση των διαδικασιών για την ολοκλήρωση της τελευταίας αξιολόγησης και την οριστική έξοδο από τα μνημόνια, αλλά και για τη μεταμνημονιακή εποχή, συνδέεται με τα ευρύτερα θέματα μεταρρυθμίσεων που έγιναν ή πρόκειται να γίνουν.
ΟΙ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΙΣ έτσι κι αλλιώς έχουν αναχθεί σε μέγιστο ζήτημα, όχι μόνο λόγω των συμφωνιών μας με τους εταίρους μας, αλλά και ως προϋπόθεση επαναδιοργάνωσης και ανάταξης για την ίδια τη χώρα από τις πολιτικές δυνάμεις.
ΟΦΕΙΑΟΥΜΕ ΟΜΩΣ να ανατρέψουμε κάποιους μύθους που κυριάρχησαν κυρίως τα χρόνια της κρίσης, κατά τα οποία, δυστυχώς, ο όρος μεταρρύθμιση έχει συνδεθεί -και εύλογα- από τους πολίτες με δυσάρεστες οικονομικά και εργασιακά αλλαγές, που συρρικνώνουν μισθούς, συντάξεις και εργασιακά δικαιώματα και οδηγούν σε μια ευρύτερη νεοφιλελεύθερη οικονομική και πολιτική φιλοσοφία, που κατευθύνει τις σχέσεις μεταξύ πολιτών και κράτους και μεταξύ πολιτείας και αγοράς.
Και οφείλουμε επίσης να ανατρέψουμε μύθους και να αναφερθούμε σε μικρότερες ή μεγαλύτερες μεταρρυθμίσεις που έγιναν ή έχουν αρχίσει να υλοποιούνται αυτή την τριετία και σχετίζονται, μεταξύ άλλων, με την αλλαγή του επενδυτικού περιβάλλοντος και προτύπου, όπως η έναρξη της απλοποίησης των αδειοδοτήσεων σε κλάδους της οικονομίας, η κατεύθυνση των πόρων χρηματοδότησης (π.χ., ΕΣΠΑ – αναπτυξιακός νόμος) περισσότερο σε μικρομεσαίες επιχειρήσεις, η εμβληματική και ουσιαστική μεταρρύθμιση για τη διαμόρφωση δασολογίου – κτηματολογίου, που θα αποσαφηνίσει της χρήσεις γης, καθώς και η αύξηση των χρηματοδοτήσεων για την έρευνα και την αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού για την παραγωγή προϊόντων με υψηλή προστιθέμενη αξία, ταυτόχρονα με την ενίσχυση της εξωστρέφειας.
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΟΥΜΕ, λοιπόν, σήμερα τη διαφορά μεταξύ κάποιων αναγκαστικών και αναγκαίων προσαρμογών και των μεγάλων κοινωνικών, οικονομικών και διαρθρωτικών αλλαγών και προοδευτικών μεταρρυθμίσεων τις οποίες πιστεύει και προτείνει μια σύγχρονη, ριζοσπαστική, δημοκρατική, ευρωπαϊκή Αριστερά. Και πάνω στις μεγάλες αυτές προοδευτικές αλλαγές να χτιστούν κοινωνικές πολιτικές συμμαχίες, οι οποίες να δίνουν δύναμη και προοπτική στο μέλλον της χώρας και να αποτελούν καταλύτη θετικών εξελίξεων σε ευρωπαϊκό επίπεδο με ουσία και πολιτικό περιεχόμενο στην Αριστερά, προσδίδοντας ταυτόχρονα και νέο νόημα στην ιδεολογική – πολιτική σύγκρουση μεταξύ Δεξιάς και Αριστερός.
Η ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ Αναθεώρηση, το εκλογικό σύστημα, η λειτουργία της δημόσιας διοίκησης, το εύρος και η αποτελεσματικότητά της, η παιδεία και η εκπαίδευση γενικότερα, η σύνδεση της εκπαίδευσης και της έρευνας με την αγορά, η ενεργειακή πολιτική και η καταπολέμηση της ενεργειακής φτώχειας, η κλιματική αλλαγή και η προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος, σε συνδυασμό με την ανάπτυξη ιδιωτικών και δημόσιων επενδύσεων που έχει ανάγκη η χώρα, είναι μόνο μερικά από τα θέματα που θα μας απασχολήσουν το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα.
Η ενίσχυση της Προοδευτικής Συμμαχίας (Progressive Caucus: Αριστερά – Πράσινοι – Σοσιαλδημοκρατία) στο Ευρωκοινοβούλιο για ριζικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα, όπως η διαμόρφωση πολιτικών συνοχής, η ενίσχυση του Ευρωκοινοβουλίου, η αύξηση του προϋπολογισμού κ.ά„ είναι αναγκαία για την επόμενη μέρα και της ΕΕ.
ΕΠΕΙΤΑ ΑΠΟ αρκετά χρόνια πολύπλευρης κρίσης, η Αριστερά καλείται και πολιτικά και ιδεολογικά κυρίως να δείξει ότι μπορεί να προτείνει ένα ολοκληρωμένο σχέδιο για την επόμενη μέρα της χώρας που θα πατάει στις δικές μας ανάγκες και ιδιαιτερότητες και θα παρακολουθεί τις διεθνείς πολιτικές, κοινωνικές και τεχνολογικές εξελίξεις, απαντώντας με σαφήνεια και με σχέδιο σε μεγάλες προκλήσεις.
Η ΜΕΤΑΜΝΗΜΟΝΙΑΚΗ περίοδος βάζει την Αριστερά να (ξανα)μιλήσει με τους πολίτες και να φτιάξει, όχι μόνο ένα οικονομικό σχέδιο για την ανάταξη της χώρας, αλλά και να δημιουργήσει τις συνθήκες για τις μεγάλες αλλαγές και μεταρρυθμίσεις με προοδευτικό και κοινωνικό πρόσημο.
Η Αριστερά καλείται και πολιτικά και ιδεολογικά κυρίως να δείξει ότι μπορεί να προτείνει ένα ολοκληρωμένο σχέδιο για την επόμενη μέρα της χώρας
* Μέλος της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ, π. πρόεδρος Enterprise Greece
