Εκσυγχρονισμός εκπαιδευτικού συστήματος: επίκαιρη περιπέτεια 33 ετών!

Του Νίκου Ηλιάδη*

Εξακολουθούν να είναι και σήμερα επίκαιρες οι προτάσεις για τον εκσυγχρονισμό του εκπαιδευτικού συστήματος που διαμορφώθηκαν το 1990, αφού συμπεριελάμβαναν πλήθος στοιχείων που επιδιώκεται να επιτευχθούν σήμερα με καθυστέρηση 33 ετών, όπως τα μη κρατικά πανεπιστήμια.

Μη Κρατικά Πανεπιστήμια, και άλλες εκπαιδευτικές και αντιαναπτυξιακές καθυστερήσεις για 33 χρόνια.

Οι προτάσεις για τον εκσυγχρονισμό του εκπαιδευτικού συστήματος, (δείτε το και ιστορικής σημασίας πρωτότυπο κείμενο),  είχαν δημοσιευθεί με υπουργό τον Βασίλη Κοντογιαννόπουλο, και πρωθυπουργό τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη τον Δεκέμβριο του 1990 και δεν εφαρμόσθηκαν, λόγω των τότε πολιτικών και κοινωνικών αντιδράσεων, με τεράστιο και πολύπλευρο κόστος.

Συμπεριλάμβανονταν, μεταξύ άλλων:

– η αξιολόγηση στην εκπαίδευση,

-πρόγραμμα εκπαίδευσης καθηγητών προ του διορισμού τους στην εκπαίδευση (αναρωτιέται κανείς πως γίνεται μέχρι σήμερα η αντικειμενική αξιολόγηση των μαθητών στο σχολείο και οι εισαγωγικές εξετάσεις από ανεκπαίδευτους και στην αξιολόγηση εκπαιδευτικούς),

-εκσυγχρονισμός των διαδικασιών διοίκησης της εκπαίδευσης,

-εκσυγχρονισμός της πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση,

-πρότυπα και πειραματικά σχολεία,

-σύνδεση της εκπαίδευσης με την αγορά εργασίας,

-εκσυγχρονισμός των πανεπιστημιακών σπουδών,

–ποιοτική αναβάθμιση σε όλα τα επίπεδα.

Aναβάθμιση και οργάνωση της τεχνικής επαγγελματικής εκπαίδευσης

Όσον αφορά στην  αναβάθμιση και οργάνωση της τεχνικής επαγγελματικής εκπαίδευσης, όλοι τονίζουν τη σπουδαιότητά της, ώστόσο δεν υπάρχει και σήμερα ούτε μια πανεπιστημιακή σχολή, που να ασχολείται με αυτήν και να παράγει τα στελέχη της σε αντίθεση με την γενική εκπαίδευση που παράγουν οι λεγόμενες εκπαιδευτικές σχολές πλήθος αποφοίτων που δεν πρόκειται να διορισθούν ποτέ στην εκπαίδευση. Οι απόφοιτοι αυτοί κανονικά θα έπρεπε να κατευθύνονται στην όποια αγορά εργασίας και να είναι υποψήφιοι για την εκπαίδευση μόνον αυτοί που θα παρακολουθούσαν πρόσθετο πρόγραμμα παιδαγωγικής βασικής εκπαίδευσης.

Η ΣΕΛΕΤΕ που υποτίθεται ότι «ανωτατοποιήθηκε» και έγινε ΑΣΠΑΙΤΕ διοικείται και σήμερα αντίθετα με βασικές πανεπιστημιακές προδιαγραφές από διορισμένο διοικητικό συμβούλιο και έχει 19 παραρτήματα. Η επαγγελματική εκπαίδευση διοικείται με κεντρικό έλεγχο από τον ΕΟΠΕΠ και τη Γενική Γραμματεία του Υπουργείου Παιδείας, από αρμοδίους χωρίς εκπαίδευση στην επαγγελματική εκπαίδευση αφού δεν υπάρχει καμιά πανεπιστημιακή σχολή στην Ελλάδα, αντίθετα με τις Ευρωπαϊκές Πρακτικές που πλήθος Επαγγελματικών ενώσεων, καθορίζουν τις προδιαγραφές για εγγραφή των μελών τους για την άσκηση του κάθε επαγγέλματος , συνδέοντας έτσι και την εκπαίδευση με την αγορά εργασίας.

Ιδιωτική τριτοβάθμια εκπαίδευση

Στην αιχμή των προτάσεων για τον εκσυγχρονισμό του εκπαιδευτικού συστήματος είχε τεθεί η  ίδρυση πανεπιστημιακών ιδρυμάτων εφαρμογής (ΠΙΕ), για ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα, πλήρως αυτοδιοικούμενα, που θα παρέχουν πτυχία ισότιμα των πανεπιστημίων.

Και γενικότερα η σύνδεση της εκπαίδευσης με τις ανάγκες της σύγχρονης εποχής στο διεθνοποιημένο και ραγδαία εξελισσόμενο κοινωνικό και παραγωγικό περιβάλλον.

Στις προτάσεις σχετικά με την ιδιωτική τριτοβάθμια εκπαίδευση στο κείμενο των προτάσεων αναφέρεται ότι:

–«Η ιδιωτική τριτοβάθμια εκπαίδευση θα αποτρέψει τη διαρροή συναλλάγματος και ανθρώπινου δυναμικού , θα συμβάλει στην ανάπτυξη της ακαδημαϊκής διδασκαλίας και έρευνας , και θα ενισχύσει την άμιλλα με τα κρατικά Πανεπιστήμια και τα ΠΙΕ. Με δεδομένη τη διατύπωση του άρθρου 16 του Συντάγματος , σε συνδυασμό με τα πορίσματα της ειδικής επιτροπής που συγκροτήθηκε από το Υπουργείο Παιδείας για τις δυνατότητες ίδρυσης και λειτουργίας μη κρατικών ΑΕΙ, και με βάση τη διεθνή εμπειρία οι ακόλουθες προτάσεις προσδιορίζουν τις σημερινές δυνατότητες:

α) Ίδρυση μη κρατικών Πανεπιστημίων και ΠΙΕ από Ν.Π.Δ.Δ. και Ο.Τ.Α.

β) Λειτουργία Παραρτημάτων αναγνωρισμένων Πανεπιστημίων της αλλοδαπής.

Η χορήγηση και ανάκληση των αδειών θα γίνεται με πράξεις του Υπουργού Παιδείας και μετά από γνωμοδότηση υψηλής στάθμης ακαδημαϊκού οργάνου, το οποίο θα αποφαίνεται για τους σχετικούς όρους, καθώς και για τα προσόντα του διδακτικού προσωπικού, τα προγράμματα σπουδών, την απαιτούμενη υλικοτεχνική υποδομή, τη φερεγγυότητα των φορέων, την επιλογή φοιτητών, την πορεία της εκπαιδευτικής διαδικασίας και τη χορήγηση των πτυχίων.»

Η ομάδα εργασίας

Στην ομάδα που είχε επεξεργασθεί και διαμορφώσει τις προτάσεις αυτές υπό τον Βασίλη Κοντογιαννόπουλο είχαν συμμετοχή ο Κορνήλιος Καραμητσάνης σύμβουλος του υπουργού , ο Γεώργος Καραμπατζός ειδικός γραμματέας για την ανώτατη εκπαίδευση , ο Νίκος Ηλιάδης ειδικός γραμματέας για τα ΤΕΙ και κατόπιν σύμβουλος του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου.

Δείτε τις προτάσεις, που είχαν εκδοθεί και κυκλοφορήσει τον Δεκέμβριο του 1990, 33 χρόνια πριν με τις γνωστές αντιδράσεις που σήμερα είναι υποχρεωτική προϋπόθεση για την ανάπτυξη της χώρας.

*Νίκος Ηλιάδης , Πολ/κός Μηχ/κός Ε.Μ.Π. ,M.Sc. ( Structural Engineering , Concordia University Montreal Canada ) , Ph.D.( University of Maryland USA, -Technology and Vocational Education ), τ.Ειδ.Γραμματέας του ΥΠΕΠΘ ,τ. εκπρόσωπος των Υπουργείων Παιδείας και Πολιτισμού στη Μόνιμη Ελληνική Αντιπροσωπεία στις Βρυξέλλες ( Μ.Ε.Α. ) τ.Διοικητής ΠΓΝ «ΑΤΤΙΚΟΝ , τ. μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ένωσης Παιδαγωγικών Ινστιτούτων της Ευρώπης (http://www.cidree.org/), τ. εκπρόσωπος της Κυβέρνησης στο Δ.Σ. του CEDEFOP (https://www.cedefop.europa.eu/ )του Ευρωπαϊκού Κέντρου για την Επαγγελματική Εκπαίδευση και Κατάρτιση , Επίτιμος Σύμβουλος του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου.