Γερμανία: η νομοθεσία για το κλίμα βλάπτει ατομικές ελευθερίες και δικαιώματα!

Η επιβάρυνση των επόμενων γενεών με τη μεγαλύτερη ευθύνη για τον περιορισμό των εκπομπών καυσαερίων συνιστά παραβίαση θεμελιωδών ελευθεριών τους, αποφάνθηκε το Ομοσπονδιακό Συνταγματικό Δικαστήριο της Γερμανίας, που έκρινε ανεπαρκή τη νομοθεσία για την προστασία του κλίματος, με την αιτιολογία  ότι  αφήνει για την επόμενη ημέρα μεγάλο μέρος των θεσμοθετημένων υποχρεώσεων της χώρας.

Η Γερμανία, αν και έχει αποφασίσει τη μείωση των καυσαερίων κατά 55% έως το 2030, όπως προβλέπει η Ευρωπαϊκή Ένωση, μεταθέτει το μεγαλύτερο βάρος της εφαρμογής της Συμφωνίας των Παρισίων για το Κλίμα μεταγενέστερα, παραβιάζοντας, όπως έκρινε το Συνταγματικό Δικαστήριο, θεμελιώδεις ελευθερίες των νεότερων πολιτών.

«Προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι, η μείωση που απαιτείται να γίνει μετά το 2030 θα πρέπει να επιτευχθεί με επείγουσες διαδικασίες και πολύ σύντομα. Αν η Γερμανία έχει εξαντλήσει μέχρι τότε το επιτρεπόμενο όριό της, οι μελλοντικές γενιές θα έρθουν αντιμέτωπες με σοβαρή απώλεια ελευθεριών», αναφέρει το Δικαστήριο στην απόφασή του, εξηγώντας ότι «σχεδόν όλες οι ελευθερίες μπορούν δυνητικά να επηρεαστούν από μια μελλοντική υποχρέωση μείωσης της εκπομπής καυσαερίων, καθώς σχεδόν όλες οι πλευρές της ζωής των ανθρώπων συνδέονται με την εκπομπή καυσαερίων».

Σύμφωνα με την σημερινή απόφαση του Δικαστηρίου, η οποία εκδόθηκε έπειτα από προσφυγή ακτιβιστών για θέματα περιβάλλοντος, η νομοθεσία για την Κλιματική Αλλαγή δεν περιλαμβάνει επαρκείς πληροφορίες σχετικά με το πώς θα περιοριστούν οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα μετά το 2030, οπότε και ολοκληρώνονται οι ισχύοντες στόχοι της κυβέρνησης, η οποία καλείται τώρα να αναθεωρήσει τη νομοθεσία έως το τέλος του επόμενου έτους.

«Παραβιάζεται το δικαίωμα ελευθερίας της νέας γενιάς»

Σχετικό ρεπορτάζ της Deutsche Welle καταγράφει ότι  Η απόφαση πυροδότησε καταρχήν διάλογο για την αυστηροποίηση των μέτρων προστασίας του περιβάλλοντος. Κυρίως όμως οι υπουργοί της κυβέρνησης του μεγάλου συνασπισμού αντάλλαξαν κατηγορίες για ολιγωρίες και παραλείψεις, καταλογίζοντας ευθύνες ο ένας στον άλλο.

Πανηγυρίζουν περιβαλλοντικές οργανώσεις

Αντίθετα, όπως αναφέρει το ίδιο  ρεπορτάζ, περιβαλλοντικέ ς οργανώσεις ζητωκραύγαζαν εξω από το δικαστήριο, γιατί δεν περίμεναν μια τόσο «πρωτάκουστη και μνημειώδη απόφαση». «Μια απίστευτα μεγάλη ημέρα για πολλούς», σχολίασε η Λουίζα Νοϊμπάουερ, η «γερμανίδα Γκρέτα Τούνμπεργκ »από το κίνημα «Fridays for Future», στο οποίο ανήκουν εκείνοι που προσέφυγαν στο δικαστήριο. «Το κίνημα λοιδορήθηκε, έγινε αντικείμενο χλευασμού Τώρα όμως δεν επιδέχεται καμιάς αμφισβήτησης. Η προστασία του κλίματος είναι υπόθεση δικαιοσύνης ανάμεσα στις γενεές, γιατί το δικαστήριο αποφάνθηκε ότι “στους νεαρής ηλικίας προσφεύγοντες παραβιάζεται το δικαίωμα στην ελευθερία από τους όρους του νόμου προστασίας του κλίματος. Οι προβλέψεις του συγκεκριμένου νόμου μεταθέτουν τον στόχο μείωσης των ρύπων για το διάστημα μετά το 2030, … για να επιτευχθεί ο στόχος μείωσης της παγκόσμιας θερμοκρασίας κάτω από τους 2 βαθμούς Κελσίου, και ίσως κάτω από τον 1,5 βαθμό σε σύγκριση με προβιομηχανικά επίπεδα μέχρι το 2050, θα πρέπει ο νομοθέτης να πάρει μέτρα μείωσης των ρύπων του αργότερο μέχρι τέλος του 2022».

Κεντρική πρόταση της απόφασης

Κεντρική πρόταση της απόφασης αναφέρει ότι «δεν θα πρέπει να εναπόκειται στη δικαιοδοσία μιας γενιάς να καταναλώνει μεγάλες ποσότητες CO2, θέτοντας χαμηλά όρια μείωσης των ρύπων, όταν η επόμενη γενιά θα πρέπει, για να καλύψει τη διαφορά, να λάβει αυστηρότερα μέτρα (μείωσης των ρύπων) και να εκτεθεί έτσι σε μεγάλους περιορισμούς άσκησης των ελευθεριών της». Ο νόμος προστασίας του κλίματος προβλέπει επιτρεπόμενες ετήσιες ποσότητες εκπομπών ρύπων μέχρι το 2030 σε τομείς, όπως τη βιομηχανία, τη συγκοινωνία ή την γεωργία. Σε περίπτωση που οι στόχοι δεν επιτυγχάνονται, θα πρέπει να επέμβουν τα αρμόδια υπουργεία. Πρόκειται για έναν μηχανισμό που τίθεται σε εφαρμογή για πρώτη φορά, γιατί μόνο στα κτήρια δεν επιτεύχθηκε ο στόχος εξοικονόμησης ενέργειας. Σε όλους τους άλλους τομείς οι στόχοι επιτεύχθηκαν, αλλά οφείλεται στις επιπτώσεις της πανδημίας, επειδή η κινητικότητα, είτε με το αυτοκίνητο είτε με το αεροπλάνο έχει κατά πολύ περιοριστεί.