Γουδή: παράδειγμα Μητροπολιτικού Πάρκου διαχρονικού εμπαιγμού

Από τον Βασίλη Σγούτα*

Ο ένας μετά τον άλλο, υφαρπάζονται οι χώροι αναπνοής της Αθήνας. Θα γίνει ποτέ το Πάρκο Γουδή ή θα διατηρηθεί εσαεί το σημερινό κτίριο εκδηλώσεων, πρώην Μπάντμιντον;  Από το 2004 μας εμπαίζει η Πολιτεία

Το σήμα κατατεθέν του όλου χώρου

Το Πάρκο Γουδή

Το Μητροπολιτικό Πάρκο Γουδή είναι ένα από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα διαχρονικών εμπαιγμών, όπου οι πάσης φύσεως δημόσιες Αρχές προσπαθούν να μετατρέψουν ένα νομοθετημένο πάρκο σε ποικίλες χρήσεις που αλλοιώνουν την πεμπτουσία του. Με αποφάσεις πάντα γαρνιρισμένες με ωραία λόγια και πάντα για το καλό της Αθήνας και των δημοτών.

Δύο πλευρές του Μπάντμιντον

Κατοχυρωμένο με νόμο του 1978, το Πάρκο φιλοξένησε, προσωρινά υποτίθεται για τις ανάγκες των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, τις εγκαταστάσεις του μπάντμιντον. Τελείωσαν οι αγώνες, αλλά δεν τελείωσε το γήπεδο. Μετατράπηκε σε πολυχώρο ποικίλων εκδηλώσεων, και παραμένει να μας ειρωνεύεται για την αφέλειά μας. Μαζί με το μπάντμιντον, και άλλα κτίρια και άλλες χρήσεις, όλα ξένα προς τον αρχικό προορισμό του πάρκου.

Κτίρια διάσπαρτα παντού

Τι κι’ αν έχουν περιβληθεί με τον μανδύα αθλητικών και πολιτιστικών αναγκών, τι κι’ αν συνέχεια μπερδεύεται η τράπουλα με διαδοχικούς μετασχηματισμούς και μετονομασίες της προς χωροθέτηση έκτασης, η ουσία είναι ότι το αρχικό Πάρκο Γουδή δεν θα είναι ενιαίο πάρκο όπως ήταν ο προορισμός του. Και θα περιοριστεί, αν και όποτε ολοκληρωθεί, σε τμήματα της μεταξύ Μεσογείων και Κοκκινοπούλου έκτασης, ανάμεσα σε διάσπαρτες κτιριακές εγκαταστάσεις. Κλάψε, λοιπόν, Γουδή, όπως κλαίνε τόσοι άλλοι, δυνητικά πράσινοι και ελεύθεροι για τους πολίτες, χώροι.

*Βασίλης Σγούτας: Αρχιτέκτων. Μετά την Νότιο Αφρική και το Ιράκ, σταδιοδρομεί από το 1961 ως εταίρος του Κώστα Σγούτα και από το 1999 με τον Δημήτρη Σγούτα. Αντιπρόεδρος ΣΑΔΑΣ 1983-1984, μέλος Αντιπροσωπείας ΤΕΕ 1984-2006, Πρόεδρος Διεθνούς Ένωσης Αρχιτεκτόνων (UIA) 1999-2002, και από το 2019 Επίτιμος Πρόεδρός της. Το 2007 θεσπίστηκε το Vassilis Sgoutas Prize το οποίο απονέμεται ανά τριετία σε αρχιτέκτονες με έργο σε περιοχές κάτω από το όριο της φτώχειας. Το βιβλίο του A Journey with the Architects of the World (Jovis Verlag, 2017) έχει μεταφραστεί στην κινεζική.

-Πηγή του κειμένου είναι το βιβλίο του Βασίλη Σγούτα με τίτλο: «Ένας Αθηναίος για την πόλη του» από  τις εκδόσεις ΠΛΕΘΡΟΝ

-Φωτογραφίες: Χαράλαμπος Λουιζίδης, Κατερίνα Γληνού.

-Eξώφυλλο: Βάσω Αβραμοπούλου / Α4 Design