Η Διεθνής Δεκαετία 2018 – 2028 αφιερωμένη στη βιώσιμη διαχείριση του νερού

Της Δρος Διονυσίας-Θεοδώρας Αυγερινοπούλου*

Το 1961,για πρώτη φορά ορίστηκε από τον ΟΗΕ η πρώτη δεκαετία που αφιερώθηκε σε μια θεματική για τη προώθηση των στοχεύσεων του μέσω της ευαισθητοποίησης και της ανάληψης αντίστοιχων δράσεων.Κατόπιν προτροπής του Προέδρου Κένεντι, κατά τη διάρκεια της πρώτης του ομιλίας στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών, αφιερώθηκε η Δεκαετία 1960 – 1970 στη Ανάπτυξη (UnitedNationsDecadeforDevelopment). Έκτοτε, οι θεματικές που επιλέγονται έρχονται να «φωτίσουν» τα σπουδαιότερα ζητήματα που ανακύπτουν την εκάστοτε δεκαετία. Από φέτος και για τα επόμενα δέκα χρόνια, η τρέχουσαΔιεθνής Δεκαετία Δράσης 2018-2028 είναι αφιερωμένη στη διαχείριση του νερού με σκοπό την βιώσιμη ανάπτυξη (InternationalDecadeforAction: “WaterforSustainableDevelopment2018-2028”), όπως ανακοινώθηκε επισήμως στον ΟΗΕ στις 22 Μαρτίου 2018, με αφορμή την  Παγκόσμια Ημέρα Νερού.

Η αφιέρωση αυτής της Δεκαετίας στο νερό δρα ως μια συνεχής υπενθύμιση στην ανθρωπότητα των διαρκών προκλήσεων που αντιμετωπίζει ο σπουδαιότερος παράγοντας για τη ζωή μας, αλλά και ένα σημαντικό εργαλείο ανάπτυξης, οι υδατικοί πόροι. Η σπουδαιότητα του ζητήματος πιστοποιείται από το γεγονός ότι το 2005 έως το 2015, η δεκαετία είχε, εξίσου, αφιερωθεί στο νερό με σύνθημα «WaterforLife”, εντάσσοντας ενεργά τα ζητήματα του νερού στο κέντρο της παγκόσμιας ατζέντας.

Η Διεθνής Δεκαετία έρχεται να αφυπνίσει και να ενεργοποιήσει τη διεθνή κοινότητα ειδικότερα, και την ανθρωπότητα εν γένει για τα πλειάδες ζητήματα που ταλανίζουν αφενός τους ανθρώπους που δεν έχουν πρόσβαση σε ασφαλές και πόσιμο νερό και αφετέρου τους υδατικούς πόρους που εξαντλούνται και συχνά αποτελούν αντικείμενο υπερεκμετάλλευσης και ελλιπούς διαχείρισης. Οι πολίτεςπου έχουν δεν πρόσβαση σε ασφαλείς υπηρεσίες διαχείρισης πόσιμου νερού ανέρχονται, στο διόλου ευκαταφρόνητο ποσοστό, των 2,1 εκατομμυρίων, ενώ μέχρι το 2050, ο παγκόσμιος πληθυσμός θα έχει αυξηθεί κατά περίπου 2 δισεκατομμύρια ανθρώπους και συνακόλουθα η παγκόσμια ζήτηση νερού θα είναι υψηλότερη κατά 30% από τα σημερινά δεδομένα. Μάλιστα, περίπου 1,9 δισεκατομμύρια άνθρωποι ζουν σε περιοχές που δυνητικά μπορούν να αντιμετωπίσουν ζητήματα λειψυδρίας, με τον αριθμό να εκτιμάται ότι θα αυξηθεί σε περίπου 3 δισεκατομμύρια μέχρι το 2050. Ζήτημα δεν αποτελεί μόνο η πρόσβαση στο νερό, αλλά και η ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών, καθώς 1,8 δισεκατομμύρια άνθρωποι χρησιμοποιούν μη εγκεκριμένες και πεπαλαιωμένες πηγές πόσιμου νερού.

Στο κομμάτι της διαχείρισης των υδάτων η ίδια η φύση προσφέρει λύσεις για τη καλή λειτουργία των λιμνών, των υγροβιοτόπων και των φυσικών πλημμυρικών ζωνών. Ωστόσο, τα δύο τρίτα των υγροβιοτόπων παγκοσμίως, σύμφωνα με επίσημες μετρήσεις του ΟΗΕ, έχουν ήδη καταστραφεί. Χιλιάδες είδη χλωρίδας και πανίδας έχουν απολέσει την φυσική τους κατοικία. Η απώλεια των λιμνών και υγροβιοτόπων και των πλημμυρικών ζωνών έχει οδηγήσει στη διασάλευση του μικροκλίματος των επί μέρους περιοχών, στην διατάραξη της βιολογικής αλυσίδας, στην έλλειψη αποθεμάτων νερού, στην έλλειψη επαρκούς τροφής και ανάπτυξης ακόμα και για τον ίδιο τον άνθρωπο, στην ανεπαρκή διαχείριση των πλημμυρικών φαινομένων.

Σύμφωνα με τη στόχευση της Διεθνούς Δεκαετίας Δράσης για το Νερό, πρώτα μελήματα είναι η πρόσβαση σε ασφαλές, πόσιμο νερό για όλους, η πρόσβαση σε νερό επαρκές για την υγιεινή, η διαχείριση και αποφυγή πλημμυρών, αλλά και ξηρασίας και η αποκατάσταση των οικοσυστημάτων και η βιώσιμη διαχείριση αυτού του σπάνιου και σημαντικού πόρου, περιορίζοντας την άκρατη κατασπατάλησή του. Όλα τα διεθνή περιβαλλοντικά κείμενα, και τα διεθνή κείμενα σε σχέση με τις φυσικές καταστροφές, όπως η Συμφωνία των Παρισίων για τις Κλιματικές Αλλαγές και η Συμφωνία Σεντάι για τις φυσικές καταστροφές θέτουν το ζήτημα διαχείρισης του νερού στο κέντρο των πολιτικών. Εν έτη 2018 μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε πλέον τεχνολογίες απορρύπανσης του νερού, να εξασφαλίσουμε πόσιμο νερό για όλους, να διαχειριστούμε σωστά και με φειδώ τα αρδευτικά ύδατα και να διαχειριστούμε με τη δέουσα προσοχή τις πιθανότητες πλημμύρας και ξηρασίας. Τέλος, η Δεκαετία για το Νερό και τη Βιώσιμη Ανάπτυξη είναι ένα πλαίσιο ανάπτυξης συμμαχιών και συνεργασιών, μεταξύ δημοσίου και ιδιωτικού τομέα, ώστε να επιτύχουμε τα επιθυμητά αποτελέσματα. Κυρίως, πρέπει να βρεθούν τα ανάλογα κονδύλια για την υλοποίηση των προγραμμάτων ορθής διαχείρισης του ύδατος παγκόσμια. Η Ελλάδα έχει ανάγκη από αντίστοιχες πολιτικές και χρηματοδοτήσεις.\

Για περισσότερες πληροφορίες: https://www.un.org/pga/72/event-latest/launch-of-the-international-decade-of-water-for-sustainable-development-2018-2028/

*Αντιπροέδρου της Διοικούσας Επιτροπής του Παγκοσμίου Οργανισμού Σύμπραξης για το Νερό

Τ. Βουλευτού Ν. Ηλείας, Προέδρου της Μόνιμης Ειδικής Επιτροπής Περιβάλλοντος της Βουλής