Οι Δήμοι αυτοπαραγωγοί ενέργειας -Τέλος η κατάτμηση έργων ΑΠΕ

«Οι ΟΤΑ μπορούν να ασκούν κατά κάποιο τρόπο κοινωνική πολιτική ή αναπτυξιακή πολιτική παράγοντας οι ίδιοι ενέργεια».

Αυτό δήλωσε ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Γιώργος Σταθάκης κατά τη διάρκεια της συζήτησης του πολυνομοσχεδίου του ΥΠΕΝ στη Διαρκή Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής.

Το νομοσχέδιο που εγκρίθηκε κατά πλειοψηφία από την Επιτροπή της Βουλής περιλαμβάνει ρυθμίσεις για την έρευνα, εκμετάλλευση και διαχείριση του γεωθερμικού δυναμικού της χώρας, τη σύσταση Ελληνικής Αρχής Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών, τον ιδιοκτησιακό διαχωρισμό των δικτύων διανομής φυσικού αερίου και άλλες διατάξεις.

Παρουσιάζοντας τις διατάξεις περί «ενεργειακού συμψηφισμού ΟΤΑ α’ και β΄βαθμού με ανάγκες φτωχών νοικοκυριών και κοινωφελών επιχειρήσεων, σχολικών μονάδων, κέντρων υγείας, νοσοκομείων, για σκοπούς δημοσίου ενδιαφέροντος κ.λπ.» ο υπουργός ΠΕΝ σημείωσε χαρακτηριστικά ότι σύμφωνα με τα σχετικά άρθρα «οι ΟΤΑ μπορούν να ασκούν κατά κάποιο τρόπο κοινωνική πολιτική ή αναπτυξιακή πολιτική, ανάλογα με το ποιους συνδέουν, παράγοντας οι ίδιοι ενέργεια, φυσικά, αποκλειστικά από ΑΠΕ, και ταυτόχρονα συνδέοντας  τα ρολόγια πολύ φτωχών νοικοκυριών στο Δήμο τους ή συνεργαζόμενων, φυσικά και συμψηφίζοντας με σχολεία, με κέντρα υγείας, νοσοκομεία,  για σκοπούς δημοσίου ενδιαφέροντος κ.λπ..

Το δεύτερο που κάνουμε, ανέφερε ο Γ. Σταθάκης, είναι ότι αντιμετωπίζουμε το κενό του νόμου που υπήρχε για τις ενεργειακές κοινότητες και για τα μικρά ιδιωτικά έργα ορίζοντας, πλέον, οριστικά πότε μπαίνουν σε διαγωνισμό τα έργα των ΑΠΕ και πότε αποκτούν την τιμή. Ορίστηκε πως όταν οι εγκατεστημένες ισχύεις είναι μικρότερες από 500 κιλοβάτ, ενώ για τις ενεργειακές κοινότητες αυτό είναι επί δύο, δηλαδή αυτές παίρνουν εγκατεστημένη ισχύ 1 Μεγαβάτ. Άρα αυτές παίρνουν τιμή αναφοράς και πάνε σε διαγωνισμούς, όπως πάνε όλες οι άλλες κατηγορίες. Όπως ξέρετε, τώρα πια γίνονται διαγωνισμοί και για τα φωτοβολταϊκά και για τα αιολικά.

Kατάτμηση έργων ΑΠΕ

Το τρίτο πράγμα που κάνουμε, είπε, είναι η κατάτμηση των έργων ΑΠΕ. Σε αυτό το σημείο άκουσα και την κριτική του κ. Σκρέκα, επειδή θεωρήσαμε ότι η λύση μέσα από το θέμα της ιδιοκτησίας, αποτελεί την πιο βασική απάντηση στο πρόβλημα της κατάτμησης. Το θέμα το  γνωρίζετε, έχω ένα μεγάλο υλικό το «σπάω» σε  δέκα μικρά, τα οποία βρίσκονται όλα δίπλα το ένα με το άλλο, και αντί να πάω στο διαγωνισμό με το μεγάλο μου υλικό, πάω και  παίρνω, ρυθμισμένη, τιμή από κάθε κομματάκι. Αυτό είναι αδιανόητο, μια αδιανόητη πατέντα, δεν ξέρω πώς την συνέλαβαν, αλλά ερχόμαστε διά νόμου αυτό να τελειώνει και είπαμε «δύο ιδιοκτησίες σε οποιοδήποτε έργο μπορεί να έχεις», άρα, ένας που έχει όλο αυτό, δεν μπορεί να το κάνει πλέον και μπορεί να συμμετέχει μέχρι δύο έργα.

Συνεπώς, δεν μπορεί να κάνει κατάτμηση, άρα, εφόσον είναι ιδιοκτήτης και των δέκα, θα πάει στο διαγωνισμό αναγκαστικά και υποχρεωτικά. Νομίζω ότι είναι μια ασφαλιστική δικλείδα, την οποία πρέπει να τη βάλουμε για να τελειώνει αυτή η ιστορία και όσοι βρέθηκαν επάνω στη μεταβατική διάταξη, αν αδικείται κάποιος να μας το πείτε, αλλά η γενική αρχή είναι αυτή και αυτό το θέμα πρέπει να τελειώσει».