Ηλεκτροκίνηση: επιλογές ποιότητας ζωής και περιβαλλοντικής προστασίας

Του Νικόλα Δρακόπουλου*

Μπορεί η καθαρή ατμόσφαιρα, που προέκυψε συγκυριακά από τους περιορισμούς μετακινήσεων της καραντίνας, από εξαίρεση να γίνει ο κανόνας; Ας δούμε την ηλεκτροκίνηση ως μέσο αναβάθμισης της ποιότητας ζωής στις πόλεις, με σημείο αναφοράς αυτό το ερώτημα.

Αρκετοί είναι εκείνοι που υποστηρίζουν ότι η κοινωνία της Ελλάδας δεν είναι έτοιμη για μία τεχνολογικά προχωρημένη συνθήκη στις μεταφορές και ότι η εφαρμογή της είναι μόνο μία ακαδημαϊκή θεωρεία χωρίς ουσιαστική εφαρμογή. Η ηλεκτροκίνηση όμως διαψεύδει όλες τις μετριοπαθείς απόψεις και αποκτά το δικό της μερίδιο στην καθημερινότητα μιας σύγχρονης πόλης με γρηγορότερο ρυθμό από ότι εκτιμούσαν οι περισσότεροι.

Ας εξοικειωθούμε με τους όρους και τους αριθμούς…

Τα προϊόντα ηλεκτροκίνησης είναι έτοιμα κι έχουν ήδη εισχωρήσει μαζικά στην ελληνική αγορά. Τόσο τα ηλεκτρικά (Battery Electric Vehicle – BEV)όσο και τα υβριδικά (Plug-in Hybrid Electric Vehicle – PHEV) αυτοκίνητα βρίσκονται σε μαζική γραμμή παραγωγής παγκοσμίως και σχεδόν όλες οι παραδοσιακές δυνάμεις αυτοκινήτων έχουν τουλάχιστον ένα e-Car στον στόλο τους προς διάθεση στο ελληνικό κοινό. Η στρατηγική επιλογή της Ευρωπαϊκής Ένωσης για «αειφόρο κινητικότητα» φέρνει την ηλεκτροκίνηση πιο κοντά στην καθημερινότητα μας. Η επιδότηση από το κράτος και οι νόμοι της αγοράς κάνουν σταδιακά τις τιμές των ηλεκτρικών αυτοκινήτων πιο προσιτές. Σύμφωνα με σχετικές μελέτες 1 στα 3 αυτοκίνητα που θα πωλούνται στην ελληνική αγορά το 2025 θα είναι ηλεκτρικά ήPlug-in υβριδικά. Ουδείς αμφιβάλλει ότι το καύσιμο των οχημάτων των επόμενων δεκαετιών θα είναι ο ηλεκτρισμός.

Τα έτη 2021 και 2022 θα είναι ορόσημα για την δημιουργία του δικτύου φόρτισης ηλεκτρικών οχημάτων στη χώρα μας, τόσο στον ιδιωτικό όσο και στον δημόσιο τομέα. Ενδεικτικά αξίζει να αναφερθεί ότι η Δ.Ε.Η. ήδη προχωράει σε επενδύσεις άνω των 10 εκ. € στο δίκτυο ηλεκτρικών φορτιστών πανελλαδικά. Με ευρωπαϊκή οδηγία οι Δήμοι οφείλουν να προχωρήσουν σε κατασκευή σημείων φόρτισης ηλεκτρικών οχημάτων (Σ.Φ.Η.Ο). Από την άλλη, οι επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον ιδιωτικό τομέα βλέποντας αυτή την τάση, φροντίζουν να επενδύσουν σε σημεία φόρτισης όπως τα Super-market, τα πρατήρια υγρών καυσίμων, ξενοδοχεία, parkingαλλά και καταστήματα λιανικής.

Οι φορτιστές ηλεκτρικών αυτοκινήτων (EV-Chargers) χωρίζονται σε δυο μεγάλες κατηγορίες. Στους φορτιστές AC (εναλλασσόμενου ρεύματος), πρόκειται για φορτιστές που καλύπτουν τις ανάγκες των χρηστών ηλεκτρικών οχημάτων για συμβατική φόρτιση. Τοποθετούνται τόσο σε ιδιωτικούς όσο και σε κοινόχρηστους χώρους στάθμευσης. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι πάνω από το 70% των φορτίσεων θα γίνεται στο σπίτι μας ή στους χώρους εργασίας μας σε AC-Chargers.

Η δεύτερη κατηγορία αποτελείται από τους σταθμούς φόρτισης DC (συνεχούς ρεύματος) που είναι κατασκευασμένοι ώστε να μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες ταχείας φόρτισης σε δημόσια σημεία εξυπηρέτησης, αυτοκινητόδρομους, επιχειρήσεις με στόλους επαγγελματικών αυτοκινήτων αλλά και μεγάλες εγκαταστάσεις στάθμευσης. Η φόρτιση σε έναν ενισχυμένο DC-Chargerμπορεί να διαρκεί μόλις μερικά λεπτά.

Οι προβλέψεις λοιπόν επιβεβαιώνονται και το αξιόπιστο δίκτυο φόρτισης, εύκολα και γρήγορα προσβάσιμο σε κάθε γωνιά της Ελλάδας, παίρνει σάρκα και οστά συμβάλλοντας στην αξιοπιστία του καταναλωτή-χρήστη ηλεκτρικού οχήματος.

Αν κάποιος υποστηρίξει ότι η ηλεκτροκίνηση αυτοκινήτων ή μοτοσυκλετών δεν είναι επανάσταση αλλά απλά η εξέλιξη τους, θα του απαντήσουμε πως επανάσταση είναι το ηλεκτρικό ποδήλατο. Διότι με ένα e-Bike δίνεται η δυνατότητα σε ανθρώπους που δεν γυμνάζονται καθημερινά, κουράζονται εύκολα, δεν θέλουν να ιδρώσουν πηγαίνοντας στον προορισμό τους να κάνουν χρήση ενός τόσο φινετσάτου και πράσινου μέσου.

H ηλεκτροκίνηση λοιπόν είναι μία βαθιά πραγματικότητα και δεν είναι ουτοπία. Στο μόνο που διαφέρει από τα έως τώρα δεδομένα είναι ότι κανείς δεν μας δίδαξε σωστά την εφαρμογή της. Επομένως, η προστασία του περιβάλλοντος δεν είναι μόνο θέμα αγοράς & τεχνολογίας αλλά είναι κυρίως ένα ζήτημα νοοτροπίας, ενημέρωσης & εκπαίδευσης.

Εκείνο λοιπόν το ερώτημα που κάναμε στον εαυτό μας, έναν τυχαίο απογευματινό περίπατο εν μέσω εγκλεισμού, για το αν μπορεί η καθαρή ατμόσφαιρα της καραντίνας, από εξαίρεση να γίνει ο κανόνας(;) τελικά έχει απάντηση.

Η απάντηση είναι καταφατική και γράφεται με κεφαλαία γράμματα, ΝΑΙ ΜΠΟΡΕΙ.

-Δεν γίνεται να σταματήσει η μετακίνηση, αλλά μπορεί να γίνεται με ηλεκτρικό αυτοκίνητο ή ηλεκτρικό ποδήλατο.

-Δεν γίνεται να σταματήσει η οικιακή θέρμανση αλλά μπορεί να γίνεται με χρήση ηλεκτρικής αντλίας θερμότητας αντί για λέβητα πετρελαίου ή φυσικού αερίου. Ενώ ταυτόχρονα μπορεί να γίνει χρήση ενός επενδυτικού προγράμματος και να θωρακιστεί ενεργειακά ο χώρο μας.

-Δεν γίνεται να σταματήσει η κατανάλωση ενέργειας σε μία σύγχρονη πόλη, αλλά μπορεί να παράγεται από ανανεώσιμες πηγές και όχι από ορυκτά καύσιμα. Το παράδειγμα της Αστυπάλαιας ως το πρώτο έξυπνο και 100% πράσινο νησί της Μεσογείου οφείλει να μας δείξει τον δρόμο για μία περιβαλλοντική κουλτούρα.

-Δεν γίνεται να σταματήσει η παραγωγή απορριμμάτων αλλά μπορεί να γίνεται διαλογή των οργανικών από αυτά των ανακυκλώσιμων έτσι ώστε να καταλήγουν στον κατάλληλο κάδο.

Ο κατάλογος από εναλλακτικούς τρόπους ζωής για την αντικατάσταση της ίδιας ρυπογόνου συνθήκης ευτυχώς είναι μεγάλος και στη συνάρτηση οφείλουν να μπουν με το δικό τους μερίδιο ευθύνης οι κυβερνήσεις, οι παγκόσμιοι οργανισμοί και οι απλοί πολίτες. Πράγματι χρειάζονται γενναίες πολιτικές αποφάσεις, παρακινήσεις, επενδύσεις δικτύου και υποδομών. Επιβάλλεται ένα συγκεντρωτικό μοντέλο ανάπτυξης και μετάβασης στη νέα εποχή κατανάλωσης ενέργειας όπως το Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα (Ε.Σ.Ε.Κ.) το οποίο θα πρέπει να αποδώσει ακόμη περισσότερα από ότι προβλέπεται. Το ισοζύγιο όμως γέρνει προς την θετική κατεύθυνση και πάντα κλίνει προς την υγεία του περιβάλλοντος και τελικά της Γης.

*Νικόλας Δρακόπουλος

Purchasing Manager Α.Π.Ε. Big Solar ΑΕ

Δημοτικός Σύμβουλος Ιλίου

https://www.linkedin.com/in/nikolas-drakopoulos-25b310144