* Των Ιωάννη Α. Κακαρά, Γεωργίου Ι. Μαντάνη και Σωτήρη Καραστεργίου/
Έχοντας αναλώσει πολύ μεγάλο κόπο και χρόνο, όλα αυτά τα χρόνια (από το 1999), για την ακαδημαϊκή οργάνωση και πρότυπη λειτουργία αυτού του μοναδικού στα ΤΕΙ, τμήματος, απευθύνουμε ανοιχτά και δημόσια τη σύντομη παρέμβασή μας, για να εκφράσουμε τη βαθιά θλίψη και τον θυμό μας, για τη διαφαινόμενη -ίσως και υποκινούμενη- απόφαση του Υπουργείου Παιδείας να «καταργήσει» ουσιαστικά το Τμήμα Σχεδιασμού και Τεχνολογίας Ξύλου και Επίπλου (ΣΤΞΕ), του ΤΕΙ Θεσσαλίας, στο πλαίσιο της νέας εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης και στη θέση του, να ιδρύσει στην ουσία ένα ακόμη Πανεπιστημιακό Δασολογικό Τμήμα με τίτλο: Τμήμα Σχεδιασμού και Τεχνολογίας Δασικών Πόρων!
Με διαφορετική ανάγνωση, πιο πειστική, θα λέγαμε ότι το Τμήμα ΣΤΞΕ καταργείται εξ ολοκλήρου και το νέο Παν/κό Τμήμα Δασικών Πόρων (ή όποια άλλη καινοφανή ονομασία) δημιουργείται στη θέση του καταργηθέντος και πρόσφατα επαναλειτουργήσαντος Τμήματος Δασοπονίας (θυμίζουμε ότι η κατάργηση των δύο από τα τρία Τμήματα Δασοπονίας ήταν από την δεκαετία του ’80, κοινή πρόταση των διδασκόντων στα τμήματα αυτά, διότι υπήρχαν χιλιάδες αδιόριστοι Τεχνολόγοι Δασοπονίας). Σε κάθε περίπτωση, το επιστημονικό περιεχόμενο που καθορίζει το προφίλ του Τμήματος ΣΤΞΕ (σχεδιασμός επίπλου και αντικειμένου, τεχνολογία επίπλου, τεχνολογία ξύλου και ξύλινων δομικών κατασκευών) με τίποτα «δεν χωράει» μέσα στο αντικείμενο του νέου παν/κού τμήματος, αλλά περιορίζεται σε ένα πολύ μικρό ποσοστό της τεχνολογίας ξύλου, των ρητινών, του φλοιού, που παράγονται ως φυσικοί πόροι των δασών. Δασικοί πόροι είναι τα δάση, τα δασικά εδάφη, οι βοσκότοποι, ο θηραματικός πλούτος και πολλά άλλα. Με τη στενή επιστημονική έννοια των όρων αυτών, δεν κατανοούμε τι σημαίνει: Σχεδιασμός – Τεχνολογία Δασικών Πόρων, δηλ. σχεδιασμός και τεχνολογία δασών, εδαφών, βοσκοτόπων;
Πρόσθετα, το ισχύον και πετυχημένο περιεχόμενο σπουδών του τμ. ΣΤΞΕ δεν έχει συνάφεια με το περιβάλλον, τη δασοπονία πολλαπλών σκοπών, τη διαχείριση και την προστασία των δασικών οικοσυστημάτων, τη λιβαδοπονία, τη δασική οδοποιία, την άγρια πανίδα, τη διευθέτηση ορεινών υδάτων κ.α., τα οποία αποτελούν γνωστικά αντικείμενα του πανέμορφου αντικειμένου της Δασοπονίας (Forestry). Το τμήμα ΣΤΞΕ δεν ταιριάζει με τα γνωστικά αντικείμενα του τμήματος Δασοπονίας.
Αναρωτήθηκε κανένας τι θα γίνουν οι απόφοιτοι;
Οι απόφοιτοι του τμήματος ΣΤΞΕ έχουν σήμερα κατοχυρωμένα επαγγελματικά δικαιώματα, υπάρχει ήδη ανερχόμενη ζήτηση των αποφοίτων στην αγορά, και απασχολούνται ήδη στην ελληνική και την κυπριακή αγορά ως Σχεδιαστές και Τεχνολόγοι Ξύλου – Επίπλου. Δεν είναι Τεχνολόγοι Δασοπονίας, ούτε και απόφοιτοι τμημάτων Δασικών Πόρων ή Δασολογίας!
Το τμήμα ΣΤΞΕ αποδείχθηκε στην πράξη ένα πετυχημένο τμήμα ΤΕΙ, με τεχνολογικό και σχεδιαστικό προφίλ, το οποίο έγινε αποδεκτό με ιδιαίτερη ικανοποίηση από τους κλάδους ξύλου, επίπλου, ξύλινων κατασκευών, και από την ίδια την ελληνική κοινωνία, με πολύπλευρη δραστηριότητα στην πράξη, κοντά στις επιχειρήσεις. Με μοναδική εξωστρέφεια για τον παραγωγικό τομέα, και σε σύνδεση με την αγορά. Το τμήμα δημιούργησε υποδομές που πολύ λίγα τμήματα (ΑΕΙ) διαθέτουν, θα λέγαμε σε ευρωπαϊκό επίπεδο, παρήγαγε όλα αυτά τα χρόνια και παράγει ένα αξιόλογο ερευνητικό έργο, με παρουσία σε διεθνή και εθνικά συνέδρια και με δημοσιεύσεις σε διεθνή περιοδικά υψηλού κύρους. Το τμήμα ΣΤΞΕ έβαλε την Καρδίτσα στον παγκόσμιο ακαδημαϊκό χάρτη του ξύλου (wood science). Τονίζουμε το γεγονός ότι το τμήμα ΣΤΞΕ στα 20 χρόνια λειτουργίας του ανταποκρίθηκε με μεγάλη επιτυχία στην ικανοποίηση του βασικού στόχου ύπαρξης των ΤΕΙ: δηλ. στην παροχή άριστης τεχνολογικής εκπαίδευσης σε ένα αντικείμενο που δεν υπήρχε και δεν υπάρχει σε άλλο τμήμα της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης.
Εύλογα προκύπτει το ερώτημα: Γιατί να πειραχθεί αυτό το τμήμα ΣΤΞΕ; Πιστεύουμε ακράδαντα ότι πρόκειται για σοβαρό και μοιραίο βήμα, που το Υπουργείο Παιδείας αποφάσισε έχοντας λαθεμένες πληροφορίες – προτάσεις, από «κακούς» συμβούλους. Πώς θα καλύπτονται οι ανάγκες των παραγωγικών και των εμπορικών επιχειρήσεων ξύλου και επίπλου: σε σχεδιαστές επίπλου και αντικειμένων, σε τεχνολόγους ξύλου – επίπλου – ξύλινων κατασκευών, σε συντηρητές ξύλινων δομικών κατασκευών, σε ποιοτική αξιολόγηση και ξυλογνωσία των δεκάδων προϊόντων ξύλου και εκατοντάδων διαφορετικών ειδών ξύλου που εισάγονται και πωλούνται στην ελληνική αγορά, σε στελέχη στην εμπορία, τις πωλήσεις και το μάρκετινγκ των προϊόντων ξύλου και επίπλου;
Αν δούμε -αύριο- να δημιουργείται ένα νέο άλλο τμήμα με προφίλ ανάλογο προς το τμήμα ΣΤΞΕ (όπως ιδρύθηκε ήδη στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής), τι θα σημαίνει αυτό;
Όταν υπάρχουν χιλιάδες αδιόριστων και άνεργων (5.000-6.000) νέων και παλιών Δασολόγων και Τεχνολόγων Δασοπονίας, ποιος εθνικός σχεδιασμός και ποια «εκπαιδευτική μεταρρύθμιση» επιβάλλει τη δημιουργία ουσιαστικά ενός πέμπτου Τμήματος Δασολογίας (ή Δασικού Περ/ντος), σε παν/κό τμήμα; Καλούμε το Υπουργείο Παιδείας, και όλους τους τοπικούς Φορείς, να εισακούσουν τις προτάσεις που εισηγήθηκε πρόσφατα η αρμόδια Συνέλευση του Τμήματος ΣΤΞΕ (με τη θετική γνώμη ουσιαστικά 11 μελών της- ορισμένα βέβαια χωρίς δικαίωμα ψήφου), δηλ. τη μετονομασία του τμήματος στο νέο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλίας: Τμήμα Επιστημών και Σχεδιασμού Προϊόντων Ξύλου και Βιοϋλικών, ή εναλλακτικά, Τμήμα Επιστημών Ξύλου και Σχεδιασμού Προϊόντων, με παρόμοιο περιεχόμενο σπουδών, ως τα πλέον κατάλληλα, ώστε το τμήμα αυτό να συνεχίσει την αυτοδύναμη πορεία του (ως πανεπιστημιακό τμήμα) και το τετραετές πρόγραμμα σπουδών του να πραγματεύεται τα επιστημονικά γνωστικά αντικείμενα της τεχνολογίας και του σχεδιασμού και προϊόντων ξύλου και βιοϋλικών. Η επιστήμη του ξύλου είναι αυτή που «δημιούργησε» πάνω από δύο χιλιάδες προϊόντα ξύλου, μετά από μηχανική, θερμική, ή/και χημική κατεργασία. Με τίποτα δεν πρέπει να στερήσουμε την ελληνική αγορά από το μοναδικό φορέα Ανώτατης τεχνολογικής εκπαίδευσης επάνω στο ξύλο και τα προϊόντα του, ως υλικά κατασκευών και ως δομικά υλικά.
* Των Ιωάννη Α. Κακαρά, Γεωργίου Ι. Μαντάνη και Σωτήρη Καραστεργίου – Τμήμα Σχεδιασμού και Τεχνολογίας Ξύλου – Επίπλου, ΤΕΙ Θεσσαλίας
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
