Οι δρόμοι και τα δέντρα τους: από Κανάρη μέχρι Νέο Κόσμο … δυό δήμαρχοι δρόμος     

Από τον Βασίλη Σγούτα*

Τα δικαιώματα των δρόμων και των δέντρων τους είναι πάνω από τις φιλοδοξίες και τις εμμονές των αιρετών μας αρχόντων. Και πάνω από τα συμφέροντα των όμορων καταστηματαρχών. Η Κανάρη αποδεικνύει το αυτονόητο. Τελεία και παύλα…..

Βραχυχίτωνες στην Κανάρη – δεν είναι καν συνεχόμενοι

Αντιθέσεις

Επί δημαρχίας Νικήτα Κακλαμάνη αναμορφώθηκε το 2008 η οδός Κανάρη. Κόπηκαν όλες οι νεραντζιές και αντικαταστάθηκαν με βραχυχίτωνες, ένα πρόδηλα ακατάλληλο για τους δρόμους της Αθήνας δέντρο, όπως φαίνεται και από τη σημερινή τους κατάσταση όπου έχουν φυτευτεί. Στένεψε, χωρίς εμφανή λόγο, ο δρόμος και διαπλατύνθηκαν τα πεζοδρόμια της μιας μόνο πλευράς. Για όσους ξέρουν την περιοχή, τα συμπεράσματα δεν είναι δύσκολα. Και αναρωτιέται ο κάθε πολίτης που αγαπάει την πόλη του, σε τι έφταιγε η Κανάρη και οι νεραντζιές της. Δεν έχουν και οι δρόμοι δικαιώματα;

Οι νεραντζιές της Μέρλιν – έτσι ήταν και η Κανάρη

Ο Δημήτρης Μπέης ήταν ο Δήμαρχος που πρασίνισε την Αθήνα. Με νεραντζιές και όχι μόνο. Κατά την διάρκεια των θητειών του, είχε καταρτίσει και ένα εκτεταμένο πρόγραμμα χαρακτηρισμού ελευθέρων χώρων, μέσα στον αστικό ιστό, σαν χώρων πρασίνου και αναψυχής. Άμεσος στόχος ήταν η προστασία τους από την δόμηση. Έκταση 22 στρεμμάτων στον Νέο Κόσμο, με πρόσωπο σε τέσσερις δρόμους, ήταν ένας από αυτούς. Μπορεί να μην αξιοποιήθηκε από τότε, αλλά ούτε μπορούσε και να οικοδομηθεί. Ανήκει, τώρα πια, στον Δήμο και έχει, από το 2016, επίσημα ονομαστεί «Πάρκο Δημάρχου Δημήτρη Μπέη». Ήταν ένας ελάχιστος φόρος τιμής.

Το κενό μπροστά από κατάστημα εστίασης στην Κανάρη. Τυχαίο;

Ένα, όμως, τμήμα αυτού του πάρκου, λίγο μεγαλύτερο από ένα στρέμμα, ανήκει στην Εκκλησία, η οποία αγωνίζεται δικαστικά για τα δικαιώματα της, τα οποία νομοτελειακά θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε δόμηση και μείωση του ελεύθερου δημόσιου χώρου. Σε μια τόσο πυκνοκατοικημένη περιοχή, όπως είναι ο Νέος Κόσμος δεν περισσεύει κανένα τετραγωνικό αδόμητου δημόσιου χώρου.

*Βασίλης Σγούτας: Αρχιτέκτων. Μετά την Νότιο Αφρική και το Ιράκ, σταδιοδρομεί από το 1961 ως εταίρος του Κώστα Σγούτα και από το 1999 με τον Δημήτρη Σγούτα. Αντιπρόεδρος ΣΑΔΑΣ 1983-1984, μέλος Αντιπροσωπείας ΤΕΕ 1984-2006, Πρόεδρος Διεθνούς Ένωσης Αρχιτεκτόνων (UIA) 1999-2002, και από το 2019 Επίτιμος Πρόεδρός της. Το 2007 θεσπίστηκε το Vassilis Sgoutas Prize το οποίο απονέμεται ανά τριετία σε αρχιτέκτονες με έργο σε περιοχές κάτω από το όριο της φτώχειας. Το βιβλίο του A Journey with the Architects of the World (Jovis Verlag, 2017) έχει μεταφραστεί στην κινεζική.

-Πηγή του κειμένου είναι το βιβλίο του Βασίλη Σγούτα με τίτλο: «Ένας Αθηναίος για την πόλη του» από  τις εκδόσεις ΠΛΕΘΡΟΝ

-Φωτογραφίες: Χαράλαμπος Λουιζίδης, Κατερίνα Γληνού.

-Eξώφυλλο: Βάσω Αβραμοπούλου / Α4 Design