Πρόληψη: η σημαντικότερη μεταρρύθμιση

Της Μαρίας Τσιομπάνου, Πρόεδρος ΠΕΣΕΔΕ

Η υγειονομική κρίση  και οι καταστροφικές πυρκαγιές του καλοκαιριού  έδειξαν ότι η λέξη κλειδί για την αντιμετώπισή τους είναι η «πρόληψη». Το μέγεθος της καταστροφής, οικονομικής, περιβαλλοντικής, κοινωνικής κλπ, βρίσκεται σε ευθεία και σε απόλυτη συνάρτηση με το επίπεδο της πρόληψης. Έτσι, προωθούνται οι εμβολιασμοί ως «προληπτικό» μέτρο απέναντι στην πανδημία, ώστε να μειωθεί ο αριθμός των κρουσμάτων και των θανάτων. Πρέπει να σχεδιασθούν και να υλοποιηθούν προληπτικά μέτρα για την προστασία των  δασικών εκτάσεων της χώρας, ώστε να επιτύχουμε την αποτροπή και σε κάθε περίπτωση την έκταση  της καταστροφής, που επιφέρει μία πυρκαγιά.  Η αξία της «πρόληψης» έχει ωριμάσει πλέον στη σκέψη των πολιτών ως  απαραίτητο εργαλείο των διαδικασιών για την αντιμετώπιση σημαντικών προβλημάτων της λειτουργίας της κοινωνίας μας σε πολλά και διαφορετικά επίπεδα.

Είναι, επομένως, η κατάλληλη χρονική στιγμή για να ξεκινήσουν η συζήτηση και ο διάλογος για τον  σχεδιασμό των απαιτούμενων μέτρων, ώστε να εξασφαλίζονται  η ασφάλεια και η υγεία των εργαζομένων στα εργοτάξια. Η προστασία του ατόμου από κινδύνους, που απειλούν την υγεία και την ασφάλειά του στην εργασία, αποτελεί πυλώνα των ατομικών κοινωνικών δικαιωμάτων. Κανένας δεν θα πρέπει να νοσεί από ασθένειες που σχετίζονται με την εργασία ή να είναι θύμα εργατικών ατυχημάτων. Είναι η κατάλληλη στιγμή για ριζική μεταρρύθμιση των μέτρων ασφάλειας και υγείας, και για την συνεργασία Πολιτείας και Εργοδοτών στον τομέα αυτό. Θα πρέπει να δούμε πώς το Δημόσιο θα συνεργαστεί με τον ιδιωτικό τομέα με σκοπό την βελτιστοποίηση των προληπτικών μέτρων, την αποσαφήνιση των ευθυνών από την ανάληψη του σχετικού κόστους.

Είναι πολύ σημαντικό το συγκεκριμένο ζήτημα να μην «κολλήσει» στο εκτιμώμενο οικονομικό κόστος, που μπορεί να έχουν οι απαιτούμενες μεταρρυθμίσεις.  Έχουμε διαπιστώσει ότι, λόγω της εθνικής οικονομικής στενότητας, τα πάντα μετρώνται με το «ζύγι» και πολλές φορές οι αποφάσεις, που τελικά λαμβάνονται, έχουν να κάνουν σε πολύ μεγάλο βαθμό με αυτό το οικονομικό κόστος.

Βρισκόμαστε σε μια χρονική στιγμή που  κάτι φαίνεται να αλλάζει. Προχωράμε βήματα μπροστά, έστω και με συμβιβασμούς, ενίοτε και με ημίμετρα. Ζούμε σε μία εποχή κατά την οποία δίνεται μία κρίσιμη μάχη, η μεταρρύθμιση απέναντι στο παλιό και  στο «κολλημένο». Η Ελλάδα χρεοκόπησε γιατί συσσώρευε τα προβλήματα κάτω από το χαλί, γιατί ως πολίτες στρουθοκαμηλίζουμε, δεν αντέχουμε να χάσουμε άλλο πολύτιμο χρόνο.

Η πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού, είναι η ικανότητα να αναγνωρίζεις την κατάλληλη χρονική στιγμή, που μια  «πολιτική ενέργεια» έχει την μεγαλύτερη πιθανότητα να πραγματοποιηθεί. Τώρα είναι η πιο κατάλληλη χρονική στιγμή για να γίνει η παραπάνω μεταρρύθμιση, ως εκδήλωση του εφικτού.

Πηγή: “ΕΡΓΟΛΗΠΤΙΚΟ ΒΗΜΑ”