Προβληματική λύση για τους φρυγανότοπους

Του Δημήτριου Κοτσώνη*

Η απόφαση του  ΥΠΕΝ, που εκδόθηκε για να επιλύσει το πρόβλημα της δήμευσης των φρυγανότοπων στις Κυκλάδες δεν το επιλύει, διότι η μεταβολή του χαρακτηρισμού τους από δάσος ή δασική έκταση σε χορτολιβαδική έκταση, ούτε το ιδιοκτησιακό τους πρόβλημα αντιμετωπίζει  ούτε την απαγόρευση αλλαγή της χρήσης τους.

Τούτο διότι  οι μόνες χορτολιβαδικές εκτάσεις, που εξαιρούνται από την δασική νομοθεσία και επ΄ αυτών ισχύει η αστική νομοθεσία είναι μόνον εκείνες που είναι πεδινές χορτολιβαδικές και αυτές είναι μόνο εκείνες που έχουν μέγιστο υψόμετρο 100 μέτρα, μέση κλίση 8% και μεγίστη 12% , στις οποίες για αναγνωρίζεται η ιδιοκτησία πρέπει οι ιδιοκτήτες τους διαθέτουν συμβόλαια ή άλλα  επίσημα έγγραφα, που έχουν μεταγραφεί (κατατεθεί στο υποθηκοφυλακείο) πριν από την 23.2.1946 !

Πέραν όμως απ΄ τα παραπάνω, η απόφαση αυτή καταργείται, κάθε φορά που οι δασάρχες θα προσφύγουν στο Συμβούλιο της Επικρατείας, όπως το έχουν κάνει πολλές φορές μέχρι τώρα, καθώς και οι περιβαλλοντικές οργανώσεις και για αυτό η απόφαση, που θα έλυνε το πρόβλημα, και όχι βέβαια η παραπάνω,  έπρεπε να είναι νόμος. Δηλαδή θα πρέπει να νομοθετηθεί στη Βουλή και να διατυπωθεί κατά τρόπο που να είναι απρόσβλητος. Σε τίποτε δεν εμποδίζει το άρθρο 24 του Συντάγματος αυτή την αλλαγή.

Εξάλλου η απαγόρευση της αλλαγής της χρήσης των χορτολιβαδικών εκτάσεων συνεπάγεται ότι, σε όσους απ΄ τους φρυγανότοπους χαρακτηριστούν χορτολιβαδικές εκτάσεις, και σε όσες  από αυτές που δεν θα δημευτούν, επειδή διαθέτουν τα “Συμβόλαια του Σουλτάνου”,  θα επιτρέπεται ΜΟΝΟΝ να βόσκουν τα πρόβατα   (και όχι γίδια, που θέλουν πουρνάρια, σκίνα κλπ. δασική βλάστηση για να τραφούν και να παράγουν το ποιοτικό γίδινο γάλα, η ανάμιξη του οποίου με το πρόβειο, παράγει την απαράμιλλη ελληνική φέτα. Ποιότητα και ιδιότητα που θα την διασώσει από το άσπρο τυρί των λοιπών κρατών και που φυσικά θα διασώσει και την ελληνική κτηνοτροφία ) και δεν θα επιτρέπεται να κτιστεί σε αυτές ούτε το σπίτι του τσοπάνη και όχι ξενοδοχεία ή αλλά κτίρια, που χρειάζεται η ΑΝΑΠΤΥΞΗ των νησιών, αλλά και ολόκληρη η Ελλάδα.

Η απόφαση αυτή που εκδόθηκε μετά από γνωμοδότηση του Συμβουλίου Δασών. Δηλαδή από το όργανο που έχει την ευθύνη διαμόρφωσης της δασικής νομοθεσίας και είναι υπεύθυνο για τον τεράστιο αριθμό των αλλεπάλληλων και αυτοαναιρούμενων τροποποιήσεων της δασικής νομοθεσίας, που συνεχίζονται από τη νομοθέτηση του νόμου 998/79  μέχρι και σήμερα, δύο χρόνια δηλαδή μετά την έναρξη της σύνταξης του δασολογίου και δημιούργησε τον «νομοθετικό τραγέλαφο» της δασικής νομοθεσίας, δεν πείθει.

Είναι συνεπώς φανερό ότι η ιδιοκτησία των φρυαγανότοπων στις Κυκλάδες μάλλον  έπεσε θύμα της διαχρονικής τακτικής της Δασικής Υπηρεσίας, η οποία διατυπώνει νόμους, διατάξεις και εγκυκλίους, με τρόπο που να είναι αντίθετες προς την εκφρασμένη θέληση της πολιτικής ηγεσία του Υπουργείου, που πιστεύουμε ότι είναι η πιο πιθανή.

Επισημαίνεται  ότι, με αυτή την  υπουργική απόφαση οι φρυγανότοποι δεν θα χαρακτηρίζονται ως δάση, αλλά ως χορτολιβαδικές εκτάσεις, εφ΄όσον η επ΄αυτών δασική βλάστηση υπολείπεται του 15% της συνολικής τους έκτασης.  Χαρακτηρισμός ο οποίος αφ΄ενός εξαρτάται από την κρίση των δασαρχών, αφού τίθεται ως όρος, η τυχόν υφιστάμενη δασική βλάστηση να υπολείπεται του 15% της εκτάσεως. (για την οποία θα προσδιορίσουν οι δασάρχες, ερμηνεύοντας τις αεροφωτογραφίες του 1945 για τις οποίες δεν έχουν καμία επιστημονική γνώση και  η ασάφεια των οποίων τους επιτρέπει να χωρίς καμία ευθύνη να αποφασίζουν ότι θέλουν για το ποσοστό της δασικής βλάστησης).

Για να καταφανεί δε ποίοι κατευθύνουν την δασική πολιτική στη Χώρα και για να καταλογιστούν απ΄ τη  κοινή γνώμη οι ευθύνες, προσθέτουμε ότι, με το άρθρο 3 του νόμου 998/79 καθορίστηκε ότι, «στη δασική νομοθεσία  δεν υπάγονται οι χορτολιβαδικές εκτάσεις που ευρίσκονται επί  πεδινών εδαφών ή επί ανωμάλου εδάφους ή λόφων, καθώς και οι  βραχώδεις ή πετρώδεις εκτάσεις, που ευρίσκονται επί πεδινών, ή ανωμάλων ή λοφωδών εδαφών» με συνέπεια να ισχύει για αυτές ισχύει η αστική νομοθεσία, δηλαδή συμβόλαιο κ.α. επίσημα έγγραφα, καθώς και η χρησικτησία.

Σε συνέχεια όμως θεσπίστηκαν αλλεπάλληλες τροποποιήσεις αυτής  της διάταξης, με τις οποίες διολίσθησε διαδοχικά  η έννοια της πεδινής χορτολιβαδικής έκτασης, στις εκτάσεις εκείνες που δεν περιβάλλονται από δάση, ή σε όσες από αυτές δεν γειτνιάζουν με δάση και δασικές εκτάσεις και στη συνέχεια η έννοια της πεδινής χορτολιβαδικής έκτασης περιορίστηκε ΜΌΝΟΝ σε εκείνες που έχουν μέγιστο υψόμετρο 100 μέτρα, μέση κλίση 8% και μέγιστη 12% ! Με συνέπεια επί των λοιπών χορτολιβαδικών εκτάσεων να μην ισχύει η αστική νομοθεσία και επομένως τα λοιπά συμβόλαια κλπ. έγγραφα, αλλά μόνο τα σουλτανικά συμβόλαια !

Η διάταξη αυτή  νομοθετήθηκε  με  προεδρικό διάταγμα και  τροποποιεί την ανωτέρω διάταξη του νόμου. Ενεργεία πρωτοφανής αφού  ο νόμος μόνο με νόμο αλλάζει και συνεπώς είναι άκυρη. Όμως το Συμβούλιο Δασών επέτρεψε και επιτρέπει την εφαρμογή της, η οποία θα ακυρώσει το σύνολο των Δασικών Χαρτών και θα προκαλέσει τεράστια ζημία στο Δημόσιο, τόσο από τη  ακύρωση των δασικών χαρτών την οποία θα επιφέρει όσο και από τις ομαδικές αγωγές των πολιτών, που θα αναλάβουν εργολαβικά οι δικηγορικές εταιρείες. Μόνοι κερδισμένοι θα είναι οι δασολόγοι και οι ανώνυμες εταιρείες, μία απ΄ τις οποίες έχει αναλάβει και την κωδικοποίηση της δασικής νομοθεσίας εδώ και χρόνια, και δεν έχει ακόμη  ολοκληρωθεί, στις οποίες θα αναγκαστούν να καταφύγουν οι πολίτες για τις εντάσεις κατά του χαρακτηρισμού στον οποία θα προβούν οι δασικοί υπάλληλοι.

Σημειώνεται τέλος ότι με τους δασικού χάρτες δημεύονται και οι Ελαιώνες ( τα λιοστάσια ) στις Κυκλάδες , διότι με τους δασικούς χάρτες χαρακτηρίζονται Δάση, αφού αυτό επιβάλει η δασική νομοθεσία. Και γι΄ αυτούς δεν υπάρχει κάποια μέριμνα στη σχετική απόφασή.

*Ο Δημήτριος Κοτσώνης είναι πολιτικός μηχανικός