Ράλι αυξήσεων: θερίζει τις μικρές εργοληπτικές επιχειρήσεις

Το ράλι αυξήσεων στις τιμές των οικοδομικών υλικών πνίγει τις μικρές εργοληπτικές επιχειρήσεις που καλούνται  εν τω μέσω αλλεπάλληλων ανατιμήσεων να ολοκληρώσουν συμβάσεις με πολύ μεγάλες εκπτώσεις.

Το νέο άλμα αυξήσεων  στις τιμές των υλικών κατασκευής, για το μήνα Απρίλιο που δημοσιοποίησe η ΕΛΣΤΑΤ αναδεικνύει τα μόνιμα χαρακτηριστικά που τείνουν να πάρουν οι εκρηκτικές αυξήσεις, με τις μικρές εργοληπτικές επιχειρήσεις να δέχονται τη μεγαλύτερη πίεση.

Μάλιστα όπως αναφέρει χαρακτηριστικά σε δηλώσεις που έκανε πρόσφατα η πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Συνδέσμων Εργοληπτών Δημοσίων Έργων  (ΠΕΣΕΔΕ), Μαρία Τσιομπάνου, «η οικονομική ισορροπία έχει πλέον ανατραπεί, με συνέπεια να τίθεται σε διακινδύνευση η επαγγελματική επιβίωση των αναδόχων αλλά και η ομαλή ολοκλήρωση των έργων».

Μόνιμα χαρακτηριστικά

Μόνιμα χαρακτηριστικά τείνουν να πάρουν οι αυξήσεις των τιμών στα οικοδομικά υλικά, με το ράλι των τιμών να συνεχίζεται αμείωτο, χωρίς να φαίνονται προς το παρόν κάποια δείγματα αποκλίμακωσης της όλης κατάστασης. Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, αύξηση 11%,  παρουσίασε ο  Γενικός Δείκτης Τιμών Υλικών Κατασκευής Νέων Κτηρίων Κατοικιών τον του Απρίλιο 2022, σε σύγκριση με τον αντίστοιχο δείκτη του Απριλίου 2021, έναντι αύξησης 2% που σημειώθηκε κατά τη σύγκριση των αντίστοιχων δεικτών του έτους 2021 με το 2020. Επίσης, ο Γενικός Δείκτης κατά τον μήνα Απρίλιο 2022, σε σύγκριση με τον δείκτη του Μαρτίου 2022, παρουσίασε αύξηση 1,2%, έναντι αύξησης 0,5% που σημειώθηκε κατά τη σύγκριση των αντίστοιχων μηνών του έτους 2021.  Τέλος όσον αφορά το μέσο δείκτη του δωδεκαμήνου Μαΐου 2021 – Απριλίου 2022, σε σύγκριση με τον αντίστοιχο δείκτη του δωδεκαμήνου Μαΐου 2020 – Απριλίου 2021, παρουσίασε αύξηση 6,6%, έναντι αύξησης 0,1% που σημειώθηκε κατά τη σύγκριση των αντίστοιχων προηγούμενων δωδεκάμηνων.

Δεν είναι ίδιες οι δυσκολίες

Σ ‘ αυτό το δύσκολο πλαίσιο, η πρόεδρος της ΠΕΣΕΔΕ, αναφέρει, ότι κρίσιμο σημείο για τι όποιες παρεμβάσεις της Πολιτείας, είναι να αποσαφηνιστεί και να αναγνωριστεί μεταξύ της κυβέρνησης  και των εργοληπτικών επιχειρήσεων είναι ότι « οι δυσκολίες, που καλούμαστε να διαχειριστούμε, δεν είναι ίδιες για όλες τις εργοληπτικές επιχειρήσεις»

Μεγάλες εκπτώσεις

Όπως εξηγεί, η συντριπτική πλειοψηφία των ελληνικών εργοληπτικών επιχειρήσεων υλοποιούν σήμερα συμβάσεις τις οποίες έχουν αναλάβει με πολύ μεγάλη έκπτωση και δεν έχουν απολύτως κανένα περιθώριο να αντέξουν το απρόσμενα υψηλό κύμα ανατιμήσεων. Επ αυτού, αναφέρει χαρακτηριστικά ότι «είναι για όλους κατανοητό ότι είναι πολύ διαφορετική η συνθήκη που καλούνται να διαχειριστούν οι πέντε μεγάλοι κατασκευαστικοί όμιλοι που έχουν αναλάβει μέχρι σήμερα συμβάσεις έργων αξίας 13 δισ. ευρώ  με μέση έκπτωση 10%, από όλες τις υπόλοιπες επιχειρήσεις που οι εκπτώσεις τους φθάνουν σε δυσθεώρητα ποσοστά. Εκτιμώ ότι, όταν ο υπουργός Οικονομικών κ. Σταϊκούρας μιλάει για «μοίρασμα της ζημίας» αναφέρεται στους μεγάλους κατασκευαστικούς ομίλους, οι οποίοι, πράγματι, με τις τιμές με τις οποίες έχουν αναλάβει όλες τις πρόσφατες συμβάσεις, έχουν μεγαλύτερο περιθώριο διαχείρισης  των ανατιμήσεων»

Αιφνίδια ανατίμηση

«Όλες οι υπόλοιπες εργοληπτικές επιχειρήσεις», όπως εξηγεί η κ. Τσιοπάνου,  «έχουν να αντιμετωπίσουν μία  αιφνίδια και εκρηκτική ανατίμηση των υλικών και της εργασίας, που ήταν αδύνατον να την προβλέψουν κατά την υποβολή των οικονομικών τους προσφορών. Η οικονομική ισορροπία έχει πλέον ανατραπεί, με συνέπεια να τίθεται σε διακινδύνευση η επαγγελματική επιβίωση των αναδόχων αλλά και η ομαλή ολοκλήρωση των έργων. Η εμμονή στην συνέχιση των συμβάσεων με τους ίδιους οικονομικούς όρους είναι αντίθετη στην καλή πίστη και στα συναλλακτική ήθη, διότι έχει ανατραπεί το οικονομικό περιβάλλον, στο οποίο βασίστηκαν οι προσφορές των αναδόχων».

Λήψη αποφάσεων

Τέλος, σημειώνει, μεταξύ άλλων ότι ως κλάδος, «ναμένουμε την άμεση λήψη αποφάσεων, τόσο σε εθνικό επίπεδο όσο και σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης, προκειμένου να υπάρξει μία συντονισμένη και κοινή πολιτική απέναντι στον κίνδυνο που απειλεί έναν πολύ σημαντικό παραγωγικό κλάδο της ελληνικής οικονομίας, αυτόν των κατασκευών. Η έννομη τάξη έχει ως απώτερο σκοπό την προστασία και την διατήρηση των λεπτών ισορροπιών ανάμεσα στα αντιτιθέμενα συμφέροντα των κοινωνών του δικαίου και τον στόχο αυτόν τον επιτυγχάνει με την θέσπιση κανόνων δικαίου. Είναι, επομένως, υποχρεωμένο σύσσωμο το πολιτικό σύστημα να αναγνωρίσει την ανατροπή της οικονομικής ισορροπίας των δημόσιων συμβάσεων και να παρέμβει διορθωτικά».