Ρύθμιση “παγίδα” για τη διαχείριση των υλικών εκσκαφής

Κερκόπορτα για την παράνομη απόρριψη και ταφή των απόβλητων εκσκαφών, κατασκευών και κατεδαφίσεων (ΑΕΚΚ), δηλαδή των μπαζών οικοδομικών εργασιών φαίνεται να αποτελεί το άρθρο 30 για τη διαχείριση των απόβλητων εκσκαφών, κατασκευών και κατεδαφίσεων (ΑΕΚΚ) του, προς συζήτηση και ψήφιση από τη Βουλή, σχεδίου Νόμου του υπουργείου Περιβάλλοντος “Προώθηση της Ανακύκλωσης–Ενσωμάτωση των Οδηγιών 2018/851 και 2018/852 της 30ής Μαΐου 2018”.

Αυτό υποστηρίζουν παράγοντες του κλάδου των τεχνικών έργων, κατά τους οποίους, το άρθρο 30, που αντικαθιστά το άρθρο 40 του ν. 4042/2012, οδηγεί σε έμμεση κατάργηση της υποχρέωσης για εναλλακτική διαχείριση των υλικών εκσκαφών.

Σήμερα, όσοι παράγουν υλικά εκσκαφών οφείλουν να συμβάλλονται με Συλλογικά Συστήματα Εναλλακτικής Διαχείρισης και να αξιοποιούν μέρος ή το σύνολο της παραγόμενης ποσότητας για τις ανάγκες ενός έργου.  Ωστόσο, είναι συνηθισμένες οι περιπτώσεις απόρριψης μπαζών σε δάση ή ρέματα, καθώς ορισμένες τεχνικές εταιρείες και συστήματα εναλλακτικής διαχείρισης δεν συμμορφώνονται, ελλείψει εποπτείας, με το υφιστάμενο καθεστώς.

Σε αυτό το χαλαρό θεσμικό πλαίσιο, όπου κύριο χαρακτηριστικό είναι η απουσία εποπτείας, έρχονται να προστεθούν οι -προς κύρωση από τη Βουλή- διατάξεις του σχεδίου Νόμου για την προώθηση της ανακύκλωσης και την ενσωμάτωση σειράς κοινοτικών οδηγιών.  Σύμφωνα με πηγές του κλάδου, οι νέες διατάξεις θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ως “δούρειος ίππος” για την κατάργηση της εναλλακτικής διαχείρισης αποβλήτων εκσκαφών, κατασκευών & κατεδαφίσεων για έργα ή δραστηριότητες κατηγορίας Α’. Για μεγάλα, δηλαδή, έργα, εντός του αστικού ιστού (όπου είναι δύσκολη η δημιουργία μονάδας ανακύκλωσης υλικών εκσκαφής), με σημαντικό περιβαλλοντικό αποτύπωμα, τα οποία αντιπροσωπεύουν το 70% των περιπτώσεων περιβαλλοντικής αδειοδότησης δεν καθίσταται υποχρεωτική η διαχείριση αποβλήτων εκσκαφών μέσω της συνεργασίας με αδειοδοτημένα συστήματα εναλλακτικής διαχείρισης.

Κι ενώ προβλέπεται ότι οι κατασκευαστές θα έχουν τη δυνατότητα να ανακυκλώνουν οι ίδιοι αυτού του είδους τα απόβλητα, δεν προβλέπεται η αυστηροποίηση του ελέγχου της διαχείρισης των ΑΕΚΚ, αλλά μόνο η δήλωση στοιχείων (από τον παραγωγό ή τον διαχειριστή τους) τα οποία δεν είναι εύκολο να διασταυρωθούν. Όλα αυτά όταν ούτε οι επιβλέποντες έργων ούτε οι ελεγκτές δόμησης έχουν στην αρμοδιότητα τους τον έλεγχο της παραγωγικής διαδικασίας της ανακύκλωσης των υλικών εκσκαφής.

Ως αποτέλεσμα, όπως υποστηρίζουν παράγοντες της αγορές, βάσει των προωθούμενων διατάξεων, οι παραγωγοί υλικών εκσκαφής, οι τεχνικές, δηλαδή, εταιρείες, μετατρέπονται ταυτόχρονα σε ανακυκλωτές και έμπορους, χωρίς να καλούνται να αποδείξουν ότι διαθέτουν την απαιτούμενη τεχνογνωσία και με κίνδυνο τα δευτερογενή προϊόντα (που θα παράγονται από την ανακύκλωση των υλικών εκσκαφής) που θα αξιοποιούνται για την κατασκευή του έργου να είναι χαμηλής ποιότητας.

Με τα δεδομένα αυτά, δεν λείπουν όσοι ζητούν την απόσυρση της εν λόγω διάταξης που θα μπορούσε είναι επιζήμια για το περιβάλλον.

capital.gr