Σ. Φάμελλος: “Το έργο υγροποιημένου φυσικού αερίου της Αλεξανδρούπολης είναι συμβατό με τις περιβαλλοντικές συνθήκες”

“Το έργο του υγροποιημένου φυσικού αερίου στην Αλεξανδρούπολη, είναι έργο ιδιαίτερης σημασίας, που ξεπερνά τα όρια της χώρας”, ανέφερε σύμφωνα με δελτίο Τύπου του ΥΠΕΝ ο Αν. ΥΠΕΝ, Σωκράτης Φάμελλος, σε ραδιοφωνική συνέντευξη που παραχώρησε στον Ρ/Σ Status 94.2 FM της Αλεξανδρούπολης. “Έχει ήδη χαρακτηριστεί έργο Ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και υποστηρίζεται και από τις ΗΠΑ. Συνεπώς, η Θράκη φιλοξενεί στην περιοχή της ένα έργο γεωστρατηγικού χαρακτήρα, το οποίο  ολοκληρώνει τον κόμβο του IGB, του Ελληνοβουλγαρικού συνδετήριου αγωγού με τον TAP και προσφέρει στη χώρα ένα επιπλέον δυναμικό αερίου, ισοδύναμο με τον σταθμό της Ρεβυθούσας, ο οποίος αποτελεί το σταθμό εισόδου του αλγέρικου φυσικού αερίου στο δίκτυο της χώρας μας”, πρόσθεσε.

Επιπλέον, ο Αν. ΥΠΕΝ, παρουσιάζοντας τα τεχνικά χαρακτηριστικά του έργου, ανέφερε ότι  ο τερματικός σταθμός υγροποιημένου φυσικού αερίου της Αλεξανδρούπολης μπορεί να καλύψει και την εισαγωγή αμερικάνικου LNG, δηλαδή αμερικάνικου φυσικού αερίου στην Ευρώπη, με δεδομένο ότι έχει τη δυνατότητα να κατευθυνθεί και προς την Ανατολική και προς τη Δυτική Ευρώπη. “Η Ελλάδα στηρίζει το συγκεκριμένο έργο και υποστηρίζει την έρευνα συμβολαίων κατανάλωσης, που υλοποιείται αυτή την περίοδο, διότι το έργο για να ξεκινήσει χρειάζεται και μια ασφάλεια συμβολαίων κατανάλωσης, εφόσον η δυναμικότητά τους ανέρχεται σε δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα αερίου το χρόνο”, σημείωσε ο Σωκράτης Φάμελλος, ενώ το χαρακτήρισε πρωτοποριακό ως προς τις τεχνολογικές και περιβαλλοντικές πτυχές του, εφόσον επί του πλωτού σταθμού θα γίνεται και αεριοποίηση και ηλεκτροπαραγωγή. Και βέβαια “αναβαθμίζει την οικονομία της περιοχής, διότι προσελκύει εξειδικευμένους επιστήμονες στην περιοχή, άρα ένα διαφορετικό επίπεδο εργασίας και εργατικού δυναμικού, αυξάνει το τοπικό ΑΕΠ και το επίπεδο ζωής, αλλά συμβάλλει και στην επανεκκίνηση της εθνικής οικονομίας, που είναι και το μεγάλο ζητούμενο”.

Ο Αν. ΥΠΕΝ διαβεβαίωσε ότι ο τερματικός σταθμός υγροποιημένου φυσικού αερίου της Αλεξανδρούπολης δεν θα προκαλέσει πρόβλημα στο περιβάλλον, ούτε θα έχει επιπτώσεις στην νόμιμα ασκούμενη αλιεία στην περιοχή. Συγκεκριμένα, σε ερώτηση εάν ο χαρακτηρισμός της θαλάσσιας περιοχής τμήματος του Θρακικού πελάγους, ως περιοχή προστασίας Natura, επηρεάζει το έργο και αν αντίστροφα το έργο είναι συμβατό με περιοχή Natura, ο Σωκράτης Φάμελλος απάντησε ότι «η αδειοδότηση περιβαλλοντικών όρων από το 2013 καθιστά το έργο περιβαλλοντικά και αδειοδοτικά ασφαλές, με δεδομένο ότι υπάρχει πρόβλεψη για τα ήδη αδειοδοτημένα έργα, η οποία εμπεριέχει όρους προστασίας και διαχείρισης των προστατευόμενων πλέον οικοτόπων της περιοχής. Πράγματι, προβλέπεται η χωροθέτηση του πλωτού σταθμού σε απόσταση 10 χιλιομέτρων από την περιοχή της Μάκρης Αλεξανδρούπολης, μια περιοχή που θα βρίσκεται πλέον εντός της ζώνης Natura, η οποία έχει εύρος λίγο άνω των 10 χιλιομέτρων από την ακτή.

Η πλήρης περιβαλλοντική αδειοδότηση του έργου δεν δημιουργεί αντίθεση με την κήρυξη της Natura και το έργο δεν αμφισβητείται και δεν επηρεάζεται”. Συμπλήρωσε δε, ότι η κήρυξη των περιοχών Natura λαμβάνει υπόψη τις υφιστάμενες δραστηριότητες, εν προκειμένω και τη συγκεκριμένη του LNG ως αδειοδοτημένη, δημιουργώντας ένα κατάλληλο σχέδιο διαχείρισης για το προστατευόμενο αντικείμενο. Δηλαδή, οι ανθρωπογενείς δραστηριότητες δεν απομακρύνονται από τις περιοχές που γίνεται κήρυξη προστατευόμενης περιοχής αλλά προσαρμόζονται, εκτός από κάποιες ζώνες απολύτου προστασίας που έχουμε πχ. στον πυρήνα ενός εθνικού δρυμού, αλλά όχι στην περιοχή του LNG.

«Έχουμε ήδη συζητήσει με τους επιστήμονες που έχουν την ευθύνη της βιοποικιλότητας και της εποπτείας στην περιοχή, για να εξασφαλίσουμε ότι δεν θα επηρεάζεται, ούτε θα υποβαθμίζεται το φυσικό περιβάλλον, όταν τηρούνται οι περιβαλλοντικοί όροι της μονάδας του LNG. Αυτό που θέτουμε σε προτεραιότητα είναι η αντιμετώπιση των έκτακτων καταστάσεων και η πρόληψή τους και όχι η συμβατική λειτουργία της μονάδας, κατά την οποία η περιβαλλοντική διαχείριση είναι απλή σε σχέση με το τεχνολογικό επίπεδο της μονάδας».

Και κατέληξε λέγοντας: “Για το σύνολο της θαλάσσιας Νatura επίσης δεν είναι απαγορευτική η κήρυξη σε σχέση με την αλιεία στις προστατευόμενες περιοχές. Απλώς, η αλιεία πρέπει να ασκείται μόνο στις περιοχές που επιτρέπεται και σήμερα και όχι σε σημεία που μπορεί να έχουμε για παράδειγμα λιβάδια ποσειδωνίας ή τραγάνες με κοραλλιογενή υφή. Οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι σήμερα δεν είναι σίγουρο ότι η αλιεία ασκείται μόνο εκεί που επιτρέπεται. Μια περιοχή Νatura απλώς μας υποχρεώνει να εφαρμόσουμε αυτό που ισχύει έτσι και αλλιώς, να περάσουμε ως χώρα σε μια κανονικότητα και ως προς το φυσικό προστατευόμενο περιβάλλον”.