Του Γιώργου Λιάλιου/
Για πολλούς, η κάλυψη του ποταμού Ιλισού ήταν ένα από τα πολλά «εγκλήματα» που συντελέστηκαν Αθήνα στο όνομα της προόδου. Στην εποχή της βέβαια, θεωρήθηκε ένα σημαντικό έργο υποδομής, ακόμα ένα βήμα «εκμοντερνισμού» της πρωτεύουσας, που επικύρωνε την επερχόμενη μονοκρατορία του αυτοκινήτου. Περισσότερο από 60 χρόνια μετά, η αποκάλυψη ενός τμήματος της κοίτης του μπαίνει στη δημόσια συζήτηση, αλλά με τον πλέον αναπάντεχο τρόπο: λόγω της σημαντικής διάβρωσης που έχει υποστεί ο υπόγειος αγωγός.
Η αποκάλυψη του Ιλισού θα σημάνει τη δημιουργία ενός γραμμικού πάρκου, μήκους 1 ,2 χιλιομέτρου, που θα ενώσει τον αρχαιολογικό χώρο του Ολυμπιείου με το –αποκομμένο σήμερα– ΕΜΣΤ στο Φιξ.
Η πρόταση ανήκει στην «Ανάπλαση Αθήνας Α.Ε.», το σχήμα που δημιουργήθηκε πέρυσι ως «διάδοχο» της Εταιρείας Ενοποίησης Αρχαιολογικών Χώρων (ΕΑΧΑ). «Η κάλυψη του Ιλισού ολοκληρώθηκε τις δεκαετίες ’50 και ’60», λέει ο Νίκος Μπελαβίλας, πρόεδρος της «Ανάπλαση» και αναπλ. καθηγητής αστικού σχεδιασμού στο ΕΜΠ. «Επί μισό αιώνα, ο κλειστός αγωγός παρέμεινε χωρίς συντήρηση. Επιπλέον, η ΕΥΔΑΠ και άλλοι φορείς τον “έσπαγαν” πολλές φορές για να περάσουν τα δίκτυά τους, κάνοντας “μπαλώματα”. Κάπως έτσι φθάσαμε πέρυσι τον Οκτώβριο στην απόφαση να σταματήσει η διέλευση του τραμ πάνω από το τελευταίο τμήμα, που κρίθηκε επικίνδυνο στατικά. Η ιδέα μας λοιπόν ξεκίνησε από εκεί: γιατί να διαθέσουμε δεκάδες εκατομμύρια ευρώ για την ανακατασκευή του επικίνδυνου τμήματος της εγκιβωτισμένης κοίτης του Ιλισού και να μην την αποκαλύψουμε με πολύ λιγότερα χρήματα;».
Η πρόταση της «Ανάπλαση Αθήνας» είναι να ανοιχτεί και πάλι η κοίτη του ποταμού κάτω από την οδό Καλλιρρόης, στο τμήμα από τη συμβολή με την Αρδηττού μέχρι το Φιξ. «Να δημιουργηθεί μια πράσινη και γαλάζια διαδρομή που να ξεκινάει από την Αγία Φωτεινή, όπου βρίσκεται και το μοναδικό τμήμα της αρχαίας κοίτης που σώζεται, και να καταλήγει 1,2 χλμ. μετά στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης. Ενα γραμμικό πάρκο πλάτους 30-40 μέτρων που θα πλημμυρίζει τον χειμώνα και θα μένει ξηρό το καλοκαίρι. Το έργο αυτό θα λειτουργήσει θετικά με πολλούς τρόπους, όχι μόνο ως διαδρομή πρασίνου και αντιπλημμυρικό έργο, αλλά και ως ένας περίπατος που θα συνδέσει το αποκομμένο σήμερα ΕΜΣΤ με τον μεγάλο περίπατο». Η ανάγκη προώθησης των έργων είναι επιτακτική. «Αν καταρρεύσει η σήραγγα του Ιλισού, θα φράξει την πορεία του νερού και θα πλημμυρίσει ολόκληρο το κέντρο», λέει ο κ. Μπελαβίλας. «Είναι ένα ενδεχόμενο που κανείς μας δεν θέλει να σκεφθεί». Η ιδέα προτάθηκε στους υπουργούς Υποδομών και Πολιτισμού, καθώς και στην Περιφέρεια Αττικής. Κατόπιν ιδρύθηκε μια ομάδα εργασίας στην οποία συμμετέχει ο Δήμος Αθηναίων και η «Αττικό Μετρό» (που είναι υπεύθυνη για το τραμ). Η παραλλαγή που εξετάζεται για τη διαδρομή του τραμ είναι να εισέρχεται χαμηλότερα στη λεωφόρο Συγγρού από το ύψος του Φιξ (από την οδό Κασομούλη στην Καλλιρρόης και μέσω της οδού Φρατζή να στρίβει στη λεωφόρο Συγγρού) και ακολούθως στη λεωφόρο Βασιλίσσης Αμαλίας έως το Σύνταγμα. Η λύση αυτή θα «απελευθερώσει» τη Βασιλίσσης Ολγας από τη διέλευση του τραμ και θα κάνει ευκολότερο το σχέδιο πεζοδρόμησής της.
Πεζοδρόμηση Βασ. Σοφίας
Αν βέβαια η πρόταση αυτή προχωρήσει, θα ήταν μια καλή ευκαιρία να συνδυαστεί με την πεζοδρόμηση της Βασιλίσσης Σοφίας, που θα ενοποιήσει τον αρχαιολογικό χώρο του Ολυμπιείου με το Ζάππειο και τον Εθνικό Κήπο. Η πεζοδρόμηση έχει μελετηθεί από την ΕΑΧΑ, ως κομμάτι του «μεγάλου περιπάτου» και θα μπορούσε να έχει ολοκληρωθεί πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, ωστόσο «ατύχησε» καθώς ζητήθηκε από τον Οργανισμό Αθήνα 2004 να παραμείνει σε κυκλοφορία. Το έργο επανήλθε στο προσκήνιο το 2010-11, οπότε και η μελέτη επικαιροποιήθηκε και εγκρίθηκε από το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο το 2012. Η σχεδιαζόμενη επέμβαση, όπως έχει μελετηθεί, θα δημιουργήσει έναν χώρο 20 στρεμμάτων στο πνεύμα της ΕΑΧΑ, με λιτές αρχιτεκτονικές χειρονομίες, έμφαση στη φύτευση και περιορισμένες νέες κατασκευές με στόχο ο χώρος να μένει ζωντανός το μεγαλύτερο διάστημα της ημέρας. Το έργο είχε εκτιμώμενο προϋπολογισμό 3,5 εκατ. ευρώ (ένα ποσό που δεν θεωρείται απαγορευτικό), αλλά πέρασε σε δεύτερη μοίρα όπως και τα υπόλοιπα έργα ανάπλασης που προωθούνταν την εποχή που ξεκίνησε η οικονομική κρίση.
Καθημερινή
