ΣΕΒ: εκτόξευση κόστους ενέργειας, τροφίμων και πρώτων υλών  

Του Κώστα Βουτσαδάκη/

Η αντιμετώπιση των άμεσων κινδύνων αποτελεί την πρώτη μας προτεραιότητα, τόνισε ο πρόεδρος του ΣΕΒ Δημήτρης Παπαλεξόπουλος κατά την ομιλία του στην ανοικτή εκδήλωση της γενικής συνέλευσης του Συνδέσμου, επισημαίνοντας την εκτόξευση του κόστους ενέργειας, αλλά και των τροφίμων και πρώτων υλών που μειώνει το διαθέσιμο εισόδημα, ιδιαίτερα των πιο αδύναμων.

«Η χώρα μας σήμερα θεωρείται – και είναι- πιο ισχυρή, πιο αξιόπιστη, πιο ώριμη, από ότι προ δεκαετίας», τόνισε, πρόσθεσε ωστόσο ότι «βρισκόμαστε σήμερα αντιμέτωποι με μια νέα, οξεία κρίση, σε ένα περιβάλλον με μεγάλες αβεβαιότητες».

Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά, το πρόβλημα της χώρας δεν είναι η έλλειψη επενδυτικών σχεδίων καθώς η χώρα έχει γίνει ένας ελκυστικός επενδυτικός προορισμός για εγχώριους και ξένους επενδυτές.

«Ο κίνδυνος σήμερα αφορά τη δυνατότητά μας να υλοποιήσουμε με ταχύτητα, που έχει επενδυτικό νόημα ό,τι σχεδιάζεται, λόγω του πλαισίου της λειτουργίας της χώρας. Γι’ αυτό και δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να μείνουμε πίσω στην πορεία ολοκλήρωσης όλων των κρίσιμων μεταρρυθμίσεων», σημείωσε.

Δοκιμάζονται ξανά οι αντοχές μας

Αναφερόμενος στις τρέχουσες εξελίξεις είπε πως «Είναι μικρή παρηγοριά ότι αυτή τη φορά τα αίτια της κρίσης (όπως και της πανδημίας) είναι εξωγενή, με κύρια αφετηρία τον πόλεμο στην Ουκρανία, και ότι οι επιπτώσεις της δεν αφορούν ασύμμετρα την Ελλάδα». Πρόσθεσε όμως ότι «τα αποτελέσματα είναι ήδη ορατά: με την  εκτόξευση του κόστους ενέργειας, αλλά και των  τροφίμων και πρώτων υλών που μειώνει το διαθέσιμο εισόδημα, ιδιαίτερα των πιο αδύναμων. Με τα προβλήματα στην εφοδιαστική αλυσίδα που πλήττουν καίρια πολλές ελληνικές επιχειρήσεις, την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής, αλλά και γενικά της ευρωπαϊκής, παραγωγής να υποχωρεί, την αναπτυξιακή και επενδυτική προοπτική να απειλείται, και με τις δημοσιονομικές αντοχές μας να  δοκιμάζονται εκ νέου. Για αυτό η έμφαση στο πως μπορούμε να μεγαλώσουμε την πίτα μπορεί να τονώσει την πληγωμένη μας συλλογική αυτοπεποίθηση, να μας δώσει νέα πνοή, να μας βοηθήσει να πιστέψουμε σε ένα καλύτερο μέλλον».

Πέντε θετικές εξελίξεις

Ο κ. Παπαλεξόπουλος περιέγραψε πέντε θετικές εξελίξεις για τη χώρα και πέντε τομείς όπου χρειάζεται να γίνει συντονισμένη προσπάθεια. Οι θετικές εξελίξεις είναι

-η ανάδειξη ενός μικρού, αλλά ζωτικού και αναπτυσσόμενου οικοσυστήματος νεοφυών επιχειρήσεων (που από σχεδόν μηδενική κεφαλαιοποίηση πριν 10 χρόνια, σήμερα αγγίζει τα €8 δισ.), που αναβαθμίζει τις δυνατότητες της χώρας να καινοτομεί,

-τα σημαντικά βήματα προσέγγισης πανεπιστημίων και επιχειρήσεων.

-η έμπρακτη απόδειξη ότι η επιτάχυνση της ψηφιοποίησης της δημόσιας διοίκησης, και των ψηφιακών υποδομών, είναι απόλυτα εφικτή,

-οι διεθνείς προβλέψεις, που είναι θετικές και το brand name της Ελλάδας που έχει βελτιωθεί θεαματικά, και

– ότι η χώρα μας σήμερα θεωρείται – και είναι- πιο ισχυρή, πιο αξιόπιστη, πιο ώριμη, από ότι προ δεκαετίας.

Πέντες τομές

Αντίστοιχα οι τομείς όπου χρειάζεται προσπάθεια περιλαμβάνουν:

-τις εργοδοτικές εισφορές, που παραμένουν υψηλές,

-τη βελτίωση της ποιότητας της νομοθέτησης, την απλοποίησή της και την επιτάχυνση της απονομής δικαιοσύνης,

-την αδειοδότηση,

-την ευκαιρία αξιοποίησης του Ταμείου Ανάκαμψης

– την αγορά ενέργειας. «Πλην απροόπτου, η Ευρώπη θα έχει ανταγωνιστικό μειονέκτημα στο κόστος ενέργειας  τουλάχιστον για 5-6 χρόνια, μαζί και η Ελλάδα.

-«Κατ΄ ελάχιστον πρέπει να φροντίσουμε οι ελληνικές επιχειρήσεις να μην είναι σε μειονεκτική θέση απέναντι στην υπόλοιπη Ευρώπη. Δεν είμαστε εκεί σήμερα», τόνισε.

Απευθυνόμενος στα μέλη του Συνδέσμου ο κ. Παπαλεξόπουλος σημείωσε εξάλλου ότι «οι επιχειρήσεις στην Ελλάδα δεν επενδύουν όσο χρειάζεται στην καινοτομία και στον ψηφιακό τους μετασχηματισμό. Ούτε όμως επενδύουν όλες οι επιχειρήσεις επαρκώς στους ανθρώπους τους. Παράλληλα, σε όρους εταιρικής διακυβέρνησης έχουμε ακόμα δρόμο να διανύσουμε από την τυπική συμμόρφωση προς την ουσιαστική. Το ίδιο και στην ενσωμάτωση της διαφορετικότητας, στην ισότητα και στην αξιοποίηση των ηγετικών χαρακτηριστικών των γυναικών». «Ζητάμε, κατέληξε, από το κράτος μεγαλύτερη τόλμη στις μεταρρυθμίσεις. Απαιτούμε από τους εαυτούς μας μεγαλύτερη τόλμη στο μετασχηματισμό και τον εκσυγχρονισμό».