Στο «καλάθι» οι αιτήσεις εξαγοράς καλλιεργούμενων δασικών εκτάσεων

Του Αργύρη Δεμερτζή/

Η εξαγορά καλλιεργούμενων εκτάσεων που έχουν χαρακτηριστεί δασικές κρίθηκε αντισυνταγματική και για αυτό δεν υποβάλλονται νέες αιτήσεις και οι χιλιάδες αιτήσεις που έχουν υποβληθεί δεν εξετάζονται.  

Αυτό αναφέρει έγγραφο του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης με ημερομηνία 6 Οκτωβρίου 2020 που απευθύνεται προς τις Διευθύνσεις Αγροτικών Υποθέσεων των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων και τις Διευθύνσεις Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής και Διευθύνσεις Πολιτικής Γης των Περιφερειών και των Περιφερειακών Ενοτήτων της χώρας.

Η αρμόδια υπηρεσία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων με το συγκεκριμένο έγγραφο δίνει διευκρινίσεις  επί των συνεπειών της αριθ. 709/2020 Απόφασης της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας σχετικά µε την αντισυνταγµατικότητα του άρθρου 23 του ν. 4061/2012 (Α΄66), που αφορά τους δασικούς χάρτες. Δείτε εδώ στο ecopress

Συγκεκριμένα, στο έγγραφο  του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων αναφέρονται τα εξής:

«Σύμφωνα µε τις διατάξεις του άρθρου 23 για την εξαγορά ακινήτου, όπως αυτές ίσχυαν πριν τη δημοσίευση της ανωτέρω δικαστικής απόφασης, ο αυθαίρετος κάτοχος αυτού είχε τη δυνατότητα να υποβάλει σχετική αίτηση, µε τα απαιτούμενα δικαιολογητικά, την οποία η οικεία Επιτροπή Θεμάτων Γης και Επίλυσης Διαφορών του άρθρου 18, όπως τροποποιήθηκε και ισχύει, του ιδίου νόμου μετά από εξέταση έκανε δεκτή ή απέρριπτε. Η διαδικασία της εξαγοράς ολοκληρωνόταν µε την έκδοση τίτλου κυριότητας από τον οικείο Περιφερειάρχη, σύμφωνα µε το άρθρο 21 του ν. 4061/2012, όπως τροποποιήθηκε και ισχύει, κατόπιν εξόφλησης του τιμήματος και προσκόμισης του σχετικού παραβόλου από τον αιτούντα.

Ωστόσο, δεδομένου ότι οι διατάξεις του άρθρου 23 κρίθηκαν από το ΣτΕ ως αντισυνταγματικές, αυτές είναι ανίσχυρες και µη εφαρμοστέες. Λόγω αυτού δεν παρέχουν νόμιμο έρεισμα για την έκδοση ατομικών διοικητικών πράξεων µε αντικείμενο την απευθείας εκποίηση ή την άρνηση απευθείας εκποίησης δημόσιων εκτάσεων σε αυθαιρέτως κατέχοντες.

Ως εκ τούτου, εφόσον η διαδικασία της εξαγοράς ακινήτου σύμφωνα µε το ανωτέρω άρθρο 23 δεν είχε ολοκληρωθεί μέχρι τη δημοσίευση της ανωτέρω απόφασης του ΣτΕ, δηλαδή μέχρι τις 24 Απριλίου 2020, αυτή δεν δύναται να πραγματοποιηθεί.

Κατόπιν των ανωτέρω:

α) δεν δύνανται να υποβάλλονται νέες αιτήσεις εξαγοράς,

β) οι αιτήσεις εξαγοράς που τυχόν έχουν υποβληθεί δεν εξετάζονται,

γ) οι αποφάσεις των Επιτροπών Θεμάτων Γης και Επίλυσης Διαφορών που τυχόν έχουν εκδοθεί δεν τυγχάνουν εφαρµογής και

δ) τα ποσά που τυχόν έχουν καταβληθεί από τους αιτούντες δυνάµει των αποφάσεων των παραπάνω Επιτροπών, επιστρέφονται σε αυτούς σύμφωνα µε τις κείμενες διατάξεις.

Σε κάθε περίπτωση, οι αρμόδιες υπηρεσίες των Περιφερειών και των Περιφερειακών Ενοτήτων της χώρας ενημερώνουν σχετικά τους αιτούντες.

Σημειώνεται δε ότι, οι διατάξεις του ν. 4061/2012 (Α΄66), όπως τροποποιήθηκε και ισχύει, στις οποίες γίνεται παραπομπή στο άρθρο 23 αυτού ή/και αναφορά σε εξαγορά ακινήτου βάσει αυτού, δεν εφαρμόζονται».

Εξαιρέσεις

Στο ίδιο έγγραφο επισημαίνεται ότι, ισχύουν οι διατάξεις του άρθρου 4 του ν. 3127/2003 (Α΄67), όπως τροποποιήθηκε και ισχύει, σύµφωνα µε τις οποίες:

«1. Σε ακίνητο που βρίσκεται μέσα σε σχέδιο πόλεως ή μέσα σε οικισμό που προϋφίσταται του έτους 1923 ή μέσα σε οικισμό κάτω των 2.000 κατοίκων, που έχει οριοθετηθεί, ο νομέας του θεωρείται κύριος έναντι του Δημοσίου εφόσον:

α) νέμεται, μέχρι έναρξη ισχύος του νόμου αυτού, αδιαταράκτως για δέκα (10) έτη το ακίνητο, µε νόμιμο τίτλο από επαχθή αιτία, υπέρ του ιδίου ή του δικαιοπαρόχου του, που έχει καταρτιστεί και μεταγραφεί μετά την 23.2.1945, εκτός εάν κατά την κτήση της νομής βρισκόταν σε κακή πίστη ή

β) νέμεται, μέχρι την έναρξη ισχύος του νόμου αυτού, το ακίνητο αδιαταράκτως για χρονικό διάστημα τριάντα (30) ετών, εκτός εάν κατά την κτήση της νομής βρισκόταν σε κακή πίστη.

Η διάταξη της περίπτωσης β΄ εφαρμόζεται για ακίνητο εμβαδού μέχρι 2.000 τ.µ. Για ενιαίο ακίνητο εμβαδού μεγαλύτερου των 2.000 τ.μ., η διάταξη εφαρµόζεται µόνο εφόσον στο ακίνητο υφίσταται κατά την 31.12.2002 κτίσμα που καλύπτει ποσοστό τουλάχιστον τριάντα τοις εκατό (30%) του ισχύοντος συντελεστή δόμησης στην περιοχή.

Στο χρόνο νοµής που ορίζεται στις περιπτώσεις α΄ και β΄ προσμετράται και ο χρόνος νομής των δικαιοπαρόχων που διανύθηκε µε τις ίδιες προϋποθέσεις. Σε κακή πίστη βρίσκεται ο νομέας, εφόσον δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις του άρθρου 1042 του Α.Κ.

2. Οι ρυθμίσεις της προηγούμενης παραγράφου δεν ισχύουν για εκτάσεις που στο σχέδιο πόλης ή στους οικισμούς αποτελούν κοινόχρηστους χώρους ή πάρκα και άλση»