Το ΣτΕ έκρινε μη διατηρητέα μνημεία το παλαιό πύργο ελέγχου, την αίθουσα αφίξεων – αναχωρήσεων, κ.λπ. του παλαιού αεροδρομίου στο Ελληνικό

Το Συμβούλιο της Επικρατείας απέρριψε την προσφυγή δέκα κατοίκων των δήμων Αθηναίων, Αργυρούπολης, Ελληνικού, Γλυφάδας και Ηλιούπολης που ζητούσαν να ακυρωθεί η από 14.12.2016 απόφαση της υπουργού Αθλητισμού και Πολιτισμού, για το «μη χαρακτηρισμό ως μνημείων», κτιρίων και τεχνικών εγκαταστάσεων του πρώην αεροδρομίου Ελληνικού.

Σύμφωνα με το ΑΠΕ-ΜΠΕ ειδικότερα, οι κάτοικοι οι οποίοι προσέφυγαν στο ΣτΕ είναι μέλη της Επιτροπής Αγώνα για το Μητροπολιτικό Πάρκο Ελληνικού, ενώ αρχικά είχε προσφύγει και ο Σύλλογος Αρχιτεκτόνων Διπλωματούχων Ανωτάτων Σχολών (ΣΑΔΑΣ) – Πανελλήνιας Ένωσης Αρχιτεκτόνων (ΠΟΕΑ), αλλά τελικά παραιτήθηκε. Οι κάτοικοι ζητούσαν να ακυρωθεί η υπουργική απόφαση, κατά το σκέλος εκείνο που δεν χαρακτήριζε ως μνημεία:

-Το κέλυφος του αρχικού κτιρίου του δυτικού αεροσταθμού (αίθουσα αφίξεων – αναχωρήσεων)

-Τον παλαιό πύργο ελέγχου

-Το συγκροτήμα 5 κτιρίων του πρώην Αμερικανικού Κολεγίου Θηλέων Αθηνών, που είναι των αρχών της δεκαετίας του 1930 (νυν κτίρια Υ.Π.Α.), ιδιοκτησίας σήμερα του ελληνικού δημοσίου και του ΤΑΙΠΕΔ Α.Ε.

Το Ε’ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας, με πρόεδρο τον αντιπρόεδρο Αθανάσιο Ράντο και εισηγητή τον πάρεδρο Χρήστο Παπανικολάου, με την υπ΄ αριθμ. 149/2018 απόφασή του, απέρριψε ως αβάσιμους όλους τους ισχυρισμούς των κατοίκων.

Αναλυτικότερα, αναφέρεται στη δικαστική απόφαση ότι το Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων προέβη σε εξαντλητική εξέταση και των τριών κτιρίων με βάση τα κριτήρια της νομοθεσίας και συγκεκριμένα, την αρχιτεκτονική, πολεοδομική, καλλιτεχνική, κοινωνική, τεχνική και εν γένει ιστορική σημασία τους.

Κατόπιν αυτού κατέληξε μετά από διαλογική συζήτηση, στην οποία συμμετείχαν και οι ενδιαφερόμενοι φορείς, στον μη χαρακτηρισμό αυτών των κτιρίων, διαπιστώνοντας ότι για κανένα από αυτά «δεν συντρέχει στον βαθμό που απαιτεί η νομοθεσία για τον χαρακτηρισμό των κτηρίων ως μνημείων».

Οι σύμβουλοι Επικρατείας αναφέρουν ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι «επαρκώς αιτιολογημένη» και συνεπώς, ο περί του αντιθέτου ισχυρισμός των κατοίκων, απορρίφθηκε ως αβάσιμος.