Το ΣτΕ βάζει «φρένο» στις Πολεοδομίες: Παράνομες οι αναιτιολόγητες επιστροφές φακέλων οικοδομικών αδειών

Του Αργύρη Δεμερτζή/

Απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας κρίνει ότι είναι παράνομη και ακυρώνει  την πράξη επιστροφής φακέλου οικοδομικής  άδειας από την Πολεοδομία για έργο ξενοδοχειακής μονάδας, επειδή αυτή έγινε με απλές υποδείξεις, χωρίς πλήρη αιτιολόγηση των παρατηρήσεων και χωρίς οι παρατηρήσεις  της Πολεοδομίας να είναι καταγεγραμμένες στο ειδικό έντυπο ελέγχου της μελέτης, προκειμένου ο επιβλέπων μηχανικός να κάνει τις προτεινόμενες αλλαγές και συμπληρώσεις εντός εννεάμηνου, όπως ο νόμος προβλέπει.

Η νέα απόφαση του ΣτΕ θέτει την πλευρά της Διοίκησης ενώπιον των νόμιμων ευθυνών της,  επισημαίνοντας ότι οι ενέργειες της  Πολεοδομίας δεν έγιναν εμπρόθεσμα και με τον σωστό τρόπο.

Ο φάκελος μελέτης αφορά στην έκδοση άδειας εκτελέσεως εργασιών ανακαινίσεως και εκσυγχρονισμού συγκεκριμένης  ξενοδοχειακής μονάδας, ο ιδιοκτήτης της οποίας προσέφυγε στο ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο.

Η νέα απόφαση του ΣτΕ,  όπως ερμηνεύουν τεχνικοί παράγοντες βάζει φρένο στα φαινόμενα πρόχειρης και υποκειμενικής  ερμηνείας της  πολεοδομικής νομοθεσίας από τις Πολεοδομικές υπηρεσίες, που συνήθως προκαλούν αναίτιες και αναιτιολόγητες εμπλοκές και καθυστερήσεις στις αδειοδοτήσεις κάθε είδους έργων και επενδύσεων και συνακόλουθα παράγουν γραφειοκρατία και «γκρίζες ζώνες» στην διεκπεραίωση των υποθέσεων.

Η απόφαση

Πιο συγκεκριμένα στην απόφαση του ΣτΕ (2231/2018) με τίτλο «μη νόμιμη επιστροφή φακέλου οικοδομικής άδειας», η οποία εκδικάστηκε και εκδόθηκε με πρόεδρο τον Αθ. Ράντο και εισηγητή την  Ελ. Μουργιά αναφέρει ότι:

– «Η κρίση της εκκαλουμένης, η προσβαλλόμενη με την αίτηση ακυρώσεως πράξη της Διεύθυνσης ΧΩ.ΠΟ.ΠΕ. της Νομαρχιακής Αυτοδιοικήσεως στερείται εκτελεστού χαρακτήρα, διότι περιέχει απλές υποδείξεις, προκειμένου η εκκαλούσα να προβεί σε δοµικές εργασίες στο ως άνω ακίνητο, δεν είναι νόμιμη. Τούτο δε διότι, με την πράξη αυτή επιστράφηκε στην εκκαλούσα ο υποβληθείς από αυτήν φάκελος μελέτης για την έκδοση άδειας εκτελέσεως εργασιών ανακαινίσεως και εκσυγχρονισμού της ξενοδοχειακής μονάδας, την οποία εκμεταλλεύεται, και, συνεπώς, απορρίφθηκε, με τον τρόπο αυτόν, το αίτημά της προς έκδοση της εν λόγω άδειας. Δεδομένου δε ότι, τόσο η χορήγηση οικοδομικής αδείας όσο και η απόρριψη σχετικής αιτήσεως λόγω μη συνδρομής νομίμου προϋποθέσεως,  δεν αποτελούν πράξεις διακριτικής ευχέρειας αλλά πράξεις δέσμιας αρμοδιότητας, η ως άνω πράξη έχει εκτελεστό χαρακτήρα. Επομένως, για τον λόγο αυτό εφέσεως, ο οποίος προβάλλεται παραδεκτώς και είναι βάσιμος, πρέπει να γίνει δεκτή η έφεση της εκκαλούσας και να εξαφανισθεί η εκκαλουµένη».

Στην ίδια απόφαση σημειώνεται ότι «εφόσον δε, οι ελλείψεις, που διαπιστώθηκαν από την Διοίκηση κατά τον έλεγχο του φακέλου, δεν επισηµάνθηκαν στην εκκαλούσα σε έντυπο ελέγχου της μελέτης, προκειμένου να τις συμπληρώσει εντός της τασσόμενης από τον νόμο προθεσµίας των εννέα μηνών, η Διοίκηση δεν προέβη σε ορθή εφαρμογή των ανωτέρω διατάξεων του άρθρου 5 του π.δ. της 8/13.7.1993, και, ως εκ τούτου, η διά της αιτήσεως ακυρώσεως προσβληθείσα πράξη, με την οποία επιστράφηκε ο φάκελος στην εκκαλούσα με την αιτιολογία ότι παρουσιάζει ελλείψεις, οι οποίες δεν συμπληρώθηκαν εντός χρονικού διαστήματος εννέα μηνών από την υποβολή της αιτήσεως, δεν αιτιολογείται νομίμως».
-«Συνεπώς, καταλήγει η απόφαση του ΣτΕ, η προσβαλλόμενη πράξη πρέπει να ακυρωθεί, κατά τα βασίμως προβαλλόμενα µε την κρινόμενη αίτηση, και η υπόθεση να αναπεμφθεί στη Διοίκηση προς νέα εξ υπαρχής αιτιολογημένη κρίση».