Του Νίκου Ηλιάδη*
Η «μεγάλη βιομηχανία» μας, που είναι ο τουρισμός δεν είναι αξιοποιούμενη καταλλήλως. Κατά εκτιμήσεις, ποσοστό 70% από τα χρήματα που πληρώνουν οι τουρίστες για τις διακοπές τους στις παραλίες και 40% που πληρώνουν για διακοπές σαφάρι, πηγαίνουν σε ξένους.
Στην πραγματικότητα, οι ανεπτυγμένες χώρες, που παράγουν τεχνογνωσία και προϊόντα , επεκτείνουν τον οικονομικό ζωτικό τους χώρο στις υπανάπτυκτες, που δεν παράγουν αυτά που χρειάζονται και όμως θέλουν να χρησιμοποιούν.
Η απεικόνιση προέρχεται από σχολιασμό σχετικά με τα έσοδα από τον Τουρισμό στην Κένυα.
Σε ποιόν ανήκει το ξενοδοχείο;
-Συστήματα επιγραφών διεύθυνσης από τη Μεγάλη Βρετανία,
-Συστήματα πυρασφάλειας από την Ιταλία, Μηχανήματα γραφείου από τις ΗΠΑ,
-Έπιπλα από τη Σουηδία,
-Λεωφορεία από τη Γερμανία,
-Συρόμενες γυάλινες πόρτες από το Βέλγιο,
-Ουίσκι από τη Σκωτία,
-Βόκτα από τη Ρωσία,
-Ανελκυστήρας από την Ιαπωνία,
-Xαλιά από την Αγγλία,
-Kουρτίνες από την Αγγλία,
Φωτισμός από την Ολλανδία ,
Συστήματα κλιματισμού από τον Καναδά,
Tροφή από διάφορες χώρες,
Ξενοδοχείο Αμερικανικής ιδιοκτησίας κλπ.
Τα χρήματα που κερδίζονται από τον τουρισμό καταναλώνονται σε πληρωμές για εισαγόμενα προϊόντα , σε ξένους ιδιοκτήτες , και συνεργαζόμενους ξένους συν-χρηματοδότες επιχειρήσεων πολιτών της Κένυα, ταξιδιωτικά γραφεία κλπ.
Κατά εκτιμήσεις, ποσοστό 70% από τα χρήματα που πληρώνουν οι τουρίστες για τις διακοπές τους στις παραλίες και 40% που πληρώνουν για διακοπές σαφάρι, πηγαίνουν σε ξένους.
Στην πραγματικότητα, οι ανεπτυγμένες χώρες που παράγουν τεχνογνωσία και προϊόντα , επεκτείνουν τον οικονομικό ζωτικό τους χώρο στις υπανάπτυκτες που δεν παράγουν αυτά που χρειάζονται και θέλουν να χρησιμοποιούν.
Ανάλογα συμβαίνουν και στη χώρα μας, που δεν έχει ιδιαίτερη παραγωγή και δυσανάλογες οικονομικές απαιτήσεις .
Και η μεγάλη βιομηχανία μας που είναι ο τουρισμός δεν είναι αξιοποιούμενη καταλλήλως.
Για παράδειγμα:
Όπως αναφέρεται σε έρευνες για τα τρόφιμα εστιατορίου το ποσοστό των εισαγόμενων προϊόντων ανέρχεται σε 74,4% για τα ξενοδοχεία ενός αστέρα, 62% για τα ξενοδοχεία 2 αστέρων, 35,7% για τα ξενοδοχεία 3 αστέρων, 28,8% για τα ξενοδοχεία 4 αστέρων και 39,6% για τα ξενοδοχεία 5 αστέρων.
Όπως γίνεται αντιληπτό αντί να αξιοποιούνται τα ντόπια προϊόντα και να ενισχύεται η εγχώρια παραγωγή, χάνονται πολλά χρήματα στο εξωτερικό λόγω της εισαγωγής τροφίμων.
Οι τουρίστες δεν τρώνε ελληνικά προϊόντα.
-Για ποιους λόγους, όμως, δεν υπάρχει η απαιτούμενη συνεργασία ανάμεσα στους κλάδους της αγροδιατροφής και του τουρισμού;
-Από την πλευρά των παραγόντων του τουρισμού εκτός από το ζήτημα του κόστους τίθεται και αυτό της καθυστέρησης των παραδόσεων, αλλά και ζητήματα διαθεσιμότητας στις απαιτούμενες ποσότητες. Σε ό,τι αφορά το κόστος, αυτό αποδίδεται στο γεγονός ότι η ελληνική παραγωγή δεν απολαμβάνει, κατά κανόνα, οικονομίες κλίμακας, ενώ υπάρχει και έλλειμμα οργάνωσης και συνεργασίας μεταξύ παραγωγών.
Στην Ολλανδία αξιοποιούν ως εισόδημα 1700 Ευρώ το στρέμμα στον πρωτογενή τομέα, στο Ισραήλ με τις ερήμους 1200 ευρώ το στρέμμα και στη χώρα μας περί τα 190 ευρώ.
Είναι προφανές ότι απαιτείται ανύψωση του τεχνολογικού επιπέδου λειτουργίας του εργασιακού μας περιβάλλοντος. Για να έχουμε ανταγωνιστικότητα και παραγωγικότητα , χαμηλό κόστος παραγωγής και υψηλούς μισθούς .
Αυτά δεν γίνονται με κανονιστικές διατάξεις .
Αν υποθετικά ο κατώτερος μισθός ορισθεί να είναι $ 10 την ώρα, και ο εργαζόμενος παράγει οικονομικό αποτέλεσμα αξίας $3 ευρώ την ώρα …..τότε …σταματούν οι προσλήψεις και αυξάνει η ανεργία, εκτός και αν η εργασία είναι στο …… δημόσιο οπότε έχουμε ελλείμματα και πτωχεύσεις.
Το χαμηλού επιπέδου για την ώρα εργασιακό περιβάλλον είναι κατάλληλο για ανεκπαίδευτους. Δεν μπορούν να βρουν ορθολογική απασχόληση οι εκπαιδευμένοι (με την όποια εκπαίδευση διαθέτουν από το με μεγάλα προβλήματα εκπαιδευτικό μας σύστημα που είναι σε διάσταση με τις σύγχρονες ανάγκες ) και καταφεύγουν στο εξωτερικό .
Ενώ και τα χαμηλού επιπέδου επαγγέλματα (επιπέδου ΙΕΚ) είναι αυτά που θα καταργηθούν μόλις βελτιωθεί το τεχνολογικό επίπεδο του εργασιακού περιβάλλοντος για να παρακολουθήσει τις ραγδαίες εξελίξεις και να γίνει ανταγωνιστικό, ενώ όλα τα επαγγέλματα θα αλλάζουν περιεχόμενο, ανεξάρτητα από τη θέληση των Κυβερνήσεων και των συνδικάτων.
Απαιτείται ανύψωση του εκπαιδευτικού και παραγωγικού περιβάλλοντος σε ορθολογική βάση κατά τα Δυτικά πρότυπα για να εξασφαλίσουμε ανάλογο επίπεδο διαβίωσης .
*Νίκος Ηλιάδης, Πολ/κός Μηχ/κός Ε.Μ.Π. , M.Sc. ( Concordia University Montreal Canada ) ,Ph.D. ( University of Maryland USA, ) Technology and Vocational Education, τ.καθηγητής ΠΑΤΕΣ/ΣΕΛΕΤΕ, τ. Καθηγητής ΤΕΙ Πειραιώς, τ. Ειδ. Γραμματέας του ΥΠΕΠΘ για τα ΤΕΙ ,τ. εκπρόσωπος των Υπουργείων Παιδείας και Πολιτισμού στη Μόνιμη Ελληνική Αντιπροσωπεία στις Βρυξέλλες ( Μ.Ε.Α. ) τ. Διοικητής ΠΓΝ «ΑΤΤΙΚΟΝ , τ. μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ένωσης Παιδαγωγικών Ινστιτούτων της Ευρώπης (http://www.cidree.org/), τ. εκπρόσωπος της Κυβέρνησης στο Δ.Σ. του CEDEFOP (https://www.cedefop.europa.eu/ )του Ευρωπαϊκού Κέντρου για την Επαγγελματική Εκπαίδευση και Κατάρτιση , Επίτιμος Σύμβουλος του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου.
