Τοποθέτηση της Θεοδότας Νάντσου, επικεφαλής περιβαλλοντικής πολιτικής του WWF Ελλάς, κατά την ακρόαση εξωκοινοβουλευτικών φορέων στη συνεδρίαση της Διαρκούς Επιτροπής Παραγωγής και Εμπορίου για το σχέδιο νόμου του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας «Ενσωμάτωση στην ελληνική νομοθεσία της Οδηγίας 2014/89/ΕΕ «περί θεσπίσεως πλαισίου για τον θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό» και άλλες διατάξεις».
«Ενώ η ενσωμάτωση της Οδηγίας 2014/89/ΕΕ «περί θεσπίσεως πλαισίου για τον θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό» και άλλες διατάξεις» θα έπρεπε να είναι απλή υπόθεση, για την Ελλάδα είναι πολύ μεγάλη πρόκληση στην πραγματικότητα καθότι τον παράκτιο χώρο και τον αιγιαλό τον βλέπουμε περισσότερο με οικονομικούς όρους. Έτσι από τη μία έχουμε το Υπουργείο Οικονομικών, το οποίο ξεκινάει με νέο νομοσχέδιο σκανδαλωδώς ένα τεράστιο κεφάλαιο τακτοποίησης πολλών αυθαιρεσιών και ανοίγει και νέα κεφάλαια περιβαλλοντικής υποβάθμισης. Από την άλλη, έχουμε το Υπουργείο Περιβάλλοντος, το οποίο καλώς προσπαθεί να ενσωματώσει μία οδηγία που ξεκάθαρα δείχνει ότι ο θαλάσσιος χώρος, ο παράκτιος χώρος, ο αιγιαλός και η αιγιαλίτιδα ζώνη πρέπει να αντιμετωπίζονται ως ένα ενιαίο σύνολο. Ο θαλάσσιος χωροταξικός σχεδιασμός πρέπει σαφέστατα να υπερισχύει των ειδικότερων τομεακών πλαισίων.
«Η ενσωμάτωση της οδηγίας έρχεται με καθυστέρηση ενός και πλέον χρόνου, από το 2016, μέσα στον οποίο έχουν υπάρξει μια σειρά από εγκρίσεις για νέες δραστηριότητες με μεγάλο περιβαλλοντικό αποτύπωμα, όπως για παράδειγμα οι υδρογονάνθρακες που θα έπρεπε να αποτυπώνονται στον θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό. Περιμένουμε να δούμε μια σωστή πολιτική κυρίως για τον κρίσιμο παράκτιο χώρο που αποτελεί δυστυχώς μήλον της έριδος μεταξύ πάρα πολλών δραστηριοτήτων που αναπτύσσονται παράνομα και με μεγάλη επιβάρυνση για αυτή την κρίσιμη οικολογικά ζώνη.»
«Τελειώνοντας οφείλουμε επίσης να αναφέρουμε ότι εξακολουθεί να εκκρεμεί η κύρωση του πρωτοκόλλου για την ολοκληρωμένη διαχείριση του παράκτιου χώρου το οποίο βρίσκεται στη μέση της μάχης μεταξύ της θαλάσσιας χωροταξίας και της οικονομικής εκμετάλλευσης του παράκτιου χώρου, του αιγιαλού. Αυτό το σημαντικό νομοθέτημα πρέπει επιτέλους να κυρωθεί και να περάσει στην ελληνική νομοθεσία. Κάποια στιγμή πρέπει αυτά να τα δούμε ως ενιαίο σύνολο τη θάλασσα και την αλληλεπίδρασή της με τον παράκτιο χώρο. Είναι ζωή για την Ελλάδα, ο παράκτιος χώρος και οι θάλασσες.»
