Ελληνική Παράδοση και Ελληνική Ναυπηγο-επισκευή

Του Δημήτρη Παυλόπουλου*

Μια μεγάλη ναυτική δύναμη με παράδοση, ιστορία 4.500 χρόνων και όμορφες μνήμες δοκιμάζεται. Η παγκόσμια Ναυτιλία άλλαξε, όπως και η Ελληνική, και οι συνθήκες έγιναν δυσμενέστερες αλλά η ελληνική ναυτοσύνη και γνώση θα εξακολουθούν να μας κρατούν ψηλά στην παγκόσμια κατάταξη, όχι μόνο της πλοιοκτησίας, αλλά και την βαθιάς γνώσης του θαλάσσιου εμπορίου και της ναυτικής εξειδίκευσης. Παρότι η ανάπτυξη της Άπω Ανατολής σε ναυπηγήσεις νέων πλοίων παραμένει ένα μεγάλο στοίχημα για τις Ευρωπαϊκές χώρες , τόσο σε τεχνογνωσία αλλά και λόγω χαμηλού κόστος ενέργειας και παραγωγής, αρκετές Ευρωπαϊκές χώρες διεκδικούν τα πρωτεία σε αξιοπιστία, τεχνογνωσία και καινοτομία.

Η Ελλάδα μπορεί ακόμα και τώρα να διεκδικήσει:

1. Την ανάπτυξη και προβολή της ναυτικής εκπαίδευσης, όλων των βαθμίδων. Να επισπεύσει την δημιουργία Πιστοποιημένων εκπαιδευτικών κέντρων ελληνόφωνων αλλά κυρίως αγγλόφωνων, να δέχονται στελέχη Ναυτιλίας από όλο τον κόσμο, παρέχοντας πτυχία και Πιστοποιητικά κατάρτισης αναγνωρισμένα από πολλές και διάφορες Αρχές και Σημαίες.
2. Δημιουργία αγγλόφωνων προπτυχιακών και μεταπτυχιακών τμημάτων στα Ελληνικά ΑΕΙ, με προσέλευση φοιτητών παγκοσμίως και να λυθεί το πάγιο έτοιμα για την μη-κρατικά Πανεπιστήμια.
3. Συμμετοχή του Ελληνικού Νηογνώμονα σε ερευνητικά προγράμματα Ελληνικών και ξένων ΑΕΙ, με αμφίδρομη μεταφορά τεχνογνωσίας.
4. Αξιοποίηση εξειδικευμένων δομών και τεχνογνωσίας του Πολεμικού Ναυτικού σε προγράμματα εκπαίδευσης ναυτικών του εμπορικού ναυτικού και πολεμικού Ναυτικού άλλων χωρών, κατά την κρίση του Γ.Ε.Ν., χωρίς διακινδύνευση της Εθνικής Ασφάλειας
5. Ανάδειξη της προτεραιότητας, της αξιοπιστίας και ακεραιότητας των Δημοσίων Αρχών που σχετίζονται με θέματα Ναυτιλίας.
6. Προώθηση και επανασχεδιασμός της λειτουργίας της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης και των Ναυπηγείων. Ανάπτυξη επαγγελματικών περιγραμμάτων ναυτικών επαγγελμάτων, τεχνικών και πληρωμάτων, με την συμβολή του Ελληνικού Νηογνώμονα και των εξειδικευμένων ΑΕΙ της χώρας. Έμφαση στην πιστοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού.
7. Εξωστρέφεια και κινητικότητα του ελληνικού τεχνικού δυναμικού ναυπηγοεπισκευής διεθνώς.
8. Εξειδίκευση ναυπηγικών εργασιών έτσι ώστε η ποιότητα να δικαιολογεί το αυξημένο παραγωγικό κόστος. Δημιουργία ελληνικών μελετών πολεμικών πλοίων για την παροχή υπηρεσιών, κυρίως, στο Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό αλλά και αντίστοιχες δομές άλλων χωρών.
9. Συνεργασία της διοίκησης με τους φορείς των εργαζομένων, ώστε να διασφαλίζεται με αμοιβαίες συμφωνίες πλαίσιο ανάπτυξης, σε συνθήκες εργασιακής ειρήνης.
10. Προετοιμασία και καθορισμός όλων των Θαλάσσιων περιβαλλοντικών επιπτώσεων από την μελλοντική εξόρυξη υδρογονανθράκων στην Ελληνική ΑΟΖ και συμμετοχή Ελλήνων επιστημόνων στην διαδικασία αυτή.
11. Ανάπτυξη και ανάδειξη Ναυτικού Τουρισμού Αναψυχής. Ιστιοπλοΐα-Κρουαζιέρα. Δημιουργία αντίστοιχων λιμενικών υποδομών σε αρμονία με τις υποδομές στεριάς.
12. Ανάπτυξη και ανάδειξη ναυταθλητισμού, με αξιοποίηση των Ελλήνων Ολυμπιονικών
13. Ανάδειξη παραδοσιακών σκαφών και ανάπτυξη σχετικών Τουριστικών/Πολιτιστικών δράσεων.
14. Ανάδειξη και προβολή την Ελληνικής ναυτικής ιστορίας, μέσω πολιτιστικών και επιστημονικών δράσεων
15. Ανάδειξη των επιτευγμάτων της Ελληνικής Ναυτιλίας και των Ελλήνων Ναυπηγών από το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος.
16. Αντιμετώπιση της Ελληνικής Πολυνησίας ως φαινομένου μοναδικού σε ολόκληρη την Ευρώπη και δημιουργίας κινήτρων για την τακτική συγκοινωνία Ε/Γ Ο/Γ και υδροπλάνων και προστασίας του ελληνικού πληθυσμού των νησιών.
17. Δημιουργία Διεθνών Ναυτικών Δικαστηρίων στα πρότυπα της Βρετανικής δικαιοσύνης

Ελληνική Ναυπηγική Βιομηχανία –Ναυπηγοεπισκευή

Η Ελληνική Ναυπηγική Βιομηχανία χρειάζεται ένα RESTART, για να κοπεί ο γόρδιος δεσμό. Η ελληνική Ναυπηγική Βιομηχανία χρειάζεται ένα σταθερό νομικό καθεστώς το οποίο να επιτρέπει να έχει το συγκριτικό πλεονέκτημα, τεχνολογικά και ποιοτικά, έτσι ώστε να μην χάνει ΠΟΤΕ τον βηματισμό της παραγωγικότητας λόγω χαμηλού κόστους εργασίας άλλων χωρών όπως για παράδειγμα η Ρουμανία και η Τουρκία.

Μια τεχνολογική εξειδίκευση με σαφές νομικό και φορολογικό καθεστώς στον τομέα αυτό, κάτι το οποίο ίσχυε τα παλαιότερα χρόνια την εποχή που η ελληνική Ναυτιλία έγινε παγκοσμίως γνωστή, θα μπορέσει να λύσει τα χέρια κάθε επενδυτή και να σβήσει τον φόβο αλλά και την αβεβαιότητα για εντός εισαγωγικών απενεργοποίησή του.

Συνοπτικά τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της Ελλάδας είναι:

1. Η γεωγραφική της θέση . Βρίσκεται σε κομβικό σημείο των ναυτικών διόδων. Έχουμε μεγάλες εγκαταστάσεις που είναι διαθέσιμες σε τουλάχιστον τρία ναυπηγεία (ΣΚΑΡΑΜΑΓΚΑ, ΕΛΕΥΣΙΝΑΣ ΚΑΙ ΣΥΡΟΥ)
2. Η Ελλάδα έχει εξαιρετικό κλίμα για βαφές και επισκευές
3. Η μεγάλη κοινότητα των Ελλήνων πλοιοκτητών θα υποστηρίξει κάθε ελληνική προσπάθεια
4. Η επισκευή και η κατασκευή θα μειώσει το πολύ μεγάλο ποσοστό ανεργίας στον κλάδο αυτό. Αξίζει να σημειωθεί ότι την δεκαετία του 1970 στα ελληνικά ναυπηγεία εργάζονταν 6500 εργαζόμενοι ενώ 4000 ήταν οι εξωτερικοί συνεργάτες.
5. Παράλληλα στην Ελλάδα υπάρχουν πολλοί πιστοποιημένοι επαγγελματίες οι οποίοι αναμένουν με αγωνία την επανεκκίνηση αυτή.

Παραλήψεις και απώλεια στρατηγικού σχεδιασμού οδήγησαν παράλληλα στην απαξίωση σημαντικών πυλώνων του Ναυτιλιακού Κλάδου όπως είναι ο Ελληνικός Νηογνώμων.

Η Ελλάδα θα χρειαστεί να επαναπροσδιορίσει τις αρχές πιστοποίησης έτσι ώστε να μπορέσει ο Ελληνικός Νηογνώμων να αναγνωριστεί ξανά από τον Διεθνή Οργανισμό Νηογνωμόνων(IACS).

Με τον τρόπο αυτό ο Ελληνικός Νηογνώμονας όχι μόνο θα πιστοποιεί κάθε εργασία στην ζώνη αλλά θα διεκδικήσει μερίδιο από το 18% του παγκόσμιου στόλου ελληνικών συμφερόντων κάτι το οποίο απολαμβάνουν νηογνώμονες άλλους χωρών.

*Δημήτρης Παυλόπουλος Ηλεκτρολόγος Μηχανολόγος, πρώην πρόεδρος ΔΚΜ, πρώην μέλος ΔΣ ΕΛΟΤ.