Φορτώνουν στους μηχανικούς νομοθετική «τρύπα», που παγώνει τις μεταβιβάσεις

Του Αργύρη Δεμερτζή/

Χιλιάδες δικαιοπραξίες, που αφορούν αποκλειστικά είτε περιλαμβάνουν μαζί με κάθε είδους ακίνητα θέσεις στάθμευσης και αποθήκες βρίσκονται στον αέρα και έχουν «παγώσει» οι μεταβιβάσεις τους, αναδεικνύοντας νέες ιστορίες πολεοδομικής τρέλας…

Πρωταγωνιστές: η πολιτεία, που νομοθετεί στο πόδι,  με τη μέθοδο «copy paste» , οι συμβολαιογράφοι, που κατεβάζουν τα μολύβια και τα πληκτρολόγια «νίπτοντας τας χείρας τους» και οι  μηχανικοί για άλλη μια φορά σε ρόλο «καμικάζι» για επικίνδυνες αποστολές!

Οι ιδιοκτήτες ακινήτων, που έχουν επιδοθεί σε αγώνα δρόμου να ολοκληρώσουν εντός της ασφυκτικής προθεσμίας που «τρέχει» μέχρι το τέλος του έτους μεταβιβάσεις ακινήτων, προκειμένου να αποφύγουν μεγάλες επιβαρύνσεις φόρων, λόγω των επικείμενων αυξήσεων αντικειμενικών τιμών των ακινήτων από τη νέα χρονιά ή και για να αξιοποιήσουν πάλι μέχρι το τέλος Δεκεμβρίου 2021 την ευνοϊκή ρύθμιση για γονικές παροχές και δωρεές, συναντούν μεταξύ πλήθους άλλων γραφειοκρατικών πολεοδομικών και φορολογικών περιπετειών, ακόμη ένα ανεπίλυτο πρόβλημα.

Ξέχασαν να νομοθετήσουν σωστά

Το νέο πρόβλημα στις μεταβιβάσεις προκύπτει από το γεγονός ότι κατά τις αλλεπάλληλες τροποποιήσεις, συμπληρώσεις και αλλαγές –καταφανέστατα λόγω μεταφοράς διατάξεων από νόμο σε νόμο με τη μέθοδο «copy paste»– δεν έχει προβλεφθεί ρητή εξαίρεση, με αποτέλεσμα να προκύπτει ότι σύμφωνα με την ισχύουσα πολεοδομική νομοθεσία για τις αποθήκες και τις θέσεις στάθμευσης απαιτείται η προσκόμιση Πιστοποιητικού Ενεργειακής Εξοικονόμησης (ΠΕΑ).

Είναι αξιοσημείωτο ότι σύμφωνα με την ΤΟΤΕΕ 2 και τον Κανονισμό Ενεργειακής Απόδοσης Κτιρίων (ΚΕΝΑΚ) δεν μπορεί να εκδοθεί ΠΕΑ για θέσεις στάθμευσης, διότι είναι χώροι που δεν θερμαίνονται.

Ωστόσο, συγκεκριμένα με το νόμο 4685/07.05.2020 τροποποιήθηκαν, μεταξύ άλλων, οι διατάξεις, (το άρθρο 12, με το άρθρο 65 του ν.4685/2020 και το άρθρο 4, με το άρθρο 59 του Ν.4685/2020), για τα Πιστοποιητικά Ενεργειακής Απόδοσης του ν.4122/2013, στα οποία άρθρα έχουν ξεχάσει να αναφέρουν τις θέσεις στάθμευσης και τις αποθήκες ρητά στις εξαιρέσεις.

Μετάθεση επαγγελματικών ευθυνών

-Και τι γίνεται τώρα;

-Oι πολίτες πιέζονται καθώς οι ασφυκτικές προθεσμίες για τις μεταβιβάσεις «τρέχουν» και οι υποθέσεις σωρεύονται και διογκώνονται …

-Το ΥΠΕΝ γνωρίζει  το πρόβλημα, χωρίς μέχρι τώρα να υπάρχει ανακοίνωση ότι προτίθεται να διορθώσει τη νομοθετική αστοχία.

-Και οι συμβολαιογράφοι βρήκαν την «εύκολη λύση» (!), με τη μέθοδο της μετάθεσης επαγγελματικών ευθυνών εις βάρος των μηχανικών, κατά το γνωστό ανέκδοτο «κρεμάστε το φίλο μου γιατί εγώ ζαλίζομαι»…

Για την πληρότητα του συμβολαίου σε περιπτώσεις μεταβίβασης θέσεων στάθμευσης και αποθηκών  οι συμβολαιογράφοι αποφάσισαν μόνοι τους, (πιθανόν με εσωτερική εγκύκλιο του συλλογικού φορέα τους) να ζητούν βεβαίωση/υπεύθυνη δήλωση από τον μηχανικό, που έχει αναλάβει την υπόθεση, ότι η συγκεκριμένη θέση στάθμευσης ή αποθήκη εξαιρείται από την υποχρέωση προσκόμισης ΠΕΑ.

Βεβαίως οι μηχανικοί σωστά και δίκαια  αποφεύγουν να εκδώσουν σχετική ψευδή δήλωση,  αναλαμβάνοντας επαγγελματικές, πιθανές ποινικές και άλλες ευθύνες, υποκαθιστώντας μάλιστα ως μη οφείλουν τη νομοθετική εξουσία.

-Το αποτέλεσμα είναι να παγώνουν οι μεταβιβάσεις και η πολεοδομική τρέλα να συνεχίζεται.

Χρησιμοθηρία και απαξίωση

Με αφορμή το νέο επεισόδιο για τις μεταβιβάσεις αποθηκών και θέσεων στάθμευσης επιβεβαιώνεται για άλλη μία φορά, όπως έχουν επισημάνει επιστημονικοί και επαγγελματικοί φορείς των μηχανικών, ότι με τους νόμους των αυθαιρέτων και των άλλων πολεοδομικών διατάξεων, που ψηφίζονται καταιγιστικά τα τελευταία έτη, η επίσημη πολιτεία και η κρατική γραφειοκρατία δημιουργούν και συνεχώς αναπαράγουν ένα τεράστιο πλέγμα αντιφατικών και ανεφάρμοστων διατάξεων πολεοδομικής πολυνομίας, που υπονομεύει την ασφάλεια δικαίου, τις περιουσίες των πολιτών και τις νέες επενδύσεις.

Ταυτοχρόνως  μονομερώς και κατ΄εξακολούθηση μεταφέρεται από την πολιτεία στους μηχανικούς, αφενός μεν να επιλύουν τα προβλήματα της «πολεοδομικής Βαβέλ», αφετέρου δε να επιφορτίζονται τις διαχρονικές ευθύνες για τις αυθαιρεσίες και υπερβάσεις στο δομημένο περιβάλλον, χωρίς σε καμία περίπτωση αυτό να αναλογεί στα επαγγελματικά καθήκοντα και στον επιστημονικό ρόλο τους.

Σε αυτό το σκηνικό που έχει δημιουργηθεί να αντιμετωπίζονται οι μηχανικοί ως «καμικάζι» σε επικίνδυνες αποστολές φαίνεται ότι περνάμε πλέον στο… επόμενο στάδιο χρησιμοθηρίας και απαξίωσης,  δηλαδή να τους ζητούνται ευθέως από άλλους και μάλιστα νομικούς κλάδους, όπως είναι οι συμβολαιογράφοι, ακόμη και να παρανομήσουν, εκδίδοντας ψευδείς βεβαιώσεις!

Οι διαδρομές της νομοθεσίας

Για τα Πιστοποιητικά Ενεργειακής Απόδοσης στην παράγραφος 7 του άρθρου 4 του ν.4122/2013 ανέφερε τα εξής: 

“(…)

7. Οι ελάχιστες απαιτήσεις δεν εφαρμόζονται στις εξής κατηγορίες κτιρίων: α) μνημεία, 642 ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ (ΤΕΥΧΟΣ ΠΡΩΤΟ) β) κτίρια προστατευόμενα ως μέρος συγκεκριμένου περιβάλλοντος ή λόγω της ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής ή ιστορικής τους αξίας, όπως διατηρητέα και εντός παραδοσιακών οικισμών κτίρια, στο βαθμό που η συμμόρφωση προς ορισμένες ελάχιστες απαιτήσεις ενεργειακής απόδοσης θα αλλοίωνε κατά τρόπο μη αποδεκτό το χαρακτήρα ή την εμφάνισή τους, γ) κτίρια χρησιμοποιούμενα ως χώροι λατρείας, δ) βιομηχανικές εγκαταστάσεις, βιοτεχνίες, εργαστήρια, ε) προσωρινής χρήσης κτίρια που με βάση το σχεδιασμό τους η διάρκεια χρήσης τους δεν υπερβαίνει τα δύο (2) έτη, αποθήκες, χώροι στάθμευσης οχημάτων, πρατήρια υγρών καυσίμων, κτίρια αγροτικών χρήσεων − πλην κατοικιών − με χαμηλές ενεργειακές απαιτήσεις και αγροτικά κτίρια − πλην κατοικιών − που χρησιμοποιούνται από τομέα καλυπτόμενο από εθνική συμφωνία που αφορά την ενεργειακή απόδοση κτιρίων, στ) μεμονωμένα κτίρια, με συνολική ωφέλιμη επιφάνεια μικρότερη από πενήντα τετραγωνικά μέτρα (50 τ.μ.), για τα οποία ισχύουν μόνο οι ελάχιστες απαιτήσεις που αφορούν σε δομικά στοιχεία του κτιριακού κελύφους. Εφόσον τα παραπάνω κτίρια των περιπτώσεων γ΄, δ΄ και ε΄περιλαμβάνουν χώρους − τμήματα λειτουργικά ανεξάρτητα και αυτόνομα συνολικής επιφάνειας μεγαλύτερης ή ίσης των πενήντα τετραγωνικών μέτρων (50 τ.μ.), με χρήσεις που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του ΚΕΝΑΚ (όπως χώροι γραφείων, συνάθροισης κοινού, εμπορίου κ.λπ.), για τα τμήματα αυτά ισχύουν οι ελάχιστες απαιτήσεις. “

Με το Νόμο 4685/07.05.2020 τροποποιήθηκαν, μεταξύ άλλων, οι άνω διατάξεις ( το άρθρο 12, με το άρθρο 65 του ν.4685/2020 και το άρθρο 4, με το άρθρο 59 του Ν.4685/2020), ως εξής:

Άρθρο 65 Αντικατάσταση του άρθρου 12 του ν. 4122/2013 (Άρθρο 12 της Οδηγίας 2010/31/ΕΕ) Το άρθρο 12 του ν. 4122/2013 (Α’ 42) αντικαθίσταται ως εξής: «Άρθρο 12 Έκδοση Πιστοποιητικού Ενεργειακής Απόδοσης (ΠΕΑ) 1. Η έκδοση ΠΕΑ είναι υποχρεωτική: (…)

6.6. Από την εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος εξαιρούνται οι περιπτώσεις β’ και ε’ της παραγράφου 7 του άρθρου 4. 7. Δεν εκδίδεται ΠΕΑ για τις εξής περιπτώσεις: α. Για τα κτίρια ή τα τμήματα των κτιρίων που εμπίπτουν στις περιπτώσεις γ’ και δ’ της παραγράφου 7 του άρθρου 4.β”, όπου η παράγραφος 7 του άρθρου 4 του ν.4122/2013 ανέφερε τα εξής:

Άρθρο 59 Αντικατάσταση του άρθρου 4 του ν. 4122/2013 (Άρθρο 4 της Οδηγίας 2010/31/ΕΕ) Το άρθρο 4 του ν. 4122/2013 (Α’ 42) αντικαθίσταται ως εξής: «Άρθρο 4 Καθορισμός των ελάχιστων απαιτήσεων ενεργειακής απόδοσης 1. Οι ελάχιστες απαιτήσεις ενεργειακής απόδοσης κτιρίων καθορίζονται με τον ΚΕΝΑΚ και αφορούν, τόσο στο σύνολο του κτιρίου ή της κτιριακής μονάδας όσο και στα επί μέρους στοιχεία του κτιρίου ή της κτιριακής μονάδας, που έχουν σημαντικό αντίκτυπο στην ενεργειακή απόδοση, με στόχο την επίτευξη βέλτιστων από πλευράς κόστους επιπέδων. 2. (…)

7.Οι ελάχιστες απαιτήσεις δεν εφαρμόζονται στις εξής κατηγορίες κτιρίων: α) κτίρια προστατευόμενα ως μέρος συγκεκριμένου περιβάλλοντος ή λόγω της ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής ή ιστορικής τους αξίας, στον βαθμό που η συμμόρφωση προς ορισμένες ελάχιστες απαιτήσεις ενεργειακής απόδοσης θα αλλοίωνε κατά τρόπο μη αποδεκτό το χαρακτήρα ή την εμφάνισή τους, β) κτίρια χρησιμοποιούμενα ως χώροι λατρείας, γ) βιομηχανικές εγκαταστάσεις, βιοτεχνίες, επαγγελματικά εργαστήρια,αποθήκες,δ) προσωρινής χρήσης κτίρια που η διάρκεια χρήσης των οποίων με βάση το σχεδιασμό τους δεν υπερβαίνει τα δύο (2) έτη, κτίρια αγροτικών χρήσεων – πλην κατοικιών – με χαμηλές ενεργειακές απαιτήσεις και αγροτικά κτίρια – πλην κατοικιών – που χρησιμοποιούνται από τομέα καλυπτόμενο από εθνική συμφωνία που αφορά την ενεργειακή απόδοση κτιρίων, ε) μεμονωμένα κτίρια, με συνολική ωφέλιμη επιφάνεια μικρότερη από πενήντα τετραγωνικά μέτρα (50 τ.μ.), για τα οποία ισχύουν μόνο οι ελάχιστες απαιτήσεις που αφορούν σε δομικά στοιχεία του κτιριακού κελύφους. Εφόσον τα παραπάνω κτίρια των περιπτώσεων β’, γ’ και δ’ περιλαμβάνουν χώρους – τμήματα λειτουργικά ανεξάρτητα και αυτόνομα συνολικής επιφάνειας μεγαλύτερης ή ίσης των πενήντα τετραγωνικών μέτρων (50 τ.μ.), με χρήσεις που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος (όπως χώροι γραφείων, συνάθροισης κοινού, εμπορίου), για τα τμήματα αυτά ισχύουν οι ελάχιστες απαιτήσεις.»