Γιατί το ΥΠΕΝ επιμένει να μην δοθεί παράταση στις υπαγωγές αυθαιρέτων

Του Γιάννη Κυριακόπουλου

πρώην Πρόεδρος Αντιπροσωπείας ΤΕΕ

Πρόεδρος ΕΛΕΜ

Αντιδήμαρχος Δήμου Σαρωνικού

Η δήλωση του αρμόδιου υφυπουργού ΠΕΝ  ότι δεν θα δοθεί άλλη παράταση στο Ν.4495/17 σε ό,τι αφορά την κατηγορία 5 και στις άλλες κατηγορίες  αυθαιρέτων με τα σημερινά πρόστιμα, διότι όπως είπε για την υπαγωγή αυθαιρέτου «είναι κάτι πολύ απλό, που θέλει δύο λεπτά  για να κατατεθεί το παράβολο και μία δήλωση μηχανικού» είναι πρώτα και πάνω από όλα αποκαλυπτική.

Προδίδει τη σταθερή και μόνιμη αντιμετώπιση, που διαχρονικά επιφυλάσσει και διαιωνίζει η πολιτεία στο θέμα των αυθαιρέτων.  Τα αυθαίρετα αντιμετωπίζονται για άλλη μια φορά, ως εύκολη και γρήγορη εισπρακτική ύλη. Επί της ουσίας ο υφυπουργός,  με την απάντηση του δίνει το μήνυμα ότι αυτό που ενδιαφέρει την επίσημη πολιτεία, την οποία εκπροσωπεί, είναι να γίνουν γρήγορες και πρόχειρες υπαγωγές, απλώς με τις πληρωμές των παραβόλων, δηλαδή «πόσα χρήματα θα μπουν στο ταμείο».

Η πολιτεία αντί όπως θα ήταν λογικό, να εκπέμπει παραινετικό λόγο για να πείσει τους πολίτες να βάλουν το χέρι στην τσέπη και να δηλώσουν τα αυθαίρετα τους εμφανίζεται άκαμπτη και μάλλον αλαζονική να στέλνει τελεσίγραφα.

Το κάνει αυτό  εκ του ασφαλούς, με υψηλές αποδώσεις εισπράξεων και  χαμηλό πολιτικό και κοινωνικό κόστος. Ο λόγος είναι απλός: Έχει φροντίσει με ισχυρό νομοθετικό πλέγμα όλων των κυβερνήσεων, στη σχέση πολιτείας –πολίτη ιδιοκτήτη αυθαιρέτου να παρεμβάλλεται ο μηχανικός, ο οποίος υποχρεώνεται να απορροφά όλους τους κραδασμούς, τις θεσμικές αστοχίες και ασυνέπειες της πολιτείας και της νομοθεσίας, όπως επίσης τις οικονομικές, κοινωνικές και επαγγελματικές συνέπειες της εισπρακτικής τακτοποίησης των αυθαιρέτων.

Η πολιτεία και οι εκάστοτε εκπρόσωποι της ασφαλώς γνωρίζουν ότι για να φτάσει ο μηχανικός στο «κάτι πολύ απλό που θέλει δύο λεπτά για την κατάθεση του παραβόλου», πρέπει να έχει προηγηθεί κάτι λιγότερο απλό,  όπως το να αποτυπωθεί εν μέσω πανδημίας το ακίνητο,  να γίνει έλεγχος κλίμακας αυθαίρετης επιφανείας, αφού αυτό είναι το κριτήριο υπολογισμού του παραβόλου. Επίσης θα πρέπει να διερευνηθούν από θέση ευθύνης του μηχανικού μια σειρά ακόμη δεδομένων, όπως Τιμή Ζώνης , Παλαιότητα , Εντός – Εκτός σχεδίου κ.τ.λ.,  ώστε να προσεγγίσει κατά το δυνατόν το πρόστιμο για να απαντήσει στο πρώτο- πρώτο ερώτημα που τίθεται στον μηχανικό από τον πολίτη –  εντολέα:  «Πόσο θα πληρώσω;»

Μετά τα απλά τοπογραφικά με τα κινητά μάθαμε και για την απλή διαδικασία των δυο λεπτών ένταξης των αυθαιρέτων στο σύστημα….

Δεν είναι λοιπόν ακατανόητη η απόφαση κατάργησης της διάταξης τακτοποίησης υπερβάσεων της κατηγορίας 5, με το σκεπτικό ότι αφενός δεν μπορεί το κράτος να δίνει συνεχώς παρατάσεις και το ανυπόστατο επιχείρημα ότι «είναι κάτι πολύ απλό που θέλει δύο λεπτά…». Είναι συνέχεια μιας πάγιας και καθιερωμένης εισπρακτικής πολιτικής. Και αν σε λίγες ημέρες το υπουργείο δει αυτό που τώρα αγνοεί και δώσει πάλι παράταση στην προθεσμία, αναγνωρίζοντας οψίμως ότι πράγματι σε αυτή τη χώρα υπάρχουν μέτρα πανδημίας, πολλές περιοχές λόγω φυσικών καταστροφών βρίσκονται σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, οι πολίτες είναι οικονομικά εξαντλημένοι από την πολυετή κρίση και τις συνέπειες της πανδημίας, πάλι θα είναι συνεπές με την πολιτική που διαχρονικά ακολουθείται. Για εισπρακτικούς λόγους θα το κάνει!

Οι χειρισμοί του υπουργείου εκπέμπουν ταυτοχρόνως πλήρη απαξία και ευτελισμό του επαγγέλματος και της επιστήμης  του μηχανικού στην κοινωνία.   Δεν θα επικαλεστώ την ιδιότητα του μηχανικού του αρμόδιου υφυπουργού, διότι αυτό το μάθημα το εμπέδωσα χρόνια πριν, όταν είχαμε επισκεφτεί ως εκπρόσωποι του ΤΕΕ συνάδελφο υπουργό με ειδικότητα πολιτικού μηχανικού, ο οποίος μας ξεκαθάρισε από το πρώτο λεπτό της συνάντησης ότι πλέον από την ειδικότητα του είχε κρατήσει μόνο τον πρώτο επιθετικό προσδιορισμό.

Δεν περιμένω από τον υφυπουργό να αφουγκραστεί την αγωνία των μηχανικών  για την κάλυψη των πολιτών – πελατών τους.

Οφείλει όμως να αφουγκραστεί την αγωνία των πολιτών, που δεν μπορούν να υπαγάγουν της αυθαίρετες κατασκευές τους στις διατάξεις των ρυθμίσεων – τακτοποιήσεων, διότι οι παρατάσεις των παραπάνω διατάξεων επί μια δεκαετία, συνέπεσαν με την δεκαετία πολύ σκληρής πραγματικότητας για την οικονομική επιβίωση της χώρας και κάθε νοικοκυριού ξεχωριστά,  με αποκορύφωμα τις νέες μεγάλες συνέπειες από την τρέχουσα πανδημία. Και να αντιληφθεί ότι αν μείνει το σύστημα ανοιχτό και συνεχιστούν απρόσκοπτα οι υπαγωγές και οι πληρωμές προστίμων,  πάλι το κράτος κερδίζει.

Σύλλογοι και Συνάδελφοί μηχανικοί έχουν αποστείλει και αναρτήσει κείμενα,  που αναλύουν το σύνολο των λόγων, οι οποίοι υπαγορεύουν την ανάγκη να παραμείνει ανοιχτός ο Νόμος μέχρι την ενεργοποίηση των Διατάξεων της Ηλεκτρονικής Ταυτότητας Κτιρίου.

Το αίτημα της παράτασης είναι μόνον η αρχή, μιας νέας αναζήτησης και στάσης που θα πρέπει να διαμορφώσει και να υιοθετήσει το σώμα των μηχανικών, ώστε να βγει από το τέλμα της εισπρακτικής αλυσίδας των αυθαιρέτων, να υπερασπιστεί τον επιστημονικό και επαγγελματικό του ρόλο απέναντι στης πολιτεία και τους πολίτες.

Ο μηχανικός από διεκπεραιωτής των αυθαιρέτων να γίνει αυτό που μπορεί, πρέπει και του αξίζει:  θεματοφύλακας και παραγωγός του δομημένου περιβάλλοντος με δημιουργικές και αναπτυξιακές εγγυήσεις.