Η ανάπτυξη … Δυτικά
ΕπωνύμωςΜεταφορέςΟικονομίαΠεριβάλλονΠολεοδομίαΧρήμαΧωροταξία 16 Οκτωβρίου 2017 Αργύρης
Του Μανώλη Μπαλτά*
Πώς ο Ασπρόπυργος και η Δυτική Αττική μπορούν να γίνουν οργανωμένο Logistics Center της ελληνικής επικράτειας, με υψηλότατα οφέλη για την οικονομία, τις επιχειρήσεις, το περιβάλλον και την περιοχή.
Μόλις προ λίγων μηνών στον έγκυρο ελληνικό τύπο δημοσιεύθηκε η δυσάρεστη, αλλά όχι… ασυνήθιστη, είδηση για παραπομπή της χώρας μας στο Ευρωδικαστήριο, λόγω υπολειτουργίας του βιολογικού καθαρισμού (ΒΙΟΚΑ) του Θριάσιου Πεδίου, που στοίχισε στους Έλληνες πολίτες δεκάδες εκατομμύρια ευρώ.
Σιγά τ’ αυγά, θα πείτε! Όταν αποφασίστηκε η θέση (Θριάσιο Πεδίο), το μέγεθος και η τεχνολογική υποδομή (όρια αποδεκτών ρύπων) του ΒΙΟΚΑ, ελήφθησαν υπόψη και το πλήθος, η πυκνότητα και το μέγεθος των διάσπαρτων επαγγελματικών υποδομών και συγκεντρώσεων της βιομηχανίας και των logistics της περιοχής, που αποτελούσαν και αποτελούν τους μεγάλους πελάτες του ΒΙΟΚΑ, στην καρδιά της Δυτικής Αττικής. Πελάτες για την απόρριψη των υγρών αποβλήτων τους μια φορά και ταυτόχρονα πελάτες ως αποδέκτες των απορρυπασμένων υδάτων για βιομηχανική επαναχρησιμοποίηση, όπως έλεγαν τα φιλόδοξα σχέδια κάποιων «αφελών».
Και λέμε «αφελών» γιατί λογάριασαν χωρίς τον ξενοδόχο. Δεν σκέφτηκαν, δηλαδή, ότι για να πάνε τα υγρά απόβλητα των άτυπων συγκεντρώσεων στον βιολογικό καθαρισμό χρειάζονται δίκτυα αποχέτευσης, η κατασκευή των οποίων προϋποθέτει την έγκριση και την εφαρμογή πολεοδόμησης στο πλαίσιο Επιχειρηματικού Πάρκου (ΕΠ). Και αν δεν υπήρχαν ή αν δεν ολοκληρωθούν τελικά οι φιλόδοξες δημιουργικές πρωτοβουλίες επιχειρήσεων και ομάδων επιχειρήσεων στην περιοχή, όπως ενδεικτικά στον Ασπρόπυργο και την Ελευσίνα (Βαμβακιά), που θέλουν ακόμα και μέσα στην κρίση να αυτοχρηματοδοτήσουν με αρκετά εκατομμύρια την πολεοδόμηση των οικοπέδων τους, η λειτουργία του ΒΙΟΚΑ θα παραπεμφθεί στον επόμενο αιώνα… Κι αυτό διότι η πολιτεία δείχνει να παραμένει «ασυγκίνητη»
Copyright by Re.De-Plan A.E. Consultants
και να μην ανταποκρίνεται με τους ρυθμούς που επιβάλλει η κατάσταση και τα προβλήματα. Όπως προέκυψε από μια πρόσφατη Ex Post Impact Assessment μελέτη του ΣΕΒ με αντικείμενο την αξιολόγηση της εφαρμογής του σχετικού Ν.3982/2011, συχνά χρειάζονται 5-6 χρόνια για να εγκριθούν οι σχετικές άδειες και να επιτραπεί η ανάπτυξη οργανωμένων υποδοχέων – Επιχειρηματικών Πάρκων. Αυτή η κατάσταση πρέπει να αλλάξει –και σε αυτό συμφωνούμε όλοι.
Οι επιπτώσεις της «εκτός σχεδίου δόμησης» στη Δυτική Αττική
Αν η κατάσταση που περιγράψαμε δεν ανατραπεί και παραμείνουμε θεατές των εξελίξεων, τα χρόνια θα περνούν και η Δυτική Αττική, τα Οινόφυτα και το Καλοχώρι, πρωταγωνιστές της ελληνικής επικράτειας, θα συνεχίσουν να γεμίζουν ημιαυθαίρετες κατασκευές, προς δόξα και τιμή της ελληνικής πατέντας που ονομάζεται «εκτός σχεδίου δόμηση». Οι επιχειρήσεις, σε πλήρες αδιέξοδο και με τιμές Καναδά στα επαγγελματικά ακίνητα, όπως έδειξε έρευνα της Re.De-Plan A.E. Consultants το 2010, θα στεγάζουν τα όνειρα και την επιχειρηματική τους στρατηγική σε αδιέξοδους δρόμους, χωρίς δίκτυα, φως, νερό, τηλέφωνο. Οι σχέσεις (δικαιώματα – υποχρεώσεις) μεταξύ πολιτείας και επιχειρήσεων θα εξελίσσονται ετεροβαρώς και θα εξαντλούνται σε ελέγχους, κυρώσεις και πρόστιμα για περιβαλλοντικές και άλλες παραβάσεις. Οι επιχειρήσεις θα συνεχίσουν να αγωνίζονται ματαίως για να υπερβούν συνθήκες που τις καταδικάζουν εξ ορισμού στο διεθνές ανταγωνιστικό πεδίο.
Το πρόβλημα της Δυτικής Αττικής είναι γενικότερο πρόβλημα στην ελληνική επικράτεια. Σύμφωνα με έρευνα της Re.De-Plan A.E. Consultants, που διενεργήθηκε για λογαριασμό της ΚΕΕ το 2010, μόνο το 13% των επιχειρήσεων της ελληνικής επικράτειας στεγάζονται σε Οργανωμένους Υποδοχείς. Πρέπει ιδιαίτερα να αναφερθεί ότι η Αττικοβοιωτία (Ανατολική – Δυτική Αττική και Οινόφυτα), που συνεισφέρει το 40%-45% της εθνικής μεταποιητικής δραστηριότητας και φιλοξενεί τις μεγαλύτερες υποδομές logistics, διαθέτει μόνο το 2,86% της εθνικά διαθέσιμης πολεοδομημένης γης για επαγγελματικές υποδομές και εγκαταστάσεις.
Η κατάσταση στη Δυτική Αττική έχει φτάσει στα όριά της. Απειλείται η ζωή των ανθρώπων και το περιβάλλον, απειλείται δραματικά η επιχειρηματικότητα που δίνει ζωή στην οικονομία και θέσεις εργασίας στην περιοχή –και όχι μόνο. Ας βάλουμε τα θέματα στις πραγματικές τους διαστάσεις.
Η Δυτική Αττική, το βαρύ πυροβολικό για την επιχειρηματικότητα, ο μεγαλύτερος στρατηγικός πόλος ανάπτυξης οριζόντιας επιχειρηματικότητας, σύμφωνα με τα στοιχεία του Εθνικού και των Ειδικών Χωροταξικών Σχεδίων (Ρυθμιστικό Σχέδιο Αθήνας κ.λπ.) και των τοπικών ΓΠΣ/ΣΧΟΟΑΠ, φαίνεται να διαθέτει 33 χαρακτηρισμένες και 18 προτεινόμενες προς θεσμοθέτηση περιοχές παραγωγικών και επαγγελματικών δραστηριοτήτων. Σε όλες αυτές τις περιοχές υπάρχουν θεσμοθετημένες χρήσεις γης για τη βιομηχανία, τα logistics και το χονδρεμπόριο, αλλά προς δόξαν και τιμήν της «εκτός σχεδίου δόμησης», βασιλεύει η ανοργανωσιά, το πολεοδομικό και περιβαλλοντικό χάος.
Ταυτόχρονα, στη Δυτική Αττική φιλοξενείται η μεγαλύτερη σε μέγεθος και οικονομική ισχύ άτυπη συγκέντρωση υποδομών logistics στην ελληνική επικράτεια. Πρόκειται για τη λεγόμενη «αχαρακτήριστη» ζώνη βορείως της Αττικής Οδού στον Ασπρόπυργο.
H λύση στο χωροταξικό πρόβλημα
Όμως, παρά τα προβλήματα, η λύση υπάρχει και είναι μία και μοναδική. Πολύ συμφέρουσα για την επιχειρηματικότητα, πολύ χρήσιμη και αποτελεσματική για το περιβάλλον, την τοπική οικονομία, τους πολίτες της περιοχής.
Και δεν είναι άλλη από την οργάνωση και την πολεοδόμηση των Άτυπων Συγκεντρώσεων με βάση τον Ν.3982/2011.
Εγκατεστημένες Δραστηριότητες ΕΠ Βαμβακιάς Ελευσίνας
Λύση αποκλειστικά ιδιωτικοοικονομική, που είναι στα χέρια των επιχειρήσεων και είμαι απολύτως βέβαιος ότι θα συγκεντρώσει την αμέριστη υποστήριξη των τοπικών θεσμών και των εκπροσώπων τους, δηλαδή του Αντιπεριφερειάρχη, κ. Γιάννη Βασιλείου, και των Δημάρχων Ασπροπύργου και Ελευσίνας, κ. Νίκου Μελετίου και Γιώργου Τσουκαλά αντίστοιχα.
Ήδη υπάρχουν δείγματα γραφής που αποτυπώνονται στη διαρκή, επίμονη και αξιοζήλευτη στήριξη που οι ίδιοι παρέχουν σταθερά προς την επιχειρηματική κοινότητα του Επιχειρηματικού Πάρκου Βαμβακιάς Ελευσίνας και του Επιχειρηματικού Πάρκου Ασπροπύργου/Νότιος Τομέας. Στήριξη που στοχεύει στο να παρακαμφθούν ή να ξεπεραστούν γραφειοκρατικές αγκυλώσεις και διοικητικές ασυνέχειες, που έχουν δημιουργήσει κλίμα δυσπιστίας και απογοήτευσης στην ενδιαφερόμενη επιχειρηματική κοινότητα. Κλίμα που συνιστά απειλή για το σύνολο του επιχειρηματικού κόσμου της περιοχής, που πρέπει πάση θυσία να αντισταθεί δυναμικά στην αντίληψη του «τίποτα δεν γίνεται».
Το νέο πρότυπο χωροθέτησης της εφοδιαστικής
Επιχειρηματικό Πάρκο Εφοδιαστικής Αλυσίδας Οργανισμού Λιμένος Ηγουμενίτσας
Το άρθρο αυτό έχει ως σκοπό να αναδείξει βασικές πτυχές του σχεδιασμού και της αναγκαιότητας ανάπτυξης Επιχειρηματικών Πάρκων Εφοδιαστικής Αλυσίδας από την οικονομική κοινότητα του τομέα των logistics, όπως θεσμοθετήθηκε με τον Ν.4302/2014. Να ερμηνεύσει έννοιες και να φωτίσει σύνθετες και δυσνόητες θεσμικές ρυθμίσεις, που απασχολούν για πρώτη φορά την Εφοδιαστική, να συνεγείρει και να ευαισθητοποιήσει τον ενδιαφερόμενο επιχειρηματικό χώρο και τα στελέχη που τον υπηρετούν. Να καταστήσει το θέμα αντικείμενο υψηλής σπουδαιότητας και να το σηκώσει ψηλά στην ατζέντα του Συμβουλίου Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας Εφοδιαστικής, ενός οργάνου που τυγχάνει της πλήρους αποδοχής της επιχειρηματικής κοινότητας και των συλλογικών θεσμών της Εφοδιαστικής, εξαιτίας του τρόπου που διαχειρίζεται τα προβλήματα και τις επιλογές του. Να αξιοποιήσει και να εκμεταλλευθεί τη θετική συγκυρία που δημιουργεί το Εμπορευματικό Κέντρο του Θριάσιου Πεδίου, αλλά και μια ευρύτερη ατμόσφαιρα αισιοδοξίας που διαχέεται για τον ανερχόμενο και δυναμικό κλάδο της Εφοδιαστικής. Και βεβαίως να θέσει την πολιτεία και τους αρμόδιους προ των ευθυνών τους, με σκοπό την κατάρτιση και την υλοποίηση ενός Εθνικού Σχεδίου Ανάπτυξης Οργανωμένων Υποδοχέων, όπου η Δυτική Αττική, με εμπροσθοφυλακή την τοπική και περιφερειακή ηγεσία της, θα κατέχει δεσπόζουσα θέση.
Κατ’ αρχάς, σπεύδουμε να ισχυριστούμε ότι, για να αποκτήσει ο τομέας των logistics δυνατότητα οργανωμένης χωροθέτησης στη Δυτική Αττική, δεν υπάρχει ανάγκη νέων θεσμικών ρυθμίσεων. Με εξαίρεση την «αχαρακτήριστη» ζώνη του Ασπροπύργου ή άλλες εστιασμένες περιοχές, όπου υπάρχουν ειδικές θεσμικές ρυθμίσεις, οι υπάρχουσες συγκεντρώσεις logistics είναι μέρος των ευρύτερων συγκεντρώσεων, δηλαδή «μεικτές» ζώνες, η πολεοδόμηση των οποίων είναι ευθέως επιτρεπτή στο πλαίσιο Επιχειρηματικού Πάρκου Εξυγίανσης του Ν.3982/2011. Αυτό ισχύει σε όλη την Ελλάδα, σε όλες σχεδόν τις συγκεντρώσεις, συμπεριλαμβανομένων των Οινοφύτων και του Καλοχωρίου Θεσσαλονίκης.
Προς επιβεβαίωση των ισχυρισμών μας, αξίζει να αναφερθεί ότι το Επιχειρηματικό Πάρκο Βαμβακιάς Ελευσίνας, έκτασης περίπου 450 στρεμμάτων, που αδειοδοτήθηκε βάσει μελετών και ενεργειών της Re.De-Plan A.E. Consultants, με τη σχετική ΚΥΑ το 2015, είναι άτυπη βιομηχανική συγκέντρωση από το 1965. Ωστόσο, οι βιομηχανικές χρήσεις σήμερα καλύπτουν μόνο το 24% της έκτασης, ενώ τα logistics και το χονδρεμπόριο καλύπτουν το 38% και το 22% της έκτασης αντιστοίχως. Αυτή είναι η πραγματική κατανομή των δραστηριοτήτων σε μια κατά τα άλλα επονομαζόμενη αυθεντική «άτυπη βιομηχανική συγκέντρωση».
Όσον αφορά στην «αχαρακτήριστη» ζώνη του Ασπροπύργου, που είναι και ο πυλώνας της Εφοδιαστικής, θα ήταν εξαιρετικά χρήσιμο να υπάρξουν οι αναγκαίες προσαρμογές επιτρεπόμενων χρήσεων και δραστηριοτήτων στο ΓΠΣ του Δήμου. Όμως, ακόμα και χωρίς αυτήν τη θεσμική προσαρμογή, οι θεσμικές κατευθύνσεις του Ρυθμιστικού Σχεδίου Αθήνας – Αττικής μπορεί και πρέπει να κριθούν υπερεπαρκείς για να αδειοδοτηθεί Επιχειρηματικό Πάρκο Ειδικού Τύπου Επιχειρήσεων Εφοδιαστικής Αλυσίδας κατά τον Ν.4302/2014, χωρίς να αποκλείεται η περίπτωση του Πάρκου Εθνικής Εμβέλειας.
Και επειδή όλα τα θέματα είναι οικονομικά και πολλή συζήτηση γίνεται για το αν συμφέρει και πόσο τις επιχειρήσεις και τους ιδιοκτήτες των εκτάσεων να πολεοδομούν τις περιοχές τους, σπεύδουμε να καταχωρήσουμε τα παρακάτω δεδομένα. Η υλοποίηση του Επιχειρηματικού Πάρκου Ελευσίνας θα προκαλέσει «απώλεια» του 25% της έκτασης κάθε ιδιοκτησίας για να κατασκευαστούν κοινόχρηστα και κοινωφελή έργα υποδομής, όπως οδοί κ.λπ.
Επιπλέον αυτού, εν όψει αναμενόμενης προκήρυξης ΕΣΠΑ για τη χρηματοδότηση Επιχειρηματικών Πάρκων, μπορεί να εκτιμηθεί ότι κάθε ιδιοκτήτης θα κληθεί να καταβάλει 11.800 ευρώ περίπου ανά στρέμμα αρχικής επιφανείας για την κατασκευή των έργων υποδομής ακόμα και στην περίπτωση όπου το ποσοστό επιχορήγησης θα περιοριστεί στο 20% για μεγάλες επιχειρήσεις. Τα προγραμματιζόμενα έργα υποδομής, συνολικού προϋπολογισμού 8,5 εκατ. ευρώ, αποσκοπούν στην πλήρη αναβάθμιση του τεχνικού εξοπλισμού της περιοχής, καθώς προβλέπεται η κατασκευή όλων των απαραίτητων συγκοινωνιακών, υδραυλικών, ευρυζωνικών και ενεργειακών δικτύων, σε μια έκταση που το μοναδικό έργο υποδομής που διαθέτει σήμερα είναι ένας χωματόδρομος μήκους 1,5 χλμ.
Για την αξιολόγηση της επιβάρυνσης που προκύπτει για κάθε ιδιοκτησία, προκειμένου αυτή να ενταχθεί στο σχέδιο πόλεως, με όλα τα έργα υποδομής, εντός Πάρκου, με όλα τα πλεονεκτήματα και την υπεραξία που αποκτούν τα οικόπεδα και οι επιχειρήσεις σε αυτό, βάσιμα μπορούμε να υποστηρίξουμε ότι το ποσό των 11.800 ευρώ/στρέμμα που πρέπει να καταβληθεί σταδιακά σε διάρκεια περίπου 5-6 ετών κατά κανόνα, είναι εξαιρετικά χαμηλό σε σχέση με την εμπορική αξία της γης που δημιουργείται με την ένταξη της περιοχής στο σχέδιο πόλεως και την ολοκλήρωση των έργων υποδομής του Πάρκου. Εκτίμησή μας είναι ότι η συνολική επιβάρυνση που προκύπτει για ένα οικόπεδο 10 στρεμμάτων πριν από την πολεοδόμηση ισούται με την αξία γης του ενός στρέμματος μετά την πολεοδόμηση.
Και μπορεί μεν ένα οικόπεδο 10 στρεμμάτων εκτός σχεδίου να περιοριστεί στα 7,5 στρέμματα εντός σχεδίου μετά την πολεοδόμηση, ωστόσο συγκρίνοντας μεγέθη και δικαιώματα κάλυψης, δόμησης και χρήσεων-δραστηριοτήτων, η υπεροχή του Επιχειρηματικού Πάρκου είναι οφθαλμοφανής. Συνεκτιμώντας, μάλιστα, και τα λοιπά οφέλη και πλεονεκτήματα των επιχειρήσεων εντός πάρκων, η απάντηση για τη συμφέρουσα επιλογή μεταξύ εκτός σχεδίου και εντός Επιχειρηματικού Πάρκου είναι μονοσήμαντη και αυτονόητη. Αν μάλιστα η αξία γης υπολογιστεί με βάση τα δικαιώματα δόμησης που δημιουργεί προ και μετά την ένταξη στο σχέδιο πόλεως, όπως είναι και το ορθό, η σύγκριση είναι αμείλικτη.
Ανάλογα στοιχεία αναμένεται να προκύψουν και από την πολεοδόμηση 2.000 στρεμμάτων στον Ασπρόπυργο νότια της Λεωφόρου ΝΑΤΟ, αλλά και των 11.500 στρεμμάτων της Βιομηχανικής Περιοχής των Οινοφύτων, έργα Επιχειρηματικών Πάρκων που έχει αναλάβει να αδειοδοτήσει η Re.De-Plan A.E. Consultants.
Πρόταση πολεοδομικής οργάνωσης της «αχαρακτήριστης» ζώνης Ασπροπύργου
Τα παραπάνω τεχνικά και οικονομικά μεγέθη, σε συνδυασμό με το υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο, οδηγούν μονοσήμαντα στην υιοθέτηση μιας λύσης πολεοδομικής οργάνωσης της «αχαρακτήριστης» ζώνης του Ασπροπύργου, σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν.3982/2011. Η λύση αυτή είναι εφικτή και αδειοδοτήσιμη. Οδηγεί σε γενναία περιβαλλοντική εξυγίανση,
που αποτελεί σημαντική ανάγκη και απαίτηση της περιοχής. Συμβάλλει τα μέγιστα στην επιχειρηματική ανάπτυξη των εγκατεστημένων επιχειρήσεων και στην προσέλκυση νέων επενδύσεων ως αποτέλεσμα της αξιοποίησης όλων των κινήτρων εγκατάστασης επιχειρήσεων σε ΕΠ που έχουν ήδη αναλυθεί.
Η Re.De-Plan A.E. Consultants, για να συμβάλει αποτελεσματικά σε μία συζήτηση που πρέπει να ανοίξει επί της ουσίας για το μέλλον και την προοπτική της «αχαρακτήριστης», θέτει σε κρίση και προς αξιολόγηση όλων των ενδιαφερομένων συγκεκριμένη πρόταση πολεοδομικής οργάνωσης της «αχαρακτήριστης» ζώνης. Η πρόταση έχει τα χαρακτηριστικά τριών ανεξάρτητων πολεοδομικών ενοτήτων, δηλαδή τριών Επιχειρηματικών Πάρκων Εφοδιαστικής, και σχεδιάστηκε με βασικά κριτήρια τις γεωχωρικές ενότητες των συγκεντρώσεων και την ανάγκη αποτελεσματικού διαχειριστικού και οικονομικού ελέγχου των επενδύσεων που μπορούν να αναπτυχθούν. Είναι προφανές ότι η πολεοδομική οργάνωση της «αχαρακτήριστης» ζώνης μπορεί να υλοποιηθεί και σε περισσότερες ανεξάρτητες πολεοδομικές ενότητες, τα όρια των οποίων θα διαμορφωθούν με βάση το ενδιαφέρον των ιδιοκτητών των ακινήτων εντός αυτών.
Πεποίθησή μας ακλόνητη είναι ότι η πολεοδόμηση της «αχαρακτήριστης» ζώνης σε τομείς, φάσεις και στάδια με μορφή Επιχειρηματικών Πάρκων Εφοδιαστικής Αλυσίδας, είναι η πλέον συμφέρουσα, αν όχι η μοναδική, λύση για την επιχειρηματικότητα και πρέπει να υποστηριχτεί ανυπερθέτως από τον Δήμο Ασπροπύργου, παράλληλα και ανεξάρτητα από το ΓΠΣ, αλλά και από την Αντιπεριφέρεια Δυτικής Αττικής, ενώπιον της κυβέρνησης.
Η ναυαρχίδα του Εμπορευματικού Κέντρου του Θριάσιου ας γίνει ο καταλύτης που θα συμπαρασύρει προς τα πάνω την επιχειρηματικότητα των Logistics. Και εν όψει μιας προσδοκίας για γρήγορη ανάπτυξη του κλάδου, ας είναι ακόμα ένας μοχλός πίεσης που θα συμβάλλει στη θεσμοθέτηση ενός απλού, αποτελεσματικού και οικονομικά συμφέροντος συστήματος αδειοδότησης των επιχειρήσεων της εφοδιαστικής και ενός πλέγματος χρήσεων γης, όπως θεσμικά τα εισηγήθηκε ομόφωνα με αποφάσεις του το Εθνικό Συμβούλιο Εφοδιαστικής.
Περιφερειακό Σχέδιο Δράσης Δυτικής Αττικής
Σύμφωνα με τα όσα έχουν αναφερθεί, χρειαζόμαστε μια γενικευμένη στρατηγική ανάπτυξης Επιχειρηματικών Πάρκων σε εθνική κλίμακα, με προτεραιότητα τις άτυπες συγκεντρώσεις, συμφωνημένη μεταξύ επιχειρήσεων, τοπικών θεσμών και πολιτείας, με οικονομικό σχέδιο και επαρκείς πόρους ΕΣΠΑ. Μια τέτοια στρατηγική, εξειδικευμένη στη Δυτική Αττική υπό μορφή Περιφερειακού Σχεδίου Δράσης, θα μετέβαλε συντριπτικά το βαρύ και φορτισμένο τοπίο της σε ένα επιχειρηματικό και περιβαλλοντικό πρότυπο με ξεχωριστό και πάντως ελεγχόμενο αποτύπωμα στο περιβάλλον της περιοχής -και όχι μόνο.
Η εισήγηση της Re.De-Plan A.E. για το Περιφερειακό Σχέδιο Δράσης Δυτικής Αττικής, περιλαμβάνει τα παρακάτω έργα στις Περιοχές Προτεραιότητας/Άτυπες Συγκεντρώσεις:
Α. ΕΠ σε εξέλιξη ενεργειών ωρίμανσης & υλοποίησης:
- Βαμβακιά Ελευσίνας (εν αναμονή ολοκλήρωσης έργων υποδομής).
- Καλιμπάκι Ελευσίνας (εν αναμονή έγκρισης Πολ. Μελ. από τον δήμο).
- ΒΙΠΑ – ΒΙΟΠΑ Άνω Λιοσίων (υπόκειται στην υποχρέωση τεχνικής ολοκλήρωσης και διοικητικής περαίωσης).
- Ασπρόπυργος, νότια της Λεωφ. ΝΑΤΟ (εν αναμονή υπογραφής ΚΥΑ έγκρισης ανάπτυξης ΕΠ).
Β. ΕΠ προτεινόμενα προς ανάπτυξη:
- Ασπρόπυργος, «αχαρακτήριστη» ζώνη.
- Ασπρόπυργος, βόρεια της Λεωφ. ΝΑΤΟ.
- Μέγαρα, Θέση «Παπά Περιβόλι».
- Μαγούλα, εκατέρωθεν της Επαρχ. Οδού Οινόης – Μαγούλας από Αττική Οδό έως και ΠΑΕΓΑΕ.
- Μάνδρα, εκατέρωθεν της Αττικής Οδού.
Συμπερασματικά, με βάση ένα σταθερό και λειτουργικό θεσμικό πλαίσιο ανάπτυξης Επιχειρηματικών Πάρκων (Ν.3982/2011) που χρήζει βελτιώσεων, οι οποίες έχουν επισημανθεί με άλλη ευκαιρία, η Re.De-Plan A.E. εισηγείται τις κατάλληλες τεχνικές και επενδυτικές λύσεις που αλλάζουν συντριπτικά το επιχειρηματικό και περιβαλλοντικό τοπίο της Δυτικής Αττικής. Εναπόκειται πλέον στις πολιτικές αρχές (κεντρική και τοπικές), στη διοίκηση και στις ενδιαφερόμενες επιχειρήσεις να ανταποκριθούν στους ρόλους και τις υποχρεώσεις για τις κοινές επιδιώξεις που όλοι δημοσίως προβάλλουν και υποστηρίζουν. Το άρθρο αναδημοσιεύεται από το τριμηνιαίο περιοδικό ” Logistics Leader”.
