Η προσβασιμότητα στα κτίρια είναι πρωτίστως θέμα Δημοκρατίας και Πολιτισμού

Από τον Βασίλη Σγούτα*

Η προσβασιμότητα στα κτίρια είναι  αντικείμενο αρχιτεκτονικού σχεδιασμού, πρωτίστως όμως είναι θέμα Ισότητας, Δημοκρατίας και Πολιτισμού. Ωστόσο στο θέμα της προσβασιμότητας βιώνουμε μια ντροπιαστική κατάσταση για όλα τα εμποδιζόμενα άτομα, όπως είναι και οι έγκυες, μητέρες με μικρά παιδιά, άτομα με ασυνήθεις σωματικές διαστάσεις, ηλικιωμένοι, εργαζόμενοι που μεταφέρουν βάρη, και όχι μόνο για τα ΑμεΑ. Κανένας, μα κανένας δεν ελέγχει την προσβασιμότητα ακόμα και των κτιρίων πολιτισμού; Σε τι ωφελούν οι νόμοι και οι προδιαγραφές όταν δεν τηρούνται;

Νέο Μουσείο Ακρόπολης: αν είναι δυνατόν να λέγεται αυτό πρόσβαση!

Προσβάσεις

Στο Μέγαρο Μουσικής, το Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης και το Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών, οι είσοδοι είναι σχεδόν στο ίδιο επίπεδο με τα πεζοδρόμια. Στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών τα σκαλοπάτια είναι πολύ λίγα. Αντίθετα, στο νεότερο Μέγαρο Μουσικής χρειάζεται να κατέβεις συνολικά 15 σκαλοπάτια.

Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης στην Πειραιώς: με φιλική ράμπα.

Εκεί όπου η πρόσβαση ξεφεύγει από κάθε λογική είναι τα 45 σκαλιά που κατεβαίνεις από την Διονυσίου Αρεοπαγίτου για να μπεις στο Νέο Μουσείο Ακρόπολης. Και άλλα τόσα για να ανέβεις όταν φεύγεις.

Εθνικό Ιστορικό Μουσείο στο Μέγαρο της Παλαιάς Βουλής: με χειρολισθήρα, χωρίς ράμπα.

Τι να πει κανείς; Ίσως μόνο να παρατηρήσει ότι υπάρχει και δεύτερη, ιδιαίτερα δημοφιλής, πρόσβαση – από την Μακρυγιάννη και το μετρό. Στενή, αλλά με πολύ ομαλές κλίσεις μέχρι την είσοδο του Μουσείου, μας υπενθυμίζει από ποιο δρόμο θα έπρεπε ίσως να είχε γίνει η κύρια πρόσβαση στο Μουσείο.

Μέγαρο Δεληγιώργη Ακαδημίας & Κανάρη: χωρίς καν χειρολισθήρα!

*Βασίλης Σγούτας: Αρχιτέκτων. Μετά την Νότιο Αφρική και το Ιράκ, σταδιοδρομεί από το 1961 ως εταίρος του Κώστα Σγούτα και από το 1999 με τον Δημήτρη Σγούτα. Αντιπρόεδρος ΣΑΔΑΣ 1983-1984, μέλος Αντιπροσωπείας ΤΕΕ 1984-2006, Πρόεδρος Διεθνούς Ένωσης Αρχιτεκτόνων (UIA) 1999-2002, και από το 2019 Επίτιμος Πρόεδρός της. Το 2007 θεσπίστηκε το Vassilis Sgoutas Prize το οποίο απονέμεται ανά τριετία σε αρχιτέκτονες με έργο σε περιοχές κάτω από το όριο της φτώχειας. Το βιβλίο του A Journey with the Architects of the World (Jovis Verlag, 2017) έχει μεταφραστεί στην κινεζική.

-Πηγή του κειμένου είναι το βιβλίο του Βασίλη Σγούτα με τίτλο: «Ένας Αθηναίος για την πόλη του» από  τις εκδόσεις ΠΛΕΘΡΟΝ

-Φωτογραφίες: Χαράλαμπος Λουιζίδης, Κατερίνα Γληνού.

-Eξώφυλλο: Βάσω Αβραμοπούλου / Α4 Design