Η σημασία της αξιολόγησης σε εκπαίδευση και επαγγελματική κατάρτιση

Του Νίκου Ηλιάδη*

H αξιολόγηση για μαθητές και εκπαιδευτική διαδικασία στην οποία συμπεριλαμβάνεται και η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών.

Ίσως  οι εκπαιδευτικοί θα πρέπει να προτείνουν ένα σύστημα αξιολόγησης που υιοθετούν , αντικειμενικό , απαλλαγμένο από κομματισμούς ,ουσιαστικό και όχι γραφειοκρατικό , για να μην θίγεται και το κύρος των καθηγητών που είναι απαραίτητο για το λειτούργημά τους. Κάποια αξιολόγηση πρέπει να υπάρχει, που θα συνδέεται με την ανάπτυξη , αξιοκρατία, εκσυγχρονισμό , αποτελεσματική διδασκαλία, ευκαιρίες χωρίς διακρίσεις.

 Όλες οι χώρες έχουν ένα σύστημα αξιολόγησης που είναι τμήμα της εκπαιδευτικής διαδικασίας

Οι διαδικασίες εκπαίδευσης και αξιολόγησης καθηγητών είναι δημοσιευμένα για κάθε χώρα στην ιστοσελίδα του συνδέσμου των επιθεωρητών της Ευρώπης που δεν συμμετέχει η χώρα μας αφού δεν έχουμε επιθεωρητές και κανένα σύστημα αξιολόγησης για δεκαετίες . δείτε εδώ

Οι διαδικασίες που εφαρμόζονται επιδιώκουν τη μέγιστη δυνατή αντικειμενικότητα  για να γίνουν και αποδεκτές από τους αξιολογούμενους .

Η αξιολόγηση στην εκπαίδευση είναι από τα σημαντικά ( και σχετικά δύσκολα ) μαθήματα της εκπαίδευσης εκπαιδευτικών στον Δυτικό κόσμο. Στην Αγγλία για παράδειγμα αν δεν παρακολουθήσουν πρόγραμμα παιδαγωγικών του OFSTED δεν μπορούν να διορισθούν καθηγητές μαθηματικοί στην εκπαίδευση ακόμη και απόφοιτοι από το ImperialCollege που έχει πανεπιστημιακούς καθηγητές «νομπελίστες».

Επιπλέον της εκπαίδευσης στην ειδικότητα , οι υποψήφιοι εκπαιδευτικοί εκπαιδεύονται και σε πλήρες πρόγραμμα παιδαγωγικών που περιλαμβάνει και την αξιολόγηση. Πως θα γίνονται ακριβείς μετρήσεις και θα αξιολογούνται οι μαθητές, οι εκπαιδευτικοί , η εκπαιδευτική διαδικασία.

Στη χώρα μας δεν έχουμεθεσμοθετημένο σύστημα εκπαίδευσης εκπαιδευτικών , και συνεπώς δεν έχει καθιερωθεί ένα γενικότερα αποδεκτό σύστημα αξιολόγησης, που θα είναι αποδεκτό και από τους αξιολογούμενους. Με αποτέλεσμα πλήθος στρεβλώσεων στο εκπαιδευτικό σύστημα αφού η αξιολόγηση είναι τμήμα της εκπαιδευτικής διαδικασίας για να διαπιστώνεται και ο βαθμός επίτευξης των αντικειμενικών στόχων που είναι βασικό στοιχείο σε κάθε αναλυτικό πρόγραμμα .

Οι αντικειμενικοί στόχοι του   προγράμματος  εκφράζουν και τον βαθμό απόδοσης που επιδιώκεται. Ο εκπαιδευτικός στόχος καθορίζει  τη διαφορά μεταξύ της αρχικής κατάστασης  στην οποία βρίσκονται οι μαθητές  και αυτής που επιδιώκεται να δημιουργηθεί σαν αποτέλεσμα εφαρμογής του εκπαιδευτικού προγράμματος που σχεδιάζεται. Για τη μέτρηση της διαφοράς αυτής θα πρέπει να καθοριστεί και αντικειμενική κλίμακα μέτρησης. Οι αντικειμενικοί στόχοι εκφράζουν « τι πρόσθετο θα πρέπει να μπορεί κάνει ο μαθητής « σαν αποτέλεσμα της εκπαιδευτικής διαδικασίας» και πως αυτό θα διαπιστώνεται. Υψηλών προδιαγραφών εκπαίδευση προφανώς απαιτεί μεγαλύτερες επενδύσεις , και η αξιολόγηση αποτελεί ένα «αποτελεσματικό εργαλείο» για να ελέγχεται το κατά πόσον το εκπαιδευτικό αποτέλεσμα είναι συμβατό με την πραγματοποιούμενη επένδυση.

Τα αποτελέσματα της αξιολόγησης

Τα αποτελέσματα της αξιολόγησης χρησιμοποιούνται για να αναθεωρηθούν και όλες οι παράμετροι της εκπαιδευτικής διαδικασίας , η αξιολόγηση όλων των εμπλεκομένων στην εκπαιδευτική διαδικασία, συμπεριλαμβανόμενων και των εκπαιδευτικών.

Η αξιολόγηση θα πρέπει να μετρά με ακρίβεια το βαθμό ικανοποίησης προκαθορισμένου πλαισίου προδιαγραφών, όμως η διδασκαλία της αξιολόγησης στην εκπαιδευτική διαδικασία απουσιάζει εντελώς.

Και δεν μας έχει απασχολήσει πως γίνεται η αντικειμενική αξιολόγηση των μαθητών , από ανεκπαίδευτους και στην αξιολόγηση  εκπαιδευτικούς όλα αυτά  τα χρόνια της φοίτησης στα σχολεία .

Επιπλέον, απορεί κανείς πως έχουν καθιερωθεί οι εισαγωγικές εξετάσεις ως αντικειμενικές όταν η αξιολόγηση γίνεται από  μη εκπαιδευμένους αξιολογητές , όταν τα θέματα από μη εκπαιδευμένους στην αξιολόγηση εξεταστές μπορεί να μην εξασφαλίζουν πιστότητα και αξιοπιστία στις μετρήσεις ( Validityand Reliability) , κλπ.

Και δεν αντιγράφουμε ένα σύστημα εισαγωγικών εξετάσεων/ επιλογής από κάποια Δυτική χώρα.

Τριτοβάθμια εκπαίδευση και επαγγελματική κατάρτιση

Και έχει γίνει η χώρα μας  ένα απέραντο φροντιστήριο που επηρεάζει τη ζωή σημαντικού τμήματος του πληθυσμού , ένα γεγονός που δείχνει και σήμερα την πλήρη ανεπάρκεια του εκπαιδευτικού συστήματος ,  που εκπαιδεύει όχι στη γνώση αλλά στην επιτυχία στις εξετάσεις , κάτι σαν  λυσάρι , που ορισμένες πλευρές το «βαφτίζουνστα σχετικά εγκαίνια φροντιστηρίων επιχειρηματικότητα.

Το αναχρονιστικό σύστημα των εισαγωγικών εξετάσεων,  που εφαρμόζεται είναι και ψυχοφθόρο και πολλοί μαθητές που δεν επιτυγχάνουν μέσω αυτού τους στόχους τους ,  ή επιλέγουν να μην συμμετέχουν καθόλου , ή δεν αντέχουν τη διαδικασία, αποφοιτούν πολλές φορές από τα καλύτερα πανεπιστήμια του εξωτερικού που προηγούνται κατά πολύ συγκριτικά  με τα  ελληνικά πανεπιστήμια .

Πλήθος ακόμη νέων επιλέγουν να σπουδάσουν για παράδειγμα στην γειτονική Βουλγαρία , που ως μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης φιλοξενεί Αγγλόφωνα ιδιωτικά παραρτήματα πανεπιστημίων και δραστηριοποιούνται με την αποφοίτηση σε αντίστοιχα επαγγέλματα και μάλιστα υψηλής ζήτησης στη χώρα μας.

Η χώρα μας δεν επιτρέπει  ιδιωτικά πανεπιστήμια , αλλά επιτρέπει ιδιωτικά ΙΕΚ (που μικρό ποσοστό των αποφοίτων τους έχουν πρόσβαση στα Δημόσια πανεπιστήμια ), και μέσω των ΙΕΚ επιδιώκεται η μετάβαση στην ψηφιακή εποχή και την οικονομία της γνώσης, χωρίς να καθορίζονται οι διαδικασίες μεταφοράς και διάχυσης της τεχνογνωσίας μέσω αυτών  σε μια εποχή ραγδαίων εξελίξεων που αλλάζουν με ανάλογη ταχύτητα το περιεχόμενο όλων των επαγγελμάτων , κάτι που  δυσκολεύονται να παρακολουθήσουν και να υλοποιήσουν τα εγχώρια Δημόσια πανεπιστήμια, πολύ περισσότερο τα ΙΕΚ και οι «κρατιστικοί» μηχανισμοί που τα επιβλέπουν. Η λειτουργία και ιδιωτικών πανεπιστημίων θα βελτίωνε και τα δημόσια μέσω του ανταγωνισμού των αποφοίτων τους στην αγορά εργασίας. Η εκπαίδευση σε επαγγέλματα σε ανεπτυγμένες χώρες στοχεύει σε εκπαίδευση  στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο , αφού ποσοστό μεγαλύτερο των 2/3 των επαγγελμάτων στη σύγχρονη εποχή απαιτούν κάποιας μορφής τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.

H Ευρωπαϊκή Ένωση από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 πρότεινε/προωθούσε  την αύξηση της πρόσβασης (σε ουσιαστική ) τριτοβάθμια εκπαίδευση επειδή υστερούσε συγκριτικά με τις ΗΠΑ και την Ιαπωνία, για να εξασφαλίσει το ανθρώπινο δυναμικό που απαιτείται για να γίνει μια ισχυρή παγκόσμια οικονομία.

Γενικά, η αύξηση του ποσοστού πρόσβασης σε ουσιαστική τριτοβάθμια εκπαίδευση στην οποία εντάσσεται και η επαγγελματική κατάρτιση ικανοποιώντας τα απαραίτητα πρότυπα και απαιτήσεις, οδηγεί σε ευημερία και βελτίωση του γενικού βιοτικού επιπέδου. Σύμφωνα με τη UNICEF, η αύξηση του μέσου επιπέδου τριτοβάθμιας εκπαίδευσης σε μια χώρα κατά μόλις ένα έτος μπορεί να προσθέσει 18% στο ΑΕΠ.

Οι φοιτητές  των ιδιωτικών πανεπιστημίων (και όχι των ιδιωτικών ΙΕΚ ) φαίνεται να είναι υπόλογοι για τη δυνατότητα οικονομικής στήριξης από την οικογένειά  τους χωρίς αυτό να είναι ο κανόνας  , και αντιμετωπίζονται και ως δεύτερης κατηγορίας επειδή επέλεξαν ή όχι να μην περάσουν από τη διαδικασία των εισαγωγικών εξετάσεων .  Οι εισαγωγικές όμως  εξετάσεις, με τα όποια χαρακτηριστικά τους , που επίσης χρηματοδοτούνται σημαντικά από πολλές οικογένειες , δεν καθορίζουν το επίπεδο του επαγγελματία που προκύπτει από τις σπουδές.

Τα κριτήρια για εισαγωγή στα πανεπιστήμια και των ιδιωτικών  πρέπει να καθορίζονται από τα ίδια τα πανεπιστήμια , συμβάλλουν στη διαμόρφωση της εικόνας τους  και κατά προέκταση στη ζήτηση ενδιαφερομένων να σπουδάσουν σε αυτά , και δεν είναι αρμοδιότητα των καθηγητών  της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης .  Οι εξετάσεις στα μαθήματα και τις γνώσεις που θα καθορίζει ως απαίτηση / προϋπόθεση εισαγωγής η κάθε σχολή , πρέπει να πραγματοποιείται και να πιστοποιείται από ειδικούς οργανισμούς όπως ο UCASτης Αγγλίας , με ειδικευμένα στην αντικειμενική αξιολόγηση στελέχη .

Το εβδομαδιαίο ωρολόγιο πρόγραμμα στη χώρα μας στα σχολεία δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης κυριαρχείται  από γλωσσικά/ φιλολογικά μαθήματα, με προσανατολισμό το παρελθόν και όχι το μέλλον,  για λόγους απασχόλησης όχι εκπαίδευσης υπό την πίεση των σχετικών πανεπιστημιακών τμημάτων   και συντεχνιών  της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης . Παρ’ όλ’ αυτά, το αποτέλεσμα είναι οι μαθητές  να  έχουν προβλήματα στο  να μιλούν και να γράφουν , ενώ οι ανάλογες πληθυσμιακά χώρες ( Δανία-Ολλανδία κλπ.) καταφέρνουν και μαθαίνουν στους μαθητές τους στο ίδιο χρονικό πλαίσιο,  επιπλέον της μητρικής και 2-3  ξένες /εμπορικές γλώσσες και κυρίως Αγγλικά για πρόσβαση στις ραγδαίες εξελίξεις και τη γνώση που παράγεται σε  ανεπτυγμένες χώρες που κάνουν έρευνα, και για να μην μένουν οι πληθυσμοί τους απομονωμένοι στο μικρόκοσμό τους.

Απαιτείται προφανώς πρόβλεψη εκπαίδευσης εκπαιδευτικών στα παιδαγωγικά  προ του διορισμού όλων των ειδικοτήτων σε επίπεδο τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Μπορούμε να αντιγράψου ένα σύστημα αξιολόγησης και εκπαίδευσης εκπαιδευτικών που εφαρμόζεται στον Δυτικό κόσμο που υποτίθεται ότι ανήκουμε.  Για να μπορεί να εφαρμόζεται και αντικειμενική αξιολόγηση και να είναι γενικότερα αποδεκτή .

Το παράδειγμα της Αγγλίας

Στην Αγγλία οι επιθεωρητές της Βασίλισσας, που είναι μόνιμα στελέχη του OFSTED (του επιτελικού οργάνου της εκπαίδευσης ), αξιολογούν τα σχολεία (περισσότερα από 20.000 ) και το εκπαιδευτικό προσωπικό σε  συγκεκριμένα χρονικά διαστήματα.

Για την πραγματοποίηση των αξιολογήσεων κάνουν προκηρύξεις για να επιλέξουν ιδιώτες ενδιαφερόμενους να πραγματοποιήσουν αξιολογήσεις  στα διάφορα σχολεία με κατάλληλο προϋπολογισμό δαπανών και αμοιβών.    Οι ενδιαφερόμενοι θα πρέπει να έχουν τα κατάλληλα προσόντα και να είναι εγγεγραμμένοι στα μητρώα του OFSTED , πιστοποιημένοι σε κατηγορίες που προβλέπονται  .

Η αξιολόγηση των σχολείων γίνονται από ομάδες  που συγκροτούνται από τους ανταποκρινόμενους στις προκηρύξεις και όχι από μεμονωμένα άτομα , με αξιοποίηση εκπαιδευτικού υλικού ( ερωτηματολόγια , οδηγίες κλπ. ) που αναπτύσσονται από τους μόνιμους επιθεωρητέςτης Βασίλισσας που είναι στελέχη του OFSTEDκαι τοποθετούνται με αντικειμενικές διαδικασίες.

Οι ομάδες ελέγχου των σχολείων στην Αγγλία περιλαμβάνουν τις ακόλουθες τρεις κατηγορίες των ανεξάρτητων επιθεωρητών:

• Εγγεγραμμένοι Επιθεωρητές(RGIS) που ηγούνται των ομάδων και οι οποίοι είναι εκπαιδευμένοι να χρησιμοποιούντο «Πλαίσιο Επιθεώρησης» που διαμορφώθηκε από το OFSTED για να διεξάγονται οι επιθεωρήσεις των σχολείων.  Ο επικεφαλής επιθεωρητής της ομάδας αξιολόγησης σχολείου της κατηγορίας αυτής είναι υπεύθυνος για την ομάδα επιθεώρησης και για την σύνταξη και υποβολή της έκθεσης επιθεώρησης.
• Οι επαγγελματίες επιθεωρητές μέλη των ομάδων επιθεώρησης, είναι εκπαιδευμένοι επιθεωρητές οι οποίοι επιθυμούν να λάβουν μέρος στο σύστημα ελέγχου χωρίς να αναλαμβάνουν τις ευθύνες του αρχηγού της ομάδας.
• Επιθεωρητές κοινής λογικής. Κάθε ομάδα επιθεώρησης πρέπει να περιλαμβάνει τουλάχιστον έναν επιθεωρητή, χωρίς προσωπική εμπειρία στη διαχείριση ή την παροχή εκπαίδευσης σε κάθε σχολείο. Αυτοί είναι γνωστοί ως Lay Επιθεωρητές , και μπορεί να προέρχονται από τη βιομηχανία και το εμπόριο ή από την ευρύτερη κοινότητα. Οι Lay επιθεωρητές αναμένεται να συμβάλουν στην αξιολόγηση ενός σχολείου με μια άποψη «κοινής λογικής». Σε κάθε σχολική ομάδα επιθεώρησης θα πρέπει να υπάρχει τουλάχιστον ένας Lay Επιθεωρητής.

Η οργάνωση της Επιθεώρησης με τον τρόπο αυτό σημαίνει ότι οι επιθεωρητές της Βασίλισσας (HMIsHerMajestyInspectors) που είναι μέλη της Υπηρεσίας για τα Πρότυπα στην Εκπαίδευση(OFSTED), συμμετέχουν μόνο σε μικρό βαθμό στις σχολικές επιθεωρήσεις.

Οι επιθεωρητές που αξιολογούν τα σχολεία σε ομάδες δεν είναι μέλη του OFSTED, αλλά επιθεωρούν τα σχολεία στο πλαίσιο μιας σύμβασης που υπογράφουν με τον οργανισμό OFSTED, έχουν την μορφή εργολάβων επιθεώρησης και πληρώνονται από τον οργανισμό OFSTED από έναν κεντρικό προϋπολογισμό. 

Οι πιστοποιημένοι αυτοί επιθεωρητές των διαφόρων κατηγοριών που είναι καταχωρημένοι στο αρχείο του οργανισμού OFSTED, υποβάλλουν προσφορά ως ομάδες για αξιολόγηση σχολείου ή σχολείων ανταποκρινόμενοι σε σχετικές προκηρύξεις του οργανισμού OFSTED, και ανατίθεται η αξιολόγηση ενός σχολείου στην ομάδα που θα υποβάλλει την καλύτερη προσφορά .

Η αξιολόγηση του σχολείου ως συνόλου εμπεριέχει πλήρη έλεγχο. Ο πλήρης έλεγχος απαιτεί οι επιθεωρητές να αξιολογήσουν και να αναφέρουν 4 βασικά στοιχεία:

•την ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης από το σχολείο.
•τις  εκπαιδευτικές προδιαγραφές που έχουν επιτευχθεί στο σχολείο.
•το κατά πόσον οι οικονομικοί πόροι που διατίθενται στο σχολείο έτυχαν αποτελεσματικής διαχείρισης ώστε να συντελέσουν στο μέγιστο δυνατό εκπαιδευτικό αποτέλεσμα , και
•τις πνευματικές, ηθικές, κοινωνικές και πολιτιστικές εξελίξεις των μαθητών.

Ο οργανισμός OFSTED έχει αναπτύξει ένα ενιαίο πλαίσιο και διάφορα εγχειρίδια για την επιθεώρηση των σχολείων ώστε να αξιολογήσει ουσιαστικά κάθε σημαντική πτυχή του έργου και της ζωής του σχολείου κατά αξιόπιστο, έγκυρο και συνεπή τρόπο.

Σκοπός του πλαισίου είναι να εξασφαλίσει τη συνέπεια, δυνατότητες σύγκρισης σχολείων  , και ένα υψηλό επίπεδο επιθεώρησης. Ο οργανισμός OFSTED θέλει να κρατήσει το πλαίσιο απλό αλλιώς δεν θα είναι δυνατόν να πραγματοποιηθεί ,  τόσο από τους επιθεωρητές όσο και από τα σχολεία. Το πλαίσιο καθορίζει τα πρότυπα  που οι επιθεωρήσεις πρέπει να πληρούν, περιγράφει τις διαδικασίες που πρέπει να χρησιμοποιούνται, και ορίζει το χρονοδιάγραμμα ελέγχου.

Επειδή η αξιολόγηση ολόκληρου του εκπαιδευτικού συστήματος θεωρείται ότι είναι κάτι το πολύ σημαντικό, ο επικεφαλής των επιθεωρητών του OFSTED έχει θεσμική αρμοδιότητα να συντάσσει ετήσια έκθεση ενώπιον του Κοινοβουλίου, την κυβέρνηση και το κοινό σχετικά με την κατάσταση της εκπαίδευσης. Η υποχρεωτική φύση των στοιχείων επηρεάζει τις Κυβερνήσεις μέσω της δημόσιας και πολιτικής συζήτησης, για παράδειγμα, σχετικά με την επένδυση μεγάλων χρηματικών ποσών για τη βελτίωση της μόρφωσης και της διδασκαλίας σε συγκεκριμένα σημεία .

Τα σχολεία τα οποία λαμβάνουν πολύ ευνοϊκές εκθέσεις μπορούν να αναφέρονται στην ετήσια έκθεση του Αρχι-Επιθεωρητή. Θεωρούνται ως κατάλληλα και μπορεί στη συνέχεια να λάβουν πρόσθετη χρηματοδότηση για τη διάδοση ορθών εκπαιδευτικών πρακτικών.
Τα σχολεία που λαμβάνουν κακή αξιολογήσεις μπορούν να δηλώνονται  ότι έχουν «σοβαρές αδυναμίες». Αυτά θα τύχουν παρακολούθησης και επισκέψεων από επιθεωρητές του OFSTED.
Τα σχολεία που αποτυγχάνουν δηλώνονται ότι έχουν ανάγκη για «ειδικά μέτρα». Στη συνέχεια ακολουθεί επίσημη δράση η οποία μπορεί να οδηγήσει και σε κλείσιμοτων σχολείων αυτών εάν δεν σημειωθεί και δεν ακολουθήσει βελτίωση .

Οι εκθέσεις επιθεώρησης είναι δημόσια έγγραφα και το Διοικητικό Συμβούλιο του σχολείου θα πρέπει να προβεί σε ρυθμίσεις για τη διάδοση της περίληψης και της έκθεσης σε συγκεκριμένα άτομα και φορείς. Το σχολείο θα πρέπει να αποστείλει αντίγραφα της έκθεσης στα τοπικά μέσα μαζικής ενημέρωσης και στις τοπικές βιβλιοθήκες. Ένα πλήρες αντίγραφο της έκθεσης πρέπει να είναι διαθέσιμο στο σχολείο. Το ευρύτερο κοινό έχει πρόσβαση σε ελέγχους που γίνονται μέσω συμβολαίων μέσω του Ιντερνετ.

Για τη σύνταξη των εκθέσεων λαμβάνεται πληροφόρηση με κατάλληλα ερωτηματολόγια του OFSTED από όλες τις παραμέτρους που εμπλέκονται στην εκπαιδευτική διαδικασία ( μαθητές, γονείς, εκπαιδευτικούς , τοπικούς φορείς κλπ.), επιπλέον της παρακολούθησης της διδασκαλίας από τους επιθεωρητές στις τάξεις. Επιδιώκεται η μέγιστη δυνατή διαφάνεια.  Οι αξιολογούμενοι λαμβάνουν γνώση της αξιολόγησης και διατυπώνουν τις όποιες αντιρρήσεις τους.Κάθε σχολείο πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης έχει εφοδιασθεί με μια έκθεση «Απόδοσης και Αξιολόγησης» ( PerformanceandAssesmentReport –PANTA) , η οποία παρέχει σε κάθε σχολείο  την αξιολόγηση και εξέταση δεδομένων με τα οποία έγινε η κρίση επιθεώρησης. Τα στοιχεία αυτά συγκρίνονται με εθνικές  «νόρμες» και με τα δεδομένα που αφορούν σχολεία με παρόμοιες  εισροές μαθητών. Τα σχολεία βρίσκουν αυτά τα στοιχεία χρήσιμα , ως σημείο εκκίνησης για την αυτο-αξιολόγηση. Κάθε τοπική εκπαιδευτική αρχή (LEA) έχει  εφοδιασθεί μετα στοιχεία για όλα τα σχολεία πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης που διατηρεί..

Ο οργανισμός OFSTED εκδίδει μια σειρά από δημοσιεύσεις, ως αποτέλεσμα της έρευνας(αξιολογήσεις εκπαιδευτικών θεμάτων ) σε θέματα εκπαιδευτικής σημασίας, που ενημερώνουν τον εθνικό διάλογο για τα θέματα της εκπαίδευσης.

Η Ετήσια Έκθεση του Αρχι-Επιθεωρητή της Βασίλισσας (HMCI) παρουσιάζει μια επισκόπηση των εθνικών προτύπων και της ποιότητας στην εκπαίδευση. Η έκθεση αυτή περιγράφει εν συντομία τις καλές και κακές εξελίξεις επί τη βάσει των μεγάλων ποσοτήτων δεδομένων (συμπεριλαμβανομένων των στατιστικών στοιχείων). Περιέχει ένα σχόλιο για ορισμένα από τα θέματα σημασίας και ένα  πιο λεπτομερές κεφάλαιο για τις αποδείξεις από τις επιθεωρήσεις του έτους σε όλο το φάσμα των θεμάτων που εμπίπτουν στην αρμοδιότητά του .
Η Ετήσια Έκθεση του Αρχι-Επιθεωρητή γίνεται ενώπιον του Κοινοβουλίου και είναι διαθέσιμη στο κοινό.

*Νίκος Ηλιάδης, Πολ/κόςΜηχ/κός  ΕΘΝΙΚΟ ΜΕΤΣΟΒΙΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ  ΑΘΗΝΑ  ,  M.Sc. ( StructuralEngineering , ConcordiaUniversityMontrealCanada ) , Ph.D.  ( UniversityofMarylandUSA,  -Technology and Vocational Education ), τ.Ειδ.Γραμματέας του ΥΠΕΠΘ ,τ. εκπρόσωπος των Υπουργείων Παιδείας και Πολιτισμού στη Μόνιμη Ελληνική Αντιπροσωπεία στις Βρυξέλλες ( Μ.Ε.Α. )  τ. Διοικητής ΠΓΝ «ΑΤΤΙΚΟΝ ,  τ. μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ένωσης Παιδαγωγικών Ινστιτούτων της Ευρώπης (http://www.cidree.org/), τ. εκπρόσωπος της Κυβέρνησης στο Δ.Σ. του CEDEFOP (https://www.cedefop.europa.eu/ )του Ευρωπαϊκού Κέντρου για την Επαγγελματική Εκπαίδευση και Κατάρτιση ,  Επίτιμος Σύμβουλος του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου.