Στέγη κατοικίας: γιατί δεν λύνεται το πρόβλημα
ΕπωνύμωςΚτηματαγοράΟικιστικάΟικονομίαΠολεοδομίαΧρήμα 3 Ιανουαρίου 2025 Αργύρης
Του Στράτου Ι. Παραδιά, Δικηγόρου Α.Π., Προέδρου ΠΟΜΙΔΑ & UIPI
Ακρίβεια και στέγαση είναι τα δύο σημαντικότερα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα η ελληνική κοινωνία.
Την ακρίβεια την υφίσταται το σύνολο του ελληνικού λαού. Τα αίτιά της είναι παγκοσμιογενή και χωρίς κάποια εύκολη λύση. Την ακρίβεια στη μισθωμένη στέγασης όμως δεν την υφίστανται οι υπάρχοντες ενοικιαστές, η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων καταβάλει χαμηλά έως και συμβολικά ενοίκια, λόγω της προσωπικής σχέσης τους με τους ιδιοκτήτες, και της επιλογής των τελευταίων να παραμείνουν επί χρόνια με έναν παλαιό και γνωστό ενοικιαστή και ένα χαμηλό πλην σίγουρο ενοίκιο, παρά να μπουν σε περιπέτειες με έναν άγνωστο πλην πολλά υποσχόμενο νέο.
Την υφίστανται δυστυχώς τα νέα παιδιά και τα ζευγάρια, σε μια αγορά όπου η σχέση προσφοράς και ζήτησης μισθωμένης κατοικίας είναι ένα προς πέντε, μια δυσμενέστατη αναλογία είναι που πρέπει να ανατραπεί, ή τουλάχιστον να βελτιωθεί, με αύξηση της προσφοράς. Κατοικίες ως γνωστόν υπάρχουν. Ποιοι είναι οι λόγοι που δεν λύνεται το πρόβλημα; *Το Υπουργείο Οικονομικών δεν στέργει να μειώσει τους απαράδεκτα υψηλούς συντελεστές της κλίμακας φορολογίας μισθωμάτων, που σε συνδυασμό με τον ΕΝΦΙΑ ουσιαστικά δημεύουν το εισόδημα των εκμισθωτών.
* Η «Ανεξάρτητη Αρχή Πιστοληπτικής Αξιολόγησης» (Ν.4972/2022) δεν άρχισε να λειτουργεί παρέχοντας στοιχειώδης συναλλακτική ασφάλεια στους εκμισθωτές κατοικιών, οι οποίοι κατατρύχονται από τις κάθε είδους γνωστές παραβατικές συμπεριφορές μιας δραστήριας μειοψηφίας δήθεν «ενοικιαστών».
*Σε μια χώρα με στεγαστικό πρόβλημα, η νόμιμη δόμηση έχει τεθεί υπό δίωξη τόσο εντός σχεδίου, όπου το ΣτΕ κήρυξε αντισυνταγματικό το ΝΟΚ, με αποτέλεσμα εκατοντάδες πολυκατοικίες να κινδυνεύουν να μείνουν γιαπιά ή στα σχέδια, και να ακριβύνει το κόστος των κατασκευών, όσο και στην εκτός σχεδίου δόμηση, όπου με επανειλημμένες αποφάσεις του αλλά και με νομοθετικές ρυθμίσεις έχουν καταστεί αδόμητα εκατοντάδες χιλιάδες περιουσιακά στοιχεία του ελληνικού λαού.
*Το πρόγραμμα «Ανακαινίζω-Εκμισθώνω» με τους πολλούς «κόφτες», μόλις ξεκινά, ενώ το πρόγραμμα «Κοινωνικής Αντιπαροχής» είναι άγνωστο αν και πότε θα αποδώσει κατοικίες για ενοικιαστές.
*Η τριετής φοροαπαλλαγή για τις κενές κατοικίες και όσες έχουν διατεθεί για βραχυχρόνιες μισθώσεις, η μόνη ρύθμιση που θα μπορούσε να «ξεκλειδώσει» άμεσα δεκάδες χιλιάδες κλειστά σπίτια και να τα βγάλει στην αγορά που εξάγγειλε ο Πρωθυπουργός από τη ΔΕΘ αποδεχόμενος την πρότασή μας, δυστυχώς νομοθετήθηκε με τόσο δημοσιονομικά φοβικό τρόπο, ώστε του αποστερήθηκε το μεγαλύτερο μέρος της δυναμικής του! Η αχρείαστα μεγάλη τριετία κενότητας, η ανούσια ετήσια προθεσμία για τα καταλύματα της βραχυχρόνιας μίσθωσης, ο αποκλεισμός των πλέον ευάλωτων ενοικιαστών μέσω της αξίωσης υπογραφής αποκλειστικά τριετούς μίσθωσης και η δαμόκλειος σπάθη της απώλειας της φοροαπαλλαγής στην περίπτωση αποχώρησης του ενοικιαστή, είναι συντελεστές που αποτελούν εγγύηση για την αχρήστευση του μοναδικού αυτού εργαλείου.
Αν δεν διορθώσουμε όλα τα παραπάνω, ιδίως αν δεν αλλάξουμε αμέσως τους απαράδεκτους όρους με τους οποίους ακυρώθηκε στην πράξη η πρόταση του Πρωθυπουργού, ας μην περιμένουμε βελτίωση στη σημερινή αφόρητη κατάσταση της μισθωμένης στέγης. Ας αφήσουμε τα νέα παιδιά να ψάχνουν απελπισμένα, τους εργαζόμενους στον τουρισμό των νησιών μας, τους αναπληρωτές εκπαιδευτικούς και τους αγροτικούς γιατρούς να κοιμούνται στα αυτοκίνητά τους, μέχρις ότου ή βρουν σπίτι, ή πάρουν την πολυπόθητη απόσπαση για τον τόπο τους.
* Στράτος Ι. Παραδιάς, Δικηγόρος Α.Π, Πρόεδρος ΠΟΜΙΔΑ & UIPI
