ΥΠΕΝ: δασικά, «Καραϊσκάκη» και το … περπάτημα σε νέο νομοσχέδιο

Του Αργύρη Δεμερτζή/

Με νέες διατάξεις στο νομοσχέδιο του ΥΠΕΝ ανακαλούνται οι αποφάσεις αναδάσωσης για όλες τις εκτάσεις που κυρώνονται ως μη δασικές στο δασικό χάρτη, επιτρέπονται  πλήθος νέων χρήσεων στο γήπεδο «Καραϊσκάκη», νομιμοποιούνται ενεργειακές υποδομές και τουριστικές εγκαταστάσεις (κάμπινγκ) σε δάση και νομοθετείται εθνική στρατηγική για το περπάτημα.

Δασικές, πολεοδομικές και χωροταξικές ρυθμίσεις, οι περισσότερες από τις οποίες είχαν περιληφθεί σε προηγούμενα νομοσχέδια (για την αγορά ενέργειας και στον κλιματικό νόμο) –με πιο χαρακτηριστική την περίπτωση τη ρύθμιση εξαίρεσης από την αναδάσωση των εκτάσεων που κυρώνονται ως μη δασικές  Δείτε εδώ στο ecopress–οι οποίες αποσύρθηκαν για να επανακατατεθούν, περιλαμβάνονται τώρα στο νέο νομοσχέδιο του ΥΠΕΝ, περί εναρμόνισης με κοινοτική Οδηγία για την ηλεκτρική ενέργεια, το οποίο κατατέθηκε στη Βουλή.

Στο ίδιο νομοσχέδιο περιλαμβάνονται ρυθμίσεις, οι οποίες προβλέπουν παράταση για τα έργα υποδομών σε οικοδομικούς συνεταιρισμούς Δείτε εδώ στο ecopressκαι για την επαγγελματική στέγη 11 ειδικοτήτων, που αφορούν ως επί το πλείστον σε αυτοαπασχολούμενους επιστήμονες Δείτε εδώ στο ecopress

Οι νέες ρυθμίσεις στο νομοσχέδιο του ΥΠΕΝ ειδικότερα προβλέπουν:

Αναδασωτέες εκτάσεις: προβλέπεται ότι εκτάσεις που έχουν κηρυχθεί αναδασωτέες, ενώ στους δασικούς χάρτες που έχουν κυρωθεί ολικώς ή μερικώς εμφανίζονται να μην αποτελούν κατά χαρακτήρα και μορφή δάση ή δασικές εκτάσεις, εξαιρούνται υποχρεωτικά της αναδάσωσης και εκδίδονται αποφάσεις με τις οποίες ανακαλούνται ή τροποποιούνται οι σχετικές αποφάσεις κήρυξής τους ως αναδασωτέων. Οι κυρωμένοι δασικοί χάρτες αναμορφώνονται με την υποχρεωτική διαγραφή των παραπάνω εκτάσεων για τις οποίες το Δημόσιο δεν προβάλλει δικαιώματα κυριότητας. Οι αποφάσεις των Επιτροπών Εξέτασης Αντιρρήσεων στους δασικούς χάρτες θα υπερισχύουν των αποφάσεων των Δασικών Υπηρεσιών, με τις οποίες εκτάσεις κηρύσσονται αναδασωτέες.

Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση του νομοσχεδίου, «υφίσταται μέγα πλήθος ιδιοκτησιών οι οποίες, όπως προκύπτει από τους κεκυρωμένους δασικούς χάρτες, δεν δύναται να διακριβωθεί ότι υπήρξαν ποτέ δασικές και έχουν, εν τούτοις, κηρυχθεί αναδασωτέες. Οι ιδιοκτησίες αυτές λόγω του αναδασωτέου χαρακτήρα, αφενός δεν μπορούν να αξιοποιηθούν οικονομικά από τους ιδιοκτήτες τους και αφετέρου σε όσες υπάρχουν κατοικίες και κτίσματα έχουν εκδοθεί πρωτόκολλα κατεδαφίσεως. Με το προτεινόμενο άρθρο επέρχεται η ταχύτερη και ασφαλέστερη λύση του ζητήματος, δεδομένου ότι θα αποφορτίσει την διοίκηση από τον έλεγχο πληθώρας μεμονωμένων αιτημάτων άρσης αναδάσωσης, καθώς και από τη διαρκή διόρθωση των δασικών χαρτών που ανακύπτει μετά την εξέταση των ανωτέρω αιτημάτων, ενώ ταυτόχρονα θα ξεπεραστούν διαδικαστικά και διοικητικά κωλύματα προς όφελος του δημοσίου συμφέροντος, της ισότητας των πολιτών και της ασφαλείας του δικαίου. Αποσαφηνίζεται δε, ότι αυτές οι εκτάσεις δεν υπάγονται στις προστατευτικές διατάξεις της δασικής νομοθεσίας και ορίζεται ότι το Δημόσιο δεν προβάλλει δικαιώματα κυριότητας επ’ αυτών».

Ενεργειακές εγκαταστάσεις: προβλέπεται ότι νομιμοποιούνται με υποχρέωση αναδάσωσης σε διπλάσια έκταση από αυτή που έχει γίνει επέμβαση εγκαταστάσεις παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας μετά των συνοδών τους έργων και κατασκευών που εξυπηρετούν τη λειτουργία τους και την πρόσβαση σε αυτές, όπως και εγκαταστάσεις του Εθνικού Συστήματος Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας, οι οποίες εγκαταστάθηκαν μέχρι την ημερομηνία κατάθεσης του νομοσχεδίου, χωρίς άδεια της Δασικής Υπηρεσίας σε δάση, δασικές εκτάσεις και δημόσιες εκτάσεις. Αυτές οι εγκαταστάσεις μπορούν να λάβουν την άδεια επέμβασης εκ των υστέρων, μέχρι τον Δεκέμβριο του 2023, εφόσον «είχαν καταθέσει εμπρόθεσμα σχετική αίτηση εκκίνησης της διαδικασίας στην οικεία Δασική Υπηρεσία». Επιπρόσθετα, αναστέλλεται η ισχύς των διοικητικών πράξεων αποβολής και επιβολής προστίμων κατεδάφισης και οι πράξεις αυτές ανακαλούνται από τη Δασική Υπηρεσία, εφόσον εκδοθεί η απόφαση έγκρισης επέμβασης. Για να τύχουν των ευνοϊκών ρυθμίσεων οι ιδιοκτήτες των εγκαταστάσεων οφείλουν «να καταβάλουν το διπλάσιο αντάλλαγμα χρήσης γης και υλοποιώντας υποχρεωτική αναδάσωση ή δάσωση επί έκτασης διπλάσιου εμβαδού από αυτή που εκχερσώθηκε για την υλοποίηση της εν λόγω επέμβασης».

Γήπεδο Καραϊσκάκη: το γήπεδο του Ολυμπιακού μετατρέπεται σε πολυδύναμο εμπορικό και πολιτιστικό κέντρο, αφού επανέρχεται ρύθμιση που είχε κατατεθεί σε προηγούμενο νομοσχέδιο αλλά δεν ψηφίστηκε με προσθήκη νέων χρήσεων γης, όπως και «αίθουσες πολλαπλών χρήσεων πολιτισμού, αναψυχής και εμπορικών χρήσεων».

Σύμφωνα με τη νέα νομοθετική ρύθμιση του ΥΠΕΝ  για τι «επιτρεπόμενες λειτουργίες σταδίου «Καραϊσκάκη», προβλέπεται ότι:

«Στις εγκαταστάσεις του σταδίου αυτού, πλην των κυρίως αθλητικών χρήσεων, επιτρέπεται και η χωροθέτηση των ακόλουθων συμπληρωματικών λειτουργιών: Καταστημάτων αθλητικών ειδών, αιθουσών πολλαπλών αθλητικών χρήσεων, εντευκτηρίων, γραφείων, κέντρων αποκατάστασης και υποστήριξης για άτομα με αναπηρία και εμποδιζόμενα άτομα, αθλητικών τραυματισμών και βελτιστοποίησης της φυσικής απόδοσης και κέντρων παροχής εξειδικευμένων υπηρεσιών φροντίδας, κινησιοθεραπείας και φυσιοθεραπείας, εστιατορίων, αναψυκτηρίων και μικτών καταστημάτων τροφίμων, καθώς και αιθουσών πολλαπλών χρήσεων πολιτισμού, αναψυχής και εμπορικών χρήσεων. Ο ανώτατος συντελεστής δόμησης των ανωτέρω χρήσεων δεν επιτρέπεται να υπερβαίνει το δέκα τοις εκατό (10%) του ανώτατου συντελεστή δόμησης που καθορίζεται στην περ. ε’ της παρ. 2 του παρόντος άρθρου.».

Τουριστικές εγκαταστάσεις: στις οργανωμένες τουριστικές κατασκηνώσεις (κάμπινγκ) εντός δασών καί δασικών εκτάσεων, για να νομιμοποιηθούν και να αδειοδοτηθούν, δίδεται νέα παράταση έως την 8η Αυγούστου 2025 ώστε να λάβουν την έγκριση επέμβασης από τη Δασική Υπηρεσία, ενώ «παγώνουν» οι πράξεις διοικητικής αποβολής και η επιβολή προστίμων κατεδάφισης.

Η νέα νομοθετική ρύθμιση προβλέπει ότι «Τουριστικές εγκαταστάσεις σε ακίνητα δασικού χαρακτήρα του Ελληνικού Δημοσίου ή του ΕΟΤ, που έχουν οποτεδήποτε παραχωρηθεί σε αυτόν για τουριστική αξιοποίηση καθ’ οιονδήποτε τρόπο και ανεγέρθηκαν από τον ΕΟΤ ή την ΕΤΑΔ ή τρίτο, στον οποίο παραχωρήθηκαν τα δικαιώματα τουριστικής αξιοποίησης, θεωρούνται νομίμως υφιστάμενες. Για τη νομιμότητα των εγκαταστάσεων αυτών εκδίδεται σχετική διαπιστωτική πράξη του Γενικού Γραμματέα ΕΟΤ, με τη διαδικασία που καθορίζεται στο δεύτερο εδάφιο της περίπτωσης α’ της παρ. 1 του άρθρου 6 του ν. 2160/1993 (Α’118). Με την έκδοση της ανωτέρω πράξης οι εγκαταστάσεις, όπως αυτές περιγράφονται και αποτυπώνονται στο διάγραμμα που τη συνοδεύει, θεωρείται ότι πληρούν όλες τις νόμιμες προϋποθέσεις για την έκδοση οικοδομικής άδειας επισκευής, συντήρησης και εκσυγχρονισμού και οι αρμόδιες πολεοδομικές υπηρεσίες υποχρεούνται στη χορήγηση των σχετικών αδειών και εγκρίσεων χωρίς να απαιτείται η έκδοση βεβαίωσης από τον οικείο δασάρχη. Για την περιβαλλοντική αδειοδότηση έργων και δραστηριοτήτων εντός του περιγραφόμενου περιτυπώματος υφιστάμενου κτιρίου, για το οποίο εκδίδεται διαπιστωτική πράξη του Γενικού Γραμματέα ΕΟΤ, δεν απαιτείται η γνωμοδότηση του οικείου Δασάρχη. Οι διατάξεις των προηγούμενων εδαφίων εφαρμόζονται και στις περιπτώσεις ακινήτων, για τα οποία ήδη έχει εκδοθεί κατά την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου σχετική διαπιστωτική πράξη σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 1 του άρθρου 6 του ν. 2160/1993.

Ως προς την περαιτέρω τουριστική αξιοποίηση των ως άνω ακινήτων εφαρμόζονται οι διατάξεις των παραγράφων 1, 2, 3, 4 της περίπτωσης δ’ του άρθρου 49 του ν. 998/1979, όπως το άρθρο αυτό ισχύει μετά την αντικατάστασή του με το άρθρο 36 του παρόντος νόμου. Οργανωμένες Τουριστικές Κατασκηνώσεις (κάμπινγκ) της υποπερίπτωσης ββ’ της περίπτωσης α’ της παρ. 2 του άρθρου 1 του ν. 4276/2014, που δεν ανήκουν στις περιπτώσεις του πρώτου εδαφίου και λειτουργούν σε εκτάσεις που υπάγονται στις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας και δεν έχουν την προβλεπόμενη από τις διατάξεις αυτές έγκριση, οφείλουν να λάβουν έως την 8η Αυγούστου 2025, την πράξη της παρ. 6 του άρθρου 45 του ν. 998/1979. Κατά τη διάρκεια της ανωτέρω προθεσμίας αναστέλλεται η ισχύς των διοικητικών πράξεων αποβολής και επιβολής προστίμων κατεδάφισης, που τυχόν έχουν εκδοθεί και οι πράξεις αυτές παύουν να ισχύουν, εφόσον εκδοθεί η πράξη της παρ. 6 του άρθρου 45 του ν. 998/1979.».

Πολεοδομικές χωροταξικές ρυθμίσεις: με άλλες διατάξεις του νομοσχεδίου αλλάζουν οι χρήσεις γης σε οικοδομικό τετράγωνο του Δήμου Αχαρνών (ΟΤ 104) που προορίζονταν για σχολείο για να ανεγερθούν εγκαταστάσεις για «Διοίκηση – Αστυνομικές Υπηρεσίες». Επίσης αλλάζει η χρήση γης σε έκταση στην Άνω και Κάτω Λίμνη (Π.Ε. 3), της Δημοτικής ενότητας Α. Λιοσίων του Δήμου Φυλής, που είχε οριστεί «Ελεύθεροι χώροι – αστικό πράσινο» και γίνονται χρήσεις κοινωφελών λειτουργιών, ιδίως εκπαίδευσης, φοιτητικών εστιών, πολιτιστικών εγκαταστάσεων.

Εθνική Στρατηγική για το Περπάτημα

Mε νομοθετική ρύθμιση το νέο νομοσχέδιο του ΥΠΕΝ θεσμοθετείται εθνική στρατηγική για το περπάτημα. Συγκεκριμένα προβλέπεται ότι:

1.Η Εθνική Στρατηγική για το περπάτημα (ΕΣΠ) εκπονείται από το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, υποβάλλεται προς παροχή γνώμης στο Εθνικό Συμβούλιο Χωροταξίας και εγκρίνεται με Πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. Η ΕΣΠ αποτελεί κείμενο στρατηγικού προσανατολισμού με στόχο τη χάραξη κατευθυντήριων γραμμών. Πριν από την έγκρισή της τίθεται υποχρεωτικά σε δημόσια διαβούλευση στον διαδικτυακό τόπο «gov.gr» για τριάντα (30) τουλάχιστον ημέρες.

2.Η ΕΣΠ καλύπτει χρονική περίοδο δέκα (10) τουλάχιστον ετών. Η ΕΣΠ αξιολογείται τουλάχιστον ανά πενταετία από το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας και αναθεωρείται, εφόσον απαιτείται, με τη διαδικασία της παρ. 1 έπειτα από γνώμη του Εθνικού Συμβουλίου Χωροταξίας, η οποία παρέχεται εντός προθεσμίας τριάντα (30) ημερών από τη λήψη του σχετικού αιτήματος.

3.Η ΕΣΠ περιλαμβάνει τουλάχιστον:

α) ανάλυση σκοπού και κατευθυντήριων αρχών της Στρατηγικής,

β) ανάλυση στόχων της Στρατηγικής,

γ) προσδιορισμό των θεματικών πεδίων και τομέων προτεραιότητας που χρήζουν μέτρων προσαρμογής,

δ) άξονες, μέτρα, χρονοδιάγραμμα, δείκτες παρακολούθησης, ορισμό επισπεύδοντος

φορέα, συγκεκριμενοποίηση τυχόν άλλων συναρμόδιων φορέων,

ε) προκαταρκτική εκτίμηση του κόστους προσαρμογής,

στ) ενσωμάτωση πολιτικών προσαρμογής σε ευρύτερες πολιτικές,

ζ) διεθνή διάσταση της πολιτικής προσαρμογής,

η) προτάσεις για δράσεις ευαισθητοποίησης, εκπαίδευσης και έρευνας.