ΥΠΕΝ: «μελετητές όριζαν αυθαίρετες χρήσεις σε περιοχές Natura»

Η διάσταση  ότι «κάθε μελετητής όριζε αυθαίρετα και αδιαφανώς δραστηριότητες μέχρι σήμερα», στις περιοχές Natura που αφορούν σε 446 περιοχές, οι οποίες καλύπτουν περίπου το 28% της χερσαίας και το 20% της θαλάσσιας έκτασης της χώρας, αναδεικνύεται από τον υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας Κωστή Χατζηδάκη, σε δημόσια παρέμβαση του.

Σε άρθρο του με τίτλο: «Πως κατέστρεψα το περιβάλλον» στην «Καθημερινή της Κυριακής», ο υπουργός ΠΕΝ αναφερόμενος στις ρυθμίσεις του νέου περιβαλλοντικού νόμου 4685/2020 σημειώνει ότι οι δραστηριότητες που θα λαμβάνουν χώρα σε κάθε περιοχή Natura θα ρυθμίζονται  «με 23 Ειδικές Περιβαλλοντικές Μελέτες που θα εκπονηθούν σε όλη τη χώρα, αντίστοιχα διαχειριστικά σχέδια, αλλά και Προεδρικά Διατάγματα ανά περιοχή που θα εγκριθούν από το ΣτΕ. Με αυτόν τον νόμο λοιπόν πάμε μπροστά! Και αυτό, διότι αντί κάθε μελετητής να ορίζει αυθαίρετα και αδιαφανώς δραστηριότητες, όπως συνέβαινε μέχρι σήμερα, πλέον θα επιλέγει από μια συστηματοποιημένη λίστα χρήσεων γης, πάντα σε απόλυτη αρμονία με την Ευρωπαϊκή Οδηγία».

Χατζηδάκης: Πως κατέστρεψα το περιβάλλον

Το άρθρο του υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Κωστή Χατζηδάκη, στην «Καθημερινή της Κυριακής» έχει ως εξής:

«Την περασμένη Τρίτη καταστράφηκε το περιβάλλον της χώρας. Πέρασε ένας νόμος που κατήργησε τις περιοχές Natura, επέτρεψε τις εξορύξεις στον Όλυμπο και στο Φαράγγι της Σαμαριάς και, εν ολίγοις, έφερε τον Αρμαγεδδώνα στην Ελλάδα. Απορεί κανείς πώς οι υπεύθυνοι είναι ακόμη στη θέση τους!

Αυτά μπορεί να πίστευε κάποιος αν βασιζόταν σε τοποθετήσεις της αντιπολίτευσης και συγκεκριμένης μερίδας Μέσων και φορέων σχετικά με τον νέο νόμο για το περιβάλλον που ψηφίστηκε αυτή την εβδομάδα.

Η αλήθεια, φυσικά, δεν θα μπορούσε να είναι πιο διαφορετική. Διότι αυτό που κάνει ο εν λόγω νόμος είναι, πολύ απλά, ότι εκσυγχρονίζει την ελληνική περιβαλλοντική νομοθεσία με βάση τις σχετικές Ευρωπαϊκές Οδηγίες και τις καλές πρακτικές άλλων ευρωπαϊκών χωρών.

Τι κάνει λοιπόν ο νόμος του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας; Επιταχύνει τη διαδικασία περιβαλλοντικής αδειοδότησης που σήμερα μπορεί να κρατήσει 6-8 χρόνια, ενώ σε άλλες χώρες της ΕΕ διαρκεί από 100 έως 150 μέρες. Θεσπίζει τη συμμετοχή πιστοποιημένων ιδιωτών αξιολογητών στις αδειοδοτήσεις με αυστηρούς όρους. Δημιουργεί ένα σύγχρονο καθεστώς διαχείρισης των προστατευόμενων περιοχών που θα εξασφαλίζει πολύ πιο αυξημένους πόρους για την προστασία του περιβάλλοντος. Δίνει λύση στο πρόβλημα της εκπόνησης των δασικών χαρτών που κρατά σε ομηρεία δεκάδες χιλιάδες ελληνικές οικογένειες. Καθιερώνει ένα πιο αποδοτικό σύστημα διαχείρισης απορριμμάτων στα Ιόνια και το Νότιο Αιγαίο, για να μπει τέλος στις εικόνες νησιών που πνίγονται στα σκουπίδια. Χρηματοδοτεί με ευρωπαϊκούς πόρους τη σύνδεση πολλών δήμων της χώρας -ιδιαίτερα της Ανατολικής και της Δυτικής Αττικής- στο αποχετευτικό σύστημα ώστε να πάψουν να χρησιμοποιούν βόθρους. Ορίζει ότι για να πάρει κάποιος οικοδομική άδεια θα πρέπει να έχει κανονίσει την σύννομη διάθεση των μπάζων του και όχι να τα πετάει όπου βρει. Επεκτείνει το τέλος στις πλαστικές σακούλες για να κλείσει το «παραθυράκι» της αποφυγής του περιβαλλοντικού τέλους με πιο χοντρές σακούλες.

Δεν ξέρω αν κάποιοι επέλεξαν να διαστρεβλώσουν το περιεχόμενο του νομοσχεδίου λόγω συγκεκριμένων συμφερόντων ή λόγω άγνοιας του αντικειμένου. Δεν θεωρώ όμως ότι χρειάζεται να είναι κανείς ειδικός για να καταλάβει ότι πρόκειται για μεταρρυθμίσεις που προάγουν τη βιώσιμη ανάπτυξη, αντιμετωπίζουν λαϊκά θέματα και ενισχύουν την προστασία του περιβάλλοντος.

Θα ήθελα να σταθώ συγκεκριμένα σε ένα ζήτημα στο οποίο δεν υπήρξε απλά διαστρέβλωση της αλήθειας, αλλά ωμή και απροκάλυπτη διακίνηση fake news.

Πρόκειται για τις χρήσεις γης στις περιοχές Natura. Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Τι επιτρέπεται στις περιοχές Natura; Η Ευρωπαϊκή Οδηγία για τους οικοτόπους (92/43/ΕΟΚ) είναι ξεκάθαρη: Υπάρχει μια πρόσθετη διαδικασία γι’ αυτές τις περιοχές, που λέγεται δέουσα εκτίμηση, αλλά δεν υπάρχει κάποια εκ των προτέρων απαγόρευση δραστηριοτήτων σε αυτές τις περιοχές. Η ίδια η ΕΕ έχει εκδώσει, μάλιστα, έγγραφο κατευθύνσεων για τις εξορύξεις σε περιοχές Natura και υπάρχουν περιπτώσεις σε χώρες όπως η Αυστρία όπου οι περιβαλλοντικές οργανώσεις συνεργάζονται με εξορυκτικές εταιρίες για να συνδυαστούν οι δραστηριότητες αυτές με την περιβαλλοντική προστασία. Και στην Ελλάδα, άλλωστε, o ΣΥΡΙΖΑ είχε δώσει επανειλημμένα άδειες για εξόρυξη μαρμάρου, λιγνίτη κλπ σε περιοχές Natura. Είναι, λοιπόν, οι Natura μουσειακοί χώροι όπου απαγορεύεται η ανθρώπινη δραστηριότητα; Πολύ απλά, όχι. Είναι περιοχές όπου μπορούν να υπάρξουν μια σειρά δραστηριότητες αν πληρούνται κάποια κριτήρια. Όποιος διαφωνεί ας υποδείξει χώρες και παραδείγματα!

Συνεχίζω. Πώς ορίζουμε τις δραστηριότητες που θα λαμβάνουν χώρα σε κάθε περιοχή Natura; Με 23 Ειδικές Περιβαλλοντικές Μελέτες που θα εκπονηθούν σε όλη τη χώρα, αντίστοιχα διαχειριστικά σχέδια, αλλά και Προεδρικά Διατάγματα ανά περιοχή που θα εγκριθούν από το ΣτΕ. Με αυτόν τον νόμο λοιπόν πάμε μπροστά! Και αυτό, διότι αντί κάθε μελετητής να ορίζει αυθαίρετα και αδιαφανώς δραστηριότητες, όπως συνέβαινε μέχρι σήμερα, πλέον θα επιλέγει από μια συστηματοποιημένη λίστα χρήσεων γης, πάντα σε απόλυτη αρμονία με την Ευρωπαϊκή Οδηγία. Σε αυτή τη λίστα φυσικά περιλαμβάνονται οι εξορύξεις για μόνο δύο από τις τέσσερις ζώνες, (ούτε πριν εξαιρούνταν άλλωστε), αλλά εξαρτάται από τον κάθε μελετητή αν θα τις επιλέξει για κάποιες περιοχές με επιστημονικά κριτήρια, και φυσικά τον τελευταίο λόγο στην έγκριση του κάθε σχεδίου έχει το ΣτΕ. Πιο καθαρά: Αν απαγορεύσουμε τελείως τις εξορύξεις θα είμαστε θα είμαστε η μόνη χώρα της Ε.Ε. που θα το έχει κάνει!

Λίγη ώρα πριν γράψω αυτές τις γραμμές εισηγήθηκα τη μείωση του επιτρεπόμενου ορίου κτηρίων γύρω από την Ακρόπολη. Η λογική αυτής της απόφασης είναι ίδια με αυτή του περιβαλλοντικού νομοσχεδίου στο οποίο αναφέρθηκα, αλλά και συνολικά της πράσινης ατζέντας της κυβέρνησης που περιλαμβάνει σημαντικές πρωτοβουλίες: Απολιγνιτοποίηση. Ηλεκτροκίνηση. Προώθηση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας. Εξοικονόμηση ενέργειας. Κατάργηση των πλαστικών μιας χρήσης. Είναι, άραγε, και αυτά καταστροφή του περιβάλλοντος; Μπορεί!»