Αθήνα: η δική μας πόλη, που όλοι την ανακαλύπτουμε διαρκώς και αενάως

Από τον Βασίλη Σγούτα*

Η Αθήνα είναι η πόλη μας, η δικιά μας η πόλη. Είναι η πόλη του καθένα από μας που την ζούμε από τότε που θυμόμαστε, αλλά και η πόλη όλων που την έκαναν δική τους αργότερα στη ζωή τους. Η Αθήνα μιλάει στον καθένα από μας διαφορετικά γιατί η αστείρευτη ποικιλία εικόνων και εμπειριών που μας προσφέρει δεν έχει τέλος. Όλοι, μα όλοι, κάτι πάντα θα ανακαλύπτουμε που δεν το ξέραμε πριν. Κάτι που έρχεται να πλουτίσει και να δώσει ζωή στην μονοτονία της καθημερινότητας.

Καραγεώργη Σερβίας & Λυκαβηττός

Η ανάγνωση του αστικού περίγυρου

Την πόλη μας να μην την κρίνουμε μόνο ορθολογικά, αλλά και με τα μάτια της ψυχής μας. Και με τα μάτια των άλλων.

Ότι και να γράψει κανείς, και ότι και να πει, θα είναι πάντα η δική του προσωπική οπτική για όλα όσα υπάρχουν, συμβαίνουν ή θα συμβούν, γύρω του. Έτσι και για την Αθήνα. Ο καθένας μας τη βλέπει αλλιώς, και την αισθάνεται αλλιώς. Η ματιά του καθενός θα είναι πάντα αλλιώτικη. Και σεβαστή. Γιατί όλοι μαζί συνυπάρχουμε σε αυτή τη προικισμένη από τους θεούς Αττική γη.

Μνημείο Λυσικράτη

Την κάθε εικόνα του αστικού περίγυρου μας δεν την εισπράττουμε όλοι το ίδιο καθαρά. Άλλος με μεγαλύτερη ευκρίνεια, και πολλοί μόνο τις αδρές γραμμές. Φυσικό είναι αυτό, και πάντα έτσι θα είναι. Άλλοι θα «διαβάσουν» και τις πιο μικρές διαφοροποιήσεις των όγκων, των σχημάτων και των αποχρώσεων. Άλλοι θα παραμείνουν στη γενική εικόνα. Για ποιους, λοιπόν, σχεδιάζεται ένα κτίριο, με ποια κριτήρια διαμορφώνεται και φυτεύεται ένα πάρκο; Για όλους ή για τους λίγους; Θα έπρεπε να είναι για όλους, ώστε όλοι να βρίσκουν και να ανακαλύπτουν κάτι που να τους συγκινεί.

Άγνωστος Στρατιώτης

Ευτυχώς, στην πράξη αυτό συμβαίνει. Όπως όταν περπατάς την Αδριανού και αισθάνεσαι ότι όλοι απολαμβάνουν την τόσο «γεμάτη» αυτή διαδρομή – με αρχαιότητες, με νέα και παλιά κτίρια, και με ποικίλους ελεύθερους χώρους. Ή, στη Συγγρού, σε όλους δεν καταγράφεται κάτι από τα πιο παλιά κτίρια, αλλά και από τα σύγχρονα ξενοδοχεία και τα κτίρια πολιτισμού που βλέπουν ή προσπερνάνε; Καλή είναι η πιο εκλεπτυσμένη παιδεία, και προνομιούχοι αυτοί που την έχουν. Αλλά μέχρις εκεί. Η πόλη, ευτυχώς, δεν κάνει διαχωρισμούς. Όλους τους αγκαλιάζει.

*Βασίλης Σγούτας: Αρχιτέκτων. Μετά την Νότιο Αφρική και το Ιράκ, σταδιοδρομεί από το 1961 ως εταίρος του Κώστα Σγούτα και από το 1999 με τον Δημήτρη Σγούτα. Αντιπρόεδρος ΣΑΔΑΣ 1983-1984, μέλος Αντιπροσωπείας ΤΕΕ 1984-2006, Πρόεδρος Διεθνούς Ένωσης Αρχιτεκτόνων (UIA) 1999-2002, και από το 2019 Επίτιμος Πρόεδρός της. Το 2007 θεσπίστηκε το Vassilis Sgoutas Prize το οποίο απονέμεται ανά τριετία σε αρχιτέκτονες με έργο σε περιοχές κάτω από το όριο της φτώχειας. Το βιβλίο του A Journey with the Architects of the World (Jovis Verlag, 2017) έχει μεταφραστεί στην κινεζική.

-Πηγή του κειμένου είναι το βιβλίο του Βασίλη Σγούτα με τίτλο:  «Ένας Αθηναίος για την πόλη του» από  τις εκδόσεις ΠΛΕΘΡΟΝ

-Φωτογραφίες: Χαράλαμπος Λουιζίδης, Κατερίνα Γληνού.

-Eξώφυλλο: Βάσω Αβραμοπούλου / Α4 Design