Το περιβαλλοντικό μας αποτύπωμα εξαρτάται από την ατομική σπατάλη πόρων

Από τον Βασίλη Σγούτα*

Μην τα ρίχνουμε πάντα όλα στους άλλους. Εμείς οι ίδιοι, σαν σύνολο αλλά και ο καθένας μας ξεχωριστά, μπορούμε και πρέπει να δίνουμε το παράδειγμα μιας ζωής με μικρότερο περιβαλλοντικό αποτύπωμα. Το πιο ουσιώδες είναι τα πιστεύω μας να μην μένουν στα λόγια, αλλά να έχουν αντίκρισμα στην πράξη. Μικρότερα σπίτια, λιγότερο σπατάλες μετακινήσεις είναι μόνο η αρχή. Και από κει και πέρα, αν το πιστέψουμε πραγματικά, ο δρόμος μπροστά θα είναι εύκολος, ξεκάθαρος και αποτελεσματικός.

Αραιή δόμηση στους Θρακομακεδόνες

Το μικρότερο αποτύπωμα

Έφτασε ο καιρός να αναθεωρήσουμε κάποια από τα ιδανικά και τους στόχους που διαχρονικά αποτελούν τους ακρογωνιαίους λίθους της επαγγελματικής και της κοινωνικής εξέλιξης μας. Ένα από τα, εμφανή σε όλους, τεκμήρια επιτυχίας, εξακολουθεί να είναι η επιφάνεια του σπιτιού, ή του διαμερίσματος, της μόνιμης κατοικίας, αλλά και η αντίστοιχη της παραθεριστικής κατοικίας. Η επιθυμία μας για μεγαλύτερα σπίτια με περισσότερα δωμάτια είναι σε αναντιστοιχία με την προσδοκία μας για ένα πλαίσιο ζωής πιο προσαρμοσμένο στις αρχές της αειφορίας. Και στην φέρουσα ικανότητα του αστικού ιστού στον οποίο ζούμε.

Κοινωνική κατοικία στον Ταύρο

Με δεδομένο το ασφυκτικό πολεοδομικό περιβάλλον στις περισσότερες περιοχές της Αθήνας, μήπως ήρθε η ώρα να πρυτανεύσει μια άλλη λογική, πιο συμβατή με τις ήδη ορατές επιπτώσεις τις κλιματικής αλλαγής, μια λογική που απαραίτητα θα περιλαμβάνει και την κυκλική οικονομία; Μήπως ήρθε η ώρα να χτίζουμε μικρότερα κτίρια και να ζούμε, εμείς οι ίδιοι, μια λιγότερο σπατάλη σε όλα ζωή; Και να αποτελέσει, αυτό το μικρότερο αποτύπωμα στην πόλη, την περιβαλλοντική προσφορά του καθένα από μας, αλλά και ένα δείγμα ευαισθησίας σε ευρύτερες αξίες. Εναρμονιζόμενη με το παγκόσμιο πρόβλημα της επιβίωσης του πλανήτη, κερδισμένη και πιο ανθρώπινη θα βγει και η δικιά μας πόλη.

*Βασίλης Σγούτας: Αρχιτέκτων. Μετά την Νότιο Αφρική και το Ιράκ, σταδιοδρομεί από το 1961 ως εταίρος του Κώστα Σγούτα και από το 1999 με τον Δημήτρη Σγούτα. Αντιπρόεδρος ΣΑΔΑΣ 1983-1984, μέλος Αντιπροσωπείας ΤΕΕ 1984-2006, Πρόεδρος Διεθνούς Ένωσης Αρχιτεκτόνων (UIA) 1999-2002, και από το 2019 Επίτιμος Πρόεδρός της. Το 2007 θεσπίστηκε το Vassilis Sgoutas Prize το οποίο απονέμεται ανά τριετία σε αρχιτέκτονες με έργο σε περιοχές κάτω από το όριο της φτώχειας. Το βιβλίο του A Journey with the Architects of the World (Jovis Verlag, 2017) έχει μεταφραστεί στην κινεζική.

-Πηγή του κειμένου είναι το βιβλίο του Βασίλη Σγούτα με τίτλο: «Ένας Αθηναίος για την πόλη του» από  τις εκδόσεις ΠΛΕΘΡΟΝ

-Φωτογραφίες: Χαράλαμπος Λουιζίδης, Κατερίνα Γληνού.

-Eξώφυλλο: Βάσω Αβραμοπούλου / Α4 Design