Το ρεπορτάζ του ecopress για τις αποφάσεις κατεδαφίσεων αυθαιρέτων, που ανακοινώθηκαν στην κοινή συνέντευξη Τύπου των υπουργών Εσωτερικών Π. Σκουρλέτη, ΠΕΝ Γ. Σταθάκη και αν ΥΠΕΝ Σ. Φάμελλού, μεταξύ πολλών και ποικίλων αντιδράσεων προκάλεσε μέσω του f/b έναν διάλογο της Μαραγαρίτας Καραβασίλη πρώην Ειδικής Γραμματέα Επιθερωρητών Περιβάλλοντος του υπουργείου Περιβάλλοντος και του Αργύρη Δεμερτζή, συντάκτη του ρεπορτάζ και δημοσιογραφικού υπεύθυνου του ecopress.
Αναδημοσιεύουμε αυτούσιο το διάλογο (διατηρώντας και τη ροή των κειμένων όπως γράφτηκαν με την ταχύτητα και αμεσότητα του f/b), κρίνοντας ότι έχει ενδιαφέρον. Οι σχετικές αναρτήσεις λοιπόν έχουν ως εξής:
Margarita Karavasili Το κρίσιμο ζήτημα είναι να γίνουν άμεσα έργα “σωστικά” σε όλες τις καμένες εκτάσεις ώστε να μη θρηνήσουμε και άλλα θύματα με τις πρώτες καταιγίδες… Είναι έργο εύκολο, δεν απαιτεί κόστη μεγάλα και το γνωρίζουν οι δασοφύλακες. Παράλληλα χρειάζονται πλέον έργα υποδομής που θα υποστηρίζουν τον οικισμό ανεξάρτητα αν τα κτίσματα ήταν ή ‘όχι τακτοποιημένα.
Τα τελευταία χρόνια η κυβέρνηση ήθελε να ανοίξει το δρόμο για την νομιμοποίηση και τακτοποίηση χιλιάδων κατοικιών και άλλων κτισμάτων μέσα από τις “οικιστικές πυκνώσεις” και δεν τα κατάφερε. Τώρα κάποια επιτροπή θα κάνει προτάσεις για ψήφιση στη Βουλή που θα νομιμοποιήσει και τακτοποιήσει δεκάδες χιλιάδες. Σήμερα μίλησε για κατεδαφίσεις. Συγχωρέστε με αλλά δεν πιστεύω ότι θα καταφέρει να υλοποιήσει έστω και μια κατεδάφιση… Αλλά και αν γκρεμίσει και μερικά μόνο επικοινωνιακή κίνηση θα είναι …
Ας μην ξεχνάμε ότι τα χιλιάδες είναι τα αυθαίρετα ή τα νομιμοποιημένα και μέσα σε ρέματα, αιγιαλούς κλπ. Ο αριθμός είναι πολύ μεγάλος και η επιλογή αρκετά δύσκολη όποια κι αν είναι τα κριτήρια. Όσες φορές επιχειρήθηκαν κατεδαφίσεις δυστυχώς ζήσαμε σκηνές απείρου κάλλους με απειλές των ιδιοκτητών για αυτοκτονία που έφεραν το αντίθετο αποτέλεσμα. Και δυστυχώς, κάθε φορά μετά από τέτοιες εξαγγελίες επικοινωνιακές κυρίως, φούντωνε και πάλι η αυθαίρετη δόμηση και νέες τροπολογίες νόμων έφερναν φωτογραφικές και όχι μόνο ρυθμίζεις…
Αργύρης Δεμερτζής Αγαπητή Μαργαρίτα, όπως γνωρίζεις παρακολουθώ το υπουργείο πάνω από τρείς δεκαετίες και έχω ακούσει όλους τους υπουργούς αναπληρωτές και υφυπουργούς να μιλούν για κατεδαφίσεις αυθαιρέτων που δεν έγιναν ποτέ , καθώς εξαρχής ήταν και στην πορεία επιβεβαιώθηκε κάθε φορά χονδροειδής αντιπερισπασμός για να σπευδουν οι αυθαιρετούχοι να νομιμοποιούν με τους ενέα νόμους της μεταπολίτευσης και να γεμίζουν τα δημόσια ταμεία. Συμμερίζομαι λοιπόν απόλυτα την άποψη σου που έχει βάθος πείρας γνώσης και συναίσθησης της κοινωνικής πραγματικότητας. Στη χθεσινή συνέντευξη που ήμουν εκεί ήταν μια άλλη κατάσταση απο αυτή που μέχρι τώρα ξέρουμε. Υπήρχε πάνω απ’ όλους και όλα το βάρος μιάς τεράστιας τραγωδίας. Δεν είμαι σίγουρος οτι είναι σε θέση να σηκώσουν αυτό το βάρος, μαζί με τις διαχρονικές ενοχές τους, η κυβέρνηση, το πολιτικό σύστημα, η ίδια η κοινωνία. Το πιο ανησυχητικό κατά τη γνώμη μου είναι οτι αυτή η νέα επιχείρηση ετοιμάζεται εν θερμω, χωρίς πληρη νομική και συνταγματική θωράκιση, επιτελικό σχέδιο, χωρίς κοινωνική ωρίμανση και κυρίως χωρίς να έχουν διασφαλιστεί κριτήρια δημοσιότητας και διαφάνειας. Ακόμη και εαν γκρεμιστούν 2449 αυθαίρετα απο τα 2500 που έχουν τελεσίδικη απόφαση κατεδάφισης στην Αττική όλοι θα πρέπει να ξέρουν γιατί το 2500ο αυθαίρετο δεν γκρεμίστηκε ή έμεινε τελευταίο να κατεδαφιστεί. Αν λοιπόν υπάρχει βούληση στη μνήμη των χαμένων ψυχών να αλλάξει η ζωή όσων έμειναν πίσω να τους τιμούν και να τους θυμούνται είμαστε μπροστά σε ένα στοίχημα ποιοτικής αλλαγής της κοινωνίας. Αν επιχειρείται άλλος ένας χονδροειδής συμψηφισμός αυτή τη φορά αντι δημοσίων εσόδων με υποτιθέμενες κατεδαφίσεις αυθαιρέτων, συμψιφισμός άδικα χαμένων ανθρώπινων ψυχών με κατεδαφίσεις αυθαιρέτων είμαστε μπροστά στο επόμενο βήμα της απόλυτης πολιτικής, κοινωνικής και ηθικής κατάπτωσης….Εμείς πάντως θα παρακολουθούμε και θα καταγράφουμε αμερόληπτα τα γεγονότα. ΜΦΧ Αργύρης
Margarita Karavasili Αργύρης Δεμερτζής
Αργύρη μου, σ’ ευχαριστώ για όλη αυτή την από πρώτο χέρι άψογη ενημέρωση και τις απόψεις σου που πραγματικά συμμερίζομαι. Ανεξάρτητα προθέσεων το εγχείρημα είναι εξαιρετικά ουτοπικό. Μακάρι να είχαμε στον τόπο μας και μια πρακτική κατεδαφίσεων. Κρατώ από το σχόλιό σου αυτό:
” Υπήρχε πάνω απ όλους και όλα το βάρος μιάς τεράστιας τραγωδίας. Δεν είμαι σίγουρος οτι είναι σε θέση να σηκώσουν αυτό το βάρος μαζί με τις διαχρονικές ενοχές τους η κυβέρνηση, το πολιτικό σύστημα, η ίδια η κοινωνία”… γιατί πραγματικά είναι μια τραγική πραγματικότητα..
