Δυσμενέστεροι όροι δόμησης και αρτιότητες ακόμη και στα κέντρα οικισμών

Του Μιχάλη Καλογιαννάκη*

Στο δημόσιο διάλογο για την νέα οριοθέτηση των οικισμών  επικρατεί η παρερμηνεία ότι: το μόνο δυσμενέστερο που προκύπτει από το νέο ΠΔ είναι ο αποκλεισμός της Ζώνης Γ από τα όρια του οικισμού. Η αλήθεια όμως είναι ότι ακόμα και για το κέντρο των οικισμών την Ζώνη Α, αλλά και τις Ζώνες Β και Β1 που θα βρίσκονται εντός των νέων ορίων των οικισμών, οι όροι δόμησης τους θα είναι δυσμενέστεροι από ότι ισχύει σήμερα, και όσον αφορά την αρτιότητα αλλά και όσον αφορά την οικοδομησιμότητα.

Μετά την συνέντευξη του Πρωθυπουργού και τις αναφορές του για τους οικισμούς, δημιουργήθηκαν σε πολλούς, προσδοκίες ότι κάτι θα βελτιωθεί στη δόμηση των οικισμών μετά τους αυστηρούς όρους που θέτει το νέο ΠΔ.

Για να δούμε όμως τι συμβαίνει πίσω από τις γραμμές και πότε αυτές οι προσδοκίες μπορούν να έχουν βάση.

Ας ξεκινήσουμε με μια παρερμηνεία που επικρατεί στο δημόσιο διάλογο για το ζήτημα αυτό και δεν είναι άλλη από το ότι το μόνο δυσμενέστερο που προκύπτει από το νέο ΠΔ είναι ο αποκλεισμός της Ζώνης Γ από τα όρια του οικισμού, δηλαδή περιοχών που μέχρι σήμερα βρίσκονται εντός των ορίων των οικισμών.

Δεν είναι η μόνο δυσμενέστερη κατάσταση που προκαλείται.

Ακόμα και για το κέντρο των οικισμών την Ζώνη Α, αλλά και τις Ζώνες Β και Β1 που θα βρίσκονται εντός των νέων ορίων των οικισμών, οι όροι δόμησης τους θα είναι δυσμενέστεροι από ότι ισχύει σήμερα, και όσον αφορά την αρτιότητα (για τα ακίνητα που δημιουργήθηκαν παλαιότερα), αλλά και όσον αφορά την οικοδομησιμότητα (λόγω της ύπαρξης ή μη προσώπου σε κοινόχρηστο χώρο).

Επομένως, αν μαγικά λύνονταν το «πρόβλημα» της Ζώνης Γ, στις περισσότερες περιπτώσεις οι όροι δόμησης των υπόλοιπων τμημάτων εντός των νέων ορίων οικισμών θα ήταν δυσμενέστερες από αυτές που ισχύουν.

Και το πρόβλημα μπορεί να γίνει ακόμα μεγαλύτερο. Πως;

Το ότι η Ζώνη Γ θα βρεθεί εκτός των ορίων των οικισμών, έχει ως επακόλουθο την εκ νέου σύνταξη δασικών χαρτών για αυτήν και όλη την χρονοβόρα διαδικασία ολοκλήρωσης τους, μιας και οι περιοχές αυτές, είχαν εξαιρεθεί λόγω του ότι βρίσκονταν εντός οικισμού. Άρα για να οικοδομηθούν τα ακίνητα αυτά θα πρέπει να περάσουν και την βάσανο των δασικών χαρτών.

Πως το πρόβλημα μπορεί να γίνει μεγαλύτερο για τα υπόλοιπα τμήματα; Η συνέχεια παρακάτω.

Ας επανέλθουμε όμως στο αρχικό ερώτημα και στο πότε οι προσδοκίες θα έχουν βάση.

Για να ξεκαθαρίσει το τοπίο, θα πρέπει να διευκρινιστεί αν αυτή η νέα νομοθετική πρωτοβουλία θα αφορά την αναθεώρηση του ΠΔ 129/2025.

Αν αναθεωρηθεί οι όροι δόμησης στους οικισμούς μπορεί να είναι ευνοικότεροι και μόνο τότε.

Αν όχι, δηλαδή η νομοθετική πρωτοβουλία θα αφορά κάποιο νομοσχέδιο ή Υπουργική Απόφαση που θα εξειδικεύει και άλλο την εφαρμογή του ΠΔ, τότε οι όροι θα είναι και άλλο δυσμενέστεροι για κάποιος οικισμούς που θα κριθεί με βάση συγκεκριμένα κριτήρια όπως ο πληθυσμός και η οικιστική πίεση.

Ας περιμένουμε λοιπόν.

Η πρόβλεψη μου είναι ότι δύσκολα μια κυβέρνηση αποδέχεται τόσο γρήγορα ένα μεγάλο λάθος που έκανε. Αν διαψευστώ, τότε το ελληνικό κράτος αλλάζει, και η αλλαγή είναι προς το καλύτερο.

*Μιχάλης Καλογιαννάκης Αντιπρόεδρος Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Τοπογράφων Μηχανικών