Της Ντίνας Καράτζιου/
Τέσσερις συντεταγμένες για την αποτελεσματική διαχείριση του ΕΣΠΑ, όσον αφορά την αντιμετώπιση της πανδημίας και την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας στο επέκεινα της υγειονομικής κρίσης, προτείνονται την πρώην Ειδική Γραμματέα Διαχείρισης Τομεακών ΕΠ του ΕΤΠΑ και ΤΣ κ. Ευγενία Φωτονιάτα και τον πρώην Γενικό Γραμματέα Δημοσίων Επενδύσεων και ΕΣΠΑ κ. Παναγιώτη Κορκολή.
Σύμφωνα με επιστολή, που φέρνει στο φως το ecopress, την οποία απηύθυναν οι δύο ειδικοί της προηγούμενης κυβέρνησης για θέματα ΕΣΠΑ προς τον υφυπουργό Ανάπτυξης και Επενδύσεων κ. Γ. Τσακίρη και το Γενικό Γραμματέα Δημοσίων Επενδύσεων και ΕΣΠΑ κ. Δ. Σκάλκο με θέμα: « Η αξιοποίηση του ΕΣΠΑ για το σήμερα και την επόμενη μέρα της κρίσης του Covid – 19», το μίγμα δραστηριοτήτων, σύμφωνα με τις κατευθύνσιες της ΕΕ, που προτείνουν τα δύο πρώην στα νυν κυβερνητικά στελέχη αρμόδια για το ΕΣΠΑ περιλαμβάνει:
α) περιορισμένες προσαρμογές των προγραμμάτων ΕΣΠΑ,
β) ένταξη για χρηματοδότηση από το ΕΣΠΑ μέτρων που υλοποιούνται ήδη, για την αντιμετώπιση των άμεσων συνεπειών της πανδημίας,
γ) άμεση ενεργοποίηση νέων στοχευμένων δράσεων και
δ) επιτάχυνση της υλοποίησης των ώριμων έργων σε συνεργασία με τους φορείς Α΄ και Β΄ βαθμού της Αυτοδιοίκησης.
Πόροι 6,5 δις
Μάλιστα, αναλύοντας τα οικονομικά δεδομένα του ΕΣΠΑ και του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων , μέχρι το 2023 (λήξη επιλέξιμης περιόδου ΕΣΠΑ 2014-2020) υποστηρίζουν ότι προκύπτει η δυνατότητα να ενταχθούν και να δαπανηθούν περίπου 6,5 δισ. ευρώ για νέα έργα επιπλέον αυτών που είναι ήδη ενταγμένα σήμερα: «Δημιουργείται δηλαδή, ένας κρίσιμος χώρος ύψους 6,5 δισ. ευρώ, που μπορεί να υποστηρίξει χρηματοδοτικά τους στόχους και των δύο φάσεων, αποφεύγοντας οποιαδήποτε ενέργεια που θα δημιουργούσε στρεβλώσεις και θα υποθήκευε τις δυνατότητες της χώρας και της οικονομίας για γρήγορη επαναφορά».
Ένα δις από την περιορισμένη προσαρμογή προγραμμάτων του ΕΣΠΑ
Όπου οι δύο στόχοι σύμφωνα με τους γράφοντες αφορούν: Πρώτον: Στην κάλυψη όσο το δυνατόν μεγαλύτερου μέρους των αναγκών για την αντιμετώπιση της πανδημίας (άμεσες ανάγκες στήριξης εργαζομένων, επιχειρήσεων και του συστήματος δημόσιας υγείας). Και δεύτερον: στη στήριξη της φάσης ανάκαμψης της οικονομίας με την όσο το δυνατό ταχύτερη ωρίμανση και υλοποίηση έργων απαραίτητων για την επόμενη μέρα Κατά την εκτίμηση των κ.κ Κορκολή και Φωτονιάτα, μπορεί να εξασφαλιστεί επιπλέον χώρος 1 δις, που θα στηρίζεται κυρίως σε αναπροσαρμογές προϋπολογισμών και όχι σε απεντάξεις έργων.
Η ριζική αναπροσαρμογή προγραμμάτων θα οδηγήσει σε απεντάξεις έργων
Κατόπιν τούτου, δύο τεχνοκράτες εκφράζουν την αντίθεσή τους στο ενδεχόμενο ριζικής αναπροσαρμογής των Προγραμμάτων ΕΣΠΑ, καθώς πιστεύουν ότι απόφευκτα θα οδηγούσε και σε απένταξη δρομολογημένων έργων. Σημειώνουν ωστόσο «Απαιτείται, βεβαίως, μια περιορισμένη αναθεώρηση του σχεδιασμού ώστε αυτός να ανταποκρίνεται στις άμεσες ανάγκες του σήμερα και στην ενίσχυση της οικονομίας την επόμενη μέρα. Στο πλαίσιο αυτό, κάποιες δράσεις πρέπει να επανεξεταστούν, κυρίως αυτές που βρίσκονται στο επίπεδο της εξειδίκευσης και των προσκλήσεων (και σε εξαιρετικές περιπτώσεις των εντάξεων) και οι οποίες σχεδιάστηκαν στη βάση άλλων οικονομικών δεδομένων και προοπτικών. Η αναθεώρηση πρέπει να γίνει με διαφάνεια, σαφή και γνωστά εκ των προτέρων κριτήρια, τα οποία συνάδουν με τις στρατηγικές προτεραιότητες του ΕΣΠΑ και σε κάθε περίπτωση διασφαλίζουν την υλοποίηση έργων υψηλής προστιθέμενης αξίας για την παραγωγική βάση της χώρας, καθώς και έργων με κοινωνικό και περιβαλλοντικό αποτύπωμα».
Η επιστολή
Αναλυτικά στην επιστολή τους καταγράφονται τα εξής:
Οι δύο φάσεις της δημόσιας παρέμβασης
Η κρίση της πανδημίας του Covid – 19 φέρνει επιτακτικά στο προσκήνιο το ρόλο των δημόσιων παρεμβάσεων τόσο για την κάλυψη άμεσων αναγκών κυρίως στον τομέα της υγείας και την υλοποίηση μέτρων για την άμβλυνση των οικονομικών και κοινωνικών επιπτώσεων, όσο και για την διασφάλιση της ομαλής επαναφοράς του συνόλου της κοινωνίας και της οικονομίας. Με βάση τις προτεραιότητες και τα αποτελέσματα που επιδιώκονται, μπορεί κανείς να διακρίνει δύο φάσεις δημόσιας παρέμβασης:
Με βάση τις προτεραιότητες και τα αποτελέσματα που επιδιώκονται, μπορεί κανείς να διακρίνει δύο φάσεις δημόσιας παρέμβασης: α) Την 1η φάση, η οποία απαιτεί την υποστήριξη του συστήματος υγείας (εξοπλισμός, προσλήψεις), φάση ιδιαίτερα κρίσιμη πρωτίστως για την ελαχιστοποίηση των ανθρώπινων απωλειών και την αποτελεσματική θωράκιση του συστήματος υγείας απέναντι στην ισχυρή πιθανότητα επανάληψης της κρίσης. Στην φάση αυτή απαιτείται επίσης και η υλοποίηση ολοκληρωμένης και στοχευμένης ενίσχυσης της οικονομίας με όρους ρευστότητας και η προστασία επιχειρήσεων και εργαζομένων που πλήττονται δραστικά, αντιμετωπίζοντας μερική ή ολική απώλεια εσόδων. β) Τη 2η φάση, η οποία περιλαμβάνει όλες εκείνες τις δημόσιες παρεμβάσεις που στοχεύουν στην αποφυγή φαινομένων οικονομικής υστέρησης και στην διασφάλιση μιας όσο το δυνατόν ταχύτερης επαναφοράς της οικονομίας. Οι τελευταίες εκτιμήσεις διεθνών οργανισμών για το βάθος της ύφεσης και την ταχύτητα προσαρμογής της ελληνικής οικονομίας καθιστούν μονόδρομο την απρόσκοπτη υλοποίηση δρομολογημένων παρεμβάσεων και έργων καθώς και την ενεργοποίηση νέων ισχυρών και καθολικών παρεμβάσεων για τη δεύτερη αυτή φάση.
Ο ρόλος του ΕΣΠΑ στην 1η φάση –
Αξιοποίηση των νέων τεχνικών ευελιξιών. Οι αναγκαίες παρεμβάσεις της 1ης και 2ης φάσης οριοθετούν ένα δημόσιο πακέτο στήριξης, το οποίο με οικονομικούς όρους αντιστοιχεί σε διψήφιο ποσοστό του ΑΕΠ και με ποιοτικούς όρους στη διασφάλιση για την επόμενη μέρα μιας σταθερής ροής ώριμων αναπτυξιακών έργων με υψηλό συντελεστή προστιθέμενης αξίας για την ελληνική οικονομία. Τα Τομεακά και Περιφερειακά Επιχειρησιακά Προγράμματα του ΕΣΠΑ, μπορούν να αποδειχθούν ένα από τα «ισχυρότερα όπλα» που διαθέτει σήμερα η χώρα, καθώς τόσο η εμπροσθοβαρής ενεργοποίησή τους τα προηγούμενα χρόνια, όσο και η τροποποίηση των Κανονισμών της Ε.Ε προκειμένου να παρασχεθεί η μεγαλύτερη δυνατή ευελιξία στη διαχείριση των διαθέσιμων πόρων, δημιουργούν ένα πλαίσιο με διευρυμένες –σε σχέση με το παρελθόν – δυνατότητες. Στο πλαίσιο αυτό, είναι προς το συμφέρον της χώρας μας να αξιοποιήσει τις νέες δυνατότητες/ευελιξίες και να απορροφήσει εντός της τρέχουσας προγραμματικής περιόδου το μεγαλύτερο δυνατό μέρος των δαπανών αντιμετώπισης της πανδημίας, καθώς κάτι τέτοιο θα έφερνε θετικά δημοσιονομικά και οικονομικά αποτελέσματα, δεδομένου ότι σήμερα έχουμε στη διάθεσή μας: 1. Πλήρη επιλεξιμότητα των δαπανών που απαιτούνται για την αντιμετώπιση της κρίσης. Στη βάση αυτή, το σύνολο των δαπανών της 1ης φάσης (όπως περιγράφηκε παραπάνω) δύναται να χρηματοδοτηθεί από το ΕΣΠΑ. Ενδεικτικά αναφέρονται:
- Πρόσληψη πρόσθετου ιατρικού προσωπικού (νοσηλευτικό και ιατρικό)
- Δαπάνες για εξοπλισμό στα νοσοκομεία
- Διεύρυνση του μέτρου ενίσχυσης εργαζομένων και αυτοαπασχολουμένων
- Επιδότηση μισθού για τους εργαζομένους (συμπεριλαμβανομένων των αυτοαπασχολούμενων ατόμων έως του ποσοστού 80 % του μηνιαίου ακαθάριστου μισθού (συμπεριλαμβανομένων των εργοδοτικών εισφορών κοινωνικής ασφάλισης).
- Διεύρυνση μέτρων ενίσχυσης επισφαλώς εργαζομένων και εποχιακών εργαζομένων ιδίως στον τομέα του τουρισμού
- Μη επιστρεπτέα ενίσχυση κεφαλαίου κίνησης για μικρομεσαίες επιχειρήσεις Δαπάνες για προστασία ευάλωτων κοινωνικών ομάδων (ρομά, μετανάστες, φυλακισμένοι)
Δαπάνες για ατομικά μέσα προστασίας εργαζομένων 2. Ποσοστό χρηματοδότησης 100% για το σύνολο των δαπανών ΕΣΠΑ εντός του λογιστικού έτους του 2020. Η ρύθμιση αυτή, καθιστά δημοσιονομικά ουδέτερη οποιαδήποτε δαπάνη υλοποιηθεί και δηλωθεί μέσα στο 2020. Στη βάση αυτή για παράδειγμα, η πρόσληψη επικουρικού ιατρικού προσωπικού για την ενίσχυση των νοσοκομείων δεν θα είχε καμία δημοσιονομική επίπτωση, καθώς η μισθοδοσία για διάστημα τουλάχιστον έξι (6) μηνών, θα επιστρεφόταν ακέραιη ως εισροή στη χώρα από την Ε.Ε. Στο επίπεδο των ταμειακών ροών του κρατικού προϋπολογισμού για το 2020, για την κάλυψη των δαπανών της 1ης φάσης, θα απαιτηθούν προσωρινά κεφάλαια για την κάλυψη της εθνικής συμμετοχής. Για το λόγο αυτό και δεδομένου του ποσοστού χρηματοδότησης κατά 100%, προτείνουμε να ξοδευτεί προσωρινά μέρος των υφιστάμενων ταμειακών διαθεσίμων (μαξιλάρι ασφαλείας) και στη συνέχεια, με την εισροή της ενωσιακής συνδρομής να αναπληρωθούν αυτά τα διαθέσιμα στο ακέραιο. Ακόμα και αν δεν ήταν διαθέσιμα τα απαραίτητα κεφάλαια θα απαιτούνταν στη χειρότερη περίπτωση βραχυχρόνιος δανεισμός μέχρι την εισροή της ενωσιακής συνδρομής, ο οποίος όμως δεν επιβαρύνει το χρέος γιατί αποπληρώνεται εντός λίγων μηνών. 3. Δυνατότητα μεταφοράς πόρων από Ταμείο σε Ταμείο, από Περιφέρεια σε Περιφέρεια κοκ. Αν και το πακέτο διευκολύνσεων για την χρήση των πόρων των διαρθρωτικών ταμείων, που αποφασίστηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, δεν προσθέτει νέους πόρους στη διάθεση των Κρατών Μελών, η τελευταία αυτή δυνατότητα, σε συνδυασμό με τις δύο προηγούμενες, συμπληρώνει το πλέγμα τεχνικών ευελιξιών.
Ο ρόλος του ΕΣΠΑ στη 2η φάση –
Υψηλές ταχύτητες στην υλοποίηση των ώριμων έργων. Η ανάκαμψη της οικονομίας, δεν μπορεί παρά να βασιστεί στις αναπτυξιακές προτεραιότητες της χώρας, οι οποίες υλοποιούνται και χρηματοδοτούνται κατά μεγάλο μέρος από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων και το ΕΣΠΑ. Η 2η αυτή φάση χρειάζεται «έτοιμη πρώτη ύλη» για την ενίσχυση της οικονομικής δραστηριότητας και τη δημιουργία θετικών εξωτερικοτήτων. Μεγάλης, μεσαίας και μικρής κλίμακας έργα με χωρική διασπορά, τα οποία εντάχθηκαν το προηγούμενο διάστημα στο πλαίσιο του ΕΣΠΑ, αποτελούν μέρος της ύλης αυτής που χρειάζεται η επόμενη μέρα και σε κάθε περίπτωση όχι μόνο δεν θα πρέπει να ανακοπεί η δυναμική τους, αλλά θα πρέπει να διασφαλιστεί η όσο το δυνατόν ταχύτερη υλοποίησή τους. Αποτελούν άλλωστε έργα για τα οποία αναλώθηκε σημαντικός χρόνος και κόστος (σε μελέτες) κατά τη φάση ωρίμανσής τους και είναι αυτά τα έργα που θα διασφαλίσουν την επιτυχή ολοκλήρωση του τρέχοντος ΕΣΠΑ 2014-2020 αλλά και τη γρήγορη εκκίνηση της επόμενης προγραμματικής περιόδου 2021-2027.
Δύο φάσεις – Δύο στόχοι – Πεπερασμένοι Πόροι – η Πρόταση.
Συνοψίζοντας τα παραπάνω, διαμορφώνονται δύο βασικοί στόχοι για το ΕΣΠΑ. Ο πρώτος είναι η κάλυψη όσο το δυνατόν μεγαλύτερου μέρους των αναγκών για την αντιμετώπιση της πανδημίας (άμεσες ανάγκες στήριξης εργαζομένων, επιχειρήσεων και του συστήματος δημόσιας υγείας) και ο δεύτερος στόχος είναι η στήριξη της φάσης ανάκαμψης της οικονομίας με την όσο το δυνατό ταχύτερη ωρίμανση και υλοποίηση έργων απαραίτητων για την επόμενη μέρα. Οι δυο αυτοί στόχοι σε πρώτο επίπεδο είναι ανταγωνιστικοί καθώς θεωρητικά διεκδικούν/μοιράζονται τους ίδιους πεπερασμένους πόρους – το ίδιο ταμείο. Επομένως ποια προτεραιοποίηση στόχων πρέπει να προκριθεί και να ικανοποιηθεί;
Πριν απαντήσουμε στην ερώτηση πρέπει να εξετάσουμε τα οικονομικά δεδομένα του ΕΣΠΑ και του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων (ΠΔΕ) μεσοπρόθεσμα, μέχρι το 2023 (λήξη επιλέξιμης περιόδου ΕΣΠΑ 2014-2020). Ο διαθέσιμος προϋπολογισμός του συνόλου των συγχρηματοδοτούμενων προγραμμάτων είναι 29,2 δισ. ευρώ (ΕΣΠΑ, Πρόγραμμα Αγροτικής Ανάπτυξης, CEF, προγράμματα για το μεταναστευτικό κλπ). Μέχρι σήμερα η ενεργοποίηση του συνόλου των συγχρηματοδοτούμενων προγραμμάτων έχει φτάσει τα 27,8 δισ. ευρώ σε επίπεδο εντάξεων (ποσοστό 95%). Οι εκτελεσμένες δαπάνες είναι 10,5 δισ. ευρώ. Το ποσό που απομένει προς αποπληρωμή για την ολοκλήρωση του συνόλου των συγχρηματοδοτούμενων έργων (ΕΣΠΑ, ΠΑΑ κλπ) που έχουν ενταχθεί μέχρι σήμερα ανέρχεται σε 17,4 δισ. ευρώ. Παράλληλα, στον μεσοπρόθεσμο προγραμματισμό του ΠΔΕ μέχρι το 2023 (ΜΠΔΣ), το διαθέσιμο ποσό για συγχρηματοδοτούμενα έργα ανέρχεται σε 24 δισ. ευρώ (6 δισ. ευρώ τον χρόνο για τα επόμενα 4 χρόνια). Από τη σύγκριση των παραπάνω (διαθέσιμος δημοσιονομικός χώρος € 24 δις μείον υπόλοιπο δαπανών 17,4 δισ. ευρώ) προκύπτει ότι υπάρχει η δυνατότητα να ενταχθούν και να δαπανηθούν περίπου 6,5 δισ. ευρώ για νέα έργα επιπλέον αυτών που είναι ήδη ενταγμένα σήμερα. Δημιουργείται δηλαδή, ένας κρίσιμος χώρος ύψους 6,5 δισ. ευρώ, που μπορεί να υποστηρίξει χρηματοδοτικά τους στόχους και των δύο φάσεων, αποφεύγοντας οποιαδήποτε ενέργεια που θα δημιουργούσε στρεβλώσεις και θα υποθήκευε τις δυνατότητες της χώρας και της οικονομίας για γρήγορη επαναφορά.
Με βάση τα παραπάνω, αξιολογούμε, ότι δεν κρίνεται σκόπιμο στο όνομα των πεπερασμένων πόρων και της ανακατανομής αυτών, να υπάρχουν σκέψεις ή σχεδιασμοί για ριζική αναπροσαρμογή των Προγραμμάτων ΕΣΠΑ που αναπόφευκτα θα οδηγούσε και σε απένταξη δρομολογημένων έργων. Απαιτείται, βεβαίως, μια περιορισμένη αναθεώρηση του σχεδιασμού ώστε αυτός να ανταποκρίνεται στις άμεσες ανάγκες του σήμερα και στην ενίσχυση της οικονομίας την επόμενη μέρα. Στο πλαίσιο αυτό, κάποιες δράσεις πρέπει να επανεξεταστούν, κυρίως αυτές που βρίσκονται στο επίπεδο της εξειδίκευσης και των προσκλήσεων (και σε εξαιρετικές περιπτώσεις των εντάξεων) και οι οποίες σχεδιάστηκαν στη βάση άλλων οικονομικών δεδομένων και προοπτικών. Η αναθεώρηση πρέπει να γίνει με διαφάνεια, σαφή και γνωστά εκ των προτέρων κριτήρια, τα οποία συνάδουν με τις στρατηγικές προτεραιότητες του ΕΣΠΑ και σε κάθε περίπτωση διασφαλίζουν την υλοποίηση έργων υψηλής προστιθέμενης αξίας για την παραγωγική βάση της χώρας, καθώς και έργων με κοινωνικό και περιβαλλοντικό αποτύπωμα. Εκτιμούμε ότι μια τέτοια αναθεώρηση, που θα στηρίζεται κυρίως σε αναπροσαρμογές προϋπολογισμών και όχι σε απεντάξεις έργων μπορεί να εξασφαλίσει επιπλέον χώρο της τάξης του 1 δισ. ευρώ τουλάχιστον.
Το τεχνικό «εργαλείο», που μας διασφαλίζει τους πόρους για να υλοποιήσουμε σήμερα όλα τα απαραίτητα μέτρα για την αποτελεσματική αντιμετώπιση των συνεπειών της υγειονομικής κρίσης αλλά και παράλληλα να δημιουργήσουμε ροή έργων υψηλής προστιθέμενης αξίας για την επόμενη μέρα, είναι η υπερδέσμευση. Για το λόγο αυτό, προτείνεται υπερδέσμευση σε επίπεδο δημόσιας δαπάνης εντάξεων, κατ’ ελάχιστο της τάξης του 120% (σύνολο δημόσιας δαπάνης συγχρηματοδοτούμενων προγραμμάτων περίπου € 34-35 δις). Αυτό το μέγεθος υπερδέσμευσης είναι απολύτως λογικό αν ληφθούν υπόψη τα ιστορικά στοιχεία ολοκλήρωσης παλαιότερων προγραμματικών περιόδων. Εκτιμάται ότι είναι ένα ύψος υπερδέσμευσης, που υπό τις δεδομένες συνθήκες και ανάγκες, εξασφαλίζει επιτυχή ολοκλήρωση του τρέχοντος ΕΣΠΑ, γρήγορη εκκίνηση του επόμενου ΕΣΠΑ (με απόθεμα έργων που ωριμάζουν ή υλοποιούνται σήμερα) και εισροή επιπλέον ευρωπαϊκών πόρων εμπροσθοβαρώς εντός της τρέχουσας οικονομικής χρονιάς, με την ένταξη στο ΕΣΠΑ μέρους των άμεσων μέτρων αντιμετώπισης της πανδημίας.
Συμπερασματικά, για την αποτελεσματική αξιοποίηση των πόρων του ΕΣΠΑ, προτείνεται να ακολουθηθεί το σχήμα που περιλαμβάνει α) περιορισμένες προσαρμογές των προγραμμάτων ΕΣΠΑ, β) ένταξη για χρηματοδότηση από το ΕΣΠΑ μέτρων που υλοποιούνται ήδη, για την αντιμετώπιση των άμεσων συνεπειών της πανδημίας, γ) άμεση ενεργοποίηση νέων στοχευμένων δράσεων και δ) επιτάχυνση της υλοποίησης των ώριμων έργων σε συνεργασία με τους φορείς Α΄ και Β΄ βαθμού της Αυτοδιοίκησης. Οι διαθέσιμοι πόροι για ένταξη και χρηματοδότηση από το ΕΣΠΑ μέτρων που ήδη υλοποιούνται (π.χ επίδομα € 800) ή νέων έργων, εκτιμάται ότι είναι ύψους 6,57,5 δισ. ευρώ (3,5-4% του ΑΕΠ), εκ των οποίων το μεγαλύτερο μέρος μπορεί να δαπανηθεί εντός του τρέχοντος έτους επιπλέον της συνήθους ετήσιας απορρόφησης στηρίζοντας την πραγματική οικονομία και τα δημόσια οικονομικά. Αυτός ο χώρος, σε συνδυασμό με τις υπόλοιπες χρηματοδοτικές πηγές, όπως για παράδειγμα τα ευρωπαϊκά προγράμματα Εγγυήσεων μέσω της ΕΤΕπ και SURE για τη στήριξη των εργαζομένων, καθώς και το απόθεμα ασφαλείας («μαξιλάρι») επιτρέπει πιστεύουμε την ενίσχυση και επέκταση των μέτρων άμεσης αντιμετώπισης των συνεπειών της πανδημίας αλλά και των μέτρων αντιμετώπισης της ύφεσης τόσο ποσοτικά όσο και ποιοτικά για την αποτελεσματική στήριξη της οικονομίας.
Με εκτίμηση,
Ευγενία Φωτονιάτα,
πρώην Ειδική Γραμματέας Διαχείρισης Τομεακών ΕΠ του ΕΤΠΑ και ΤΣ
Παναγιώτης Κορκολής,
πρώην Γενικός Γραμματέας Δημοσίων Επενδύσεων και ΕΣΠΑ
