Ιδιοκτήτες: υπουργική απόφαση “παγίδα” για αγροτικά ακίνητα

Η Ένωση Ιδιοκτητών Αγροτικών Ακινήτων, απέστειλε αίτημα στους 38 Βουλευτές, οι οποίοι παρενέβησαν στο Υπουργείο Περιβάλλοντος και επέτυχαν την παράταση για την υποβολή των ενστάσεων επί των δασικών χαρτών, καλώντας τους να ασκήσουν νέα παρέμβασή τους, προκειμένου να διορθωθεί η υπ. αριθ. ΥΠΕΝ/ΔΠΔ/64663/2956 /2020, επειδή αυτή ανατρέπει τις διατάξεις  το άρθρου 48, του νόμου 4685/2020 και οδηγεί στον μη αποχαρακτηρισμό από δασικές των γεωργικών και κτηνοτροφικών εκτάσεων, που οι διατάξεις του επιβάλουν.

Στην επιστολή προς τους βουλευτές, «που είχαν την ευαισθησία να ενεργήσουν για την παράταση της ημερομηνίας υποβολής Ενστάσεων κατά του χαρακτηρισμού της περιουσίας των Αγροτών ως Δασικής», την οποία υπογράφει ό πρόεδρος της Ένωσης Ιδιοκτητών Αγροτικών Ακινήτων Δημήτρης Κοτσώνης  σημειώνονται τα ακόλουθα:

-«Κύριοι  αφού σας ευχαριστήσουμε για την ανωτέρω ενέργειά σας, ζητάμε την βοήθειά σας,  για την ανατροπή της υπουργικής απόφασης ΥΠΕΝ/ΔΠΔ/64663/2956 / 2020, που εκδόθηκε σε εφαρμογή του νόμου 4685/2020, με τις διατάξεις της οποίας ανατρέπονται όλα όσα αυτός ο νόμος επιβάλλει για τον αποχαρακτηρισμό της Αγροτικής περιουσίας μας από Δάσος και Δασικής Έκτασης.

Κύριοι Βουλευτές, σε συνέχεια προηγουμένων ανακοινώσεων  μας για το Δασικό Ζήτημα, παρακαλούμε  την για την παρέμβαση σας  σε  δύο προβλήματα, που δημιουργεί η υπ. Αριθ. ΥΠΕΝ/ΔΠΔ/64663/2956 /2020 υπουργική απόφαση, η οποία με τις διατάξεις της ανατρέπει τις διατάξεις του νόμου 4685/2020, με συνέπεια να εξακολουθεί ο χαρακτηρισμός του μεγαλύτερου μέρους της αγροτικής περιουσίας ως δασικής.

Το πρώτο αφορά στις διατάξεις του άρθρου 3 της ανωτέρω υπουργική απόφαση, που εκδόθηκε  για την εφαρμογή του νόμου 4685/2020, κατά την οποία για να μην χαρακτηριστούν δασικές οι γεωργικές και κτηνοτροφικές εκτάσεις, πρέπει οι ιδιοκτήτες τους να αποδείξουν ότι χρησιμοποιούνταν ως τέτοιες.

Η δέσμευση αυτή είναι αντίθετη προς τις διατάξεις του νόμου 4685/2020, ο οποίος καθορίζει, ότι  οι εκτάσεις που έχουν χαρακτηριστεί ως γεωργικές και κτηνοτροφικές μετά από αποφάσεις του Κράτους,  εξαιρούνται του χαρακτηρισμού τους ως δασικών, χωρίς να θέτει καμία προϋπόθεση για την έως τώρα χρησιμοποίησή τους ως τέτοιες,  παρά μόνο την απαγόρευση αλλαγής της χρήσης τους ( διατήρηση της χρήσης τους ), σύμφωνα με τη παρ,β1 του αρθ.48:

«Παρ.1β. «7. Εκτάσεις που έχουν απολέσει το δασικό τους χαρακτήρα πριν τις 11.6.1975 λόγω επεμβάσεων που έλαβαν χώρα με βάση σχετική διοικητική πράξη, η οποία καλύπτεται από το τεκμήριο νομιμότητας, δεν χαρακτηρίζονται ως δάση ή δασικές εκτάσεις ή ως εκτάσεις των παραγράφων 5α ή 5β του άρθρου 3, κατά τη διαδικασία του άρθρου 14 ή κατά τη διαδικασία κατάρτισης δασικού χάρτη ή αναμόρφωσης κυρωμένου δασικού χάρτη και δεν κηρύσσονται αναδασωτέες εφόσον διατηρούν τη χρήση που τους αποδόθηκε.».

Η αληθής έννοια του όρου  «εφόσον διατηρούν τη χρήση που τους αποδόθηκε.».  συνεπάγεται μόνον, ότι αφού αποχαρακτηριστούν από δασικές οι γεωργικές και κτηνοτροφικές εκτάσεις, δεν μπορούν να αλλάξουν χρήση.

Αυτή είναι και η αληθής έννοια της διάταξη του άρθρου  3 αυτής της απόφασης, η οποία στην συνέχεια ανατρέπεται, από τις επόμενες διατάξεις της απόφασης ΥΠΕΝ/ΔΠΔ/64663/2956 /2020 της.

«Άρθρο 3. «Για τη διαπίστωση της απώλειας του δασικού χαρακτήρα της έκτασης πριν τις 11.6.1975 λαμβάνεται υπόψη  μόνο η Διοικητική Πράξη κατ’ αρχήν η ημερομηνία έκδοσης της μνημονευόμενης διοικητικής πράξης,»

 Εξάλλου και το Συμβούλιο της Επικράτειας  με τις πρόσφατες αποφάσεις του (1634,1635/2021), οι οποίες εκδόθηκαν μετά από την προσφυγή του συλλόγου των Δασολόγων που είναι υπάλληλοι του ΥΠΕΝ, προκειμένου να ακυρωθούν οι ανωτέρω διατάξεις του ν. 4685/2020 έκρινε ότι :

«Πέραν, όμως, αυτών, η εξαίρεση των εκτάσεων που έχουν αποδοθεί σε άλλες χρήσεις με διοικητικές πράξεις, εξοπλισμένες με το τεκμήριο της νομιμότητας, αποσκοπεί και στην ασφάλεια δικαίου, η οποία δεν συμβιβάζεται με τη διαρκή αναμόχλευση εννόμων σχέσεων που έχουν διαμορφωθεί κατά το παρελθόν.».

 Κατά συνέπεια πρέπει να διορθωθεί η υπουργική απόφαση. Να απαλειφθεί αυτή η δέσμευση, την οποία επιβάλλει στο άρθρο 3 η ανωτέρω απόφαση,  εν όψει ανασύνταξης των δασικών χαρτών, διότι  σύμφωνα με αυτήν την απόφαση, υποχρεούνται οι ιδιοκτήτες των ανωτέρω εκτάσεων να αποδείξουν ότι χρησιμοποιούνται ως τέτοιες, πράγμα που φυσικά στις περισσότερες των περιπτώσεων είναι αδύνατον.

Τι χρήση να αποδείξει ο ιδιοκτήτης ενός χωραφιού ή ενός λιβαδιού που έχει δασωθεί, επειδή η δασική υπηρεσία απαγόρευε τον καθαρισμό τους, αφού το χαρακτήριζε δασικό, ή που για οικονομικούς λόγους εγκατέλειψε την καλλιέργεια του;  Και θέλει σήμερα ή κάποια άλλη στιγμή , που οι οικονομικές συνθήκες θα επιτρέψουν στους ιδιοκτήτες τους να τις αξιοποιήσουν και να ζωντανέψουν τα χωριά μας, τα νησιά μας και τις παραμεθόριες περιοχές ( λαμπρό παράδειγμα ο οικισμός ΑΝΒΡΑ).

Αλλά και τι απόδειξη να προσκομίσει ο κτηνοτρόφος, που διατηρούσε τους θάμνους των λιβαδιών του, διότι αυτοί αποτελούσαν την τροφή για τα Γίδια του. που ούτως ή άλλως δεν του επέτρεπε η δασική υπηρεσία όχι να τους περιορίσει , άλλα ούτε να εμποδίσει την εξάπλωση τους.

Αυτή την ερμηνεία, άλλωστε, επιτάσσουν και για λόγους Ασφάλειας του Δικαίου οι αποφάσεις του Συμβουλίου Επικρατείας (1634,1635/2021) , οι οποίες εκδόθηκαν επί της προσφυγής του συλλόγου των δασολόγων του ΥΠΕΝ: «Το βασικό στοιχείο του νέου συστήματος είναι ότι οι δασικοί χάρτες καταρτίζονται, όχι μόνο βάσει αεροφωτογραφιών, που απεικονίζουν διαχρονικά τη δασική βλάστηση κάθε περιοχής, αλλά και βάσει διοικητικών πράξεων, οι οποίες καθόριζαν άλλες χρήσεις για ορισμένες εκτάσεις κατά το παρελθόν, ιδίως, μάλιστα, προ του Συντάγματος του 1975. Δηλαδή, το νέο σύστημα συνοψίζεται, σε απλούστευση, στον εξής κανόνα: Δασικό είναι ό,τι καλύπτεται από δασική βλάστηση όχι μόνο σήμερα, αλλά και κατά το παρελθόν, αρκεί να μην έχει εκδοθεί διοικητική πράξη που να αλλάζει τη χρήση του, κατά βάση, πριν από το Σύνταγμα του 1975 και για όσο χρόνο συνεχίζεται η επιτραπείσα χρήση».

Αντιλαμβάνεται ο καθένας, ότι μετά από την απόφαση με την οποία θα απορριφθεί η πρώτη ΕΝΣΤΑΣΗ για τον χαρακτηρισμό μιας έκτασης ως κτηνοτροφικής ή γεωργικής,  με δικαιολογία την μη διατήρηση της  χρήσης της μέχρι σήμερα ως τέτοιας,  η προσφυγή στην Δικαιοσύνη θα ακυρώσει αυτή την  υπουργική απόφαση. Γεγονός που συνεπάγεται  την στασιμότητα των Δασικών Χαρτών.

 Και πέραν αυτού η συγκεκριμένη διάταξη αποτελεί ένα ακόμη σημείο συναλλαγής με την Δημοσία Διοίκηση,  η οποία καλείται να αποφασίσει χωρίς κανόνες, αλλά και ως συνέπεια αποφάσεων, που έλαβε ίδια, έχοντας το δικαίωμα να εντάσσει στους χάρτες ΟΠΕΚΕΠΕ όποια έκταση επιθυμεί, αφού το σύνολο τους το έχει χαρακτηρίσει ΔΑΣΙΚΟ.

Εξάλλου η αναφορά της απόφασης για την απόδειξη της χρησιμοποίησης στους χάρτες του ΟΠΕΚΕΠΕ, στα Ελαιοκομικά κλπ Δελτία, πέραν της μη ορθότητας των και της μονομερούς  σύνταξη τους από την Διοίκηση, είναι γεγονός ότι δεν έχουν συμπεριλάβει το σύνολο των ανωτέρω εκτάσεων, με την δικαιολογία τον χαρακτηρισμό τους ως δασικών.

Τραγελαφικές είναι και οι διατάξεις των παρ. 1,2,3  του άρθρου 3 της εν λογω απόφασης  σύμφωνα με τις οποίες οι υπάρχοντες χαρακτηρισμοί των ανωτέρω εκτάσεων  επί των δασικών χαρτών, θα παραμείνουν, όπως είναι διατυπωμένες, χωρίς να μεταβληθούν οι χαρακτηρισμοί τους, αποκλειόμενης κατά  συνέπεια της διόρθωση τους , ακόμη και όταν είναι λανθασμένοι !

Συνεπώς πρέπει να τροποποιηθεί η  ανωτέρω απόφασης.

Να επαλειφθούν οι ανωτέρω διατάξεις και να αντικατασταθεί ο χαρακτηρισμός  κατά τα ανωτέρω  των γεωργικών και κτηνοτροφικών εκτάσεων, στις οποίες  το Κράτος αναγνώρισε ή μετέβαλε την χρήση τους, χωρίς την αναφορά στους χαρακτηρισμούς των δασικών χαρτών, που δεν έχει πλέον κανένα νόημα.

Όπως επίσης πρέπει η  αρμοδιότητα επί αυτών των εκτάσεων , καθώς και οι χάρτες τους,  να μεταφερθούν στην  αρμοδιότητα της  Διεύθυνσης Γεωργίας του υπουργείου ΑΝΑΠΤΥΞΗ και Τροφίμων ( εκτάσεις αυτές παράγουν τρόφιμα και τα σημαντικότερα !)

Το δεύτερο   αφορά την υποχρέωση των ιδιοκτητών γεωργικών και κτηνοτροφικών εκτάσεων οι οποίες περιλαμβάνονται στους Κτηματολογικούς Πίνακες του υπουργείου Γεωργίας  και στα Κτηματολογικά Διαγράμματα τους να υποβάλλουν Ενστάσεις, προκειμένου οι ιδιοκτησίες τους να χαρακτηριστούν γεωργικές και κτηνοτροφικές,   αντί να καθορίζει ότι θα είναι αυτεπάγγελτος ο χαρακτηρισμός τους ως μη δασικών , μέσω της χρησιμοποίησης των ανωτέρω στοιχείων από την υπηρεσία.

Η «αστοχία» αυτή υποχρεώνει  χιλιάδες  πολιτών στην υποβολή ενστάσεων, που δεν υπάρχει ανάγκη να υποβληθούν, διογκώνοντας  την απασχόληση των Επιτροπών Έλεγχου,  χωρίς να διαφεύγει της προσοχής μας ότι για πολλές από αυτές τις ιδιοκτησίες δεν θα υποβληθούν εντάσεις λογω οικονομικής αδυναμίας των ιδιοκτητών τους.

Είναι, συνεπώς άμεση η ανάγκη για την διόρθωση της ανωτέρω αποφάσεως και φυσικά ο έλεγχος των υπευθύνων για αυτά τα σημαντικά «λάθη» της, χωρίς να παραλείψουμε να σας επισημάνουμε τι θα συμβεί όταν αυτές οι «αστοχίες» οδεύουν στα δικαστήρια, αλλά και πριν περιέλθουν σε γνώση των κομμάτων της αντιπολίτευσης, με την επωδό, ότι η κυβέρνηση αρπάζει την περιουσία των φτωχών.

Επιτρέψεστε μας να συμπληρώσουμε, ότι κανένας απολύτως κίνδυνος για το Περιβάλλον, τα πραγματικά Δάση και τις πραγματικές Δασικές Εκτάσεις δεν υπάρχει από τον αποχαρακτηρισμό των ανωτέρω εκτάσεων, διότι η ως άνω δασοκάλυψη της Ελλάδας ανέρχεται στο 50% της επιφάνειας της, σύμφωνα με την καταμέτρηση που έχει διενεργήσει η Ε.Ε. σε όλα τα κράτη της Ευρώπης, στην οποία της Ελλάδας είναι από τις μεγαλύτερες , ενώ ο Μέσος Όρος Δασοκάλυψης της Ευρώπης είναι 34%, όπως προκύπτει από τα  στοιχεία της Ε.Ε. ( πρόγραμμα Copernicus).

Είναι στοιχεία που αποδεικνύουν ότι η έκταση την οποία καλύπτουν οι ελληνικοί δασικοί χάρτες υπερβαίνει το 73%, σε αντίθεση με το απροσδιόριστο αυτών ή από τα ψεύδη με τα οποία η Δασική Υπηρεσία της Κρήτης ανακοίνωσε ότι η επιφάνεια των δασικών χαρτών της καλύπτει 2.000.000 στρέμματα, αντί σωστού, που είναι το 53% της επιφανείας της δηλαδή πάνω από 4.250.000 στρέμματα.

Τα στοιχεία αυτά σας παρέχουν, καθώς και η αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας  και το δικαίωμα και την υποχρέωση να απαιτήσετε την συμπλήρωση- διόρθωση του νόμου 4685/2020, ώστε να συμπεριλάβει και τις εκτάσεις , που η ελληνική νομοθεσία εξαιρούσε από την ίδρυση του ελληνικού Κράτους και  την οποία επανέλαβε και συστηματοποίηση ο Δασικός Κώδικας με τον νόμο 4173/1929, τον οποίο ψήφισε η κυβέρνηση του Ε. ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ».

Η ανακοίνωση καταλήγει αναφέροντας ότι: «Απευθυνόμαστε κ. Βουλευτές σε εσάς, γιατί αποδείξατε με την ενέργεια σας, ότι αφουγκράζεστε τον αγροτικό κόσμο και τις ανάγκες του και προ πάντων ότι ενδιαφέρεστε για το δίκαιό τους, ελπίζοντας ότι θα ασχοληθείτε με τα παραπάνω προβλήματα και θα επιβάλετε την επίλυσή τους».