Η τεχνολογική εκπαίδευση δεν είναι διδασκαλία… Λατινικών

Του Νίκου Ηλιάδη*

Το μάθημα της τεχνολογίας μετατρέπεται σε μάθημα ηλεκτρονικών με τη διδασκαλία συγκεκριμένης ύλης σελίδα-σελίδα ως μάθημα Λατινικών και τις ίδιες ασκήσεις για όλους, ενώ είναι μάθημα διαθεματικό.

Ο Yves Deforge, γραμματέας του εκπαιδευτικού προγράμματος Νο1 “προετοιμασία για τη ζωή” του Συμβουλίου της Ευρώπης , αναφέρει (1980) ότι αρχικά υπήρχε κάποια σύγχυση με το μάθημα της τεχνολογίας. Σε συναντήσεις που οργανώθηκαν από το Συμβούλιο της Ευρώπης μεταξύ εκπαιδευτικών -αντιπροσώπων από διάφορες χώρες , πραγματοποιήθηκαν συζητήσεις και αναλύσεις για να γίνουν αντιληπτά η φύση και οι στόχοι του μαθήματος.

Δύο μορφές διδασκαλίας έχουν εφαρμοσθεί στον Ευρωπαϊκό χώρο για το μάθημα της τεχνολογίας. Η μία δίνει έμφαση στην εξοικείωση του μαθητή με το ευρύτερο τεχνολογικό περιβάλλον , τη μεθοδολογία επίλυσης τεχνολογικών προβλημάτων και την ανάλυση όλων των παραμέτρων που επηρεάζουν ένα τεχνολογικό πρόβλημα ( Γερμανία, Αγγλία, Γαλλία ) . Η μορφή αυτή διδασκαλίας εφαρμόζεται στην Ελλάδα με τη μεταφορά και αξιοποίηση του Maryland Plan .Η δεύτερη μορφή εφαρμόζει τη διδασκαλία απλών συγκεκριμένων τεχνολογικών θεμάτων και του τρόπου που χρησιμοποιούνται απλά εργαλεία και υλικά, σύμφωνα με ένα συγκεκριμένο αναλυτικό πρόγραμμα σε ένα συγκεκριμένο τομέα, για παράδειγμα, ηλεκτρονικά. ( Για παράδειγμα Κύπρος )

Ο Deforge ( 1980) γραμματέας του εκπαιδευτικού προγράμματος Νο1 “προετοιμασία για τη ζωή” του Συμβουλίου της Ευρώπης αναφέρει ότι η δεύτερη αυτή εκπαιδευτική διαδικασία είχε σαν αποτέλεσμα να κάνει το μάθημα της τεχνολογίας να μοιάζει με παραδοσιακό μάθημα Λατινικών , που πρέπει καθημερινά να καλύψει συγκεκριμένη ύλη.

Αν ο στόχος είναι η κάποια εκπαίδευση στα ηλεκτρονικά και δεν υπάρχουν ώρες διδασκαλίας στο ωρολόγιο πρόγραμμα , αυτός δεν είναι λόγος να αλλάξει μορφή το μάθημα της τεχνολογίας, να διδάσκονται ηλεκτρονικά στις ώρες του μαθήματος της τεχνολογίας και να καταστραφεί θεσμός τριάντα και περισσότερων ετών

Για χρόνια διάφορες ειδικότητες προσπαθούσαν να σύρουν το μάθημα τεχνολογίας σε συγκεκριμένους τεχνολογικούς τομείς ανάλογα με το αντικείμενό τους , για λόγους συντεχνιακούς και όχι εκπαιδευτικούς, αφού μία ώρα διδασκαλίας κάποιου αντικειμένου αντιστοιχεί σε χίλιες περίπου θέσεις εργασίας / διορισμούς. Και δυστυχώς το ωρολόγιο πρόγραμμα που εφαρμόζεται στα σχολεία διαμορφώνεται έχοντας ως βασική παράμετρο και τις πιέσεις των παραδοσιακών συντεχνιών , γεγονός που δυσκολεύει την καθιέρωση / εισαγωγή σύγχρονων αντικειμένων και τον εκσυγχρονισμό των προγραμμάτων ενώ συντηρεί παραδοσιακές πρακτικές που ανήκουν σε άλλες εποχές.

Με το συνημμένο ΦΕΚ της 30ης Ιανουαρίου , αριθ. Φύλλου 417 , Τεύχος δεύτερο , (αποφάσεις , αριθμός 8769 /Δ2 ) , στο μέσον της σχολικής χρονιάς , δημοσιεύεται πρόγραμμα σπουδών του μαθήματος της τεχνολογίας των Α, Β και Γ Τάξεων Γυμνασίου.

Τα 2 ΦΕΚ (το ΦΕΚ του νέου προγράμματος της 30 Ιανουαρίου του 2023, και το ΦΕΚ του παλιού προγράμματος το τελευταίο ρετουσάρισμα του έτους 2014) δείτε εδώ και εδώ

Όλες οι ειδικότητες των μηχανικών πρέπει να εμπλακούν στη διδασκαλία της τεχνολογικής εκπαίδευσης στο πλαίσιο της γενικής εκπαίδευσης για όλους, που είναι ένα διαθεματικό αντικείμενο για εξοικείωση του μέσου/ κοινού ανθρώπου με το σύγχρονο τεχνολογικό περιβάλλον.

Το να μετατραπεί το μάθημα της τεχνολογίας από διαθεματικό σε μάθημα ηλεκτρονικών με προμετωπίδα τη μετάβαση στην ψηφιακή εποχή και την κλιματική αλλαγή με παραδοσιακή διδασκαλία σελίδα- σελίδα, και την πρόβλεψη πραγματοποίησης συγκεκριμένων ασκήσεων και διδασκαλίας συγκεκριμένης ύλης είναι αναχρονιστική πρακτική από δεκαετίες. Η τεχνολογία αλλάζει καθημερινά με τρομακτική ταχύτητα , περιλαμβάνει απειρία θεμάτων , και τα περιορισμένα αυτά παραδείγματα / ασκήσεις , επιλογές κάποιων , θα ήταν μια αυθαίρετη επιλογή χωρίς καμιά αξία . Η διαδικασία STEM ( Science- Technology-Engineering-Mathematics) περιλαμβάνεται στο πρόγραμμα που εφαρμόζεται στα σχολεία από το έτος 1994, και η αλλαγή τίτλων δεν διευκολύνει στο να ανακαλυφθεί καθυστερημένα το νερό. Απλώς δημιουργεί κάποια σύγχυση στους μη ενημερωμένους με ζημία της εκπαιδευτικής διαδικασίας.

Εάν λαμβάνονταν απόφαση παρ’ όλ’ αυτά να εισαχθεί μάθημα διδασκαλίας συγκεκριμένων γνώσεων και δεξιοτήτων σε σχέση με αυτό που στη χώρα μας ονομάζουμε πληροφορική και ηλεκτρονικά , υπάρχει αρκετό λίπος σε ώρες διδασκαλίας παραδοσιακών εκπαιδευτικών αντικειμένων για να αφαιρεθούν και όχι από το διαθεματικό μάθημα της τεχνολογίας . Αντίθετα θα πρέπει να αξιοποιηθεί ο θύλακας που έχει δημιουργηθεί για 30 χρόνια γα το μάθημα της τεχνολογίας , το έχει ήδη διδαχθεί ( όπως το έχει διδαχθεί ) περίπου ποσοστό 30% του πληθυσμού της χώρας, να διευρυνθεί στις 12 τάξεις του εκπαιδευτικού συστήματος ( Δημοτικό-Γυμνάσιο-Λύκειο ) ,με την εφαρμογή των προδιαγραφών του διεθνούς οργανισμού για την Τεχνολογική Εκπαίδευση ( International Technology Engineering Education Association – www.iteea.org ) που προβλέπονται για τις 12 τάξεις του σχολείου ,, να εξασφαλισθεί η λειτουργία ΓΕΝΙΚΩΝ εργαστηρίων στα σχολεία , και να προβλεφθεί η λειτουργία ειδικών πανεπιστημιακών σχολών εκπαίδευσης για το αντικείμενο ( οι απόφοιτοι λόγω της ευρύτητας της τεχνολογικής υποδομής που διαθέτουν γίνονται ανάρπαστοι και στην σύγχρονη αγορά εργασίας ) για το εκπαιδευτικό αυτό αντικείμενο όπως συμβαίνει στις ΗΠΑ και σε πολλές Ευρωπαϊκές χώρες , ώστε να μην είναι εκπαιδευτικό αντικείμενο που διαμορφώνεται ανάλογα με τις σκοπιμότητες , χωρίς εξειδικευμένες σπουδές και γνώση του αντικειμένου. Για όλα τα εκπαιδευτικά αντικείμενα που διδάσκονται σήμερα στα σχολεία λειτουργεί με δημόσιο κόστος πλήθος πανεπιστημιακών σχολών που παράγουν πολλαπλάσιους των απαιτουμένων αποφοίτων, και δεν υπάρχει ούτε μία πανεπιστημιακή σχολή για την εκπαίδευση εκπαιδευτικών τόσο για την τεχνολογική εκπαίδευση στο πλαίσιο της γενικής εκπαίδευσης όσο και για την τεχνική επαγγελματική εκπαίδευση, παρά τις δηλώσεις για τη σπουδαιότητά της από όλες τις πολιτικές πλευρές, και παρά το γεγονός ότι οι δηλώσεις αυτές ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα.

Αναρωτιέται κανείς ποια θα ήταν η κατάσταση αν δεν αναγνωρίζονταν από όλους η σπουδαιότητα αυτού του τμήματος της εκπαίδευσης.

Μαθήματα ηλεκτρονικών / πληροφορικής με κάποιο αντίκρισμα συγκεκριμένης ύλης θα μπορούσε να συμπεριληφθούν όχι με την απάλειψη της τεχνολογικής εκπαίδευσης στο πλαίσιο της γενικής εκπαίδευσης, αλλά με πρόβλεψη ειδικών διδακτικών ωρών , επιλέγοντας από θεματικές σημαντικών επιτροπών που εκφράζουν σύγχρονες ανάγκες σε αυτά τα αντικείμενα , όπως το κείμενο στην ιστοσελίδα για το έτος 2023 δείτε εδώ επιτροπής που ιδρύθηκε στις ΗΠΑ για να παρέχει συμβουλές στον Πρόεδρο , κάθε χρόνο.

Περισσότερες πληροφορίες είναι διαθέσιμες στη διεύθυνση: https://www.whitehouse.gov/ostp 

Οι ραγδαίες τεχνολογικές εξελίξεις πραγματοποιούνται σε όλους τους τεχνολογικούς τομείς προφανώς με τη χρήση αυτοματισμών και της ψηφιακής τεχνολογίας. Για παράδειγμα η δημιουργία μοντελοποίησης πληροφοριών (BIM, Building Information Modeling ) είναι μια διαδικασία που υποστηρίζεται από διάφορα εργαλεία, τεχνολογίες και συμβάσεις που περιλαμβάνουν τη δημιουργία και διαχείριση ψηφιακών αναπαραστάσεων φυσικών και λειτουργικών χαρακτηριστικών περιοχών και πόλεων . Τα μοντέλα πληροφοριών δόμησης (BIM) είναι αρχεία υπολογιστών και περιέχουν δεδομένα τα οποία μπορούν να επεξεργασθούν, να ανταλλαχθούν ή να δικτυωθούν για να υποστηρίξουν τη λήψη αποφάσεων σχετικά με ένα ενσωματωμένο στοιχείο. Το λογισμικό BIM χρησιμοποιείται από άτομα, επιχειρήσεις και κυβερνητικούς φορείς που σχεδιάζουν, κατασκευάζουν, λειτουργούν και συντηρούν κτίρια και ποικίλες φυσικές υποδομές, σχετικά με το νερό, τα απορρίμματα, το ηλεκτρικό ρεύμα, το φυσικό αέριο, τα βοηθητικά μέσα επικοινωνίας, τους δρόμους, τους σιδηροδρόμους , τις γέφυρες, τα λιμάνια , τις σήραγγες.

Τον Αύγουστο του 2004, μια έκθεση του Εθνικού Ινστιτούτου Προτύπων και Τεχνολογίας των ΗΠΑ (NIST) εκτιμούσε συντηρητικά ότι 15,8 δισεκατομμύρια δολάρια χάθηκαν ετησίως από τη βιομηχανία κεφαλαιουχικών εγκαταστάσεων των ΗΠΑ λόγω της ανεπαρκούς διαλειτουργικότητας που προέκυψε από την «εξαιρετικά κατακερματισμένη φύση της βιομηχανίας» των κατασκευών,

Στην ηλεκτρονική διεύθυνση δειτε εδώ παρουσιάζεται από την Γαλλική εταιρεία Dassault Systems η Δημιουργία ψηφιακής αναπαράστασης της Σιγκαπούρης ως πόλης με όλα τα συστήματα , τα κτίρια και τα δεδομένα λειτουργίας της. Η Σιγκαπούρη αξιολογείται ως η πόλη/ κράτος με την μεγαλύτερη οικονομική ελευθερία και ανάπτυξη παγκοσμίως.

Όλα τα δεδομένα σχετικά με την πόλη έχουν περάσει στην σχετική πλατφόρμα, και οι κατασκευαστικές επεμβάσεις μελετώνται και προγραμματίζονται ψηφιακά για την εξασφάλιση καλύτερης ζωής για τους κατοίκους της. Από την εταιρεία Dassault Systems η οποία αναφέρει:

Αυτή η συνεργασία με τη Singapor αφορά τη δημιουργία αυτής της ψηφιακής αναπαράστασης της πόλης, σε τρεις διαστάσεις (3D) , ώστε να μπορούμε να βιώσουμε την ίδια την πόλη. Για να αξιολογήσουμε τις λύσεις, να κατανοήσουμε πώς λειτουργεί και πώς μπορεί να βελτιωθεί. Η Σιγκαπούρη αντιμετωπίζει πολλές αστικές προκλήσεις. Οι ερευνητές προσπαθούν να αντιμετωπίσουν ορισμένες προκλήσεις μέσω μοντέλων και προσομοίωσης και αυτό που θέλουμε να κάνουμε είναι να έχουμε ένα ενοποιημένο τρισδιάστατο μοντέλο της Σιγκαπούρης. Γι ‘αυτό ξεκινήσαμε το πρόγραμμα, εικονική Σιγκαπούρη. Στόχος του είναι να συγχρονίσει όλες τις τρισδιάστατες προσπάθειες από διάφορες υπηρεσίες της κυβέρνησης σε μια κοινή πλατφόρμα, έτσι ώστε όλες οι δημόσιες υπηρεσίες να μπορούν να κάνουν χρήση ενός κοινού μοντέλου 3D ψηφιακής πόλης της Σιγκαπούρης. Είναι το πιο σημαντικό έργο στον κόσμο που αποδεικνύει τη δύναμη της πλατφόρμας 3D εμπειρίας και τη στρατηγική 3D εμπειρίας της πόλης. Είναι σαν πολλά προγράμματα που κάναμε στο παρελθόν με τη βιομηχανία, αλλά αυτό είναι μια πολύ- βιομηχανία.

Όταν μάθαμε για την πλατφόρμα 3D, είχαμε το αίσθημα ότι έχει δυνατότητες να μας επιτρέψει να χτίσουμε μια εικονική Σιγκαπούρη. Επομένως, αν κοιτάξετε την πλατφόρμα καινοτομίας προϊόντων και τη συμπεριλάβετε σε ένα πλαίσιο σε όλη την πόλη, η δύναμη της πλατφόρμας προέρχεται από τη συγκέντρωση διαφορετικών τύπων πληροφοριών, διαφορετικών τύπων δεδομένων. Η τρισδιάστατη πόλη μπορεί να βελτιώσει σημαντικά τη ζωή και την ποιότητα ζωής και τον προγραμματισμό στη Σιγκαπούρη, επειδή δημιουργεί ένα μοναδικό πλαίσιο αναφοράς, και επιπλέον, προσφέρει ένα περιβάλλον σχεδίασης και ένα περιβάλλον συγγραφής στο οποίο μπορείτε να διεγείρετε σενάρια μέσα σε αυτήν. Μόλις έχετε δεδομένα και προσθέσετε ετικέτες σε έναν τρισδιάστατο χάρτη, μας επιτρέπει να οπτικοποιήσουμε ορισμένα από αυτά τα δεδομένα και μοτίβα σημείων, τις τάσεις που μπορούν πραγματικά να μας βοηθήσουν καλύτερα, ειδικά στον πίνακα στέγασης και ανάπτυξης. Αυτό θα βελτιώσει πραγματικά τον τρόπο που θα σχεδιασθούν οι πόλεις και τα κτήματά μας.

Η οικονομική ανάπτυξη της Ελλάδος που δεν διαθέτει ακόμη παραγωγική υποδομή με υψηλή τεχνολογία , είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τον τομέα των Κατασκευών. Η αύξηση των επενδύσεων σε υποδομές και άλλα κατασκευαστικά έργα αποτελεί προϋπόθεση για την επιτάχυνση του ρυθμού μεγέθυνσης της ελληνικής οικονομίας και την αποκλιμάκωση της ανεργίας.

Όπως αναφέρθηκε παραπάνω για την τεχνολογική εκπαίδευση στο πλαίσιο της γενικής εκπαίδευσης δεν υπάρχει για δεκαετίες καμιά πανεπιστημιακή σχολή ούτε εκπαίδευση στα παιδαγωγικά που απαιτείται , όπως άλλωστε και σε όλες τις αποκαλούμενες “καθηγητικές ειδικότητες, και όπως είναι η πρακτική στις Δυτικές χώρες που υποτίθεται ότι ανήκουμε. Οι μηχανικοί όλων των ειδικοτήτων μπορούν και πρέπει να εμπλακούν στην διδασκαλία της τεχνολογικής εκπαίδευσης- όπως και στην επαγγελματική εκπαίδευση- για να υπάρξει τεχνολογική ανάπτυξη στη χώρα μας , μέχρι τουλάχιστον να καλυφθεί το κενό , που σήμερα καλύπτεται με κάθε είδους ειδικότητα διορισμένων εκπαιδευτικών για να συμπληρώσουν το υποχρεωτικό ωράριο , ακόμη και ειδικοτήτων που δεν έχουν καμιά σχέση με την τεχνολογία.

Σε επιτελικές θέσεις στην επαγγελματική εκπαίδευση σήμερα στο κρατιστικό μας σύστημα , αξιοποιούνται ακόμη και νομικοί, δάσκαλοι της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης κ.ά.

Η έλλειψη πανεπιστημιακών σχολών για την τεχνολογική εκπαίδευση και την τεχνική επαγγελματική εκπαίδευση , παρά τη λειτουργία πλήθους πανεπιστημιακών σχολών με δημόσιο κόστος που δεν συνδέονται με την αγορά εργασίας , είχε πλην πολλών άλλων ως αποτέλεσμα να υποχρεώνονται δια νόμου οι καθηγητές της ΣΕΛΕΤΕ που εκπαίδευαν τους φοιτητές της και μελλοντικούς καθηγητές της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, να αποδεχθούν μετά το διορισμό τους εκπαιδευτική άδεια στο εξωτερικό για εκπαίδευση στα συναφή θέματα.

Σε συνημμένο ΦΕΚ της 30ης Ιανουαρίου 2023 , αριθ. Φύλλου 417 , Τεύχος δεύτερο , ( αποφάσεις , αριθμός 8769 /Δ2 ),

Δημοσιεύεται πρόγραμμα σπουδών του μαθήματος της τεχνολογίας των Α, Β και Γ Τάξεων Γυμνασίου , της Κας υφυπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων.

Στο τέλος της δημοσίευσης αναφέρεται ότι :

“ Το παρόν Πρόγραμμα Σπουδών θα εφαρμοστεί πιλοτικά – σε συνδυασμό με τα ισχύοντα Προγράμματα Σπουδών- σε όλα τα Πρότυπα και Πειραματικά Γυμνάσια της χώρας κατά το σχολικό έτος 2022-2023. Η περαιτέρω εφαρμογή του θα ορισθεί με νέα υπουργική απόφαση. Η απόφαση αυτή να δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. Αθήνα, 25 Ιανουαρίου 2023.

Η Υφυπουργός ΖΩΗ ΜΑΚΡΗ “

Τα προγράμματα σπουδών που ισχύουν μέχρι σήμερα που είναι ολιστικά και διαθεματικά αναφέρονται σε επίσης συνημμένο ΦΕΚ ( ΦΕΚ 2406, Τεύχος Δεύτερο, 9 Σεπτεμβρίου 2014 ), για λόγους σύγκρισης του εκσυγχρονισμού που πραγματοποιείται , αν πραγματοποιείται

Στο μέσον της σχολικής χρονιάς 2022-2023 δημοσιεύεται την 30η Ιανουαρίου 2023, το αναλυτικό πρόγραμμα του μαθήματος της τεχνολογίας , που θα εφαρμοσθεί πιλοτικά σε όλα τα Πρότυπα και Πειραματικά Γυμνάσια της χώρας . Δεν διευκρινίζεται το είδος του συνδυασμού μα τα ισχύοντα Προγράμματα Σπουδών που αναφέρεται ότι πρέπει να γίνει.

Στη δημοσίευση γίνεται προσπάθεια ορισμού νέας φυσιογνωμίας του μαθήματος , φυσιογνωμία που έχει ορισθεί από διεθνείς οργανισμούς σε ανεπτυγμένες χώρες από πολλά χρόνια και με επιστημονικές έρευνες και διαδικασίες.

Συγκεκριμένα γίνεται αναφορά προσαρμογής στην 4η βιομηχανική επανάσταση ( ή μεταβιομηχανική εποχή ) , και στις δεξιότητες STEM ( Science, Technology, Engineering, Mathematics , Επιστήμες, Τεχνολογία, Επιστήμη του Μηχανικού , Μαθηματικά).

Προφανώς η τεχνολογία, που είναι η αλλαγή του δεδομένου φυσικού περιβάλλοντος του ανθρώπου και η διαμόρφωση ενός τεχνητού περιβάλλοντος σύμφωνα με αυτά που τον εξυπηρετούν , δεν είναι δυνατόν παρά να αξιοποιεί γνώσεις μαθηματικών, φυσικής, χημείας , μαθηματικών, με κυρίαρχο στοιχείο τις επιστήμες όλων των ειδικοτήτων των μηχανικών, όπως άλλωστε γίνεται ήδη για 30 χρόνια.

Η ολιστική αυτή προσέγγιση που ξανα-ανακαλύπτεται στο νέο αναλυτικό πρόγραμμα ως ανάγκη της 4ης βιομηχανικής επανάστασης , περιλαμβάνεται από χρόνια στο πρόγραμμα του μαθήματος της τεχνολογίας που εφαρμόζεται από το 1994, με την αξιοποίηση στην πράξη γνώσεων από όλους τους τομείς και με πρόβλεψη δραστηριοτήτων που οδηγούν στην ανάπτυξη κριτικής σκέψης, ορθολογικής εξέτασης εναλλακτικών λύσεων, δημιουργικότητας , έρευνας, αισθητικής ,αξιοποίησης των διαθέσιμων πηγών πληροφόρησης στο μέγιστο δυνατό βαθμό σε τοπικό και διεθνές επίπεδο κ.ά που αναφέρονται επίσης ως πρωτο- εισαγόμενοι στόχοι τόσο στο νέο πρόγραμμα , όσο και ως “εργαστήρια δεξιοτήτων”.

Μάλιστα στο νέο πρόγραμμα ο διεθνώς καθιερωμένος όρος STEM ( science, technology, engineering, mathematics ) , εμπλουτίζεται σε STEAM ( science, technology, engineering, arts , mathematics , ), να συμπεριλάβει και τις καλές τέχνες , ως οι κατασκευές μέχρι σήμερα να μην είχαν το στοιχείο της αισθητικής ως ζητούμενο.

Όροι όπως επιστημολογία της επιστήμης των μηχανικών, παιδαγωγική της μηχανικής , σχεδιασμός της μηχανικής , τεχνουργήματα , υπολογιστική σκέψη, εμπράγματοι υπολογισμοί, οπτικός προγραμματισμός, μεταφορά αλγόριθμων στην πραγματική ζωή, προσέγγιση της συμπερίληψης και της υπεύθυνης έρευνας και καινοτομίας , αποτελούν στο παρουσιαζόμενο για πιλοτική εφαρμογή νέο πρόγραμμα ένα προπέτασμα καπνού, στην προσπάθεια χωρίς λόγο να παρουσιασθεί ως κάτι πρωτόγνωρο που αναπτύσσει νέες δεξιότητες που απαιτούνται στον 21ο αιώνα.

Τα Θεματικά Πεδία στο νέο πρόγραμμα είναι τα εξής τέσσερα:

1.Αναλογικός και Ψηφιακός Κόσμος, με Θεματικές Ενότητες τις εξής: α) Ηλεκτρολογία/Ηλεκτρονική και Τεχνολογίες Ψηφιακών Επικοινωνιών και β) Τέχνη, Ψηφιακές Τεχνολογίες και Δημιουργική Βιομηχανία.

2.Ενέργεια, με Θεματικές Ενότητες τις εξής: α) Τεχνολογίες Ενέργειας/Ροής και β) Τεχνολογίες Διατήρησης Ενέργειας.

3.Μηχατρονική/Ρομποτική, με Θεματικές Ενότητες τις εξής: α) Σχεδιασμός/Μηχανική/Κατασκευές και β) Μηχατρονικά Συστήματα στην Υγεία, το Διάστημα και τη Βιομηχανική Παραγωγή.

4.Φυσικός κόσμος και Τεχνολογία, με Θεματικές Ενότητες τις εξής: α) Τεχνολογίες Περιβάλλοντος και β) Τεχνολογίες Πρωτογενούς Παραγωγής- Μέθοδοι Παραγωγής, Μεταποίηση και Εφοδιαστική Αλυσίδα.

Από κάθε Θεματικό Πεδίο ο εκπαιδευτικός επιλέγει μία από τις δύο θεματικές ενότητες για να διδάξει σε ένα σχολικό έτος. Συνεπώς οι μαθητές και οι μαθήτριες θα διδαχθούν τέσσερις Θεματικές Ενότητες κατ’ έτος.

Για τη διδασκαλία του μαθήματος της τεχνολογίας για 30 χρόνια περίπου ( από το 1994 ) μέχρι σήμερα στο Ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα χρησιμοποιήθηκε ως βάση αναφοράς το Maryland Plan του Donald Maley , καθηγητή και κοσμήτορα της σχολής Technology and Vocational Education του πανεπιστημίου της πολιτείας Maryland των ΗΠΑ, μιας ηγετικής φιγούρας για την τεχνολογική εκπαίδευση στις ΗΠΑ. Το πρόγραμμα μεταφέρθηκε από τον Νίκο Ηλιάδη μαθητή του Maley για το διδακτορικό του , αρχικά στη ΣΕΛΕΤΕ.. που ήταν καθηγητής για εκπαίδευση εκπαιδευτικών. . , Αργότερα ως σύμβουλος του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου εισηγήθηκε και εφαρμόσθηκε σε όλα τα σχολεία της χώρας , στις Α, Β, και Γ Γυμνασίου , ενώ εφαρμόσθηκε και στην Α τάξη του Ενιαίου Λυκείου .

Καθοριστικό ρόλο στην υποστήριξη ποικιλότροπα της εισαγωγής και επέκτασης του θεσμού της τεχνολογικής εκπαίδευσης στην γενική εκπαίδευση ο Σύμβουλος και Αντιπρόεδρος για χρόνια του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου Σταμάτης Παλαιοκρασσάς.

Το Maryland Plan που υιοθετήθηκε ήταν μια διαθεματική / ολιστική ανθρωπιστική προσέγγιση της εξοικείωσης του κοινού ανθρώπου με το ραγδαία εξελισσόμενο τεχνολογικό περιβάλλον . Η ταχύτητα των τεχνολογικών μεταβολών είναι το βασικό χαρακτηριστικό της 4ης μεταβιομηχανικής επανάστασης ή μεταβιομηχανικής εποχής , και συνεπώς δεν μπορεί να διδάσκεται συγκεκριμένη ύλη.

Το Marylandα Plan προηγείτο της εποχής του και για τις ΗΠΑ , της περισσότερο προηγμένης τεχνολογικά χώρας στον κόσμο , και προφανώς και για τη χώρα μας . Δίνει έμφαση στην εκμάθηση/ εξοικείωση με τη διαδικασία / μεθοδολογία της μελέτης / αντιμετώπισης τεχνολογικών προβλημάτων και συνεπώς οποιουδήποτε προβλήματος και όχι στη διδασκαλία συγκεκριμένης ύλης , από το χώρο της τεχνολογίας που θα γίνει γρήγορα ξεπερασμένη .

Η προσέγγιση αυτή ήταν και είναι σε πλήρη αντίθεση με την καθιερωμένη πρακτική στο Ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα να διδάσκεται η ίδια περιορισμένη διδακτική ύλη για χρόνια σε όλα σχεδόν τα μαθήματα , με κυρίαρχα στοιχεία τη δόξα του παρελθόντος και τη θεωρητικολογία.

Το χρονικό διάστημα που μεσολαβεί μεταξύ μιας ανακάλυψης στο εργαστήριο και του να φθάσει προϊόν στον καταναλωτή ως αποτέλεσμα της ανακάλυψης αυτής , έχει μειωθεί στον ανεπτυγμένο κόσμο από τα 30 χρόνια που ήταν στην αρχή του 20ου αιώνα, στα 16 χρόνια μετά το τέλος του πρώτου παγκοσμίου πολέμου, στα 9 χρόνια μετά το τέλος του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου και σε λιγότερο από ένα χρόνο στην εποχή μας της μεταβιομηχανικής εποχής . Οι εξελίξεις αυτές δυστυχώς δεν παράγονται στη χώρα μας, γεγονός που έχει προφανώς μεγάλες αρνητικές επιδράσεις στην ανταγωνιστικότητα και παραγωγικότητά μας στο διεθνοποιημένο οικονομικό και παραγωγικό περιβάλλον. Μικρό ποσοστό της παραγόμενης γνώσης από τις ραγδαίες αυτές εξελίξεις φθάνουν στη χώρα μας με μεγάλη χρονική υστέρηση.

Ο άνθρωπος έχει ζωή περίπου 50.000 χρόνια

Με 32 χρόνια μέση διάρκεια ζωής σημαίνει ότι υπάρχει για 1600 γενιές

Οι 1300 γενιές έζησαν στις σπηλιές

Μόνον για 140 γενιές έχουμε γραφή.

Μόνο για 12 γενιές έχουμε τυπογραφία.

Μόνο για 8 γενιές έχουμε ακριβή μέτρηση του χρόνου.

Μόνο κατά τη διάρκεια των τελευταίων 4 γενεών έχουμε ηλεκτρικές μηχανές.

Όμως κατά τη διάρκεια των τελευταίων 2 γενιών έχουμε την εμπειρία: των αεροπορικών ταξιδιών, των διαστημικών πτήσεων, των μικροκυμάτων, της τεχνολογίας των ακτίνων LASER, των ραγδαίων επικοινωνιών, των υπολογιστών, των μεγάλων επιτευγμάτων στον τομέα της ιατρικής, την τηλεόραση κ.ά.

Σχεδόν, όλα έγιναν κατά τη διάρκεια των τελευταίων 2 γενιών

Δυστυχώς η χώρα μας δεν παράγει τις εξελίξεις .

Μια εικόνα των ραγδαίων τεχνολογικών εξελίξεων

Το μάθημα της τεχνολογίας δημιουργεί μια γέφυρα μεταξύ της τεχνολογικής “ελίτ” και του ευρύτερου κοινού στο πλαίσιο της γενικής υποχρεωτικής εκπαίδευσης για όλους ώστε να μπορεί να λειτουργήσει στη σημερινή ραγδαία εξελισσόμενη τεχνολογική κοινωνία.

Οι ραγδαίες τεχνολογικές εξελίξεις αλλάζουν το περιεχόμενο όλων των επαγγελμάτων, απαιτείται ολοένα και λιγότερο ανθρώπινο δυναμικό για εκτέλεση μιας συγκεκριμένης ποσότητας δουλειάς, ενώ εξαφανίζουν τα επαγγέλματα που απαιτούν χαμηλού επιπέδου γνώσεις και δεξιότητες ( ΙΕΚ). Οι εργαζόμενοι με ουσιαστικά προγράμματα δια-βίου εκπαίδευσης θα μετακινούνται σε άλλα σημεία του οικονομικού συστήματος για παραγωγική δουλειά . Στο πλαίσιο αυτό απαιτείται η ανάπτυξη μιας ευρύτατης και όχι εξειδικευμένης τεχνολογικής υποδομής στο μάθημα της τεχνολογίας , που θα αποτελεί το σημείο εκκίνησης για μετέπειτα συνεχείς εξειδικεύσεις , ανάλογα με τις άγνωστες σήμερα εξελίξεις .Η εξειδικευμένη τεχνολογική γνώση καθίσταται γρήγορα ξεπερασμένη . Η χρησιμοποιούμενη τεχνολογία αποσύρεται με ρυθμούς μεγαλύτερους από 7% ετησίως γεγονός που σημαίνει ότι κάθε φορά σε λιγότερο από δέκα χρόνια θα χρησιμοποιείται τεχνολογία που δεν γνωρίζουμε σήμερα. Το Maryland Plan στόχευε από δεκαετίες στην ανάπτυξη αυτής της ευρύτατης υποδομής και όχι σε αυθαίρετες επιλεγμένες από την απειρία εξειδικεύσεις και μάλιστα στο πλαίσιο της γενικής εκπαίδευσης που οι ραγδαίες εξελίξεις καθιστούν άνευ σημασίας .

Οι νέες τεχνολογίες και η γνώση ξένων γλωσσών δίνουν τη δυνατότητα για πρόσβαση σε χιλιάδες βιβλιοθήκες σε όλο τον κόσμο , δημοσιεύσεις , πηγές πληροφόρησης, και η ορθολογική αξιοποίηση των διαθέσιμων πηγών πληροφόρησης είναι μια ιδιαίτερα χρήσιμη δεξιότητα , την ανάπτυξη της οποίας στοχεύει το Maryland Plan για την επίλυση τεχνολογικών προβλημάτων από τη δεκαετία του 1980 που δεν ήταν οι υπολογιστές σε ανάπτυξη .

Οι νέες τεχνολογίες με τους ηλεκτρονικούς αυτοματισμούς αναμφίβολα αποτελούν ένα ιδιαίτερα αποτελεσματικό και χρήσιμο εργαλείο για όλους τους τομείς , ακόμη και για τη διδασκαλία φιλολογικών και γλωσσικών μαθημάτων. Η μετάβαση στην ψηφιακή εποχή και η αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, οι παραγωγικές διαδικασίες και οι υπηρεσίες, ο καθημερινός τρόπος ζωής διαφοροποιείται και βελτιώνεται τρομακτικά με τη χρήση και αξιοποίησή του.

Το μάθημα της τεχνολογίας αξιοποιεί το εργαλείο των νέων τεχνολογιών, περιλαμβάνει εφαρμογές ρομποτικής και αυτοματισμών της επιλογής των μαθητών προσαρμόζοντας την εκπαιδευτική διαδικασία στα ενδιαφέροντά τους , όμως δεν είναι μάθημα ηλεκτρονικών , όπως φαίνεται να προσανατολίζεται το πιλοτικό πρόγραμμα που δημοσιεύθηκε για όλα τα πρότυπα σχολεία , και μάλιστα στο μέσον της σχολικής χρονιάς. Είναι πολύ ευρύτερο θέμα .

Στο ωρολόγιο σχολικό πρόγραμμα των 30-32 διδακτικών ωρών την εβδομάδα, οι διάφορες συντεχνίες εκπαιδευτικών που διδάσκουν τα διάφορα μαθήματα ανταγωνίζονται για περισσότερες διδακτικές ώρες στα αντικείμενά τους και κατ’ επέκταση στις αντίστοιχες θέσεις εργασίας . Σχεδόν για όλα τα εκπαιδευτικά αντικείμενα διατυπώνονται αιτήματα ότι δεν επαρκούν οι ώρες διδασκαλίας. Στο χορό των διεκδικήσεων συμμετέχουν και οι δημόσιες πανεπιστημιακές σχολές που επιδιώκουν περισσότερες θέσεις εργασίας για τους αποφοίτους τους, και συνεπώς ενίσχυση της ύπαρξής τους., ιδιαίτερα οι σχολές που δεν συνδέονται ιδιαίτερα με τις ανάγκες της αγοράς εργασίας.

Η εξασφάλιση ωρών διδασκαλίας για το μάθημα της Τεχνολογίας στις Α, Β και Γ τάξεις του Γυμνασίου , ( 1997-2010 διδάχθηκε και στην Α Λυκείου ) ήταν ένα ιδιαίτερα δύσκολο θέμα που έγινε με προσπάθειες των Σταμάτη Παλαιοκρασσά και Νίκου Ηλιάδη . Πολλές ειδικότητες θέλησαν να προσανατολίσουν το περιεχόμενό του πλησιέστερα προς το αντικείμενό τους , ως αποτέλεσμα της παραπάνω πραγματικότητας, και με βάση το γεγονός ότι δεν υπάρχει και σήμερα σχολή εκπαίδευσης εκπαιδευτικών για το αντικείμενο στην Ελλάδα ενώ υπάρχει πλήθος πανεπιστημιακών σχολών για όλα τα εκπαιδευτικά αντικείμενα. Η ΣΕΛΕΤΕ στην οποία έγινε η αρχή της εκπαίδευσης εκπαιδευτικών με το Maryland Plan με ένα εμβόλιμο πρόγραμμα του τότε καθηγητή της σχολής Νίκου Ηλιάδη στο βασικό πρόγραμμα όλων των ειδικοτήτων της σχολής , παρά το ότι μετονομάσθηκε σε ΑΣΠΑΙΤΕ δεν εξελίχθηκε σε πανεπιστήμιο , ούτε περιλαμβάνει σχετική σχολή. Η διαδρομή της ΣΕΛΕΤΕ / ΑΣΠΑΙΤΕ περιγράφεται και στη δημοσίευση Δείτε εδώ στο ecopress

Το μάθημα της τεχνολογίας είναι διαθεματικό. Οι εκπαιδευτικοί που το διδάσκουν θα πρέπει να συνδυάζουν μια ευρύτατη τεχνολογική υποδομή σε όλους τους τεχνολογικούς τομείς, παιδαγωγική υποδομή και εκπαίδευση στο αντικείμενο. Αξιοποιούνται στις ΗΠΑ τόσο για εκπαίδευση στα σχολεία όσο και ως στελέχη στις επιχειρήσεις ως αποτέλεσμα της ευρύτατης υποδομής που διαθέτουν και ιδιαίτερα στο τμήμα εκπαίδευσης που διαθέτουν όλες οι μεγάλες επιχειρήσεις για να μπορούν να εκπαιδεύουν τους εργαζομένους στις ραγδαίες μεταβολές και να παραμένουν ανταγωνιστικές και βιώσιμες.

Ο Διεθνής σύνδεσμος για την τεχνολογική εκπαίδευση με έδρα τη Virginia των ΗΠΑ , καταλήγει κάθε τόσο σε προδιαγραφές που ανανεώνονται ( Προδιαγραφές για όλους τους Αμερικανούς ) με τις βασικές γνώσεις και δεξιότητες που πρέπει να έχουν όλοι για να μπορούν να λειτουργούν στο σύγχρονο εργασιακό και κοινωνικό περιβάλλον. Συνεργάζεται και με την NASA , την Εθνική υπηρεσία για το διάστημα, για να μεταφέρει την τεχνογνωσία από την έρευνα του διαστήματος στα σχολεία και τις επιχειρήσεις. Οι προδιαγραφές διαμορφώνονται με βάση έρευνες που γίνονται σε όλο τον κόσμο σχετικά με τις τεχνολογικές γνώσεις που πρέπει να έχει ο κοινός πολίτης για να μπορεί να λειτουργήσει σε όλο τον κόσμο .

Οι τελευταίες συνημμένες …..προδιαγραφές που δημοσιεύθηκαν , που εκφράζουν τα αναμενόμενα αποτελέσματα από τις διαθεματικές δραστηριότητες που θα εμπλέκονται οι μαθητές περιλαμβάνονται στην ιστοσελίδα του συνδέσμου δείτε εδώ

Οι προδιαγραφές αυτές , που ισχύουν για την ισχυρότερη και περισσότερο προηγμένη τεχνολογικά χώρα του πλανήτη , σε συνδυασμό με την προηγμένη μεθοδολογία του Maryland Plan θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν και στη χώρα μας, και να αποφύγουμε να γίνεται το μάθημα της τεχνολογίας μάθημα μονοδιάστατο ηλεκτρονικών, ή κάποιου άλλου ειδικού περιεχομένου άνευ σημασίας. Οι προδιαγραφές του οργανισμού ITEEA αναφέρονται σε όλα τα αναπτυξιακά επίπεδα μαθητών, και στις 12 σχολικές τάξεις , Δημοτικό, Γυμνάσιο, Λύκειο.

Ο κοινός πολίτης εκτελεί έναν ή περισσότερους από τους παρακάτω ρόλους:

1.Ψηφίζει και παίρνει αποφάσεις

2.Εργάζεται στην παραγωγή ή τις υπηρεσίες

3.Είναι καταναλωτής και ψηφίζει αγοράζοντας προϊόντα σε συγκεκριμένοι κόστος, διάρκεια ζωής, κόστος συντήρησης κλπ.Χωρίς κατάλληλες επιλογές δεν λειτουργεί ούτε ο ορθολογικός ανταγωνισμός. Αγοράζονται / ψηφίζονται προϊόντα τυχαία ή σαν αποτέλεσμα εντυπώσεων.

4.Έχει ελεύθερο χρόνο

Σε όλες τις περιπτώσεις χρειάζεται βασικές γενικές τεχνολογικές γνώσεις. για τη λήψη ορθολογικών αποφάσεων.

Σε έρευνα του πανεπιστημίου του Yale περιγράφονται εκατοντάδες πολιτιστικά στοιχεία που μπορούν να βρεθούν σε κάθε κοινωνία , αλλά σε διαφορετική μορφή ανάλογα με το επίπεδο τεχνολογικής ανάπτυξης. Ορισμένα από τα στοιχεία αυτά μπορεί να είναι: Γλώσσα, επικοινωνία, εκμετάλλευση πλουτοπαραγωγικών πηγών, εργαλεία και σκεύη , κατοικία, τροφή, μεταφορές, ταξίδια, συστήματα μετρήσεων , διαδικασία μάθησης,επιστήμη, ρουχισμός, καθημερινός τρόπος ζωής, οικονομική διάρθρωση,ανταγωνισμός, τέχνη, μουσική, μουσικά όργανα , κοινωνική διάρθρωση κ.ά Όλα είναι συνάρτηση της τεχνολογικής ανάπτυξης και δεν μπορεί να καλυφθούν μονοθεματικά με τη διδασκαλία ηλεκτρονικών ως μάθημα τεχνολογίας.

Κείμενα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής αναφέρουν ότι υπάρχει ο κίνδυνος να έχουμε δύο κατηγορίες πολιτών αυτών που θα παρακολουθούν τις εξελίξεις , και της μεγάλης μάζας που δεν θα μπορεί και θα ακολουθεί χωρίς κρίση επιλογές άλλων . Και ότι δημιουργούνται κίνδυνοι για την ουσιαστική λειτουργία της Δημοκρατίας.

Ο πολιτισμός είναι αποτέλεσμα αξιών, γνώσεων και τρόπων αξιοποίησης των φυσικών αγαθών και της ύλης , που είναι το σύνολο της συμπεριφοράς των ατόμων. Χαρακτηριστικό του είναι η εξέλιξη και η πρόοδος .Η ανθρώπινη κοινωνία έχει περάσει από τη λίθινη εποχή στην εποχή του ουρανοξύστη και του διαστημόπλοιου . Η πρόοδος αυτή απαιτούσε την ανάπτυξη ικανοτήτων στον άνθρωπο που δημιουργήθηκαν σιγά-σιγά με το πέρασμα των αιώνων , σαν αποτέλεσμα κριτικής σκέψης και αλληλεπίδρασης του ανθρώπου με το περιβάλλον του.

Σε μια κοινωνία με μέτρια ανάπτυξη είναι διαθέσιμα αναρίθμητα υλικά και προϊόντα καθώς επίσης και μονάδες παραγωγής. Οι γνώσεις του κοινού ανθρώπου σχετικά με αυτά είναι πολύ περιορισμένες , και παρατηρείται ένα κενό ανάμεσα στα άτομα που αποτελούν την ευρύτερη κοινωνία και τις παραγωγικές μονάδες. Χωρίς την κατάλληλη εκπαίδευση, το κενό αυτό θα αυξάνει συνέχεια , καθώς οι ανάγκες θα πολλαπλασιάζονται , και η τεχνολογία και ο αυτοματισμός , θα μπαίνει ολοένα και περισσότερο στη διαδικασία παραγωγής. Ο κοινός άνθρωπος χρησιμοποιεί ένα μεγάλο αριθμό προϊόντων που προέρχονται από το ξύλο όπως ζάχαρη, ρητίνες, τροφές ζώων, μαγιά, χημικά για τη βιομηχανία, χρώματα, πλαστικά, λάστιχο, φάρμακα, διαλυτικά, λευκαντικά υλικά, χαρτί, κόλλες κλπ. Ο κοινός άνθρωπος χρησιμοποιεί τα προϊόντα αυτά αλλά δεν γνωρίζει την πηγή ή τα μέσα παραγωγής τους. Η βιομηχανία πετρελαίου σήμερα παράγει περισσότερα από 2000 προϊόντα ( είδη βενζίνης, κηροζίνης, υγρά προστασίας επιφανειών από σκουριά, αρώματα, είδη μελάνης, ασφαλτικά, αλοιφές, κερί, λίπη αντιψυκτικά, τονωτικά τριχών κεφαλής κ,.ά).Σήμερα από άνθρακα παράγονται περισσότερα από 350 προϊόντα (π.χ. εντομοκτόνα, τεχνητό μετάξι, χρώματα, αρώματα, σακχαρίνες, πλαστικά, εκρηκτικά, αμωνία, λιπάσματα, ηλεκτρόδια , απορρυπαντικά κ.ά. ). Από πολλές πλευρές τα άτομα είναι ξένα στη σημερινή κοινωνία της αφθονίας. Για να υπάρχει κοινωνική πρόοδος ο κοινός άνθρωπος ανεξαρτήτως από επαγγελματικούς προσανατολισμούς ή δραστηριότητες , θα πρέπει να έχει θεμελιώδεις και ουσιαστικές γνώσεις σχετικά με εργαλεία, υλικά, προϊόντα, διαδικασίες, οργάνωση και προβλήματα της τεχνολογικής κοινωνίας.

Η διαδικασία παραγωγής επηρεάζει σήμερα τη διαμόρφωση αξιών, τον τρόπο ζωής, τη διοχέτευση του ανθρώπινου δυναμικού, την υγεία και τη διάρκεια ζωής των ανθρώπων, τον τρόπο κατανάλωσης του ελεύθερου χρόνου. Η εξοικείωση του ανθρώπου με τις συνθήκες παραγωγής και τις κοινωνικές παραμέτρους που συνδέονται με αυτές, είναι βασική προϋπόθεση για την επιβίωσή τους στη σύγχρονη τεχνολογική κοινωνία.

Στην Ελλάδα η εισαγωγή μαθήματος τεχνολογίας στο Ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα έγινε με την επέκταση της υποχρεωτικής εκπαίδευσης από τα 6 σε 9 χρόνια με το Ν 309/1976 . Αποφασίσθηκε σύμφωνα και με εισηγήσεις διεθνών οργανισμών να συμπεριθληφθούν στοιχεία “πραγματιστικής εκπαίδευσης” στο αποκλειστικά θεωρητικού προσανατολισμού εκπαιδευτικό σύστημα.

Ο Yves Deforge, γραμματέας του εκπαιδευτικού προγράμματος Νο1 “προετοιμασία για τη ζωή” του Συμβουλίου της Ευρώπης , αναφέρει (1980) ότι αρχικά υπήρχε κάποια σύγχυση με το μάθημα της τεχνολογίας. Σε συναντήσεις που οργανώθηκαν από το Συμβούλιο της Ευρώπης μεταξύ εκπαιδευτικών -αντιπροσώπων από διάφορες χώρες , πραγματοποιήθηκαν συζητήσεις και αναλύσεις για να γίνουν αντιληπτά η φύση και οι στόχοι του μαθήματος.

Δύο μορφές διδασκαλίας έχουν εφαρμοσθεί στον Ευρωπαϊκό χώρο για το μάθημα της τεχνολογίας. Η μία δίνει έμφαση στην εξοικείωση του μαθητή με το ευρύτερο τεχνολογικό περιβάλλον , τη μεθοδολογία επίλυσης τεχνολογικών προβλημάτων και την ανάλυση όλων των παραμέτρων που επηρεάζουν ένα τεχνολογικό πρόβλημα ( Γερμανία, Αγγλία, Γαλλία ) . Η δεύτερη εφαρμόζει τη διδασκαλία απλών συγκεκριμένων τεχνολογικών θεμάτων και του τρόπου που χρησιμοποιούνται απλά εργαλεία και υλικά, σύμφωνα με ένα συγκεκριμένο αναλυτικό πρόγραμμα σε ένα συγκεκριμένο τομέα, για παράδειγμα, ηλεκτρονικά. ( Για παράδειγμα Κύπρος )

Ο Deforge ( 1980) γραμματέας του εκπαιδευτικού προγράμματος Νο1 “προετοιμασία για τη ζωή” του Συμβουλίου της Ευρώπης αναφέρει ότι η δεύτερη αυτή εκπαιδευτική διαδικασία είχε σαν αποτέλεσμα να κάνει το μάθημα της τεχνολογίας να μοιάζει με παραδοσιακό μάθημα Λατινικών , που πρέπει καθημερινά να καλύψει συγκεκριμένη ύλη.

Ο Deforge αναφέρει ότι το μάθημα της τεχνολογίας θα πρέπει:

Να δίνει έμφαση στα Δημοκρατικά στοιχεία της κοινωνίας.

Να προσφέρει ευκαιρίες στους μαθητές να εκφράσουν, να ανακαλύψουν και να εκτιμήσουν τις κλίσεις τους και τα ενδιαφέροντά τους κατά τρόπο ρεαλιστικό.

Να κατασκευάσουν αντικείμενα , να συναρμολογήσουν προϊόντα, να εκτελέσουν μια ποσότητα πρακτικής δουλειάς.

Ο Γάλλος Payan ( 1971) αναφέρει :

“ Η πρακτική δουλειά και η μάθηση με την εκτέλεση πρακτικής δουλειάς “ learning by doing” μπορούν να προετοιμάσουν τους μαθητές τόσο για τεχνικά επαγγέλματα όσο και για επιστήμες. Όμως για μεγάλο χρονικό διάστημα οι εκπαιδευτικοί δεν έδωσαν μεγάλη σημασία στο μάθημα της τεχνολογίας .Αυτή η κατάσταση πρέπει να αλλάξει.”

Αναφέρει ακόμη ότι “ένα τεχνολογικό θέμα που μελετούν οι μαθητές θεωρητικά και πρακτικά μπορεί να διαδραματίζει ρόλο μεσολαβητή μεταξύ του φυσικού περιβάλλοντος και του ανθρώπου, πολύ περισσότερο από ένα επιστημονικό θέμα. Το επιστημονικό θέμα σχετίζεται περισσότερο με την ανάλυση και δημιουργεί την εντύπωση ότι αναφέρεται σε χώρους εκτός πραγματικότητας. Τα τεχνολογικά θέματα σχετίζονται περισσότερο με τη σύνθεση και ασχολούνται με ρεαλιστικές και πραγματικές καταστάσεις που έχουν άμεση σχέση με το φυσικό περιβάλλον. Τα τεχνολογικά θέματα αποτελούν φορείς οργάνωσης διαφορετικών επιστημονικών στοιχείων σε οργανικά σύνολα “.

Ο Deforge (1981) αναφέρει ότι “ το μάθημα της τεχνολογίας θα πρέπει να διευκολύνει την παρατήρηση της συμπεριφοράς των μαθητών που θα εργάζονται ατομικά ή σε ομάδες για την αντιμετώπιση ενός συγκεκριμένου τεχνολογικού προβλήματος. Το πρόβλημα θα πρέπει να απαιτεί την ανάλυση ( dismantle) ενός αντικειμένου ( του τεχνουργήματος…..που αναφέρεται στο πιλοτικό πρόγραμμα STEM που δημοσιεύθηκε τον Ιανουάριο του 2023 ) στα επιμέρους στοιχεία του και την κατασκευή αντικειμένων που τις προδιαγραφές τους έχουν σχεδιάσει και καθορίσει οι ίδιοι οι μαθητές”.

O Snygg αναφέρει για ένα ιδεατό τεχνολογικό εκπαιδευτικό πρόγραμμα:

“ Ένα ιδεατό εκπαιδευτικό πρόγραμμα θα πρέπει να προσφέρει σε κάθε μαθητή τη δυνατότητα να συμπεριφερθεί σύμφωνα με το δικό του ιδιαίτερο τρόπο αντίληψης του πραγματικού κόσμου , και να ανακαλύψει τις αδυναμίες του , σαν αποτέλεσμα άμεσης παρατήρησης των συνεπειών των πράξεών του, που θα πηγάζουν από το δικό του αυτό τρόπο αντίληψης της πραγματικότητας. Οι μαθητές θα πρέπει να συνειδητοποιούν τα διάφορα προβλήματα και να τα επιλύουν μόνοι τους. Για να εξασφαλισθεί όμως ότι τα προβλήματα έχουν άμεση σχέση με την πραγματικότητα και ότι συνειδητοποιούν οι μαθητές , θα πρέπει ακόμη και τα προβλήματα να ανακαλύπτονται από αυτούς τους ίδιους”.

Το μάθημα της τεχνολογίας στη Γερμανία

Το μάθημα της τεχνολογίας στη Γερμανία από την εποχή της Δυτικής Γερμανίας είναι γνωστό ως Arbeitslehre , είναι μάθημα της Γενικής εκπαίδευσης για όλους για να αναπτύξουν μιαν αντίληψη σχετικά με τα τεχνικά στοιχεία και την κοινωνική-οικονομική δομή του τεχνολογικού τους περιβάλλοντος.

Στους εκπαιδευτικούς στόχους περιλαμβάνονται :

* Να προσφέρει στους μαθητές μια στοιχειώδη τεχνολογική εκπαίδευση και να τους προετοιμάσει να ανταποκριθούν σωστά στις τεχνολογικές απαιτήσεις του περιβάλλοντός τους , τόσο στο χώρο της εργασίας όσο και στο σπίτι.

* Να προσφέρει στους μαθητές μια προκαταρκτική αντίληψη σχετικά με οικονομικά και κοινωνικά στοιχεία που αναφέρονται στο χώρο της βιομηχανίας και γενικότερα του χώρου της εργασίας , καθώς επίσης και της σχέσης που υπάρχει μεταξύ τεχνικών, οικονομικών και κοινωνικών στοιχείων.

* Να αναπτύξει στους μαθητές έναν κατάλληλο τρόπο αντίληψης της έννοιας εργασία ( διάρκεια, μονιμότητα, έλλειψη προκαταλήψεων , ελαστικότητα, προσαρμοστικότητα ), ώστε να μπορούν να ικανοποιήσουν τις απαιτήσεις του επαγγέλματός τους στο μέλλον , σε συνεργασία με άλλους .

* Να προσφέρει μια ευκαιρία στους μαθητές για σωστό επαγγελματικό προσανατολισμό.

Σύμφωνα με το πρόγραμμα του μαθήματος της τεχνολογίας ( Arbeitslehre) , ο καθηγητής δεν καθορίζει τα θέματα που θα κατασκευάσουν και θα μελετήσουν οι μαθητές. Οι μαθητές επιλέγουν τα έργα τους ( προσαρμόζονται στα ενδιαφέροντα και τις ικανότητες του καθενός ) και ο καθηγητής τους βοηθά , τους καθοδηγεί, τους δημιουργεί κίνητρα , συσχετίζει τις ενέργειές τους με την πραγματικότητα. Ο Kledzik από το 1980 αναφέρει ότι τα στάδια της διδασκαλίας για το μάθημα της τεχνολογίας στη Δυτική Γερμανία είναι τα παρακάτω :

1.Η Απόφαση, σχετικά με το είδος του προϊόντος που θα κατασκευαστεί, την ποσότητα που θα παραχθεί από το προϊόν που αποφασίστηκε (μετά από ανάλυση της αγοράς, του κόστους παραγωγής, του κόστους των πρώτων υλών, των τεχνολογικών μέσων που απαιτούνται κλπ), τις συνθήκες και την ποιότητα της παραγωγής, τους πιθανούς τρόπους χρηματοδότησης, την πιθανότητα απορρόφησης του προϊόντος στην αγορά .

2.Η Σχεδίαση – Οργάνωση. Αναφέρεται στη σχεδίαση και τον καθορισμό των προδιαγραφών του προϊόντος, τη συλλογή των απαιτούμενων υλικών, την εκτίμηση του απαιτούμενου χρόνου για την παραγωγή, το είδος και την ποσότητα της ανθρώπινης εργασίας που απαιτείται σε συνάρτηση με τα διαθέσιμα τεχνολογικά μέσα, τον τρόπο προώθησης του προϊόντος στην αγορά.

3.Υλοποίηση της σχεδίασης. Αναφέρεται στην παραγωγή του προϊόντος, την προώθηση του προϊόντος στην αγορά, την τήρηση βιβλίων για τις οικονομικές δραστηριότητες, την κατανομή των κερδών στους μετόχους.

4. Τον έλεγχο. Περιλαμβάνει τη σύγκριση μεταξύ αυτού που σχεδιάσθηκε και αυτού που τελικά πραγματοποιήθηκε, τη σύγκριση με τις απαιτήσεις του προγράμματος, καθώς επίσης και τη σύγκριση μεταξύ της μορφής της παραγωγής που πραγματοποιήθηκε από τους μαθητές και της αντίστοιχης σε πραγματικά βιομηχανικά συγκροτήματα.

Το Μάθημα της Τεχνολογίας στη Γαλλία.

Οι μαθητές διαλέγουν θέματα για κατασκευή και μελέτη. Το εκπαιδευτικό πρόγραμμα περιλαμβάνει ανάλυση στοιχείων που απεικονίζεται με διάφορες γραφικές παραστάσεις, μετρήσεις, καθορισμό διαστάσεων, και καθορισμό αξιών (κόστους παραγωγής, κόστους εργασίας κλπ.)

Ο Payan (δημοσίευση του συνεδρίου του συμβουλίου της Ευρώπης 1980) αναφέρει ως αντικειμενικούς στόχους για το μάθημα της τεχνολογίας στη Γαλλία:

Να αναπτύξει στους μαθητές ικανότητα για επικοινωνία με το τεχνολογικό τους περιβάλλον. Η ικανότητα για επικοινωνία (που βασίζεται σε γνώση και αντίληψη της κατάστασης) καθημερινά γίνεται και περισσότερο απαραίτητη στη σύγχρονη εποχή που ο άνθρωπος ζει σε ένα τεχνητό τεχνολογικό περιβάλλον. Η ικανότητα αυτή έχει ιδιαίτερη αξία ειδικά στην περίοδο που ο μαθητής προβληματίζεται σχετικά με την επαγγελματική κατεύθυνση στην οποία θα προσανατολιστεί.

Να καταργήσει τα τεχνητά σύνορα και τις προκαταλήψεις μεταξύ των δύο ειδών πολιτισμού (κουλτούρας): μεταξύ των ονομαζόμενων «καλών τεχνών» και των τεχνικών επιστημών.

Να ενθαρρύνει τη συμμετοχή ατόμων με περισσότερα προσόντα στην τεχνική εκπαίδευση προκειμένου να αντιμετωπισθούν καλύτερα και αποτελεσματικότερα οι ατομικές και κοινωνικές ανάγκες, και να γίνει μια καλύτερη και αποδοτικότερη κατανομή του ανθρώπινου δυναμικού.

Το Μάθημα της Τεχνολογίας στην Ιταλία

Σύμφωνα με την Barbafiera, το μάθημα της τεχνολογίας έγινε υποχρεωτικό στο γυμνάσιο στην Ιταλία από το 1977 και οι αντικειμενικοί στόχοι του μαθήματος ήταν:

Να συσχετίσει θεωρητικές γνώσεις με τεχνικά, κατασκευαστικά, λειτουργικά στοιχεία, καθώς και με στοιχεία που συνδέονται με την ανθρώπινη φύση.

Να αναπτύξει μιαν αντίληψη σχετικά με τις διαστάσεις ενός πειράματος στα πλαίσια μιας έρευνας που θα περιλαμβάνει εφαρμογή μιας διαδικασίας ανάλυσης της κατάστασης, καθορισμό αντικειμενικών στόχων, καθορισμό των διαδικασιών που θα εφαρμοστούν για τη μέτρηση των διαφόρων μεγεθών.

Να προσφέρει την ευκαιρία στους μαθητές να ανακαλύψουν συσχετίσεις μεταξύ των διαφόρων υλικών.

Να αναπτύξουν στους μαθητές μιαν αντίληψη των μέσων και μεθόδων που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να εκτιμηθεί η αξιοπιστία πειραματικών αποτελεσμάτων.

Να αναπτύξει στους μαθητές μιαν αντίληψη αρχών, μεθόδων, νόμων, και του τρόπου που μπορούν τα προηγούμενα στοιχεία να χρησιμοποιηθούν για την επίλυση ενός τεχνολογικού προβλήματος.

Να ικανοποιηθούν τα ενδιαφέροντα των μαθητών και να αναπτύξουν τις ικανότητές τους να αναγνωρίζουν και να ορίζουν τη συσχέτιση μεταξύ διαστάσεων αντικειμένων, καθώς επίσης και να ερμηνεύουν τεχνικά σχέδια και διαγράμματα.

Να αναπτύξει ικανότητα εκτίμησης των απαιτήσεων λειτουργικότητας και αισθητικής μιας κατασκευής και να προσφέρει ορισμένες στοιχειώδεις γνώσεις σχετικά με εργαλεία και υλικά (χαρακτηριστικά, ποιότητα, χρήσεις).

Να συνεισφέρουν οι τεχνολογικές εφαρμογές στην αρμονική ανάπτυξη της προσωπικότητας του κάθε μαθητή, σαν αποτέλεσμα συμμετοχής σε δραστηριότητες που έχουν μια λογική σειρά. Υποστηρίχθηκε στο συνέδριο ότι η ικανοποίηση των παραπάνω αντικειμενικών στόχων απαιτεί μια ειδική μεθοδολογία διδασκαλίας. Έγινε επίσης αναφορά στις δραματικές μεταβολές που συμβαίνουν στο χώρο της τεχνολογίας και τις επιπτώσεις που έχουν οι μεταβολές αυτές στην εκπαιδευτική διαδικασία. Έγινε ακόμη αναφορά στην ανάγκη για προσαρμογή των εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων στο ιδιαίτερο τεχνολογικό περιβάλλον των μαθητών. Για παράδειγμα μαθητές που ζουν σε πόλεις με μεγάλα βιομηχανικά συγκροτήματα, καθοδηγούνται σε θεωρητική και πρακτική μελέτη θεμάτων που αναφέρονται στον τομέα των κατασκευών, σε ηλεκτρολογικά κλπ. Σε απόμακρες περιοχές, τα τεχνολογικά θέματα που μελετούν οι μαθητές συσχετίζονται με τη γεωργία.

Το μάθημα της Τεχνολογίας στην Αγγλία

Σύμφωνα με τον Haims η μελέτη τεχνολογικών θεμάτων και η πρακτική δουλειά θεωρούνται στην Αγγλία σαν στοιχειώδες τμήμα της Γενικής Εκπαίδευσης.

Ως αντικειμενικοί στόχοι του μαθήματος της τεχνολογίας στην Αγγλία αναφέρονται:

Να ενθαρρύνει στους μαθητές τη διάθεση για ανακάλυψη νέων πραγμάτων και την εκτέλεση πρωτότυπης δουλειάς που είναι αποτέλεσμα δημιουργικότητας και παραγωγικής φαντασίας.

Να βοηθήσει τους μαθητές να αναλύουν νέες καταστάσεις και να αποφασίζουν σχετικά με την επιρροή διαφόρων παραμέτρων.

Να βοηθήσει τους μαθητές να εφαρμόζουν γνώσεις, αρχές, και διαδικασίες, για την επίλυση ενός τεχνολογικού προβλήματος, ή την εξέταση διαφόρων εναλλακτικών λύσεων.

Να προσφέρει στους μαθητές εμπειρίες σχεδίασης και οργάνωσης εργασίας.

Να εκπαιδεύσει τους μαθητές να αναγνωρίζουν τα μειονεκτήματα και τις ελλείψεις μιας ανάλυσης – σχεδίασης για παραγωγή, και να εισηγούνται διορθώσεις.

Να αναπτύξει στους μαθητές εμπιστοσύνη για τη χρησιμοποίηση άγνωστου και πολύπλοκου τεχνολογικού εξοπλισμού (εργαλεία, μηχανήματα) ακολουθώντας οδηγίες.

Να ενθαρρύνει τους μαθητές να καταγράφουν με μεθοδικότητα και ακρίβεια τόσο τις αποτυχίες τους, όσο και τις επιτυχίες τους. Η μορφή του μαθήματος της τεχνολογίας δεν είναι ομοιόμορφη σε όλα τα σχολεία της Αγγλίας. O Haims ανέφερε ότι σε μερικές περιπτώσεις το πρόγραμμα είναι επηρεασμένο από το τοπικό βιομηχανικό περιβάλλον. Σε άλλες οι μαθητές μελετούν θέματα σε σχέση με ηλεκτρονικά, ηλεκτρολογικά και δομικές κατασκευές. Οι μαθητές έχουν ένα ουσιαστικό ρόλο στη σχεδίαση και οργάνωση της δουλειάς τους. Τα περισσότερα σχολεία συνεργάζονται και διατηρούν δεσμούς με διάφορα πανεπιστήμια, ιδρύματα για έρευνα και με βιομηχανίες. Έτσι οι μαθητές έχουν τη δυνατότητα να χρησιμοποιούν εξοπλισμό που δεν έχουν στα σχολεία τους, να συγκεντρώνουν πληροφορίες για τα θέματα που μελετούν, και γενικά να βοηθούνται στην προσπάθειά τους για μελέτη και πρακτικές εφαρμογές σε διάφορα τεχνολογικά θέματα. Γενικά δεν υπάρχει ομοιομορφία στα εκπαιδευτικά προγράμματα όλων των σχολείων στην Αγγλία, και οι εκπαιδευτικές δραστηριότητες στο μάθημα της τεχνολογίας είναι προσαρμοσμένες στο ιδιαίτερο τεχνολογικό περιβάλλον του κάθε σχολείου.

Το μάθημα της Τεχνολογίας στην Κύπρο

Το μάθημα της τεχνολογίας άρχισε να διδάσκεται στο δημοτικό σχολείο στην Κύπρο το 1970, και έπειτα γενικεύθηκε η διδασκαλία του σε όλα τα γυμνάσια. Οι καθηγητές του μαθήματος αναφέρθηκε ότι ήταν δάσκαλοι που παρακολούθησαν ειδικά επιμορφωτικά σεμινάρια για να προετοιμαστούν για τη διδασκαλία του μαθήματος της Τεχνολογίας.

Στο μάθημα διδάσκεται συγκεκριμένη ύλη σελίδα-σελίδα ως παραδοσιακό μάθημα επαγγελματικής εκπαίδευσης .Περιλαμβάνει τη μελέτη συγκεκριμένων θεμάτων τεχνολογικών τομέων όπως: Κατεργασία Ξύλου, Κατεργασία Μετάλλων, Βασικές Ηλεκτρικές Εγκαταστάσεις κλπ.

Στους στόχους αναφέρονται:

Η ανάπτυξη ικανότητας στους μαθητές να προγραμματίζουν τη δουλειά τους.

Η προσφορά δυνατοτήτων στους μαθητές να αναπτύξουν πρακτικές δεξιότητες.

Η κατανόηση από τους μαθητές της αξίας της πρακτικής δουλειάς.

Η ανάπτυξη στους μαθητές της ικανότητας να εκτιμούν το χώρο της εργασίας και να προσαρμόζονται στο τεχνολογικό τους περιβάλλον.

Η ανάπτυξη στους μαθητές της ικανότητας για αποτελεσματική χρήση εργαλείων και υλικών.

 

Διεπιστημονική Διδασκαλία και Μάθηση στο σχολείο της Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης μια έννοια κυρίαρχη στο Maryland Plan

Συνημμένη η Μελέτη

Μετάφραση μελέτης της Ένωσης των Παιδαγωγικών Ινστιτούτων της Ευρώπης ( CIDREE – www.cidree.org ), των Νίκου Ηλιάδη Συμβούλου του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου , εκπροσώπου του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου στην Ένωση CIDREE , και Αγλαϊας Γαλανοπούλου Καθηγήτριας Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης , Εκδόσεις Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, Φεβρουάριος 1999.

Η μελέτη αναφέρεται στην εφαρμογή διεπιστημονικών εκπαιδευτικών προγραμμάτων στον Ευρωπαϊκό χώρο ως ένα φυσικό επακόλουθο των αναγκών της σύγχρονης εποχής. Τα διεπιστημονικά εκπαιδευτικά προγράμματα συγκρίνονται με παραδοσιακά προγράμματα που αποτελούνται από καθιερωμένα διακριτά μαθήματα.

Ο κατακερματισμός που παρατηρείται στην πραγματική ζωή θεωρείται από πολλούς ότι είναι αποτέλεσμα των «καλουπιών» που έχει κατασκευάσει το παραδοσιακό σχολείο δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης με τα διακριτά ανεξάρτητα μαθήματα. Η πρακτική αυτή έρχεται σε αντίθεση με το χώρο της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης που περιλαμβάνει σε μικρότερο βαθμό ξεχωριστά εκπαιδευτικά αντικείμενα, με τα μηνύματα της καθημερινής ζωής που απαιτεί ολιστικές διαδικασίες δράσης αλλά και με τα ενδιαφέροντα και τις εμπειρίες των μαθητών.

Άκαμπτα εκπαιδευτικά προγράμματα που βασίζονται στη διδασκαλία ξεχωριστών διδακτικών αντικειμένων, τείνουν να δημιουργούν ένα κενό μεταξύ της παρεχόμενης εκπαίδευσης και των αναπτυσσόμενων αναγκών της κοινωνίας.

Τα διεπιστημονικά θέματα προσφέρουν τρόπους αλλαγής των εκπαιδευτικών προγραμμάτων χωρίς μαζική αναδιοργάνωση. Δίνουν λύσεις στο αναμφισβήτητο γεγονός ότι τα προγράμματα των σχολείων δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, με μια καλά εγκαθιδρυμένη ιστορική δομή, αντιμετωπίζουν ήδη τον κίνδυνο από την πληθώρα των αντικειμένων που περιλαμβάνουν και έχουν μεγάλες δυσκολίες να συμπεριλάβουν νέα εκπαιδευτικά αντικείμενα. Σε κάποιο βαθμό, η διεπιστημονική προσέγγιση είναι μια εύκολη και φτηνή σε σχέση με το αποτέλεσμα προσέγγιση, για την αντιμετώπιση τέτοιων προβλημάτων.

Η φύση του σχολείου και της εκπαίδευσης έχει αλλάξει δραματικά κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα. Η εκπαίδευση δεν απευθύνεται ρόνο σε μια «ελίτ». Τα σχολικά προγράμματα δεν αποτελούνται μόνο από προσφορά ακαδημαϊκής γνώσης, χάριν της γνώσης, ούτε μπορούν να θεωρηθούν ως προϋποθέσεις για περισσότερο εξειδικευμένες μορφές γνώσης που θα παρέχεται είτε στο σχολείο, είτε στα ιδρύματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.

Τα διεπιστημονικά θέματα προσφέρουν τρόπους αλλαγής και εισαγωγής νέων εκπαιδευτικών αντικειμένων, στο καθιερωμένο παραδοσιακό πλαίσιο μαθημάτων . Κατά προσέγγιση 1 ώρα διδασκαλίας ενός εκπαιδευτικού αντικειμένου στο ωρολόγιο σχολικό πρόγραμμα σημαίνει περί τις 1000 θέσεις εργασίας στο Ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα, με αποτέλεσμα το ωρολόγιο πρόγραμμα και οι ώρες διδασκαλίας των διαφόρων μαθημάτων που διδάσκονται να είναι πολλές φορές συνάρτηση συντεχνιακών πιέσεων και όχι επιστημονικών απαιτήσεων της εκπαιδευτικής διαδικασίας.

Η εισαγωγή και καθιέρωση του Maryland Plan για το μάθημα της τεχνολογίας στο εκπαιδευτικό σύστημα ως κύριο πρόβλημα αντιμετώπισε την εύρεση ωρών διδασκαλίας αφού έπρεπε να αφαιρεθούν από άλλα εκπαιδευτικά αντικείμενα .

Συχνά, οι εντάσεις στην εκπαίδευση προσδιορίζεται ότι προέρχονται από τη διατύπωση των εθνικών εκπαιδευτικών στόχων, οι οποίοι μοιάζουν ορισμένες φορές να είναι ακαδημαϊκοί και άσχετοι με τις ικανότητες και τα οράματα πολλών ατόμων, καθώς επίσης και με τις οικονομικές και κοινωνικές πολιτικές της χώρας. Άλλες φορές, οι στόχοι αυτοί να δίνουν πολύ μεγάλη έμφαση σε καθαρά οικονομικά αποτελέσματα που μπορεί να προέλθουν από το εκπαιδευτικό σύστημα.

Η Λευκή Βίβλος της Επιτροπής της Ευρωπαϊκής Ένωσης «Διδασκαλία και μάθηση: προς μια κοινωνία της μάθησης (1995)», προσπαθεί να συμβιβάσει αυτές τις δύο διαστάσεις.

Υιοθετώντας τον όρο «κοινωνία της μάθησης» ως κύριο στόχο της εκπαιδευτικής πολιτικής, η Λευκή Βίβλος τοποθετεί την εκπαίδευση στο επίκεντρο της μεταβολής της κοινωνίας. Για παράδειγμα, δίνει έμφαση στην ανάγκη να αναπτυχθούν σε όλους τους εκπαιδευόμενους οι κριτικές ικανότητες που απαιτούνται για να αντιλαμβάνονται τη σημασία και τη σπουδαιότητα πραγμάτων/θεμάτων και να διατυπώσουν κρίσεις για αυτά, που θα Βασίζονται σε πληροφόρηση. Οι ανάγκες της κοινωνίας και οι ανάγκες του ατόμου θεωρούνται ότι είναι συμπληρωματικές και αμοιβαία υποστηριζόμενες.

Οι διαδικασίες που προβλέπονται με το Maryland Plan είναι απολύτως συμβατές με αυτές τις προσπάθειες.

Η εισαγωγή του Maryland Plan στο Ελληνικό Εκπαιδευτικό σύστημα Δείτε εδώ στο ecopress

Το πρόγραμμα Maryland Plan του Dr Donald Maley μεταφέρθηκε στο Ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα από τον Νίκο Ηλιάδη . Αρχικά στη ΣΕΛΕΤΕ που ήταν καθηγητής και σε όλα τα σχολεία της χώρας με εισήγησή του , συγγραφέα και επιστημονικά υπεύθυνου των βοηθητικών βιβλίων , προγραμμάτων σπουδών και επόπτη των σχετικών διαδικασιών σε όλα τα σχολεία της χώρας.

Το Maryland Plan περιλαμβάνει όλα αλλά και επιπλέον εκπαιδευτικά στοιχεία των εφαρμοζομένων προγραμμάτων στις προηγμένες Δυτικές χώρες Αγγλία, Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία .

Επιπλέον είναι μια διαθεματική προσέγγιση σύμφωνα και με τη μελέτη της Ένωσης των Παιδαγωγικών Ινστιτούτων της Ευρώπης www.cidree.org .

Βασικός σταθμός της τεχνολογικής εκπαίδευσης στα πλαίσια της γενικής εκπαίδευσης στις Η.Π.Α. ήταν η δεκαετία του 1960. Την περίοδο αυτή είχε προηγηθεί η τότε Σοβιετική Ένωση στην κούρσα του διαστήματος, και ο Πρόεδρος Κένεντυ χρηματοδότησε αδρά πανεπιστήμια για να αναπτύξουν προγράμματα τεχνολογικής εκπαίδευσης για ανάπτυξη ανθρώπινου δυναμικού που θα επινοεί και θα παράγει τεχνολογία, προκειμένου να ξεπεράσουν οι ΗΠΑ τους Σοβιετικούς. To Maryland Plan ήταν ένα από αυτά.

Περισσότεροι από 3 εκατομμύρια μαθητές έχουν ήδη περάσει από τις διαδικασίες του Maryland Plan από το 1994 που γενικεύθηκε η διδασκαλία του σε όλα τα σχολεία της χώρας , χωρίς την εξασφάλιση των απαραίτητων προϋποθέσεων , που είναι σε εκκρεμότητα και σήμερα να αναπτυχθούν , και να διευρυνθεί η εφαρμογή του σε όλες τις τάξεις του Δημοτικού και Λυκείου,όπως το να εξασφαλισθεί η πανεπιστημιακή εκπαίδευση εκπαιδευτικών για το αντικείμενο , η οργάνωση εργαστηρίων στα σχολεία κ.ά.

Το πρόγραμμα θεωρεί ότι απαιτείται η εξοικείωση όλων με την τεχνολογική πραγματικότητα , ανεξάρτητα από μελλοντικές επαγγελματικές επιλογές.

Φωτογραφία του chairman Dr Donald Maley στο γραφείο του στη διεύθυνση https://digital.lib.umd.edu/result/id/d53089f6-f9b0-473c-b33f-ea5e8671f988?relpath=dc/2021/2

Το Maryland Plan διδάσκεται όχι με την πρέπουσα βαρύτητα ήδη σχεδόν για 30 χρόνια με όλες τις πολιτικές παρατάξεις ως απαραίτητη αναγκαιότητα , πολύ περισσότερο στη σημερινή εποχή των ραγδαίων τεχνολογικών εξελίξεων.

Αξιοσημείωτο είναι ότι γενικεύθηκε με υπουργό τον κ. Γεράσιμο Αρσένη , ενώ αντιμετώπιζε αντιδράσεις τόσο τμήματος του δικού του πολιτικού χώρου , αλλά και από πλευρές της αντιπολίτευσης που θεωρητικά θα έπρεπε να είναι πλησιέστερα προς τους στόχους και το γενικότερο πλαίσιο του προγράμματος.

Οι προδιαγραφές για την τεχνολογική εκπαίδευση ανανεώνονται από το διεθνή οργανισμό για την τεχνολογική ανάπτυξη www.iteea.org παρακολουθώντας τις ραγδαίες τεχνολογικές εξελίξεις σε σύντομα χρονικά διαστήματα για τη διδασκαλία της τεχνολογίας σε όλες τις τάξεις του σχολείου ( 12 τάξεις Δημοτικό, Γυμνάσιο, Λϋκειο ) .

Στις τελευταίες προδιαγραφές ( έτους 2021 ) έχει κανείς πρόσβαση στην ιστοσελίδα: δείτε εδώ

Το πρόγραμμα Maryland Plan δίνει μεγάλη βαρύτητα στο να αναπτύξουν οι μαθητές την κριτική ικανότητα να αξιοποιούν ορθολογικά στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό πηγές πληροφόρησης σχετικά με τα τεχνολογικά θέματα που επιλέγουν να μελετήσουν , σύμφωνα με τα ενδιαφέροντα και τις ικανότητές τους .

Στην παρακάτω ηλεκτρονική διεύθυνση περιλαμβάνονται αλφαβητικά ιστοσελίδες για εκπαιδευτικούς και μαθητές από τη NASA . Επιδιώκεται η μεταφορά στους μαθητές της γνώσης που προκύπτει από την έρευνα του διαστήματος .

https://www.nasa.gov/audience/foreducators/Alpha_index.html#A

A Day in the Life Aboard the International Space Station
Aerodynamic Forces
Aerodynamics of Baseball
Aeronautics – Beginners Guide
Aeronautics Research Mission Directorate
AIM Mission (Aeronomy of Ice in the Mesosphere)
Amazing Space
Ames Research Center Education
Android Apps
Animals in Space
Apollo Program
Apps For Smartphones, Tablets and Digital Media Players
Armstrong Flight Research Center Education
Asteroids: Solar System Exploration
Astronauts
Astronomy Club Map
Astronomy Picture of the Day
Astrophysics Science Division — Education and Outreach
Audio – NASA Searchable Video, Audio and Imagery Library
Aura Mission Education

κλπ.

Στην ιστοσελίδα https://tsaweb.org/ έχει κανείς πρόσβαση στην ένωση μαθητών /και σχετικά με την τεχνολογική εκπαίδευση με περισσότερα από 250.000 μέλη στις ΗΠΑ (Technology Student Association ).Προσφέρει ένα ευρύ πρόγραμμα δραστηριοτήτων – συμπεριλαμβανομένων ευκαιριών για δικτύωση, ανταγωνισμό και ανάπτυξη ηγεσίας. Δρομολογούν ανταγωνιστικούς διαγωνισμούς τεχνολογικών προϊόντων /θεμάτων που αφορούν διαφορετικούς τομείς ενδιαφέροντος και καλύπτουν θέματα όπως η αρχιτεκτονική, οι επικοινωνίες, η μηχανική, η ηγεσία και η τεχνολογική έρευνα.

Οι διαγωνισμοί δίνουν τη δυνατότητα να εμπλακούν για παράδειγμα μαθητές γυμνασίου στο σχεδιασμό, την κατασκευή και τον αγώνα μοντέλων αυτοκινήτων που κινούνται με ηλικιακή ενέργεια .Οι μαθητές αναπτύσσουν ικανότητες για ομαδική εργασία και ικανότητες επίλυσης προβλημάτων, διερευνούν περιβαλλοντικά ζητήματα και αποκτούν διεπιστημονικές πρακτικές δεξιότητες (STEM ) καθώς κατασκευάζουν το ταχύτερο, πιο ενδιαφέρον και καλύτερα κατασκευασμένο όχημα.

Δραστηριότητες STEM περιλαμβάνονται στο Maryland Plan από το 1979 στη ΣΕΛΕΤΕ και από το 1994 σε όλα τα σχολεία της χώρας.

Μια συνοπτική περιγραφή των διαδικασιών της μεταφοράς και εισαγωγής του Maryland Plan στο Ελληνικό Εκπαιδευτικό σύστημα δίνεται σε δημοσίευση και του περιοδικού της “ΕΠΟΠΤΕΙΑΣ” Δείτε εδώ στο ecopress

Σύμφωνα με το Maryland Plan, οι μαθητές δεν διδάσκονται συγκεκριμένη ύλη τεχνολογίας που θα γίνονταν γρήγορα ξεπερασμένη από τις ραγδαίες εξελίξεις. Εμπλέκονται με κατάλληλες για το αναπτυξιακό τους επίπεδο μεθόδους διδασκαλίας σε δραστηριότητες , με την εφαρμογή των οποίων προκύπτει μάθηση αλλά και ανάπτυξη ανάλογο με την ιδιαιτερότητα και το δυναμικό του καθενός .

Η όλη διαδικασία ξεφεύγει από την παραδοσιακή διδασκαλία της ίδιας κάθε χρόνο ύλης με τον ίδιο τρόπο να απευθύνεται σε όλους , σε έναν “μέσο όρο” μαθητών.

Η διαδικασία του Maryland Plan λαμβάνει υπόψη του τις ατομικές διαφορές . Δίνει τη δυνατότητα στον κάθε μαθητή να αποδώσει σύμφωνα με το ιδιαίτερο δυναμικό του. Τόσο στον μαθητή με λιγότερες δυνατότητες ώστε να καλλιεργήσει το δυναμικό του στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό, όσο και στα προικισμένα άτομα να μην καταστραφεί και να αξιοποιηθεί το δυναμικό που διαθέτουν.

Ο ορισμός του μαθήματος της τεχνολογίας σύμφωνα με τα παραπάνω είναι :

“Το μάθημα της τεχνολογίας είναι εκείνο το τμήμα της γενικής εκπαίδευσης που μελετάει την τεχνολογία ( την ιστορική εξέλιξη, τη χρησιμότητα , τη σπουδαιότητά της )και τη βιομηχανία ( την οργάνωση, τα υλικά που χρησιμοποιεί , τις διαδικασίες παραγωγής, τα προβλήματα και τα οφέλη που προκύπτον από τη βιομηχανία ) και έχει σκοπό την ανάπτυξη πρακτικών και νοητικών ικανοτήτων στους μαθητές , που είναι απαραίτητες σε κάθε άτομο που ζει σε μια τεχνολογική κοινωνία” .

Για τη μελέτη της τεχνολογίας χρησιμοποιείται η μέθοδος της Ατομικής εργασίας ( Α’ Γυμνασίου).

Για τη μελέτη της βιομηχανίας χρησιμοποιούνται οι μέθοδοι της ομαδικής εργασίας και της γραμμής παραγωγής. Συγκεκριμένα η μέθοδος της ομαδικής εργασίας για τη μελέτη βιομηχανιών κατεργασίας πρώτων υλών και η μέθοδος της γραμμής παραγωγής για τη μελέτη βιομηχανιών που παράγουν ένα τυποποιημένο προϊόν σε μεγάλη ποσότητα ( για παράδειγμα αυτοκίνητα, τηλεοράσεις κ.ά) ( Β Γυμνασίου σήμερα )

Η Μέθοδος “έρευνα και πειραματισμός” χρησιμοποιείται για την εξοικείωση των μαθητών με τη διαδικασία της τεχνολογικής έρευνας για την ανάπτηξη αλλά και βελτίωση τεχνολογικών προϊόντων και υπηρεσιών ( Γ Γυμνασίου σήμερα).

Οι δραστηριότητες στην Α Γυμνασίου συνοπτικά ( Δραστηριότητες διαθεματικές STEM από δεκαετίες )

Οι μαθητές με συγκεκριμένες διαδικασίες επιλέγουν στην Α τάξη διαφορετικά τεχνολογικά θέματα σύμφωνα με τα ενδιαφέροντά τους και το δυναμικό τους, τα οποία θα μελετήσουν και θα κατασκευάσουν στο σχολικό εργαστήριο από τις ενότητες εργαλεία και μηχανές, ενέργεια και ισχύς, μεταφορές και επικοινωνίες. Ορισμένα από τα κριτήρια που θα πρέπει να ικανοποιούν τα θέματα που θα προτείνουν οι μαθητές για μελέτη είναι να απαιτούν τη μέγιστη δυνατή χρήση και ποικιλία εργαλείων και υλικών και τη μέγιστη δυνατή αξιοποίηση πηγών πληροφόρησης.

Έκθεση κατασκευών Α Γυμνασίου στο 2ο Γυμνάσιο Κομοτηνής

Ατομικές κατασκευές Α΄ τάξης 2ου Γυμνασίου Κομοτηνής σχ.ετ.2013-14 – YouTube

https://www.youtube.com/watch?v=tqvFE-rarnE

Οι τρεις ενότητες , εργαλεία και μηχανές, ενέργεια και ισχύς, μεταφορές και επικοινωνίες , αναλύονται από τους μαθητές με την δημιουργία ερεθισμάτων από πλευράς καθηγητή για τη μέγιστη δυνατή αξιοποίηση των διαθέσιμων πηγών πληροφόρησης σε αυτοδιοικούμενα από τους μαθητές σεμινάρια στην τάξη. Οι μαθητές κατόπιν επιλέγουν ενότητα μελέτης σύμφωνα με τα ενδιαφέροντά τους .Η επιλογή δημιουργεί ορισμένες δεσμεύσεις . Οι μαθητές θα προτείνουν ο καθένας το δικό του έργο για κατασκευή και μελέτη , αλλά όλα τα έργα θα ανήκουν στην ενότητα που θα διαλέξει η τάξη. Οι μαθητές διαλέγουν με τον τρόπο αυτό έναν πυρήνα γνώσης που θα τον αναλύσουν σε επιμέρους στοιχεία που θα είναι τα έργα τους. Το κάθε έργο θα αποτελεί υποδιαίρεση της ενότητας που επέλεξαν. Για διευκόλυνση ο καθηγητής παρουσιάζει και παραδείγματα από παλαιότερες κατασκευές και εργασίες που συνοδεύουν την κάθε κατασκευή , από παλιότερες τάξεις μαθητών.

Η όλη διαδικασία δεν πρέπει να γίνεται επιφανειακά ή να αντιμετωπίζεται ως διαδικασία ρουτίνας. Η εκλογή ενότητας θα πρέπει να είναι τελικά αποτέλεσμα συνειδητής γνώσης του τι αντιπροσωπεύει η κάθε ενότητα , εξερεύνησης του τεχνολογικού περιβάλλοντος και συσχέτισης με τα ενδιαφέροντα και τις ικανότητες των μαθητών.

Ο κάθε μαθητής προτείνει και επιλέγει κατόπιν ένα δικό του θέμα σύμφωνα σύμφωνα με τις δυνατότητες και τα ενδιαφέροντά του , στο πλαίσιο της ενότητας που διάλεξε η τάξη.

Ο καθηγητής ζητά για την επιλογή από κάθε μαθητή να προτείνει όσα περισσότερα θέματα μπορεί σχετικά με την ενότητα που καθορίσθηκε. Στόχος είναι να καθορισθεί η γενική ενότητα σε βάθος και έκταση από τους ίδιους τους μαθητές. Που θα αξιοποιήσουν τις γνώσεις τους και από άλλα μαθήματα , και θα αξιοποιήσουν τις διαθέσιμες πηγές πληροφόρησης , μαθαίνοντας ταυτόχρονα να χρησιμοποιούν κατάλληλα τις πηγές αυτές.

Οι μαθητές προτείνουν και 150 θέματα στη διαδικασία αυτή , και η ποιότητα και ο αριθμός των θεμάτων είναι και κριτήριο αξιολόγησης . Όλα τα θέματα συγκεντρώνονται από τον καθηγητή και παρουσιάζονται στην τάξη ( brain storming ) . Στη συνέχεια οι μαθητές καθορίζουν με τη βοήθεια του καθηγητή κριτήρια που θα πρέπει να ικανοποιούν τα θέματα με τα οποία θα ασχοληθούν. Ένα θέμα θα θεωρείται για παράδειγμα κατάλληλο όταν :

Προσφέρει ευκαιρίες για απόκτηση γνώσεων αξίας , και για έρευνα και αναζήτηση πληροφοριών.

Δεν είναι επικίνδυνο σαν κατασκευή,.

Προσφέρει ευκαιρίες στον μαθητή να εξασκήσει την κρίση του και να πάρει αποφάσεις.

Προσφέρει τη δυνατότητα στον μαθητή να λύσει κατασκευαστικά προβλήματα και να εκφράσει τη δημιουργικότητά του.

Προσφέρει την ευκαιρία στον μαθητή να χρησιμοποιήσει μια ποικιλία από εργαλεία και υλικά.

Μπορεί να κατασκευαστεί στο σχολικό εργαστήριο και στα χρονικά όρια του μαθήματος.

Προσφέρει την ευκαιρία στο μαθητή να αναπτύξει φυσικές, νοητικές, κοινωνικές και πρακτικές ικανότητες.

Έχει ένα συγκεκριμένο μέγεθος σαν κατασκευή.

O καθορισμός των κριτηρίων έχει σκοπό :

Να συνειδητοποιήσουν οι μαθητές ότι κάθε εργασία πρέπει να ικανοποιεί ορισμένες απαιτήσεις σε συγκεκριμένα χρονικά πλαίσια.

Να αναπτύξουν οι μαθητές ικανότητες να καθορίζουν τις απαιτήσεις που θα πρέπει να ικανοποιεί η εργασία τους.

Να καθορισθούν τα θέματα που είναι κατάλληλα για το μάθημα.

Από τα θέματα που θα κριθούν κατάλληλα ο κάθε μαθητής θα διαλέξει το θέμα με το οποίο θα ασχοληθεί , που δεν είναι απαραίτητο να το έχει προτείνει ο ίδιος αρχικά.

Κατασκευαστικές διαδικασίες – Γραπτές εργασίες στη μέθοδο της ατομικής εργασίας .

Στη φάση αυτή ο κάθε μαθητής κατασκευάζει το θέμα που έχει επιλέξει. Προηγουμένως έχουν σχεδιάσει το θέμα που πρόκειται να κατασκευάσουν,( δημιουργούν κάτοψη , όψη , τομές,) και έχουν εκτιμήσει την ποσότητα και το είδος των υλικών καθώς και τα εργαλεία που θα χρησιμοποιήσουν .Η κατασκευή αντικατοπτρίζει ικανότητες και ιδέες. Είναι δυνατόν σε μια κατασκευή να ενσωματωθούν ηλεκτρικά ή ηλεκτρονικά στοιχεία που θα φωτίσουν, θα δώσουν κίνηση σε επιμέρους τμήματα, θα αξιοποιηθούν γραφικές τέχνες για αισθητικούς σκοπούς κλπ.

Για την αντιμετώπιση των κατασκευαστικών προβλημάτων και τη συλλογή πληροφοριών οι μαθητές αξιοποιούν βιβλιοθήκες,το δίκτυο Internet, επισκέψεις σε ειδικούς , καθηγητές άλλων μαθημάτων , και γενικά κάθε διαθέσιμη πηγή πληροφόρησης. Οι μαθητές παράλληλα με την ανάπτυξη πρακτικών δεξιοτήτων , αναπτύσσουν πρωτοβουλία, αυτενέργεια,ανεξαρτησία σαν άτομα, κοινωνικότητα, ικανότητα για επίλυση προβλημάτων της πραγματικής ζωής.

Η κάθε κατασκευή από κάθε μαθητή θα συνοδεύεται και από γραπτή εργασία που ολοκληρώνεται σταδιακά με την ολοκλήρωση της κατασκευής .Σε διάφορα χρονικά διαστήματα οργανώνονται σεμινάρια στην τάξη και ο κάθε μαθητής παρουσιάζει την πρόοδο της εργασίας του. Με τον τρόπο αυτό οι μαθητές αναπτύσσουν ικανότητα επικοινωνίας σε τεχνολογικά θέματα ,ταξινομούν γνώσεις και ανταλλάσσουν πληροφόρηση,συσχετίζουν θεωρητικές γνώσεις στην πράξη.

Η γραπτή εργασία περιλαμβάνει τα παρακάτω κεφάλαια:

1.Την ενότητα μελέτης που διάλεξε η τάξη και ανάλυση της ενότητας αυτής.

2.Την περιγραφή του συγκεκριμένου θέματος που διάλεξε ο μαθητής.

3.Κατασκευαστικά σχέδια της κατασκευής.

4.Τη διαδικασία που ακολούθησε ο μαθητής για την κατασκευή του θέματός του . Flow-chart. Στο σημείο αυτό αναφέρονται και όλες οι πηγές πληροφόρησης που χρησιμοποιήθηκαν.

5.Την ιστορική εξέλιξη του συγκεκριμένου θέματος που διάλεξε ο κάθε μαθητής, ως συνάρτηση των οικονομικών και κοινωνικών αναγκών που επεδίωκε η ανάπτυξη να ικανοποιήσει σε κάθε στάδιο εξέλιξης .

6.Τα επιστημονικά στοιχεία και θεωρίες που συνδέονται με το θέμα που μελέτησε και κατασκεύασε ο μαθητής.

7.Τη χρησιμότητα του θέματος που μελέτησε και κατασκεύασε ο μαθητής στη σημερινή κοινωνία ( που και πως χρησιμοποιείται).

8.Την επιμέτρηση και την εκτίμηση του κόστους της κατασκευής.

9.Κατάλογος με τα εργαλεία και τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή.

10.Τη βιβλιογραφία και τις πηγές που χρησιμοποίησε για την κατασκευή.

Στα σεμινάρια, που οργανώνονται και γίνεται η παρουσίαση της προόδου εργασίας , ο κάθε μαθητής ορίζεται με τη σειρά υπεύθυνος για την οργάνωση και διεύθυνση του σεμιναρίου. Φροντίζει να ετοιμάσει το πρόγραμμα και το χρόνο των παρουσιάσεων, παρουσιάζει τους ομιλητές της ημέρας, κατευθύνει τη συζήτηση που ακολουθεί τις παρουσιάσεις.

Τα σεμινάρια δίνουν τη δυνατότητα να επωφεληθεί ο κάθε μαθητής από την εργασία των συμμαθητών του, δίνουν τη δυνατότητα να αλληλοβοηθούνται ορθολογικά, αναπτύσσουν πνεύμα συνεργασίας και ορθολογικής κρίσης της εργασίας άλλων, χρησιμοποιούν εποπτικά μέσα, αναπτύσσουν ικανότητα επικοινωνίας και κοινωνικότητας, δίνουν τη δυνατότητα στον καθηγητή για αντικειμενική αξιολόγηση των ,μαθητών .

Τα σεμινάρια συνδέουν τις εργασίες των μαθητών, επειδή αποτελούν θέματα της ίδιας τεχνολογικής ενότητας.

Η διαδικασία επαναλαμβάνεται με άλλη τεχνολογική ενότητα αν υπάρχει διαθέσιμος χρόνος.

Οργάνωση Σχολικής Έκθεσης με τα έργα και τις γραπτές εργασίες των μαθητών

Σε κεντρικό σημείο περιλαμβάνεται επιγραφή της τεχνολογικής ενότητας που διαπραγματεύεται . Την επισκέπτονται γονείς, κοινωνικοί και εκπαιδευτικοί παράγοντες , εκπρόσωποι βιομηχανικών και παραγωγικών μονάδων για προβολή του μαθήματος , του σχολείου και του έργου των μαθητών.

Αξιολόγηση των μαθητών

Οι μαθητές αξιολογούνται:

1.Για τον αριθμό και την ποιότητα των θεμάτων που προτείνουν για μελέτη

2.Για το μέγεθος της έρευνας που έκαναν στο τεχνολογικό τους περιβάλλον για πηγές πληροφόρησης για το θέμα που μελετούν.

3.Για την κατασκευή που έφτιαξαν. Πολυπλοκότητα, αισθητική, χρήση εργαλείων , χρήση ποικιλίας υλικών .

4.Για την έκταση και το βάθος της γραπτής εργασίας που συνοδεύει κάθε κατασκευή.

5.Για την ικανότητά τους να οργανώσουν τη δουλειά τους.

6.Για την εφαρμογή κανόνων ασφαλείας στο σχολικό εργαστήριο.

7.Για την ικανότητά τους να οργανώσουν και να διευθύνουν ένα σεμινάριο.

8.Για την παρουσίαση της εργασίας τους σε διαδοχικά σεμινάρια.

9.Για την αξιοποίηση γνώσεων από διαφορετικούς τομείς μελέτης στην κατασκευή και μελέτη του θέματός τους.

10.Για κάθε δραστηριότητα που εμπλέκονται οι μαθητές.

Οι δραστηριότητες στην Β Γυμνασίου συνοπτικά ( Δραστηριότητες διαθεματικές STEM από δεκαετίες )

Οι μαθητές στη Β Γυμνασίου οργανώνουν επιχειρήσεις / βιομηχανίες της επιλογής τους, αναλαμβάνουν ρόλους παράλληλους με την πραγματικότητα

(Γενικός Δ/τής, Δ/τής παραγωγής, Δ/τής οικονομικών, Δ/τής μάρκετιγκ, Δ/τής Δημοσίων σχέσεων, Δ/τής ερευνών, Δ/τής προμηθειών, Δ/τής ποιοτικού ελέγχου, Δ/τής προσωπικού, Δ/τής εκπαίδευσης, Δ/τής ασφαλείας, Δ/τής Σχεδίασης προϊόντων κλπ)

γράφουν εργασία για το ρόλο τους στη συγκεκριμένη επιχείρηση που επέλεξαν αξιοποιώντας όλες τις πιθανές πηγές πληροφόρησης, κατασκευάζουν μακέτα που απεικονίζει όλη τη λειτουργία της επιχείρησης ενσωματώνοντας μηχανισμούς και ασχολούμενοι με όλους τους τομείς της σύγχρονης τεχνολογίας κλπ. Στοχεύεται οι μαθητές να αναπτύξουν ικανότητα για επίλυση προβλημάτων σχετικά με την παραγωγική διαδικασία, για σχεδίαση βιομηχανικών προϊόντων και αξιολόγηση εναλλακτικών μεθόδων παραγωγής, για εφαρμογή γνώσεων σε πρακτικές καταστάσεις που έχουν σχέση με την παραγωγή, για ανάπτυξη ικανοτήτων επιχειρηματικότητας, ανταγωνιστικότητας και παραγωγικότητας, που είναι κρίσιμες και βασικές ικανότητες, στο σύγχρονο διεθνοποιημένο περιβάλλον της οικονομίας της γνώσης.

Έκθεση κατασκευών Β Γυμνασίου (ομοιώματα βιομηχανιών) Γυμνάσιο Νέας Κυδωνίας https://www.youtube.com/watch?v=OZcH2FMoc7c

Η βιομηχανία μπορεί να θεωρηθεί ως το μέσο ή το όργανο που δημιουργεί την τεχνολογία. Είναι ένα σύστημα που η αποδοτική του λειτουργία προϋποθέτει τον κατάλληλο συσχετισμό παραμέτρων όπως η οικονομία, οιι πρώτες ύλες, το περιβάλλον, ο ανταγωνισμός, οι γνώσεις, η τεχνολογική υποδομή, η γενικότερη υποδομή του χώρου στον οποίο λειτουργεί, η ανθρώπινη ικανότητα και επινοητικότητα κλπ. Είναι ένα όργανο που χρησιμοποιεί ο άνθρωπος για να ελέγχει το περιβάλλον του κατά τον επιθυμητό τρόπο, με την προϋπόθεση ότι είναι ικανός να αντιλαμβάνεται σφαιρικά τυο πρόβλημα. Οι διάφορες παράμετροι που υπεισέρχονται στο πρόβλημα επηρεάζουν η μία την άλλη. Μικροβελτιώσεις σε έναν τομέα χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η επίδραση σε άλλους τομείς μπορούν να δημιουργήσουν ζημιά αντί για οφέλη .

Η μέθοδος της ομαδικής εργασίας προϋποθέτει οι μαθητές έχουν ορισμένες βασικές δεξιότητες και γνώσεις , σαν αποτέλεσμα προηγούμενων εμπειριών τους. Συγκεκριμένα θεωρείται ότι οι μαθητές :

* Έχουν εξοικειωθεί με το εργαστήριο του μαθήματος της τεχνολογίας και γνωρίζουν τις κατασκευαστικές δυνατότητες που προσφέρει.

* Έχουν την ικανότητα να χρησιμοποιούν εργαλεία και υλικά κατά τρόπο αποτελεσματικό.

* Έχουν την ικανότητα να οργανώνουν ορθολογικά την εργασία τους και να παρουσιάζουν τις ιδέες τους σε σχέση με κατασκευαστικά θέματα , χρησιμοποιώντας τεχνικό σχέδιο, σκαριφήματα, κλπ.

* Έχουν την ικανότητα να αξιοποιούν πηγές πληροφόρησης που διαθέτει το τεχνολογικό τους περιβάλλον ( βιβλιοθήκες, ειδικούς επιστήμονες, βιοτεχνίες, βιομηχανίες, εμπειροτέχνες κλπ.) και να συγκεντρώνουν τις πληροφορίες που χρειάζονται για το μάθημα.

* Γνωρίζουν και εφαρμόζουν τους κανόνες ασφαλείας του εργαστηρίου.

Στην αρχή ο καθηγητής εξηγεί στους μαθητές τις διαδικασίες που θα εφαρμοσθούν σύμφωνα με τη μέθοδο της ομαδικής εργασίας,. Οι μαθητές θα χωρισθούν σε ομάδες 12-13 ατόμων . Κάθε ομάδα θα μελετήσει και θα κατασκευάσει και ένα ομοίωμα μιας βιομηχανίας κατεργασίας πρώτων υλών της επιλογής της. Με τον τρόπο αυτό η διαδικασία προσαρμόζεται στα ενδιαφέροντα των μαθητών και σε τοπικές συνθήκες . Το ομοίωμα που θα κατασκευάσουν θα απεικονίζει τις λειτουργίες της βιομηχανίας κατά τον ρεαλιστικότερο δυνατό τρόπο. Θα απεικονίζονται χώροι φορτοεκφόρτωσης, πρώτων υλών, ο βιομηχανικός εξοπλισμός και η ροή παραγωγής .γραφεία και χώροι προσωπικού, γραφεία παρκαρίσματος κ.ά. Στην ιδανική περίπτωση οι μαθητές θα κατασκευάσουν μια μικρογραφία της πραγματικής βιομηχανίας. Η κατασκευή θα συνοδεύεται από τομές που θα δείχνει εσωτερικούς χώρους, χάρτες με οικονομοτεχνικά στοιχεία, τα έργα υποδομής που απαιτούνται . Η θεωρητική ανάλυση όλων των συναφών θεμάτων προσφέρει στους μαθητές τη δυνατότητα να αντιληφθούν ένα ευρύ φάσμα παραμέτρων που επηφρεάζουν τη λειτουργία της βιομηχανίας. Η λειτουργία εξασφαλίζεται μόνον όταν παράγει σε τιμή και ποιότητα που μπορεί να αντιμετωπίσει τον ανταγωνισμό ομοειδών βιομηχανιών σε τοπική και διεθνή βάση.

Συνηθίζεται να ενσωματώνονται μηχανισμοί στο ομοίωμα που εξηγούν τη λειτουργία της βιομηχανίας, φωτιστικά σημεία που ενεργοποιούνται κατάλληλα και τονίζουν επιμέρους λειτουργίες , ενώ και η εξωτερική όψη είναι σύμφωνα με κανόνες αισθητικής.

Κάθε ομάδα μαθητών λειτουργεί κατά τη βιομηχανική πραγματικότητα. Ο κάθε μαθητής αναλαμβάνει ένα συγκεκριμένο ρόλο ( Δ/τής προσωπικού, προμηθειών, παραγωγής , μάρκετιγκ, οικονομικών κλπ. ) που αντιστοιχεί στα τμήματα της βιομηχανίας . Συγκεντρώνει πληροφόρηση και συντάσσει εργασία για το ρόλο που αναλαμβάνει στη συγκεκριμένη βιομηχανία. Για παράδειγμα διευθυντής παραγωγής στη βιομηχανία τσιμέντου . Οι διάφοροι ρόλοι είναι σε αλληλοεξάρτηση, και οι εργασίες των μαθητών θα πρέπει να εκφράσουν στην πράξη την αλληλοεξάρτηση αυτή.

Η παραγωγή είναι συνάρτηση στοιχείων που θα προσφερθούν από τον διευθυντή προμηθειών,πωλήσεων, μάρκετιγκ, οικονομικών, ερευνών, προσωπικού κ.ά. Οι μαθητές στην πραγματικότητα εκτελούν ρόλους ενός τμήματος της βιομηχανίας και όχι τον ρόλο ενός προσώπου.

Καθένας από τους ρόλους των μαθητών αντιπροσωπεύει και μια παράμετρο που επηρεάζει τη λειτουργία της βιομηχανίας.

Κάθε ομάδα κατασκευάζει ένα οργανόγραμμα λειτουργίας , και ο κάθε μαθητής έχει το ρόλο του στο οργανόγραμμα αυτό. Ο κάθε μαθητής συγκεντρώνει πληροφορίες για το ρόλο του στη συγκεκριμένη βιομηχανία που έχουν επιλέξει ως ομάδα, και η πληροφόρηση αυτή χρησιμοποιείται για την κατασκευή του ομοιώματος της βιομηχανίας της ομάδας. Ο κάθε μαθητής σχηματοποιεί μια εργασία σχετικά με το ρόλο του που την παρουσιάζει σταδιακά καθώς συγκεντρώνει πληροφόρηση , σε αυτοδιοικούμενα για κάθε ομάδα σεμινάρια.

Η ίδια διαδικασία χρησιμοποιείται και για την εφαρμογή της μεθόδου της γραμμής παραγωγής , για την εκλογή βιομηχανίας για την παραγωγή προϊόντος που θα επιλέξει η ομάδα σε μεγάλη ποσότητα. Στην περίπτωση αυτή οι μαθητές αντί για ομοίωμα της βιομηχανίας θα κατασκευάσουν σταθμούς εργασίας , αφού αναλύσουν το προϊόν στα επιμέρους τμήματά του που θα προκύπτουν από τους σταθμούς εργασίας , και θα παράγουν το προϊόν που έχουν αποφασίσει σε μεγάλη ποσότητα.

Μόλις συγκεντρωθεί η απαραίτητη πληροφόρηση , ο μηχανικός παραγωγής κατασκευάζει τεχνικά κατασκευαστικά σχέδια του ομοιώματος που θα κατασκευασθεί, και ο διευθυντής προσωπικού μοιράζει την κατασκευαστική δουλειά σε όλους.

Το ομοίωμα είναι ένας κεντρικός άξονας γύρω από τον οποίο περιστρέφεται ένας αριθμός εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων όπως : Οργάνωση, σχεδίαση, πειραματισμός, επικοινωνία, ανάπτυξη ηγετικών ικανοτήτων, δημιουργικότητα, κριτική σκέψη, ανάπτυξη ικανότητας για εφαρμογή οδηγιών στην πράξη, έρευνα για συγκέντρωση πληροφοριών, συζητήσεις με ειδικούς όχι άσκοπες αλλά με ένα συγκεκριμένο στόχο .

Οι μαθητές εφαρμόζουν και συζητούν στοιχεία σχετικά με :

*Την οργάνωση της βιομηχανίας

*Τα υλικά, τ6α προϊόντα και τις διαδικασίες παραγωγής.

*Τα χρησιμότητα της βιομηχανίας, την αναγκαιότητα, και τα προβλήματα που προκύπτουν από αυτήν και τον τρόπο με τον οποίο η ορθολογική οιργάνωση και συντονισμένη λειτουργία βοηθά στην ελαχιστοποίησή τους.

* Τις δεξιότητες που απαιτούνται στη σύγχρονη βιομηχανική κοινωνία.

*Την ανάγκη για αξιοποίηση πηγών πληροφόρησης του τεχνολογικού περιβάλλοντος.

* την ανάγκη για συνεργασία.

Η μέθοδος είναι μια ευκαιρία για τους μαθητές να ηγηθούν, να προβληματισθούν, να οργανώσουν, να παρουσιάσουν, να σχεδιάσουν, να κατασκευάσουν,να αξιολογήσουν, να ερευνήσουν,να συσχετίσουν, να μελετήσουν,να συνεργαστούν, να αναπτύξουν ικανότητες προσαρμογής, να συγκερίνουν, να ανακαλύψουν , να περιγράψουν.

Αντικείμενο ιδιαίτερης σπουδαιότητας σε μια βιομηχανία είναι η οργάνωσή της και ιδιαίτερα η οργάνωση των ατόμων που εργάζονται σε αυτήν. Το διάγραμμα οργάνωσης προσωπικού που είναι υπευθυνότητα του μαθητή Δ/τή προσωπικού είναι βασικό εργαλείο του καθηγητή για να ελέγχει τη λειτουργία των μαθητών.

Το ότι οι μαθητές μελετούν και εκτελούν πραγματικούς ρόλους από τον κόσμο της βιομηχανίας και δεν περιορίζονται στην απόκτηση γνώσεων έχει ιδιαίτερη εκπαιδευτική σημασία, επειδή έχουν την ευκαιρία :

* να εξερευνήσουν το ρόλο που τους έχει ανατεθεί και να εκτιμήσουν βασιζόμενοι σε πραγματικές εμπειρίες το πόσο ικανοποιητικά μπορούν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις του.

* Να αναπτύξουν υπευθυνότητα ως άτομα αναλαμβάνοντας συγκεκριμένα καθήκοντα που επηρεάζουν το σύνολο της ομάδας.

* Να αναπτύξουν ηγετικές ικανότητες. Όλοι οι ρόλοι προσφέρουν ευκαιρίες τόσο για ηγετικές δραστηριότητες , όσο και για συνεργασίες.

* Να μάθουν να συνεργάζονται και να αναπτύσσουν ομαδικό πνεύμα.

* Να βελτιώσουν τον χαρακτήρα τους σαν αποτέλεσμα των πιέσεων και των απαιτήσεων του κοινωνικού συνόλου (* της ομάδας που ανήκουν ).

Σε διάφορα χρονικά διαστήματα διοργανώνονται από τον διευθυντή εκπαίδευσης προσωπικού σεμινάρια προόδου.

Το σύνολο των αναφορών προόδου που υποβάλλει και παρουσιάζει ο κάθε μαθητής σύμφωνα με το ρόλο του αποτελούν πλην άλλων στοιχεία αξιολόγησης.

Οι μαθητές οργανώνουν εκθέσεις σχετικά με τη βιομηχανία που μελέτησαν και κατασκεύασαν. Οι εκθέσεις συμπεριλαμβάνουν διαγράμματα , χάρτες , φωτογραφίες, δείγματα των προϊόντων που παράγει η βιομηχανία, μέσα ασφαλείας που χρησιμοποιούνται, δημοσιεύσεις που έχουν γίνει σε σχέση με τη βιομηχανία που μελέτησαν .

Η αξιολόγηση των μαθητών αναφέρεται σε όλο το φάσμα των δραστηριοτήτων στις οποίες συμμετέχουν σύμφωνα με τη μέθοδο της ομαδικής εργασίας. Για παράδειγμα ανάπτυξη ικανοτήτων για:

* Γενικεύσεις και ερμηνεία εννοιών που αναφέρονται σε όλες τις βιομηχανίες , ως αποτέλεσμα των εμπειριών από τη μελέτη της συγκεκριμένης βιομηχανίας που μελετήθηκε.

* Επικοινωνία σε σχέση με βιομηχανικά θέματα.

* Χρησιμοποίηση εργαλείων και μηχανών.

* Συγκέντρωση πληροφοριών

Η μέθοδος δεν στοχεύει να αποκτήσουν όλοι οι μαθητές τις ίδιες γνώσεις ή να έχουν τις ίδιες εμπειρίες. Ο κάθε μαθητής αναπτύσσεται ανάλογα με τις δυνατότητές και τα ενδιαφέροντά του .

Οι δραστηριότητες στην Γ Γυμνασίου συνοπτικά ( Δραστηριότητες διαθεματικές STEM από δεκαετίες ) Εξοικείωση με τη διαδικασία της έρευνας κατά τρόπο παράλληλο με την πραγματικότητα

Στη Γ Γυμνασίου οι μαθητές πραγματοποιούν έρευνες της επιλογής τους εξοικειωνόμενοι με τη διαδικασία της έρευνας για δημιουργία προστιθέμενης αξίας σε προϊόντα και υπηρεσίες.

Παράδειγμα από ερευνητικές εργασίες στη Γ Γυμνασίου στο Γυμνάσιο Ρέντη για εξοικείωση των μαθητών με την ερευνητική εργασία και τη δημιουργία προστιθέμενης αξίας σε προϊόντα και υπηρεσίες https://www.youtube.com/watch?v=PYnAIAhjVaY

Η σύγχρονη βιομηχανία και γενικά η σύγχρονη τεχνολογική κοινωνία δίνει ιδιαίτερη έμφαση στην έρευνα. Η έρευνα συντελεί στην καλύτερη αξιοποίηση των πρώτων υλών , στη βελτίωση των συνθηκών εργασίας , στην ελαχιστοποίηση του κόστους παραγωγής , στη σχεδίαση νέων προϊόντων για βελτίωση του τρόπου ζωής κλπ.

Έχει αναφερθεί ότι βασικό χαρακτηριστικό της σύγχρονης κοινωνίας είναι οι έντονες μεταβολές. Η έρευνα είναι ο βασικός συντελεστής για τις μεταβολές αυτές που έχουν σαν σκοπό τη βελτίωση των συνθηκών ζωής και την εξυπηρέτηση νέων κοινωνικών συνθηκών.

Όλες οι σύγχρονες βιομηχανίες διαθέτουν τμήμα ερευνών. Δηλαδή μια ομάδα επιστημόνων που εργάζεται με τό να βελτιώσει όλο τα φάσμα των δραστηριοτήτων της βιομηχανίας . Για παράδειγμα τους τρόπους προμήθειας και αποθήκευσης των πρώτων υλών, τη μείωση των ατυχημάτων, τη μείωση του κόστους παραγωγής, την παραγωγή νέων προϊόντων , τον τρόπο οργάνωσης προσωπικού κ.ά. Η ΄λερευνα δεν περιορίζεται μόνο σε τεχνικούς τομείς. Υπεισέρχεται σε όλους τους τομείς της σύγχρονης ζωής ( κοινωνιολογία, εκπαίδευση ) και είναι απαραίτητη για τη βελτίωση των συνθηκών ζωής και των προβλημάτων που αντιμετωπίζει ο άνθρωπος.

Στη μέθοδο “έρευνα και πειραματισμός” ένας μαθητής ή σε συνεργασία με 1-2 συμμαθητές του ανάλογα με το ,μέγεθος της έρευνας , εκτελεί στο εργαστήριο μια έρευνα σχετικά με ένα τεχνολογικό θέμα της επιλογής του.

Οι μαθητές και στην περίπτωση αυτή συγκεντρώνουν τις πληροφορίες που χρειάζονται αξιοποιώντας τις πηγές πληροφόρησης του τεχνολογικού τους περιβάλλοντος.

Μερικά παραδείγματα ερευνών που έγιναν σε σχολεία στην Αγγλία και τα πορίσματά τους συγκεντρώθηκαν στο Imperial College of Science and Technology στο Λονδίνο, ήταν :

* Μερικοί μαθητές πειραματίσθηκαν με ένζυμα και μελέτησαν την ταχύτητα με την οποία αντιδρούν , καθώς και τους συντελεστές που επηρεάζουν την ταχύτητα αντίδρασης.

* Σε άλλο σχολείο μελέτησαν μεθόδους διαμόρφωσης σχήματος σε πλαστικά.

*Σε ορισμένα σχολεία μελέτησαν ηλεκτρικές μεθόδους μέτρησης μικρών παραμορφώσεων απ’ό κάμψη, στρέψη κλπ.

* Σε άλλο σχολείο οι μαθητές κατασκεύασαν ομοιώματα αεροπλάνων , πλοίων, αυτοκινήτων , και πειραματίσθηκαν με το σχήμα ως συνάρτηση της αντίστασης του αέρα.

Ο κατάλληλος εξοπλισμός του εργαστηρίου συντελεί στην επιτυχία εφαρμογής της μεθόδου “Έρευνα και Πειραματισμός”. Η μέθοδος όμως μπορεί να εφαρμοσθεί και σε εργαστήρια που διαμορφώθηκαν σε κατώτερη οικονομική βάση.

Η εφαρμογή της μεθόδου προϋποθέτει ότι οι μαθητές έχουν τις εμπειρίες των μεθόδων Ατομικής Εργασίας, Ομαδικής Εργασίας, και Γραμμής Παραγωγής.

Για να ερευνήσουν το θέμα που διάλεξαν οι μαθητές χρησιμοποιούν όργανα που πολλές φορές κατασκευάζουν οι ίδιοι , χρειάζεται να κατασκευάσουν ομοιώματα, να χρησιμοποιήσουν μηχανήματα για τα πειράματά τους . Και στη μέθοδο αυτή οι μαθητές χρησιμοποιούν εργαλεία , μηχανήματα και υλικά κατά τρόπο ορθολογικό και για ένα συγκεκριμένο σκοπό.

Τα πορίσματα και τη διαδικασία της έρευνας που εκτελούν οι μαθητές την παρουσιάζουν στο τέλος σε μορφή γραπτής εργασίας που περιλαμβάνει τα παρακάτω στοιχεία, ανάλογα με την έρευνα που πραγματοποιούν και δημοσιεύουν ερευνητές σε ερευνητικά περιοδικά :

1.Τίτλος της έρευνας

Ο τίτλος μιας έρευνας θα πρέπει να δίνει στον αναγνώστη τη δυνατότητα να αντιληφθεί εύκολα το θέμα που διαπραγματεύεται. Ο τίτλος μιας έρευνας είναι εκείνος που καταχωρείται σε καταλόγους ( ή καρτέλες βιβλιοθηκών ) και μεταβιβάζει στους αναγνώστες μηνύματα σε σχέση με τα θέματα που διαπραγματεύεται. Ο τίτλος θα πρέπει να είναι σύντομος και ακριβής . Δεν θα πρέπει να περιέχει περισσότερες από 12-15 λέξεις. Θα πρέπει να απεικονίζει όλα τα σημεία που διαπραγματεύεται η έρευνα, και να περιλαμβάνει όλες τις μεταβλητές που μελετήθηκαν. Ο τίτλος αντικατοπτρίζει τα όρια της έρευνας. Εκφράζει δηλαδή τι μελετήθηκε και τι δεν μελετήθηκε στην έρευνα ( Limitations).

2. Περιγραφή του προβλήματος ( statement of the problem )

Στο κεφάλαιο αυτό ο μελετητής-ερευνητής περιγράφει με ακρίβεια τα ερωτήματα στα οποία προσπάθησε να δώσει απάντηση η έρευνα .

Στο κεφάλαιο αυτό θα πρέπει :

* Να περιγράφονται τα θέματα που διαπραγματεύεται η έρευνα.

* Να επεξηγούνται τα όρια της έρευνας όπως προσδιορίζονται στον τίτλο της.

* Να προσδιορίζονται και να περιγράφονται οι μεταβλητές του προβλήματος.

3.Περιγραφή του σκοπού της έρευνας ( Statement of the purpose)

Ο ερευνητής αναλύει και εξηγεί από πλευράς ερευνητή τους λόγους για τους οποίους πραγματοποίησε την έρευνα.

4.Περιγραφή των κοινωνικών αναγκών που εξυπηρετεί η έρευνα ( Statement of the need)

Ο ερευνητής αναλύει τη χρησιμότητα της έρευνας που πραγματοποίησε στο κοινωνικό σύνολο. Η ανάλυση αυτή αντικατοπτρίζει τις γνώσεις του μελετητή , καθώς και το μέγεθος της βιβλιογραφίας που χρησιμοποίησε.

Στο κεφάλαιο αυτό θα πρέπει ο ερευνητής να εξηγήσει τους λόγους για τους οποίους η συγκεκριμένη έρευνα βελτιώνει την υπάρχουσα κατάσταση , στον τομέα που αναφέρεται.

5.Διαμόρφωση της υπόθεσης της έρευνας ( Statement of the Hypothesis )

Η υπόθεση έχει ιδιαίτερη σημασία για την έρευνα και αποτελεί τον κεντρικό άξονα γύρω από τον οποίο περιστρέφεται όλη η διαδικασία της έρευνας.

Με βάση τις γνώσεις του και τη βιβλιογραφία που μελέτησε , ο ερευνητής διατυπώνει μια υπόθεση σε σχέση με τη μεταβλητή ή τις μεταβλητές που μελετάει. Για παράδειγμα η εφαρμογή μιας συγκεκριμένης διαδικασίας για την παραγωγή ενός προϊόντος απαιτεί t> 3,30 ώρες.

Ο ερευνητής θα πρέπει να εκτελέσει στη συνέχεια έναν αριθμό πειραμάτων , που τα αποτελέσματά τους θα είναι σύμφωνα ή αντίθετα με την αρχική υπόθεση , οπότε θα προκύψουν και ανάλογα συμπεράσματα .

Σε επιστημονικές έρευνες απαιτείται στατιστική ανάλυση των πειραματικών αποτελεσμάτων ( και ένας ικανοποιητικός αριθμός πειραμάτων ) , ώστε να θεμελιώνεται μαθηματικά η αποδοχή ή όχι της αρχικής υπόθεσης της έρευνας. Η στατιστική ανάλυση υποστηρίζει ή απορρίπτει την αρχική υπόθεση της έρευνας.

6.Ανάλυση των παραμέτρων που θεωρήθηκε ότι δεν επηρεάζουν τα αποτελέσματα της έρευνας ( Statement of Assumptions ).

Σε πειράματα πάντοτε υπάρχουν παράμετρες που ίσως επηρεάζουν τα πειραματικά αποτελέσματα , και που θεωρούνται από τον μελετητή ως αμελητέες.

Για παράδειγμα μπορεί να θεωρηθεί ότι οι μεταβολές της θερμοκρασίας του χώρου του εργαστηρίου δεν επηρέασαν τα πειραματικά αποτελέσματα.

Οι παράμετρες που θεωρήθηκαν αμελητέες θα πρέπει να καθορισθούν με ακρίβεια από τον μελετητή. Το γεγονός αυτό θα αποτελέσει ένα κριτήριο με ιδιαίτερη βαρύτητα για να κριθεί η αξία των πειραματικών αποτελεσμάτων της έρευνας.

7.Περιγραφή των ορίων- περιορισμών της έρευνας ( Statement of limitations )

Στο κεφάλαιο αυτό ο ερευνητής αναλύει όλους τους συντελεστές που τείνουν να περιορίσουν την αξιοπιστία της έρευνας .

Για παράδειγμα

* Ο αριθμός των πειραμάτων. Η αξιοπιστία μιας έρευνας είναι μεγαλύτερη όταν τα συμπεράσματα στα οποία καταλήγει είναι αποτέλεσμα ενός μεγάλου αριθμού πειραμάτων. Δηλαδή ένας περιορισμός σε μια έρευνα μπορεί να είναι ο αριθμός των πειραμάτων που έγιναν.

* Η χρονική διάρκεια μιας έρευνας. Αν οι παρατηρήσεις-πειράματα καλύπτουν μια μεγάλη χρονική περίοδο , αυξάνεται η αξιοπιστία της έρευνας.

*Ο τρόπος ανάλυσης των πειραματικών αποτελεσμάτων κλπ. Ορισμένες μέθοδοι ανάλυσης παρουσιάζουν μεγαλύτερη αξιοπιστία συγκριτικά με άλλες.

Η περιγραφή των περιορισμών της έρευνας απεικονίζει τον βαθμό στον οποίο ο ερευνητής ήταν ικανός να παρατηρήσει τα πειράματα και να προσδιορίσει τους συντελεστές εκείνους που περιορίζουν την αξιοπιστία των πειραματικών αποτελεσμάτων.

Οι περιορισμοί σε μια έρευνα καθορίζουν και το πόσο μπορούν να γενικευθούν τα συμπεράσματα στα οποία καταλήγει.

8.Περιγραφή της διαδικασίας που ακολούθησε ο ερευνητής

Στο κεφάλαιο αυτό περιγράφεται με λεπτομέρειες η διαδικασία που ακολούθησε ο μελετητής στην έρευνά του.

Ο σκοπός είναι το να προσφέρει ο ερευνητής στον αναγνώστη μια εικόνα του τρόπου με τον οποίο οργάνωσε τη μελέτη του, πραγματοποίησε τα πειράματά του, ανάλυσε τα πειραματικά αποτελέσματα ,και έγραψε τη σχετική έκθεση πάνω στην έρευνα που πραγματοποίησε . Έτσι ο αναγνώστης έχει τη δυνατότητα να κρίνει μόνος του π.χ. αν η έρευνα αναφέρεται πραγματικά στο πρόβλημα που δήλωσε αρχικά ο ερευνητής , αν εξυπηρετεί τις κοινωνικές ανάγκες που δήλωσε ο ερευνητής , αν οι περιορισμοί και οι υποθέσεις που έκανε ο ερευνητής είναι σωστοί, και γενικά μπορεί να κρίνει εύκολα την πιστότητα και αξιοπιστία της έρευνας.

Η διαδικασία που ακολούθησε ο ερευνητής είναι επιθυμητό να απεικονίζεται και σε διάγραμμα .

9.Ορισμοί

Στο κεφάλαιο αυτό θα πρέπει να δοθούν οι ορισμοί των διαφόρων μεταβλητών που εξετάσθηκαν στην έρευνα για αποφυγή συγχύσεων και παρερμηνειών.

10.Συμπεράσματα

Στο κεφάλαιο αυτό περιγράφονται με ακρίβεια τα αποτελέσματα στα οποία κατέληξε η έρευνα .Συχνά αναγνώστες-ερευνητές που συγκεντρώνουν στοιχεία από άλλες έρευνες για να βοηθηθούν στο θέμα που τους απασχολεί , διαβάζοντας μόνο τον τίτλο και τα συμπεράσματα. Για να καλύψουν σε μικρό χρονικό διάστημα μεγάλο όγκο βιβλιογραφίας. Μετά και αν καταλήξουν ότι η έρευνα τους ενδιαφέρει ουσιαστικά, αποφασίζουν να τη μελετήσουν σε βάθος.

Είναι επιθυμητό λοιπόν το κεφάλαιο αυτό να γράφεται με βάση την πραγματικότητα αυτή και με τη μεγαλύτερη δυνατή ακρίβεια και σαφήνεια.

Θα πρέπει δηλαδή ,

* Στην διατύπωση των συμπερασμάτων να μην χρησιμοποιούνται κατά το δυνατόν τεχνικοί όροι , ώστε να γίνονται αντιληπτά από τον κοινό άνθρωπο.

* Να συσχετίζονται τα συμπεράσματα με την υπόθεση που έγινε στην αρχή της έρευνας.

* Να αναφέρονται σημεία που δεν διευκρινίσθηκαν με την πραγματοποίηση της έρευνας.

11.Προτάσεις για συμπληρωματική έρευνα στο μέλλον από άλλους μελετητές- ερευνητές

Βασιζόμενος στα αποτελέσματα της έρευνας ο ερευνητής θα προτείνει τομείς που θεωρεί ότι πρέπει να διαλευκανθούν στο μέλλον με νέες έρευνες.

Είναι σημαντικό να βασίζονται οι προτάσεις αυτές στα αποτελέσματα της έρευνας που πραγματοποιήθηκε και όχι να πηγάζουν από άσχετα θέματα.

Επιπλέον, οι προτάσεις θα είναι εποικοδομητικές και θα αντικατοπτρίζουν τη θέληση του ερευνητή για βελτιώσεις και πρόοδο στον τομέα με τον οποίο ασχολείται.

Ερευνητικές διαδικασίες

Οι μαθητές επιλέγουν θέμα έρευνας , πραγματοποιούν τα πειράματά τους κατασκευάζοντας και δοκίμια που πιθανόν χρειάζονται, πραγματοποιούν σεμινάρια προόδου που παρουσιάζουν την πρόοδο της εργασίας τους.

Σε όλες αυτές τις δραστηριότητες είναι ελεύθεροι να χρησιμοποιήσουν κάθε είδους πηγή πληροφόρησης (συζητήσεις με ειδικούς, επισκέψεις στο χώρο της εργασίας, βιβλιοθήκες, κάθε είδους βιβλία κλπ.) Ο ρόλος του καθηγητή είναι ιδιαίτερα δύσκολος διότι θα πρέπει να μπορεί να παρακολουθεί κάθε μαθητή στις επιλογές του και τις έρευνές του, και δεν διδάσκει την ίδια συγκεκριμένη ύλη κάθε χρόνο. Επίσης, υπό την έννοια αυτή οι ψηφιακές βιβλιοθήκες συνδεόμενες μεταξύ τους σε όλο τον κόσμο είναι ένα χρήσιμο εργαλείο για τους μαθητές που θα ερευνούν για επίλυση τεχνολογικών προβλημάτων.

Γενικότεροι προβληματισμοί επαγγελματικού προσανατολισμού

Στην Ελλάδα η κυρίαρχη τάση στις εκπαιδευτικές διαδρομές και στο κρατιστικό μη παραγωγικού ή χαμηλού ανταγωνιστικού επιπέδου σύστημα που ισχύει είναι ο λογιοτατισμός .

Γίνεται προσπάθεια να αυξηθεί ο αριθμός των εμπλεκομένων σε χαμηλού επιπέδου εκπαίδευση , (ΙΕΚ) για να αποσυμφορηθεί η πίεση για την τριτοβάθμια εκπαίδευση , που στο μεγαλύτερο ποσοστό της δεν λειτουργεί σχολές σε σύνδεση με την αγορά εργασίας.

Και από τηλεοράσεως γίνονται αναφορές για υψηλές αμοιβές που απολαμβάνουν συντηρητές ανελκυστήρων , ψυκτικοί κλπ. τεχνίτες , μάγειροι σε σύγκριση με πολλούς για παράδειγμα Δικηγόρους .

Η πραγματικότητα στη σύγχρονη μεταβιομηχανική εποχή της 4ης βιομηχανικής επανάστασης είναι εντελώς και ριζικά διαφορετική.

Όλα τα επαγγέλματα στις ανεπτυγμένες χώρες στη σύγχρονη εποχή απαιτούν κάποιου είδους τριτοβάθμια εκπαίδευση . Απαιτείται τριτοβάθμια υψηλού επιπέδου εκπαίδευση στο σύγχρονο τεχνολογικό περιβάλλον και γι’ αυτά που από τηλεοράσεως διαφημίζονται ως προσοδοφόρα και εύκολα να τα ασκήσει κανείς με χαμηλού επιπέδου σπουδές.

Μόνο που τριτοβάθμια εκπαίδευση γι’ αυτά δεν προσφέρεται στη χώρα μας που παραμένει σε παραδοσιακά πλαίσια.

Η σύνθεση εργατικού δυναμικού , λίγοι στην κορυφή και μάλιστα εκπαιδευμένοι σε θέματα που δεν έχουν σχέση με την παραγωγή , και πολλοί που να ασκούν την πρακτική δουλειά χαμηλής ποιότητας προερχόμενοι από κατώτερη εκπαίδευση ( ΙΕΚ), δεν είναι δυνατόν να συντηρηθεί στη σύγχρονη μεταβιομηχανική εποχή της 4ης Βιομηχανικής επανάστασης και να παράγεται δια του τρόπου αυτού πλούτος ικανός να στηρίξει υψηλό επίπεδο διαβίωσης , παιδείας , υγείας κλπ.

Οι χαμηλού επιπέδου επαναλαμβανόμενες τυπικές εργασίες ρουτίνας πεθαίνουν διότι αντικαθίστανται από αυτοματισμούς. Απαιτείται υψηλού επιπέδου ανθρώπινο δυναμικό .και για τις “ θεωρούμενες στο παρελθόν παρακατιανές” πρακτικές δουλειές για να μπορεί να έχει μια χώρα ικανοποιητικό εισόδημα στο διεθνοποιημένο ανταγωνιστικό περιβάλλον. Και αυτό έχει τεράστιες κοινωνικές και διοικητικές επιδράσεις και στη λειτουργία της κοινωνίας.

Από το 1991 το υπόμνημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την τριτοβάθμια εκπαίδευση υποστήριζε ότι τα 2/3 των επαγγελμάτων στη σύγχρονη αγορά εργασίας απαιτεί κάποιο είδος τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και τα υπόλοιπα υψηλού επιπέδου εκπαίδευσης .

Αυτό βεβαίως δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να διανέμονται πανεπιστημιακοί τίτλοι χωρίς να εκφράζουν ουσιαστικές γνώσεις και ικανότητες αντίστοιχα υψηλού επιπέδου . Θα πρέπει να καθιερωθούν αντίστοιχες αξιολογήσεις / πιστοποιήσεις ανάλογες αυτών που ισχύουν στις προηγμένες χώρες από τον προηγούμενο αιώνα.

Κρίσιμο Πρόβλημα η Εκπαίδευση Εκπαιδευτικών για την Τεχνολογική εκπαίδευση στο πλαίσιο της Γενικής Εκπαίδευσης στο πλαίσιο και της διαθεματικότητας του Maryland Plan.

Εκπαίδευση εκπαιδευτικών δεν προβλέπεται γενικά στην Ελλάδα για δεκαετίες και για τα παραδοσιακά εκπαιδευτικά αντικείμενα . Το πρόβλημα γίνεται οξύτερο για τη διδασκαλία σύγχρονων διαθεματικών εκπαιδευτικών αντικειμένων όπως η τεχνολογική εκπαίδευση στο πλαίσιο της γενικής εκπαίδευσης .

Και βεβαίως δεν υπάρχει πανεπιστημιακή σχολή εκπαίδευσης εκπαιδευτών και για την τεχνική επαγγελματική εκπαίδευση .

Η εκπαίδευση καθηγητών – κατά τα πρότυπα και χωρών με παράδοση στο αντικείμενο της τεχνολογικής εκπαίδευσης στο πλαίσιο της γενικής εκπαίδευσης – θα πρέπει να προσφέρεται σε πανεπιστημιακό επίπεδο και να περιλαμβάνει:

* Εκπαίδευση σε μια ποικιλία τομέων της σύγχρονης τεχνολογίας. Οι απόφοιτοι αυτοί μπορούν εκτός των σχολείων να εργασθούν και ως στελέχη στη σύγχρονη βιομηχανία σαν αποτέλεσμα της ευρύτατης τεχνολογικής υποδομής που θα διαθέτουν, και συνεπώς θα διαθέτουν ελαστικότητα ως προς τα σημεία που θα μπορούν να απασχοληθούν. Ο τομέας «εκπαίδευσης προσωπικού» για να παρακολουθεί η επιχείρηση τις εξελίξεις και να παραμένει ανταγωνιστική και βιώσιμη, αποτελεί έναν συνήθη χώρο απασχόλησης για τους αποφοίτους αυτούς.

* Εκπαίδευση στα απαιτούμενα εκπαιδευτικά – παιδαγωγικά θέματα σε πανεπιστημιακό επίπεδο.

Παραδείγματα πανεπιστημιακών σχολών εκπαίδευσης καθηγητών τεχνολογικής εκπαίδευσης στα πλαίσια της γενικής εκπαίδευσης από τις ΗΠΑ είναι :

Appalachian State University

https://stbe.appstate.edu

Ball State University

https://www.bsu.edu/academics/collegesanddepartments/technology

Embry-Riddle Aeronautical University (erau.edu)

https://erau.edu

Bowling Green State University

https://www.bgsu.edu

* Brigham Young University

https://engineering.byu.edu

California University of Pennsylvania

PennWest California | PennWest California (calu.edu)

https://www.calu.edu

* Central Connecticut State University

Central Connecticut State University (ccsu.edu)

https://www2.ccsu.edu

Eastern Illinois University

Eastern Illinois University | Official Website | EIU

https://www.eiu.edu

Eastern Kentucky Unversity

Eastern Kentucky University (eku.edu)

https://www.eku.edu

Eastern Michigan University

Eastern Michigan University (emich.edu)

https://www.emich.edu

* Fitchburg State College

https://www.fitchburgstate.edu/

Fort Hays State University

https://www.fhsu.edu/

Florida A&M University

https://www.famu.edu/

Hofstra University

https://www.hofstra.edu/

Illinois State University

https://illinoisstate.edu

Johnson & Wales University

https://www.jwu.edu/

Kent State University

https://www.kent.edu/

Madison Area Technical College

https://madisoncollege.edu

Millersville University of PA

https://www.millersville.edu

* National Taiwan Normal University

https://en.ntnu.edu.tw/

New York City College of Technology

https://www.gc.cuny.edu

North Carolina State University

https://www.ncsu.edu

Ohio Northern University

https://www.onu.edu/

Oklahoma State University

https://go.okstate.edu/

Old Dominion University

https://www.odu.edu

Pittsburg State University

https://www.pittstate.edu/

Purdue Universit

https://www.purdue.edu/campuses/indianapolis/faq/

State University of NY at Oswego

https://ww1.oswego.edu/

St. Cloud State University

https://www.stcloudstate.edu/

The College of New Jersey

https://tcnj.edu/

University of Arkansas

https://uaptc.edu

University of Central Missouri

https://www.ucmo.edu/

University of Maryland Baltimore County

https://umbc.edu/

University of Maryland Eastern Shore

https://wwwcp.umes.edu/

* University of Northern Iowa

https://uni.edu/

University of Wisconsin Stout

https://www.uwstout.edu/

University of Wyoming

http://www.uwyo.edu/

Utah State University

https://www.usu.edu/

Valley City State University

https://www.vcsu.edu/

Victorian Curriculum and Assessment Authority

https://www.vcaa.vic.edu.au/Pages/HomePage.aspx

Virginia Tech University

https://www.vt.edu/

www.osha.gov

National Safety Stand-Down to Prevent Falls in Construction | Occupational Safety and Health Administration (osha.gov)

https://www.osha.gov/stop-falls-stand-down

Το εργαστήριο για τη διδασκαλία του μαθήματος της τεχνολογίας

Το εργαστήριο του μαθήματος της τεχνολογίας είναι τομέας με ιδιαίτερη βαρύτητα για να ανταποκρίνεται στους σκοπούς του μαθήματος. Θα πρέπει να δίνει τη δυνατότητα στους μαθητές να εργαστούν με μια ποικιλία εργαλείων , υλικών και μηχανημάτων, από όλους τους τομείς της τεχνολογίας.

Σε εργαστήρια που είναι εξοπλισμένα με εργαλεία και μηχανήματα ενός τομέα της τεχνολογίας ( μοναδιαία εργαστήρια , για παράδειγμα ηλεκτρονικών ) , θα μπορούν να εφαρμοσθούν οι μέθοδοι του Marylad Plan που εφαρμόζονται σήμερα στις Α, Β και Γ Γυμνασίου ( Ατομικής εργασίας , Ομαδικής Εργασίας, Γραμμής Παραγωγής , Έρευνα και Πειραματισμός ) λόγω του ότι είναι ολιστικό και ελαστικό πρόγραμμα, δεν θα αξιοποιείται όμως η διαθεματικότητα που το χαρακτηρίζει και θα περιορίζονται οι δυνατότητες των μαθητών να επιλέξουν θέματα και να ασχοληθούν με όλους τους τομείς της τεχνολογίας.

Το εργαστηριακό περιβάλλον στην περίπτωση αυτή δημιουργεί ανεπιθύμητους περιορισμούς σχετικά με την έκφραση της δημιουργικότητας των μαθητών και την ανακάλυψη στην πράξη όλου του φάσματος του τεχνολογικού τους περιβάλλοντος.

Το ενδιάμεσο εργαστήριο , είναι σύνθεση 2-3 μοναδιαίων εργαστηρίων , περιλαμβάνει εξοπλισμό και εργαλεία από 2-3 τεχνολογικούς τομείς και εξασφαλίζει μεγαλύτερη ελαστικότητα σχετικά με τα θέματα με τα οποία θα ασχοληθούν οι μαθητές και συνεπώς μεγαλύτερο εκπαιδευτικό όφελος .

Το Γενικό Εργαστήριο προσφέρει τη δυνατότητα στους μαθητές για εμπειρίες από όλους τους τομείς της σύγχρονης τεχνολογίας .Το γενικό εργαστήριο είναι σύνθεση πολλών εργαστηρίων “μιας μονάδας” όπως απεικονίζεται στο παρακάτω σχήμα .

Το γενικό εργαστήριο μπορεί να περιλαμβάνει και άλλους χώρους για παράδειγμα για μελέτη γραφικών τεχνών, για μελέτη της επιστήμης της φωτογραφίας κ.ά. , και είναι το περισσότερο κατάλληλο για την εφαρμογή των ολιστικών μεθόδων του Maryland Plan που αναφέρθηκαν για τη μελέτη της τεχνολογίας .

Στο γενικό εργαστήριο προβλέπονται

* καθαρά εργαστηριακοί χώροι, δηλαδή χώροι στους οποίους θα τοποθετηθούν εργαλεία, μηχανήματα , πάγκοι, που θα χρησιμοποιούνται από τους μαθητές.

* χώροι που θα έχουν μορφή παραδοσιακής τάξης στους οποίους θα μπορούν να σχεδιάσουν, να συζητήσουν ,να οργανώσουν σεμινάρια , να μελετήσουν , να χρησιμοποιήσουν εποπτικά μέσα για ανταλλαγή απόψεων και ιδεών.

* χώροι αποθήκευσης ,

Για αποθήκευση βοηθητικών μέσων διδασκαλίας, υλικών που θα χρησιμοποιήσουν στο εργαστήριο .

Για αποθήκευση των έργων / κατασκευών των μαθητών σε ενδιάμεσα στάδια ώσπου να τελειώσει η κατασκευή τους.

Για αποθήκευση των έργων των μαθητών σε τελική μορφή .

Το πρόγραμμα ηλεκτρονικών που δημοσιεύθηκε ως ολιστικό πρόγραμμα για το μάθημα της τεχνολογίας , το σύνολο των μαθητών εκτελούν την ίδια άσκηση και κατασκευάζουν το ίδιο μοντέλο συγχρόνως , και με τον ίδιο τρόπο, όπως προβλέπεται από το πρόγραμμα. Εκπαιδευτικά προγράμματα της μορφής αυτής δεν προσφέρουν στους μαθητές ευκαιρίες για δημιουργικότητα, πρωτοβουλία, και ανάπτυξη της κρίσης .Οι μαθητές; εφαρμόζουν μηχανικά τεχνολογικές λύσεις που τους διδάσκονται , και τις δέχονται χωρίς δυνατότητα προβληματισμού και κριτικής. Από την απειρία των θεμάτων τεχνολογίας μαθαίνουν εκείνα που νομίζει ο σχεδιαστής του εκπαιδευτικού προγράμματος ότι είναι κατάλληλο γι’ αυτούς. Επίσης, τα θέματα διδάσκονται σε όλους και εκτελούνται στην πράξη τα ίδια με τον ίδιο τρόπο , χωρίς να δίνεται προσοχή στο ότι ίσως μια συγκεκριμένη μέθοδος να είναι καταλληλότερη για ορισμένους μαθητές από ότι μια άλλη. Περισσότερο ή λιγότερο ικανά άτομα/ μαθητές , μαθαίνουν το ίδιο πράγμα με τον ίδιο τρόπο. Το μάθημα της τεχνολογίας γίνεται μάθημα λατινικών που διδάσκεται σελίδα σελίδα η ίδια ύλη όπως έλεγε και ο Deforge..

Το εργαστήριο στο παρακάτω σχήμα είναι εργαστήριο μιας μονάδας για εκμάθηση κατεργασίας ξύλου σε όλους τους μαθητές με τον ίδιο τρόπο με πρακτικές αυτής της μορφής το έτος 1902 σύμφωνα με το Ρωσικό σύστημα που μεταφέρθηκε στις ΗΠΑ στις αρχές του προηγούμενου αιώνα. Περιέχει 24 πάγκους εργασίας και 24 τόρνους . Στο κατώτερο μέρος του κάθε πάγκου προβλέπονταν χώρος για πλήρη σειρά εργαλείων, τα ίδια για κάθε μαθητή , για την κάθε θέση εργασίας.

Οι ίδιες μηχανιστικές ομοιόμορφες διαδικασίες θα εφαρμόζονται για να γίνονται οι ίδιες ασκήσεις ηλεκτρονικών σε όλους τους μαθητές με τον ίδιο τρόπο., με το προτεινόμενο πρόγραμμα σπουδών.

Στην παρακάτω απεικόνιση εμφανίζεται το ισόγειο του Κολεγίου εκπαίδευσης καθηγητών στο Σικάγο για την τεχνολογική εκπαίδευση το έτος 1903.

Αντίθετα με την αναχρονιστική αυτή διαδικασία να κάνουν όλοι οι μαθητές τις ίδιες ασκήσεις με τον ίδιο τρόπο , από την περίοδο 1920-1965 στις ΗΠΑ , το μάθημα της τεχνολογίας άρχισε να θεωρείται σαν μια μέθοδος διδασκαλίας που αναπτύσσει πρακτικές ικανότητες , ικανότητες για έρευνα και ανακάλυψη , έναν κώδικα επικοινωνίας που θα βοηθήσει τον κοινό άνθρωπο να καταλαβαίνει τη διαδικασία παραγωγής στο περιβάλλον που ζει , και μια αντίληψη για τον τρόπο που επηρεάζεται κάθε στοιχείο της ιδιωτικής του ζωής από τη διαδικασία αυτή. Οι μαθητές άρχισαν να μελετούν ολιστικές διαδικασίες βιομηχανικής παραγωγής και να καταλαβαίνουν πως οι διάφορες διαδικασίες αυξάνουν κατά διαφορετικό τρόπο τη χρησιμότητα των βιομηχανικών υλικών , και κατά συνέπεια και την αξία τους.

Ο εξοπλισμός του εργαστηρίου έγινε ευρύτερος που θα επέτρεπε στους μαθητές να μελετήσουν με ευρύτητα και στην πράξη έννοιες όπως ενέργεια , μεταφορές, βιομηχανική παραγωγή, δομικές κατασκευές, επικοινωνίες, διαχείριση/ διοίκηση ( Management ) της παραγωγικής διαδικασίας.

Η έμφαση στα εκπαιδευτικά,προγράμματα και στο εργαστήριο άρχισε να δίνεται στη μελέτη της οργάνωσης βασικών βιομηχανιών με σκοπό την παραγωγή και τη μελέτη των αποτελεσμάτων της εκβιομηχανοποίησης . Η μελέτη της μαζικής παραγωγής και η κατασκευή έργων από ομάδες μαθητών , αύξησε την ανάγκη για ελαστικότητα του εργαστηριακού εξοπλισμού και για κατασκευή εργαλείων -οργάνων κλπ.από τους ίδιους τους μαθητές , με τη χρησιμοποίηση ενός αρχικού – βασικού εργαστηριακού εξοπλισμού , ανάλογα με τα θέματα που αποφάσιζαν να διαπραγματευτούν.

Οι πρακτικές εφαρμογές δίνουν τη δυνατότητα για χρησιμοποίηση γνώσεων από το συνολικό εκπαιδευτικό πρόγραμμα. Οι μαθητές με τον τρόπο αυτό αντιλαμβάνονται ότι γνώσεις φαινομενικά ανεξάρτητες μεταξύ τους “δένουν” στην πράξη σε ολοκληρωμένα αρμονικά σύνολα , στα οποία το κάθε στοιχείο έχει το ρόλο του και τη σημασία του.

Τα εργαστήρια σχεδιάζονται έτσι ώστε να προσφέρουν στην ανάπτυξη των μαθητών , να βρίσκουν εφαρμογή αθροιστικά οι γνώσεις από διάφορα μαθήματα στο σχολικό πρόγραμμα , και να προσφέρεται και ένα είδος επαγγελματικού προσανατολισμού στους μαθητές.

Οι προδιαγραφές των εργαστηριακών χώρων στο μάθημα της τεχνολογίας θα πρέπει να ικανοποιούν τις απαιτήσεις του οργανισμού για την ασφάλεια και την υγεία στους χώρους της εργασίας, ( Occupational Safety and Health Administration– OSHA) www.osha.gov

Ένα πλαίσιο των προδιαγραφών αυτών ασφαλείας που εφαρμόζονται στην αγορά εργασίας στις ΗΠΑ και επίσης οι ίδιες και στο εργαστήριο του μαθήματος της τεχνολογίας ώστε οι μαθητές να τους μάθουν εφαρμόζοντάς τους σε καθημερινή βάση είναι οι : https://www.osha.gov/sites/default/files/publications/osha2254.pdf

Εργαζόμενοι οι μαθητές σε σχολικά εργαστήρια που ικανοποιούν τους κανονισμούς των χώρων της εργασίας , μαθαίνουν να τους εφαρμόζουν και στην υπόλοιπη εργασιακή τους ζωή . Τα εργαστήρια αποτελούν ένα περιβάλλον ζωής μάθησης ( leaving learning environment ).

Έρευνες έχουν καταλήξει ότι σε ιδεατές συνθήκες για μεγαλύτερη απόδοση της εκπαιδευτικής διαδικασίας ο αριθμός των μαθητών στο εργαστήριο σε μια διδακτική περίοδο , δεν πρέπει να υπερβαίνει τους 24.

Λέγοντας εμβαδόν εργαστηρίου εννοούμε το μέγεθος της επιφάνειας που καταλαμβάνουν τα μηχανήματα, οι πάγκοι , οι διάφοροι χώροι εργασίας, οι διάδρομοι , οι χώροι ασφάλειας γύρω από κάθε μηχάνημα . Γύρω από κάθε μηχάνημα καθορίζεται με αυτοκόλλητες κιτρινόμαυρες ταινίες που τοποθετούνται στο δάπεδο , ένας χώρος μέσα στον οποίο επιτρέπεται να βρίσκεται για λόγους ασφάλειας μόνο ο μαθητής ( εργαζόμενος ) που χρησιμοποιεί το μηχάνημα.

Ορισμένοι από τους κανονισμούς για εξασφάλιση ασφάλειας στους μαθητές που είναι ανάλογοι των κανονισμών στους χώρους της εργασίας είναι :

* Το ελάχιστο ύψος από το δάπεδο ως την κορυφή θα είναι 3,60 μ.

* Το ελάχιστο πλάτος του εργαστηρίου θα είναι 9 μ.

* Το ελάχιστο μήκος θα είναι 1 και ½ φορές μεγαλύτερο από το πλάτος του εργαστηρίου.

* Θα έχει εμβαδόν που θα αντιστοιχεί το ελάχιστο 6 μ2 ανά μαθητή / εργαζόμενο.

* Όλες οι επιφάνειες ( δαπέδου , διαδρόμων ) θα είναι καθαροί και στεγνοί.

* Το πλάτος της πόρτας εισόδου των μαθητών θα είναι το ελάχιστο 1,5 μ.

* Το ελάχιστο πλάτος της πόρτας του εργαστηρίου που θα διακινούνται υλικά θα είναι 2,5 μ και ύψος 2,5 μ.

*Γύρω από κάθε μηχάνημα στο δάπεδο με κιτρινόμαυρες ταινίες θα δημιουργηθεί περίγραμμα σε απόσταση 0,50 μ από κάθε πλευρά του μηχανήματος, μέσα στο οποίο θα είναι μόνο ο εργαζόμενος / μαθητής για λόγους ασφαλείας. Οι διάδρομοι για κυκλοφορία των μαθητών μεταξύ των περιγραμμάτων θα είναι το λιγότερο 0,90 μ.

* Στο εργαστήριο θα υπάρχει χώρος για συναρμολογήσεις ( για παράδειγμα δημιουργία γραμμής παραγωγής ) εμβαδού 10% του χώρου του εργαστηρίου.

* Θα προβλέπεται χώρος /γραφείο του καθηγητή με ελάχιστο εμβαδό 6 μ2.

* Η επιφάνεια των παραθύρων θα είναι τουλάχιστον 25% του εμβαδού του δαπέδου.

* Η θερμοκρασία επηρεάζει τη μάθηση / εργασία. Θερμοκρασία 20ο C ;έχει ως αποτέλεσμα 15 % μεγαλύτερη απόδοση συγκριτικά με 23ο C . Ιδιαίτερη μέριμνα πρέπει να δίνεται για την ταχύτητα κυκλοφορίας του αέρα για αύξηση / μείωση της θερμοκρασίας (δεν θα πρέπει να είναι μεγαλύτερη των 13 μ /λεπτό κλπ.

στη συνημμένη δημοσίευση προδιαγραφών του OSHA , ώστε

«να εξασφαλιστούν ασφαλείς και υγιεινές συνθήκες εργασίας για τους εργαζόμενους εξουσιοδοτώντας την επιβολή των προτύπων που αναπτύχθηκαν . Και βοηθώντας και ενθαρρύνοντας τις προσπάθειες να εξασφαλισθεί ασφάλεια
και υγιεινές συνθήκες εργασίας, · παρέχοντας πληροφόρηση,
εκπαίδευση και κατάρτιση στον τομέα της επαγγελματικής ασφάλειας και υγείας».

Εργαστήριο τεχνολογίας με “ρομποτάκι” για αξιοποίηση στην κατασκευή αντικειμένων της δεκαετίας του 1990.

Εργαστήριο Τεχνολογίας με “ρομποτάκια” για κατασκευές έργων των μαθητών της δεκαετίας του 1990.

 

Εργαστήριο τεχνολογίας δεκαετίας του 1990

Εργαστήριο τεχνολογίας

Παρουσιάσεις συνημμένα ειδικών από ξένες χώρες σε συνέδριο της Ένωσης των Παιδαγωγικών Ινστιούτων της Ευρώπης στην Αθήνα 5-6 Νοεμβρίου 1999, για τα επίμαχα θέματα της τεχνολογικής εκπαίδευσης στο πλαίσιο της γενικής εκπαίδευσης , και της Τεχνολογίας Πληροφοριών και Επικοινωνιών, συγγενή αλλά διαφορετικά θεματικά πεδία.

Στιγμιότυπα από το συνέδριο με συμμετοχή του τότε Υπουργού Κου Γεράσιμου Αρσένη, του Προέδρου του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου Κου Θ. Εξαρχάκου, του τ. Προέδρου του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου Καθηγητή του Ε.Μ.Π. Κου Γ. Καραγιάννη , του Διευθυντή της Ένωσης Τεχνολογικής Εκπαίδευσης των ΗΠΑ Dr Kendall Starkweather , και του Συμβούλου του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου Δρ Νίκου Ηλιάδη .

Το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο αξιοποιώντας το γεγονός ότι οργανώθηκε στη χώρα μας η ετήσια γενική συνέλευση της ένωσης των Παιδαγωγικών Ινστιτούτων της Ευρώπης ( CIDREE ) και συνεπώς την παρουσία εμπειρογνωμόνων από τη διεθνή κοινότητα , πραγματοποίησε εκπαιδευτική διημερίδα ως συνέχεια της γενικής συνέλευσης με συμμετοχή των φιλοξενουμένων και στελεχών του Ελληνικού Εκπαιδευτικού συστήματος . Γενικός στόχος ήταν η αξιοποίηση διεθνών εμπειριών, η ενίσχυση διακρατικών εμπειριών και η εμπλοκή Ελλήνων εκπαιδευτικών στις σχετικές δραστηριότητες .

Άποψη της ετήσιας συνεδρίασης των εκπροσώπων των Παιδαγωγικών Ινστιτούτων της Ευρώπης στην Αθήνα τον Νοέμβριο του 1999.

Για την Τεχνολογική Εκπαίδευση στο πλαίσιο της Γενικής Εκπαίδευσης έκαναν ομιλίες οι Kendall Starkweather Γενικός Διευθυντής της Ένωσης Τεχνολογικής Εκπαίδευσης των ΗΠΑ και Antony Gilberti Καθηγητής και Κοσμήτορας του τμήματος Τεχνολογικής εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου της Indiana των ΗΠΑ

α : για την τεχνολογική εκπαίδευση στο πλαίσιο της γενικής εκπαίδευσης

* Τεχνολογική μόρφωση : Η λογική και η δομή της μελέτης της τεχνολογίας στα σχολεία μας

Kendall Starkweather , Γενικός Διευθυντής της Ένωσης Τεχνολογικής Εκπαίδευσης των ΗΠΑ

* Η διδασκαλία της Τεχνολογίας ως κύριο μάθημα

Antony F. Gilberti, Καθηγητής και Κοσμήτορας του Τμήματος Τεχνολογικής και Βιομηχανικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου της πολιτείας Indiana των ΗΠΑ.

Επειδή υπάρχει σύγχυση στο Ελληνικό Εκπαιδευτικό Σύστημα μεταξύ της Τεχνολογικής εκπαίδευσης στο πλαίσιο της Γενικής εκπαίδευσης και της Τεχνολογίας Πληροφοριών και Επικοινωνιών, παρατίθεται και η Εισήγηση του Colin Mc Andrew από το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο της Σκωτίας σχετικά με την τεχνολογία Πληροφοριών και Επικοινωνιών.

β. Τεχνολογία Πληροφοριών και Επικοινωνιών

Ανάπτυξη προγράμματος σπουδών της Τεχνολογίας Πληροφοριών και Επικοινωνιών . Εμπειρίες από την Σκωτία.

COLIN MCANDREW

Παρουσίαση

Τεχνολογική μόρφωση . Η λογική και η δομή της μελέτης της τεχνολογίας στα σχολεία μας

Dr KENDALL STARKWEATHER ,

Γενικός Διευθυντής της Ένωσης Τεχνολογικής Εκπαίδευσης των ΗΠΑ-

1914 Association Drive, Reston , VA 20191-1539 ,

www.iteea.org

 

Ο Dr Starkweather στο Βήμα με προεδρείο τον Dr Νίκο Ηλιάδη

Εισαγωγή

Οι ομιλητές του σημερινού πρωϊνού θα ασχοληθούν μεν το θέμα της τεχνολογίας και της τεχνολογικής εκπαίδευσης . Σε μερικές χώρες το μάθημα είναι γνωστό ως “Μελέτη τεχνολογικών θεμάτων”. Πρόκειται για ένα σχολικό μάθημα που δεν υπήρχε όταν πηγαίνατε εσείς σχολείο . Στην πραγματικότητα κανείς από τους σημερινούς μας ομιλητές δεν είχε την εμπειρία αυτού του μαθήματος όταν πηγαίνατε στο σχολείο. Τόσο νέο είναι αυτό το μάθημα !

Η ηγεσία της παιδείας στη χώρα σας θα επαινεθεί για το ενδιαφέρον της και τις πρωτοβουλίες που ανέλαβε για την προσέγγιση του μαθήματος της τεχνολογίας . Η τεχνολογική εκπαίδευση αποτελεί αντικείμενο ενασχόλησης σε πολλά κράτη , λόγω του ταχύρρυθμου εξελισσόμενου και ιδιαίτερα πολύπλοκου τεχνολογικού κόσμου στον οποίο ζούμε.

Με τον τρόπο με τον οποίο θα ασχοληθούμε με το θέμα της τεχνολογίας σήμερα το πρωί , θα την θεωρήσουμε σαν περιεχόμενο και σαν αντικείμενο σχολικού μαθήματος . Θα ασχοληθούμε με την διδασκαλία ΓΥΡΩ ΑΠΟ την τεχνολογία. Θα πρέπει να είστε προσεκτικοί και να μην συγχέεται την τεχνολογική εκπαίδευση με την εκπαιδευτική τεχνολογία ή την χρηστική τεχνολογία, που είναι η διδασκαλία Μέσων Επικοινωνίας με τεχνολογία, για παράδειγμα με τη βοήθεια των ηλεκτρονικών υπολογιστών και άλλων οργάνων. Τόσο η τεχνολογική εκπαίδευση , όσο και η εκπαιδευτική τεχνολογία είναι απαραίτητες για τα σχολεία μας. Στη σημερινή μας παρουσίαση θα ασχοληθούμε αποκλειστικά με την τεχνολογική εκπαίδευση.

Πρέπει επίσης να υπογραμμίσουμε τη διαφορά μεταξύ επιστήμης και τεχνολογίας καθότι πολύ συχνά συγχέονται. Πολύ σύντομα, η επιστήμη είναι η μελέτη του φυσικού κόσμου , ενώ η τεχνολογία είναι η μελέτη αυτών που έκαναν οι άνθρωποι στον κόσμο τους. Η τεχνολογία είναι η ανθρώπινη καινοτομία σε δράση.

Η δύναμη και οι υποσχέσεις της τεχνολογίας

Με τη βοήθεια της τεχνολογίας οι άνθρωποι άλλαξαν τον κόσμο. Στοχεύοντας στην ικανοποίηση των αναγκών και επιθυμιών τους οι άνθρωποι ανέπτυξαν και βελτίωσαν την επικοινωνία , τις μετακινήσεις, τους τρόπους οικοδόμησης , την παραγωγή των προϊόντων , τη θεραπευτική αντιμετώπιση των ασθενειών και την εξασφάλιση της τροφής τους. Όλα αυτά τα επιτεύγματα δημιούργησαν ένα κόσμο τεχνολογικών προϊόντων , μηχανών, αυτοκινητόδρομων, και κτηρίων αλλά και παγκόσμιας επικοινωνίας και μετάδοσης των δεδομένων. Δημιούργησαν έναν περίπλοκο κόσμο που αλλάζει διαρκώς.

Κάθε τεχνολογική εξέλιξη στηρίζεται σε προηγούμενη ανάπτυξη . Κάθε εξέλιξη ανοίγει καινούργιες προοπτικές θέτει προβλήματα και προκαλεί νέες εξελίξεις σε μια επιταχυνόμενη σπειροειδή τροχιά ανάπτυξης και πολυπλοκότητας. Η επιτάχυνση των τεχνολογικών αλλαγών και η ακόμη μεγαλύτερη δυναμική και ισχύς που ατές συνεπάγονται εμπνέει και συναρπάζει κάποιους ανθρώπους , προκαλεί όμως τη σύγχυση και ακόμη και το αίσθημα της αποξένωσης σε κάποιους άλλους. Πολλοί άνθρωποι αγκαλιάζουν τις τεχνολογικές αλλαγές πιστεύοντας ότι με την τεχνολογία θα είναι ευκολότερη η ζωή τους. Αντιλαμβάνονται τις αυξημένες δυνατότητες που παρουσιάζονται για την επίλυση χρόνιων προβλημάτων , από την εξασφάλιση της τροφής μέχρι την παιδεία και τη μόλυνση. Άλλοι βλέπουν μια αλληλοσύνδεση απρόσωπων μηχανών που τους προκαλεί σύγχυση και τους υποβάλλει και τον φόβο κοινωνικών, οικονομικών και στρατιωτικών καταστροφών. Μερικοί άνθρωποι θεωρούν ότι μετην τεχνολογία επικοινωνιών και μεταφορών μπορούν να αναπτύξουν καλύτερα τις προσωπικές τους σχέσεις . Άλλοι ανακαλύπτουν ότι η ίδια ακριβώς τεχνολογία καταπονεί τις σχέσεις. Μερικοί πιστεύουν ότι με τη βοήθεια των τεχνολογικών εξελίξεων δημιουργούνται νέες θέσεις εργασίας και ιδρύονται νέες βιομηχανικές μονάδες. Άλλοι βλέπουν την αυτοματοποίηση να αντικαθιστά την εξειδικευμένη εργατική δύναμη και να αλλάζει τον τρόπο ζωής τους.

Υπάρχει κάποια αλήθεια σε όλες αυτές τις απόψεις καθότι η τεχνολογία δημιουργήθηκε, χειραγωγήθηκε και χρησιμοποιήθηκε από κοινωνίες και άτομα , σύμφωνα με τους στόχους και τις αξίες τους. Τα τεχνολογικά συστήματα συνδέονται τόσο μεταξύ τους όσο και με τα υπάρχοντα κοινωνικά συστήματα , έτσι ώστε κάθε καινούργια εξέλιξη μπορεί να επηρεάσει πάρα πολλούς τομείς.Οι υποσχέσεις για το μέλλον δεν έγκειται απλά στην τεχνολογία , αλλά στην ικανότητα των ανθρώπων να τη χρησιμοποιούν , να τη διαχειρίζονται και να την κατανοούν.

Η ανάγκη για τεχνολογική μόρφωση

Μια πολύ σημαντική επίπτωση των επιταχυνόμενων τεχνολογικών αλλαγών είναι η διαφορά ανάμεσα στα επίπεδα της τεχνολογικής ικανότητας και της κατανόησης. Υπάρχει ένα διευρυνόμενο χάσμα ανάμεσα στη γνώση την ικανότητα και την εμπιστοσύνη του μέσου πολίτη και αυτής των εφευρετών , των ερευνητών και των ανθρώπων που εφαρμόζουν και διαρκώς προκαλούν επαναστατικές αλλαγές στον κόσμο της τεχνολογίας .

Ενώ για τους ανθρώπους που ηγούνται της τεχνολογικής ανάπτυξης θεωρείται λογικό και απαραίτητο να είναι εφοδιασμένοι με προηγμένες τεχνολογικές ικανότητες , δεν θεωρείται πρόβλημα για το μεγάλο κοινό να είναι τεχνολογικά αμόρφωτοι , τουλάχιστον μέχρι κάποιο ορισμένο επίπεδο.

Εξαιτείας ακριβώς της δύναμης των σημερινών τεχνολογικών εφαρμογών, η κοινωνία και τα άτομα πρέπει να αποφασίσουν ποια, με ποιο τρόπο και πότε πρέπει να αναπτύξουν και να εφαρμόσουν τα διάφορα τεχνολογικά συστήματα. Εφόσον τα τεχνολογικά θέματα και προβλήματα έχουν περισσότερες από μια βιώσιμες λύσεις , η λήψη αποφάσεων πρέπει να αντανακλά τις αξίες των ανθρώπων και να τους οδηγεί στην επίτευξη των στόχων τους. Ένας τέτοιος τρόπος λήψης αποφάσεων προϋποθέτει την απόκτηση από όλους τους πολίτες ενός βασικού επιπέδου τεχνολογικής μόρφωσης , της ικανότητας δηλαδή να χρησιμοποιούν , να διαχειρίζονται και να κατανοούν την τεχνολογία.

Πράγματι, η τεχνολογική μόρφωση έχει ζωτική σημασία για την ατομική. Κοινωνική και εθνική οικονομική ευημερία . Πέρα από την οικονομική βιωσιμότητα είναι πολύ σημαντική η συνειδητοποίηση ότι ο τρόπος με τον οποίο οι άνθρωποι αναπτύσσουν και εφαρμόζουν την τεχνολογία έχει γίνει εξαιρετικά κρίσιμος για τις μελλοντικές γενιές, την κοινωνία, ακόμη και για την συνέχιση της ικανότητας της Γης να διατηρεί τη ζωή.

ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗ ΜΟΡΦΩΣΗ

Η τεχνολογική μόρφωση είναι η ικανότητα να χρησιμοποιούμε , να διαχειριζόμαστε και να κατανοούμε την τεχνολογία.

* Η ικανότητα να χρησιμοποιούμε την τεχνολογία προϋποθέτει την επιτυχή εφαρμογή των συστημάτων κλειδιών της εποχής. Σε αυτό συμπεριλαμβάνεται η γνώση των συστατικών των υφιστάμενων μικροσυστημάτων , των ανθρώπινων συστημάτων και της συμπεριφοράς των συστημάτων.

* Η ικανότητα να διαχειριζόμαστε την τεχνολογία περιλαμβάνει την εγγύηση της αποτελεσματικότητας και της καταλληλότητας των τεχνολογικών δραστηριοτήτων.

* Η κατανόηση της τεχνολογίας δεν συνίσταται μόνο στην απόκτηση δεδομένων και πληροφοριών , αλλά και στην ικανότητα να συνθέτουμε τις πληροφορίες με διορατικότητα.

Χαρακτηριστικά του τεχνολογικά μορφωμένου ατόμου

Τα τεχνολογικά μορφωμένα άτρομα είναι ικανά στην επίλυση προβλημάτων που αντιμετωπίζουν θέματα από διαφορετικές οπτικές γωνίες και ανήκουν σε διαφορετικά πλαίσια.

Τα άτομα αυτά μπορούν να αντιληφθούν ότι η λύση ενός συγκεκριμένου προβλήματος συχνά ανοίγει άλλα θέματα και προβλήματα. Κατανοούν επίσης ότι οι λύσεις συχνά απαιτούν κάποιους συμβιβασμούς που συνίστανται σε ενδεχόμενες θυσίες όσον αφορά την ποιότητα ενός τομέα ώστε να εξασφαλισθεί η υψηλότερη ποιότητα ενός άλλου . Εκτιμούν τις αλληλεπιδράσεις ανάμεσα στην τεχνολογία και τα άτομα, την κοινωνία και το περιβάλλον.

Τα τεχνολογικά μορφωμένα άτομα αντιλαμβάνονται ότι η τεχνολογία περιλαμβάνει συστήματα , τα οποία είναι ομάδες από αλληλοσυσχετιζόμενες διατάξεις σχεδιασμένες για την από κοινού επίτευξη ενός ή περισσότερων επιθυμητών στόχων. Καμιά μεμονωμένη διάταξη ή συσκευή δεν μπορεί να θεωρηθεί χωρίς να έχει γίνει κατανοητή η αλληλεπίδρασή της με τις άλλες διατάξεις , συσκευές και διεργασίες μέσα στο σύστημα. Όσοι είναι τεχνολογικά μορφωμένοι μπορούν να χρησιμοποιούν έννοιες της επιστήμης των μαθηματικών και των κοινωνικών και ανθρωπιστικών επιστημών σαν εργαλεία για την κατανόηση και την διαχείριση των τεχνολογικών συστημάτων. Για αυτό το λόγο τα τεχνολογικά μορφωμένα άτομα χρησιμοποιούν κατά την επίλυση των τεχνολογικών προβλημάτων μια δυναμική και προσανατολισμένη στα συστήματα προσέγγιση.

Μπορούν να ταυτοποιήσουν τις κατάλληλες λύσεις, να αποτιμήσουν και να προβλέψουν τα αποτελέσματα της εφαρμογής της λύσης που επέλεξαν. Σαν διαχειριστές της τεχνολογίας αναλύουν τις συνέπειες όλων των εναλλακτικών λύσεων και προσδιορίζουν την καταλληλότερη πορεία δράσης για την συγκεκριμένη κατάσταση.

Τα τεχνολογικά μορφωμένα άτομα κατανοούν τις σημαντικότερες εκφάνσεις που βρίσκονται πίσω από τα τρέχοντα θέματα. Επιδεικνύουν επιδεξιότητα στην ασφαλή χρήση των τεχνολογικών διατάξεων που αποτελούν προϋποθέσεις για την σταδιοδρομία τους, την υγεία τους και την διασκέδασή τους σε όλη τη διάρκεια της ζωής τους.

Τέτοια άτομα ενσωματώνουν στον τρόπο λειτουργίας τους διάφορα χαρακτηριστικά των μηχανικών, των καλλιτεχνών , των σχεδιαστών , των τεχνιτών και των κοινωνιολόγων , που αλληλοδιαπλέκονται και δρουν σενεργιστικά. Τα χαρακτηριστικά αυτά συμπεριλαμβάνουν την προσανατολισμένη στα συστήματα σκέψη , τη δημιουργική διαδικασία , τη θεώρηση της άποψης της παραγωγής και την ανάλυση των συνεπειών και των αποτελεσμάτων.

Κατανοούν και εκτιμούν την σημασία των βασικών τεχνολογικών εξελίξεων . Έχουν την ικανότητα να χρησιμοποιούν τα εργαλεία του τρόπου λήψης αποφάσεων στη ζωή τους και τη δουλειά τους. Ακόμη σημαντικότερο, αντιλαμβάνονται ότι η τεχνολογία είναι το αποτέλεσμα της ανθρώπινης δραστηριότητας. Είναι το αποτέλεσμα της ανθρώπινης διάνοιας και του ανθρώπινου δυναμικού , στην προσπάθεια να εκπληρωθούν οι ανθρώπινες ανάγκες και επιθυμίες .

Οι στόχοι της τεχνολογικής μόρφωσης για όλους

Πόσο ευρέως διαδεδομένη είναι η τεχνολογική μόρφωση σήμερα ; Τα επίπεδα της τεχνολογικής μόρφωσης ποικίλλουν από άτομο σε άτομο και εξαρτώνται από το ατομικό υπόβαθρο , την εκπαίδευση, τα ενδιαφέροντα , την συμπεριφορά και τις ικανότητες. Πολλοί άνθρωποι πάντως δεν έχουν καν αρχίσει να κατανοούν τις βασικές έννοιες της σημερινής τεχνολογικής κοινωνίας . Λίγοι είναι αυτοί που μπορούν να αντιληφθούν τα τεχνολογικά θέματα στις καθημερινές ειδήσεις, να πραγματοποιήσουν τεχνολογικές δραστηριότητες, ή να εκτιμήσουν τα επιτεύγματα της μηχανικής.

Η κατανόηση της τεχνολογίας και η ικανότητα στη χρήση της είναι θέματα που παραδοσιακά έχουν αγνοηθεί, εκτός από όσους παρακολουθούν την πορεία της εκπαίδευσης και της επιμόρφωσης στο πεδίο της τεχνολογίας. Για τους περισσότερους ανθρώπους θεωρείται ότι η απόκτηση τεχνολογικής μόρφωσης , επαφίεται στις καθημερινές δραστηριότητες των ατόμων. Οι διαδικασίες και τα συστήματα πάντως έχουν γίνει τόσο πολύπλοκα , ώστε αυτός ο τρόπος προσέγγισης έχει σαφώς αποτύχει.

Απαιτείται μια μαζική προσπάθεια για να επιτευχθεί η τεχνολογική μόρφωση. Η προσπάθεια πρέπει να συμπεριλάβει τα σχολεία , τα μαζικά μέσα επικοινωνίας και διασκέδασης , τους εκδότες βιβλίων και τα μουσεία. Τα σχολεία πρέπει να αναλάβουν το μεγαλύτερο μέρος αυτής της προσπάθειας , καθότι το εκπαιδευτικό σύστημα είναι το μοναδικό μέσον με το οποίο είναι δυνατόν να διασφαλισθεί για κάθε παιδί η συμμετοχή σε ένα διαρθρωμένο περιεκτικό πρόγραμμα τεχνολογικής εκπαίδευσης .

Η τεχνολογική εκπαίδευση δίνει την ευκαιρία στους σπουδαστές να μάθουν για τις διαδικασίες και τις σχετιζόμενες με την τεχνολογία γνώσεις , που απαιτούνται για την επίλυση των προβλημάτων και την επέκταση των ανθρώπινων δυνατοτήτων. Η ενσωμάτωση της τεχνολογικής εκπαίδευσης στα εκπαιδευτικά συστήματα απαιτεί την ανάπτυξη του προγράμματος σπουδών , την επιμόρφωση των διδασκόντων και την δημιουργία εξειδικευμένων χώρων διδασκαλίας και εργαστηρίων. Σε ένα μεγάλο αριθμό σχολείων στη χώρα μου έχουν ήδη καθιερωθεί τεχνολογικά προγράμματα . Πολλά από αυτά τα σχολεία παρουσιάζουν στοιχεία υψηλής τεχνολογικής εκπαίδευσης σε όλα τα επίπεδα.

Η αναγκαιότητα των δομών για την διδασκαλία της τεχνολογίας

Η κοινή αποδοχή της αναγκαιότητας της τεχνολογικής μόρφωσης είναι μόνο η αρχή. Το δυσκολότερο πρόβλημα είναι να καθορίσουμε τους όρους ανάπτυξης αυτής της μόρφωσης . Ποιες εμπειρίες , ικανότητες και γνώσεις είναι απαραίτητες. Ποια είναι ακριβώς αυτά που κάποιος πρέπει να γνωρίζει και να είναι σε θέση να πραγματοποιήσει με τη χρήση της τεχνολογίας . Ποιο πρέπει να είναι το περιεχόμενο αυτής της προσπάθειας.

Οι επιμέρους απαντήσεις διαφέρουν, ανάλογα με τις προσδοκίες και τις ικανότητες του ατόμου και της κοινότητας. Μια αγροτική κοινότητα αντιμετωπίζει εντελώς διαφορετικά ζητήματα από μια βιομηχανική κοινότητα ή μια πόλη στις αστικές περιοχές της χώρας. Οι απαντήσεις μεταβάλλονται ταχύτατα με την πάροδο του χρόνου. Η τεχνολογία εξελίσσεται τόσο γρήγορα , ώστε η γνώση , οι διαδικασίες και τα συστήματα καθίστανται απαρχαιωμένα σχεδόν με την ίδια ταχύτητα με την οποία αναπτύσσονται. Καθώς η τεχνολογία αναπτύσσεται αυξάνοντας σε πολυπλοκότητα , καθίσταται όλο και περισσότερο σημαντικός ο καθορισμός και η θέσπιση των πλαισίων για τη μελέτη της. Τα εκπαιδευτικά προγράμματα πρέπει να εφοδιάζουν τους σπουδαστές με τις έννοιες και τις εμπειρίες που είναι απαραίτητες για την ανάπτυξη της κατανόησης και των αναγκαίων ικανοτήτων σε έναν τεχνολογικό κόσμο που αλλάζει διαρκώς.

Η διδασκαλία της τεχνολογίας

Ένας γνωστός Αμερικανός εκπαιδευτικός, ο Ernest Boyer , είπε κάποτε ότι υπάρχει επείγουσα ανάγκη επίτευξης της “τεχνολογικής μόρφωσης” και είναι αναγκαίο να αντιληφθούν οι μαθητές τον τρόπο με τον οποίο μετασχηματίζεται η κοινωνία από τις εφευρέσεις μας , ακριβώς όπως τα εργαλεία παλαιότερων εποχών άλλαξαν την πορεία της ιστορίας. Το ζήτημα δεν είναι απλά να μάθουμε πως να χρησιμοποιούμε και το τελευταίο εξάρτημα του τεχνολογικού εξοπλισμού , αλλά να μάθουμε να ρωτάμε το πώς και το γιατί θα έπρεπε να χρησιμοποιηθεί ( Boyer , 1983).

Τα λόγια του Boyer ισχύουν ακόμη περισσότερο σήμερα. Τα σχολικά συστήματα όλης της χώρας πρέπει να αναλάβουν αποτελεσματικές προσπάθειες διάδοσης της τεχνολογικής γνώσης , αρχίζοντας από την προσχολική αγωγή και συνεχίζοντας σε όλη τη διάρκεια της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης αλλά και μετά από αυτήν. Η εισαγωγή της μελέτης της τεχνολογίας στο κύριο μέρος του προγράμματος σπουδών δεν θα βελτιώσει μόνο τις συνολικές ικανότητες της κοινότητας , αλλά θα βοηθήσει και τους μαθητές να έχουν καλύτερες επιδόσεις και στα υπόλοιπα μαθήματα. Επιπλέον, η τεχνολογική μόρφωση θα δημιουργήσει ένα μεγαλύτερα και περισσότερο ποικιλόμορφο σύνολο αποφοίτων που θα είναι ικανοί να εργασθούν στα διάφορα τεχνολογικά επαγγέλματα και έτοιμοι να ακολουθήσουν σχετικές σπουδές.

Η τεχνολογία θα πρέπει να γίνει προαπαιτούμενο μάθημα για όλους τους μαθητές σε όλα τα επίπεδα της εκπαίδευσής τους . Η ενσωμάτωση της τεχνολογικής εκπαίδευσης στο σχολικό σύστημα της χώρας θα απαιτήσει την ανάπτυξη ενός προγράμματος σπουδών , την επιμόρφωση των διδασκόντων και σε μερικές περιπτώσεις τη δημιουργία ειδικών χώρων για τη διδασκαλία και τις εργαστηριακές ασκήσεις . Πρόκειται όμως για μια προσπάθεια που θα αποδώσει καρπούς σε όποιον συμμετάσχει , μέσα στους κόλπους οποιασδήποτε κοινότητας ή κοινωνίας.

Η τεχνολογική εκπαίδευση κατά τα πρώτα σχολικά έτη

Κατά τα πρώτα σχολικά έτη η τεχνολογική εκπαίδευση πρέπει να σχεδιαστεί έτσι ώστε να βοηθήσει τους μαθητές να μάθουν και να εκπληρώσουν τους εκπαιδευτικούς στόχους του συνολικού προγράμματος σπουδών . Αυτές οι εμπειρίες αναπτύσσουν την αντίληψη και τη γνώση των μαθητών για την τεχνολογία , τις ψυχοκινητικές τους δεξιότητες και τους παρέχουν τη βάση πληροφόρησης που αφορά τις σχέσεις ανάμεσα στην τεχνολογία , την κοινωνία και το περιβάλλον.

Ξεκινώντας από την προσχολική αγωγή , η τεχνολογική εκπαίδευση μπορεί να βοηθήσει να παρέχουμε στο παιδί την ενεργητική μάθηση που τόσο χρειάζεται και απολαμβάνει. Τα παιδιά πρέπει να ασχολούνται με τον σχεδιασμό προϊόντων , συστημάτων και περιβαλλόντων που θα τα υποχρεώνουν να αποκτήσουν καινούργιες γνώσεις σχετικά με την τεχνολογία, καθώς και να χρησιμοποιούν τις γνώσεις που έχουν αποκτήσει από άλλα μαθήματα.

Οι μαθητές εφαρμόζουν τις γνώσεις τους όταν ζωγραφίζουν, οργανώνουν, σχεδιάζουν, λύνουν προβλήματα , χτίζουν, εφαρμόζουν και βελτιώνουν τις λύσεις των προβλημάτων. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα ερευνών της επιστήμης της γνωσιολογίας , η διαδικασία της κριτικής σκέψης και της δημιουργικής δραστηριότητας μπορεί να βοηθήσει τα παιδιά να οργανώσουν αυτά που μαθαίνουν σε μια δομή γνώσης γεμάτη νόημα . Οι δραστηριότητες της τεχνολογικής εκπαίδευσης μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την ενσωμάτωση στη μελέτη της τεχνολογίας στοιχείων από άλλους κλάδους όπως τα μαθηματικά, οι φυσικές επιστήμες και οι κοινωνικές και ανθρωπιστικές σπουδές.

Η τεχνολογική εκπαίδευση πρέπει να αποτελεί μέρος ολοκληρωμένων θεματικών μονάδων που διερευνούν τη σχέση της τεχνολογίας με τον άνθρωπο , την κοινωνία ή το περιβάλλον ή να είναι ενσωματωμένη σε ένα βασικό πρόγραμμα σπουδών σαν βαθμολογήσιμο μάθημα με συγκεκριμένες διδακτικές ώρες. Τα υλικά και τα μέσα που απαιτούνται για τη βασική τεχνολογική εκπαίδευση είναι ελάχιστα και περιλαμβάνουν αντικείμενα κατασκευασμένα από τους μαθητές και τους δασκάλους , καθώς και βασικά υλικά που χρησιμοποιούνται συνήθως σε αυτό το στοιχειώδες επίπεδο.

Η τεχνολογία μπορεί και πρέπει να διδάσκεται στην κανονική τάξη από έναν εκπαιδευτικό με τα κατάλληλα προσόντα. Αρχικά πολλοί εκπαιδευτικοί αυτής της βαθμίδας αισθάνονται ότι δεν έχουν τα κατάλληλα προσόντα για να διδάξουν την τεχνολογία. Η εμπειρία πάντως έχει δείξει ότι με κατάλληλη ενδοϋπηρεσιακή επιμόρφωση οι εκπαιδευτικοί αυτοί έχουν εξαιρετικά καλή απόδοση και διακρίνονται για τον τρόπο με τον οποίο ενσωματώνουν τεχνολογικά στοιχεία σε όλο το εύρος του προγράμματος σπουδών. Πάντως αν η τεχνολογική εκπαίδευση πρόκειται να παρέμβει στη μέθοδο και στην ουσία αυτών που μαθαίνουν οι μαθητές , όλοι οι διδάσκοντες στη βασική εκπαίδευση θα πρέπει να έχουν ενδοϋπηρεσιακές και προϋπηρεσιακές εμπειρίες για τεχνολογική εκπαίδευση. Περαιτέρω , τα εκπαιδευτικά ιδρύματα που προετοιμάζουν δασκάλους και καθηγητές θα χρειασθεί να περιλάβουν την τεχνολογική εκπαίδευση στις προπτυχιακές απαιτήσεις τους .

Η Τεχνολογική εκπαίδευση κατά τα ενδιάμεσα σχολικά έτη

Τα προγράμματα τεχνολογικής εκπαίδευσης των ενδιάμεσων σχολικών ετών πρέπει να σχεδιασθούν με τρόπο ώστε να παρέχουν καταστάσεις ενεργητικής μάθησης που βοηθούν τους εφήβους να εξερευνήσουν και να αναπτύξουν μια ευρύτερη θεώρηση της τεχνολογίας. Οι εμπειρίες που προκύπτουν από την εφαρμογή πρέπει να οργανωθούν με τόπο ώστε να αντιστοιχούν στις διαφορετικές ανάγκες εξέλιξης του μαθητή στα ενδιάμεσα σχολικά χρόνια.

Η τεχνολογική εκπαίδευση πρέπει να αποτελεί μέρος του βασικού προγράμματος σπουδών για όλους τους μαθητές καθόλη τη διάρκεια των ενδιάμεσων σχολικών ετών. Τα προγράμματα αυτού του επιπέδου μπορούν να εφαρμοστούν μέσω πολυκλαδικών ομάδων που περιλαμβάνουν έναν πτυχιούχο καθηγητή τεχνολογίας . Τα προγράμματα τεχνολογίας των ενδιάμεσων σχολικών ετών βοηθούν τους μαθητές να μάθουν τις διαδικασίες που εφαρμόζονται στο σχεδιασμό , τη λύση προβλημάτων , την ανάπτυξη και τη χρήση τεχνολογικών προϊόντων και συστημάτων. Επίσης οι μαθητές αρχίζουν να αναπτύσσουν την ικανότητα να αποτιμούν τις επιδράσεις και τις συνέπειες αυτών των συστημάτων στα μεμονωμένα άτομα, την κοινωνία και το περιβάλλον.

Στα ενδιάμεσα σχολικά έτη ο μαθητής αποκτά ευρύτερη αντίληψη για τη φύση και την εξέλιξη της τεχνολογίας . Οι μαθητές σε αυτό το στάδιο εμβαθύνουν στην κατανόηση των τεχνολογικών εννοιών και αρχών που θεωρούνται σημαντικές για τη δημιουργία νέων γνώσεων και διαδικασιών σχετικών με την τεχνολογία. Αυτοί οι μαθητές χρειάζονται να τους δοθούν οι ευκαιρίες να παρατηρήσουν τους τρόπους με τους οποίους η τεχνολογία σχετίζεται με τα άλλα γνωστικά πεδία όπως οι φυσικές επιστήμες, τα μαθηματικά , οι κοινωνικές και ανθρωπιστικές σπουδές , οι γλώσσες, η κοινωνία και το περιβάλλον.

Οι μαθητές αυτού του σταδίου της εκπαίδευσης μπορούν να κατασκευάσουν μοντέλα και να αναπτύξουν πραγματικά τεχνολογικά προϊόντα , συστήματα και περιβάλλοντα. Μαθαίνουν πώς να εφαρμόζουν αρχές της μηχανικής, της αρχιτεκτονικής , του βιομηχανικού σχεδιασμού και της επιστήμης των υπολογιστών για να αποκτήσουν καλύτερη κατανόηση της τεχνολογίας. Παίρνοντας μαθήματα τεχνολογικής εκπαίδευσης σε αυτό το επίπεδο, οι μαθητές θα ανακαλύψουν και θα αναπτύξουν τα προσωπικά τους ενδιαφέροντα , τα ταλέντα και τις ικανότητες που έχουν σχέση με την τεχνολογία.

Η Τεχνολογική εκπαίδευση κατά τη διάρκεια του δευτέρου κύκλου της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης ( ΛΥΚΕΙΟ) και μετέπειτα

Η τεχνολογική εκπαίδευση στη διάρκεια των χρόνων της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης ενισχύει την κατανόηση των μαθητών για την τεχνολογία και αναπτύσσει μια εντονότερη αίσθηση της σύνδεσης ανάμεσα στην τεχνολογία και τα άλλα σχολικά μαθήματα. Αυτό λειτουργεί με ιδιαίτερη επιτυχία στα μαθήματα που μπορεί να υπάρξει άμεση εφαρμογή της τεχνολογίας , όπως είναι οι φυσικές επιστήμες και τα μαθηματικά. Άλλα σχετικά μαθήματα μπορεί να είναι οι γλώσσες, οι κοινωνικές επιστήμες , η γεωγραφία, η τέχνη , η μουσική και η φυσική αγωγή. Σε ορισμένες εφαρμογές η τεχνολογική εκπαίδευση μπορεί να βοηθήσει τους μαθητές αυτής της βαθμίδας εκπαίδευσης να μάθουν με ένα πολυκλαδικό τρόπο , συσχετίζοντας με δεδομένα από πολλά άλλα σχολικά μαθήματα.

Οι δυνατότητες του προγράμματος σπουδών θα πρέπει να επιτρέπουν στους σπουδαστές να επιλέξουν μεταξύ σειρών μαθημάτων που θα επεκτείνουν τις σπουδές τους σε εξειδικευμένες διαδικασίες και τη γνώση τους για τα τεχνολογικά συστήματα. Σπουδαστές των ανώτερων βαθμίδων μποροιύν να παρακολουθήσουν μαθήματα όπως “η Εισαγωγή στη μηχανική” , “Σχεδιασμός και μηχανικά συστήματα’ και “Αποτίμηση της τεχνολογίας”

Οι ανάγκες των μαθητών της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στην τεχνολογική εκπαίδευση είναι περισσότερο διαφοροποιημένες από αυτές των μικρότερων μαθητών , καθότι τα ενδιαφέροντά τους και οι δυνατότητες επαγγελματικής σταδιοδρομίας είναι αυξημένα. Σαν αποτέλεσμα αυτής της εκπαίδευσης οι μαθητές πρέπει :

* να αξιολογούν τις δυνατότητες , τις χρήσεις και τις συνέπειες της τεχνολογίας στα άτομα , την κοινωνία και το περιβάλλον.

* να αξιοποιούν τις πηγές της τεχνολογίας για να αναλύουν τη συμπεριφορά τεχνολογικών συστημάτων.

* να εφαρμόζουν τις έννοιες του σχεδιασμού και της μελέτης για να επιλύουν προβλήματα και να επεκτείνουν τις ανθρώπινες δυνατότητες.

* να εφαρμόζουν τις αρχές της επιστήμης , τις έννοιες της μηχανικής και τα τεχνολογικά συστήματα κατά την επίλυση των καθημερινών προβλημάτων.

* να αναπτύσσουν προσωπικό ενδιαφέρον και ικανότητες σχετιζόμενες με την επαγγελματική σταδιοδρομία στην τεχνολογία.

Οι μαθητές της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης ασχολούνται με τη συζήτηση , την επίλυση προβλημάτων , το σχεδιασμό, την έρευνα , την ανάπτυξη και εφαρμογή τεχνολογικών διατάξεων που χρειάζονται για τη μελέτη και τη διδασκαλία σε ένα εργαστήριο τεχνολογίας. Αυτό θα διασφαλίσει ένα μαθητικό περιβάλλον αποδοτικής και ασφαλούς εργασίας.

Ο τελικός στόχος συνίσταται στο να είναι ο κάθε μαθητής που αποφοιτά από τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση τεχνολογικά μορφωμένος. Μερικοί μαθητές που παρακολουθούν το μάθημα της τεχνολογίας στο σχολείο θα ακολουθήσουν και σταδιοδρομία σχετική με την τεχνολογία μετά την αποφοίτησή τους , όπως μηχανική επιστήμη των υπολογιστών , μηχανική τεχνολογία, και εκπαίδευση ως εκπαιδευτές τεχνολογίας.

Μετά την δευτεροβάθμια εκπαίδευση

Το επίπεδο της τεχνολογικής μόρφωσης του απόφοιτου δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης θα πρέπει να παρέχει τις βάσεις για μια εκμάθηση των τεχνολογικών θεμάτων καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής. Καθώς οι απόφοιτοι παρακολουθούν κύκλους σπουδών μετά τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση , θα συναντήσουν πολλές ευκαιρίες για τη μελέτη των τεχνολογικών θεμάτων σε μεγαλύτερη έκταση .

Σε αυτό που στις Ηνωμένες Πολιτείες θα αποκαλούσαμε κοινό κολεγιακό επίπεδο , υπάρχουν εξειδικευμένα προγράμματα μηχανικής τεχνολογίας . Τα προγράμματα αυτά μπορεί να αποτελούνται από την τεχνολογία ηλεκτρονικής και σχεδίου , καθώς και από προγράμματα άλλων επιπέδων .

Οι τεχνολογικές σπουδές στο κολεγιακό και πανεπιστημιακό επίπεδο είναι εξονυχιστικές και πολυδιάστατες. Τυπικές εξειδικεύσεις στην μηχανική, την αρχιτεκτονική, τις ιατρικές επιστήμες και την επιστήμη των υπολογιστών σχετίζονται άμεσα με τις τεχνολογικές σπουδές . Άλλοι κύκλοι σπουδών που σχετίζονται με την τεχνολογία συμπεριλαμβάνουν την γεωπονική, το βιομηχανικό σχέδιο , τα σεμινάρια επιστήμη-τεχνολογία-κοινωνία και την τεχνολογική εκπαίδευση.

Η ανάγκη των προδιαγραφών

Για την διευκόλυνση της επίτευξης της τεχνολογικής μόρφωσης κάθε έθνους πρέπει να θεσπισθούν κάποιες προδιαγραφές . Σε αρκετές χώρες έχουν αναληφθεί προσπάθειες που αγκαλιάζουν όλο το έθνος για την ανάπτυξη προδιαγραφών σε όλους τους θεματικούς τομείς. Το πεδίο της τεχνολογικής εκπαίδευσης στις Ηνωμένες Πολιτείες θα διαθέτει προδιαγραφές για το περιεχόμενό της κατά το έτος 2000. Πρόκειται για προδιαγραφές του περιεχομένου και όχι πρότυπα δεξιοτήτων σαν και αυτά που βρίσκουμε στα παραδοσιακά σεμινάρια επαγγελματικής κατάρτισης . Είναι σημαντικό να σημειώσουμε ότι η τεχνολογία αντιμετωπίζεται ως μείζον μάθημα του προγράμματος σπουδών στα πλαίσια των προγραμμάτων γενικής εκπαίδευσης ακριβώς επειδή επιζητούμε κάποιο επίπεδο τεχνολογικής μόρφωσης . Μας απασχολεί το “τί έπρεπε να γνωρίζουν και να είναι ικανοί να κάνουν οι μαθητές “ καθώς ολοκληρώνουν τα επίπεδα 2, 5,8 και 12 . Οι προδιαγραφές περιεχομένου θα παρέχουν ένα γενικό πλαίσιο από το οποίο θα μπορέσουν να αναπτυχθούν προγράμματα εργασίας και σπουδών. Οι προδιαγραφές θα αποτελέσουν και τις κατευθυντήριες γραμμές για τη βελτίωση της διδασκαλίας. Είναι σημαντικό να έχουν τεθεί οι απαιτήσεις των προδιαγραφών σε αρκετά υψηλό επίπεδο , ώστε όλοι οι μαθητές να μπορούν να συμμετέχουν πλήρως και από κοινού.

Μια πρόσκληση σε δράση

Η εξέλιξη της τεχνολογίας έχει επιπτώσεις σε κάθε χώρα που μεταβάλλει τη φύση της σχέσης της κοινωνίας με τα θέματα της οικονομίας , της υγείας , της παιδείας και άλλων. Η εξέλιξη της τεχνολογίας οδηγεί στο να αποτελέσει η τεχνολογική μόρφωση κεντρικό εκπαιδευτικό ζήτημα.

Για αυτό το λόγο η τεχνολογική εκπαίδευση πρέπει να αντιμετωπίζεται σαν ένα μάθημα του προγράμματος σπουδών που παίζει κεντρικό ρόλο στην εκπαίδευση όλων των μαθητών, Αυτό θα απαιτήσει μεγάλη προσπάθεια που θα συμπεριλαμβάνει τα σχολεία, διάφορους ενδιαφερόμενους συνειδητοποιημένους πολίτες , ηγετικές προσωπικότητες από τον κόσμο των επιχειρήσεων και της βιομηχανίας , κυβερνητικές υπηρεσίες , καθώς και όλους όσους ανήκουν στα τεχνολογικά επαγγέλματα , όπως μηχανικούς και αρχιτέκτονες αλλά και άλλους που ενδιαφέρονται για τη μελέτη της τεχνολογίας.

Οι εκπαιδευτικοί πρέπει να συνειδητοποιήσουν τον σημαντικό τους ρόλο στην ενίσχυση του επιπέδου των γνώσεων κάθε μαθητή στα σχολεία τους. Οι διδάσκοντες της τεχνολογίας πρέπει να συνειδητοποιήσουν πλήρως το δυναμικό τους ως άνθρωποι -κλειδιά που μπορούν να προάγουν το ενδιαφέρον σχετικά με την αναγκαιότητα της τεχνολογικής εκπαίδευσης μέσα στο σχολικό σύστημα . Τα ουσιαστικά κυβερνητικά κέντρα λήψης αποφάσεων , από το τοπικό στο εθνικό επίπεδο, πρέπει να ενημερωθούν σχετικά με τα οφέλη της τεχνολογικής εκπαίδευσης για όλους τους μαθητές , ώστε να μπορεί να εξασφαλισθεί η υποστήριξή τους . Οι γονείς πρέπει να εξοικειωθούν με την τεχνολογία και τα οφέλη που θα αποκομίσουν τα παιδιά τους.

Σπάνια έχουμε την ευκαιρία στο χώρο της εκπαίδευσης να συμμετάσχουμε στην οικοδόμηση ενός νέου προτεινόμενου μαθητικού προγράμματος σπουδών που να ασχολείται με την καινοτομία , να έχει δυναμική φύση , να υπόσχεται τόσα πολλά για την κοινωνία μας και να προσφέρει τόσες δυνατότητες σε αυτούς που επιλέγουν να μελετήσουν πλήρως τα χαρακτηριστικά του. Ούτε η τεχνολογία ούτε η αναγκαιότητα τεχνολογικής εκπαίδευσης πρόκειται να αποκοπούν από την κοινωνία μας, καθώς αυτή θα προσανατολίζεται όλο και περισσότερο προς την τεχνολογία και θα εκπαιδεύεται σύμφωνα με τις υποσχέσεις που αφήνει ο σημαντικός αυτός τομέας.

Νίκος Ηλιάδης **, Πολ/κός Μηχ/κός Ε.Μ.Π. ,M.Sc. ( Structural Engineering , Concordia University Montreal Canada ) , Ph.D.( University of Maryland USA, -Technology and Vocational Education ), τ.Ειδ.Γραμματέας του ΥΠΕΠΘ ,τ. εκπρόσωπος των Υπουργείων Παιδείας και Πολιτισμού στη Μόνιμη Ελληνική Αντιπροσωπεία στις Βρυξέλλες ( Μ.Ε.Α. ) τ. Διοικητής ΠΓΝ «ΑΤΤΙΚΟΝ , τ. μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ένωσης Παιδαγωγικών Ινστιτούτων της Ευρώπης (http://www.cidree.org/), τ. εκπρόσωπος της Κυβέρνησης στο Δ.Σ. του CEDEFOP (https://www.cedefop.europa.eu/ )του Ευρωπαϊκού Κέντρου για την Επαγγελματική Εκπαίδευση και Κατάρτιση , Επίτιμος Σύμβουλος του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου.