Μινωικός πολιτισμός: γιατί πρέπει να ενταχθεί στα παγκόσμια μνημεία της UNESCO

Νέο κύμα δημόσιων παρεμβάσεων επιστημόνων και προσωπικοτήτων για την ανάδειξη του Μινωικού πολιτισμού, του πρώτου Ευρωπαϊκού πολιτισμού, και της ανάγκης σύνταξης φακέλου υποψηφιότητας ένταξης στο καλεντάρι της UNESCO.

Στο νέο κύμα δημόσιων παρεμβάσεων υπέρ της ένταξης του Μινωικού πολιτισμού στα μνημεία της UNESCO, μεταξύ δέκα ακόμη σημαντικών προσωπικοτήτων της επιστημονικής αναδημαϊκής κοινότητας, που παίρνουν θέση και φωτίζουν το θέμα, η Ελένη Μεθοδίου, αρχαιολόγος, πρώην αντιπρόεδρος της Επιτροπής Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO τεκμηριώνει την οικουμενική του αξία, ο Κώστας  Σ. Μανιατόπουλος, πρ. Γεν. Διευθυντής στην Ευρωπαϊκή ‘Ένωση,  αναδεικνύει τον πρώτο Ευρωπαϊκό πολιτισμό, δύο πρώην Γενικοί Γραμματείς των υπουργείων Πολιτισμού και Παιδείας, οι Μιχάλης Σακκάς και Νίκος Ηλιάδης, τονίζουν ότι είναι απαραίτητο να αναληφθούν πρωτοβουλίες από το υπουργείο Πολιτισμού, με στήριξη απ’όλες τις πολιτικές δυνάμεις και τη συνδρομή των ειδικών για τη σύνταξη φακέλου υποψηφιότητας ένταξης του Μινωικού πολιτισμού στο καλεντάρι της UNESCO και ο Δημήτρης Καραπάνος Μηχανολόγος Μηχανικός, τονίζει τις ευρύτερες θετικές επιρροές στην οικονομία και την ανάπτυξη της χώρας μας από προσπάθειες της μορφής αυτής.

Στο μεταξύ συνεχίζεται  η καμπάνια της επιστημονικής ομάδας αρθρογράφων του ecopress, υπό την επιμέλεια του Δημήτρη Παυλόπουλου, που ανέλαβε την πρωτοβουλία  να θέσει στο δημόσιο διάλογο τη σημασία ανάδειξης και προστασίας  της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομίας της Κρήτης. Η ακαδημαϊκή εμβέλεια και το επιστημονικό και επαγγελματικό κύρος των επιστημόνων, που ζητούν την ένταξη του Μινωικού πολιτισμού και της Σπιναλόγκα στον κατάλογο των μνημείων παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO δημιουργούν δυναμική θετικών εξελίξεων για την υλοποίηση ενός ευγενούς εφικτού και ταυτοχρόνως οραματικού στόχου, με διαστάσεις εθνικής σημασίας και  μεγάλα οφέλη για την Κρήτη και συνολικά για την ανάδειξη και προστασία της πολιτιστικής κληρονομίας της χώρας μας.

Αφετηρία της πρωτοβουλίας  αποτελεί το  άρθρο-παρέμβαση των Δημήτρη Παυλόπουλου* και Νίκου Ηλιάδη** στο ecopress, που ανέδειξαν το θέμα, προκαλώντας κύμα θετικών αντιδράσεων και υποστήριξης του αιτήματος.

Νέο κύμα δηλώσεων 

Από την ομάδα επιστημονικής τεχνικής αρθρογραφίας στο ecopress, με την επιμέλεια των Δημήτρη Παυλόπουλου, Μηχανολόγος Ηλεκτρολόγος, πρώην Πρόεδρος ΔΚΜ, πρώην Μέλος ΔΣ ΕΛΟΤ και Γεωργίας  Βαχαρίδη, Δικηγόρος  – διαπιστευμένη Διαμεσολαβήτρια, υποψήφια Διδάκτωρ Νομικής συγκεντρώθηκαν και δημοσιεύονται  νέες δημόσιες δηλώσεις δέκα Πανεπιστημιακών Καθηγητών, υπέρ  της ένταξης του Μινωικού πολιτισμού και της Σπιναλόγκα στον κατάλογο των μνημείων παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO, οι οποίες έχουν ως εξής:

Κώστας  Σ. Μανιατόπουλος, πρ. Γεν. Διευθυντής στην Ευρωπαϊκή ‘Ένωση, πρ. Πρόεδρος Οργανισμών και Εταιριών του Δημόσιου και Ιδιωτικού τομέα:

-«Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον πληροφορούμαι την προσπάθειά σας για ανακήρυξη του Μινωικού Πολιτισμού ως Μνημείου της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Κατά την μακρά επαγγελματική μου ζωή στην Ελλάδα και στο εξωτερικό είχα την ευκαιρία να επισκεφθώ και να θαυμάσω πολλά μνημεία πολιτιστικής κληρονομιάς ανά τον κόσμο και στην χώρα μου. Ανάμεσα σε αυτά και τα αξιοθαύμαστα, τα μοναδικά Μνημεία του Μινωικού Πολιτισμού κυρίως στην Κρήτη. Ο Μινωικός Πολιτισμός αποτελεί αναμφισβήτητα τον αρχαιότερο ευρωπαϊκό πολιτισμό, κατά πολλούς αιώνες προγενέστερο του κλασικού ελληνικού πολιτισμού και έχει αφήσει μνημεία τεράστιας αξίας διεθνούς επιστημονικής σημασίας και πολιτιστικής αναγνώρισης. Τα μνημεία του στην Κρήτη και αλλού αποτελούν διαμάντια πολιτιστικής κληρονομιάς, τα επισκέπτονται και τα θαυμάζουν επιστήμονες και πολίτες με γνώση και ενδιαφέροντα από όλη την υφήλιο. Γιαυτό με εκπλήσσει το γεγονός ότι μόλις τώρα αναλαμβάνεται προσπάθεια επίσημης αναγνώρισης αυτού του πολιτισμού και ένταξης των Μνημείων του σε αυτά της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς και θεωρώ καθήκον και τιμή μου να υποστηρίξω με τις μικρές μου δυνάμεις αυτήν την προσπάθεια».

Μιχάλης Σακκάς, τ. Γενικός Γραμματέας Λαϊκής Επιμόρφωσης Υπουργείου Πολιτισμού:

-«Ο Μινωικός Πολιτισμός που δημιουργήθηκε στην Κρήτη, έλαβε το όνομά του από τον μυθικό βασιλιά Μίνωα, που ήταν γιος της Ευρώπης και του θεού Δία. Ο προϊστορικός αυτός πολιτισμός, επηρέασε βαθύτατα την Ανατολική Μεσόγειο. Η περίοδος του Μινωικού Πολιτισμού, εκτείνεται από το 3000 π.Χ. μέχρι και το 1000 π.Χ. περίπου (Εποχή του Χαλκού).η Η πιο σημαντική εποχή του, ήταν αυτή της οικοδόμησης της Κνωσσού, περί το 1900 π.χ. Κατά τη διάρκειά του αναγεννήθηκαν δυο είδη γραφών: Η κρητική ιερογλυφική και η γραμμική Α. Τα θαυμαστά επιτεύγματα αυτού του πολιτισμού, ανέδειξαν την Μινωική Κρήτη δεσπόζουσα δύναμη, θαλασσοκράτειρα και ισχυρή εξαγωγική χώρα, με πλήθος προϊόντων που προωθούνταν σε όλες τις αγορές της ανατολικής Μεσογείου και του Αιγαίου. Οι αξιόλογοι αρχαιολογικοί χώροι, με τα συμπαρομαρτούντα τους, αποτελούν πολιτισμική παρακαταθήκη για ολόκληρη την ανθρωπότητα. Ο ΟΗΕ και η UNESCO, οφείλουν να αναδείξουν αυτόν τον πολιτισμό, συμπεριλαμβάνοντάς τον στην παγκόσμια πολιτιστική κληρονομιά. Είναι απαραίτητο το Υπουργείο Πολιτισμού να αναλάβει την πρωτοβουλία, στηριζόμενο απ’όλες τις πολιτικές δυνάμεις και συνεπικουρούμενο από τους ειδικούς για το θέμα».

Νίκος Ηλιάδης, Πολ/κός Μηχ/κός Ε.Μ.Π. ,M.Sc. ( Structural Engineering , Concordia University Montreal Canada ) , Ph.D. ( University of Maryland USA, -Technology and Vocational Education ), τ. Ειδ. Γραμματέας του ΥΠΕΠΘ , τ. εκπρόσωπος των Υπουργείων Παιδείας και Πολιτισμού στη Μόνιμη Ελληνική Αντιπροσωπεία στις Βρυξέλλες ( Μ.Ε.Α. ) τ. Διοικητής ΠΓΝ «ΑΤΤΙΚΟΝ , τ. μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ένωσης Παιδαγωγικών Ινστιτούτων της Ευρώπης (http://www.cidree.org/), τ. εκπρόσωπος της Κυβέρνησης στο Δ.Σ. του CEDEFOP (https://www.cedefop.europa.eu/ )του Ευρωπαϊκού Κέντρου για την Επαγγελματική Εκπαίδευση και Κατάρτιση , Επίτιμος Σύμβουλος του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου:

-« Ο Μινωικός Πολιτισμός αποτελεί τον πρώτο μορφοποιημένο σε ολοκληρωμένο σύνολο πολιτισμό της Ευρώπης 3000 χρόνια πριν. Σίγουρα υπάρχουν και άλλα εντυπωσιακά ευρήματα από πολιτισμούς στην Ευρώπη. Όμως ο Μινωικός πολιτισμός είχε χαρακτηριστικά που έκτοτε αναγνωρίζονται ως τυπικά Ευρωπαϊκά. Είχε εξωστρέφεια, επέδειξε κινητικότητα, ήταν εφευρετικός, και πέτυχε υψηλό επίπεδο αισθητικής.  Οι κοινωνίες έχουν διαφορετικό τρόπο ζωής (culture). Σύμφωνα με έρευνα του πανεπιστημίου του Yale πολιτιστικά στοιχεία είναι δυνατόν να βρεθούν τα ίδια σε κάθε κοινωνία αλλά με διαφορετική μορφή ανάλογα με το επίπεδο ανάπτυξης (κατοικία, ρουχισμός, επικοινωνία, μεταφορές, εργαλεία , μηχανήματα και σκεύη, οικονομική διάρθρωση, εργασία, τρόποι συναλλαγών, ιδιοκτησία, ηθική, κοινωνική διάρθρωση, ανταγωνισμός, τέχνη, οικογένεια, καθημερινός τρόπος ζωής κ.ά). Διαφορετικοί τρόποι ζωής ως συνάρτηση της ανάπτυξης υπήρχαν στις διάφορες ιστορικές περιόδους καθώς  και αντίστοιχη τεχνολογία. Η ποιότητα, ο τρόπος ζωής και η μορφή έκφρασης κάθε ανθρώπινης φύσης ήταν ομοιόμορφη μόνο στην προϊστορική περίοδο. Ξεκινώντας από αυτό το σημείο ο σύγχρονος άνθρωπος έχει αποδείξει ότι είναι ικανός να αλλάξει τη φυσική μορφή του περιβάλλοντός του και να το ξαναδιαμορφώσει κατά τρόπο που να ικανοποιεί τη θέλησή του και τις ανάγκες του. Έχει κατασκευάσει τεράστιες πόλεις με ουρανοξύστες, τεράστια βιομηχανικά συγκροτήματα, αεροδρόμια, λιμάνια, αυτοκινητόδρομους κ.ά που δείχνουν τη δύναμή του να ξαναδιαμορφώνει το περιβάλλον του και να το αλλάζει σε φιλικό για τον ίδιο από εχθρικό που ήταν αρχικά. Η τεχνολογία έχει απελευθερώσει τον άνθρωπο από δύσκολες συνθήκες διαβίωσης, έχει συμβάλει στην ανάπτυξη μέσων επικοινωνίας και έκφρασης για μόρφωση και ανταλλαγή ιδεών, και ότι ακόμη και οι καλές τέχνες, η μουσική, η γλυπτική, η ζωγραφική, οφείλουν πολλά στην τεχνολογική ανάπτυξη. Με το πέρασμα του χρόνου δημιουργήθηκε ένα συνεχώς αυξανόμενο φάσμα διαφορών στη ζωή των ανθρώπων, αφού ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός, έχει διαφορετικά χαρίσματα και ταλέντα, δυναμικό, έχει διαφορετικές προτιμήσεις κ.ά. Σύμφωνα με τον μύθο, ο Δίας απήγαγε την Ευρώπη από την ανατολική ακτή της Τύρου στη Μεσόγειο και την έφερε διασχίζοντας τη θάλασσα στην Κρήτη. Γιός τους είναι ο Μίνως και ο  Μινωικός πολιτισμός. Η πρώτη ανάγνωση του μύθου είναι ότι ο Μινωικός πολιτισμός στηριζόταν στην αγροτική παραγωγή αλλά και στην ναυτιλία. Και ότι είχαν στενές εμπορικές σχέσεις με την παράκτια ανατολική μεσόγειο, κεντρικό λιμάνι της οποίας ήταν η Τύρος. Δαιδαλώδη ανακτορικά συγκροτήματα, με περίπλοκα υδραυλικά δίκτυα, ζωηρές τοιχογραφίες με ταύρους  και πομπές, περίτεχνα χρυσά κοσμήματα, κομψά πέτρινα αγγεία και κεραμικά έντονα διακοσμημένα με θέματα από τη θαλάσσια ζωή, αποτελούν ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της Μινωικής Κρήτης. Μικρές πόλεις, χωριά και αγροικίες ήταν διασκορπισμένες στην περιοχή που φαίνεται ότι ελεγχόταν από το κάθε ανάκτορο. Δρόμοι συνέδεαν αυτούς τους απομονωμένους οικισμούς μεταξύ τους και με το κέντρο. Η μελέτη των πολιτισμών και της εξέλιξης σε συνάρτηση με το χρόνο μας οδηγεί σε χρήσιμα συμπεράσματα για τη σύγχρονη ζωή. Οι γρήγορες μεταβολές στη σύγχρονη κοινωνία έχουν αφαιρέσει από τον άνθρωπο την πολυτέλεια και το πλεονέκτημα του “διαθέσιμου χρόνου για δοκιμή” που απολάμβαναν οι προηγούμενες γενιές. Η αργή δοκιμασία που εφαρμόζονταν χρόνια πριν για τη λήψη αποφάσεων και την αποκρυστάλλωση ενός προγράμματος ενεργειών είναι δύσκολο να εφαρμοστεί στην εποχή μας. Οι αποφάσεις στη σύγχρονη εποχή πρέπει να παρθούν προσεκτικά και γρήγορα από άτομα μορφωμένα, που αντιλαμβάνονται σε βάθος τα προβλήματα, και την αλληλεξάρτηση των διαφόρων παραμέτρων. Ο Μινωικός πολιτισμός είναι οι ρίζες του Ευρωπαϊκού πολιτισμού, γεγονός που έχει απεικονισθεί και σε Ευρωπαϊκά νομίσματα. Συνεπώς είναι ιδιαίτερα παράδοξο το γεγονός ότι δεν έχει υπαχθεί στους προστατευόμενους της UNESCO και δεν έχουν αναδειχθεί  ουσιαστικά τα ευρήματα που διασώζονται μέχρι σήμερα».

Φεβρωνία Πατριανάκου, Πολιτικός Μηχανικός Ε.Μ.Π., πρ. Βουλευτής Λακωνίας:

 «Ο Μινωικός Πολιτισμός, ως ο πρώτος προηγμένος  πολιτισμός της Ευρώπης έχει τεράστια σημασία να ενταχθεί στον κατάλογο των μνημείων της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO και να τύχει όχι μόνο της προστασίας αλλά και της περαιτέρω ανάδειξης και πολλαπλής στήριξης. Για να ενταχθεί υπό την προστασία της UNESCO ένα μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς θα πρέπει να πληροί τουλάχιστον ένα από έξι πολιτιστικά κριτήρια, που ο οργανισμός έχει θεσπίσει και δεν προσεγγίζω τα τέσσερα φυσικά κριτήρια, παρ’ ότι μπορούν και αυτά να τεκμηριωθούν με πληρότητα. Στην περίπτωση του Μινωικού Πολιτισμού συνυπάρχουν και τα έξι πολιτιστικά κριτήρια. Ο Μινωικός  πολιτισμός και τα δημιουργήματά του, υλικά και άυλα  αποτελούν «αριστούργημα της ανθρώπινης δημιουργικής διάνοιας» με περίοδο ακμής από 3000 π.Χ. έως 1450 π.Χ. Οι αρχαιολογικές ανασκαφές έχουν αναδείξει  τη μοναδική αρχιτεκτονική, την πολεοδόμηση, την χρήση εξαιρετικά προχωρημένων τεχνολογικά μεθόδων και εργαλείων και τεχνικών για τη δημιουργία μνημειακών παραστάσεων και τοιχογραφιών. Τα αρχαιολογικά ευρήματα  ανέδειξαν εξελιγμένες τεχνικές στη  μεταλλουργία, τη  λιθοτεχνία, την κεραμική δημιουργώντας μοναδικής ομορφιάς αντικείμενα. Η  ζώσα πολιτιστική παράδοση κρατά ζωντανή μέχρι σήμερα τις επιρροές στη μουσική και στο χορό ως στοιχείο ιστορικής συνέχειας και μετεξέλιξης του μινωικού πολιτισμού. Η γλώσσα και η γραφή, γραμμική Α, των Μινωιτών αποτελούν από μόνες τους μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς που απασχολεί τις αρχαιολογικές αναλύσεις , έρευνες και μελέτες επι δεκαετίες. Η μοναδική οργάνωση πολιτικά, θρησκευτικά, κοινωνικά, οικονομικά, εμπορικά κατέστησαν τους Μινωίτες μεγάλη ναυτική δύναμη στη Μεσόγειο με διαχρονικό αποτύπωμα και πολιτισμική επιρροή όχι μόνο στην ηπειρωτική Ελλάδα αλλά και στην εξέλιξη όλων των μετέπειτα πολιτισμών Ευρώπη. Παθογένειες και στρεβλώσεις της σύγχρονης Ελληνικής πολιτείας δεν έχουν επιτρέψει τη σύνταξη αιτήματος και υποβολή σχετικού φακέλου στην UNESCO. Συγχαίρω και οφείλουμε να συνδράμουμε, τα εγνωσμένης αξίας άτομα που ανέλαβαν την πρωτοβουλία για την ανάδειξη του Μινωικού Πολιτισμού ως παγκόσμια πολιτιστική κληρονομιά υπό την αιγίδα του ως άνω εξειδικευμένου διεθνή Οργανισμού  του ΟΗΕ.»

Ελένη Μεθοδίου, αρχαιολογος, πρώην αντιπρόεδρος της Επιτροπής Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO:

-«Η ΑΝΑΔΕΙΞΗ ΤΩΝ ΜΙΝΩΙΚΩΝ ΑΝΑΚΤΟΡΙΚΩΝ ΚΕΝΤΡΩΝ  ΩΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΝ  ΜΝΗΜΕΙΩΝ: Η Σύμβαση για την Προστασία της Παγκόσμιας Πολιτιστικής και Φυσικής Κληρονομιάς  (UNESCO, 1972) συνιστά ένα μοναδικό νομικό πλαίσιο με δημόσιο και συλλογικό χαρακτήρα με σκοπό την προστασία ορισμένων μνημείων της φύσης και του πολιτισμού που έχουν εξαιρετική οικουμενική αξία και πρέπει να προστατεύονται ως μέρος της κοινής κληρονομιάς της ανθρωπότητας. Ο πυρήνας της Σύμβασης βασίζεται στη θέση ότι η φθορά ή η εξαφάνιση οποιουδήποτε στοιχείου ενός μνημείου μιας χώρας πληγώνει την κληρονομιά όλης της ανθρωπότητα. Κάθε Κράτος συντάσσει έναν προσωρινό κατάλογο με τα προτεινόμενα προς εγγραφή μνημεία στον κατάλογο Παγκόσμιας Κληρονομιάς. Με βάση τον κατάλογο αυτό υποβάλλεται  o πλήρης φάκελος κάθε μνημείου. Μόνο δεκαοκτώ ελληνικά μνημεία έχουν χαρακτηρισθεί μέχρι σήμερα παγκόσμια μνημεία με συνέπεια την μη επαρκή προβολή της ποικιλομορφίας  και της διαχρονικότητας της πολιτιστικής μας κληρονομίας. Επιπλέον έχει δοθεί έμφαση στην κλασική και βυζαντινή περίοδο, ενώ απουσιάζουν μνημεία της παλαιολιθικής εποχής και των νεώτερων προϊστορικών χρόνων, όπως το  Απήδημα (hommo sapiens), Σπήλαια (Διρός, Αλεπότρυπα). Δισπηλιό (οι πασσαλόπηκτες καλύβες της περιοχής των Άλπεων έχουν ήδη εγγραφεί στον κατάλογο), Σέσκλο, Διμίνη, Μινωικός πολιτισμός, Κυκλαδικός πολιτισμός. Τα μινωικά ανακτορικά κέντρα ήταν συγχρόνως κατοικία και έδρα των βασιλέων, των αξιωματούχων, του ιερατείου, κέντρο θρησκευτικό, διοικητικό, οικονομικό και πολιτιστικό. Ο πολλαπλούς αυτός ρόλος καθόρισε και την πολυδαιδαλώδη και λαβυρινθώδη αρχιτεκτονική των ανακτόρων διακοσμημένων με τοιχογραφίες και μοναδικά  έργα τέχνης. Οι Μινωίτες υιοθέτησαν πρώτοι στην Ευρώπη σύστημα γραφής (μινωική ιερογλυφική, γραμμική Α, γραμμική Β). Με την εισαγωγή του χαλκού στην Κρήτη αρχίζει μια νέα περίοδος με την ανάπτυξη της ναυτιλίας, του εμπορίου και των εξωτερικόν σχέσεων. Οι βασιλείς της Κνωσού έθεσαν τις βάσεις της λεγομένης μινωικής θαλασσοκρατορίας με την ίδρυση εμπορικών σταθμών σε διάφορα σημεία του Αιγαίου. Οι επαφές με την Αίγυπτο βεβαιώνονται ήδη από το 2600 πχ με αποκορύφωμα την περίοδο  μετά τους καταστροφικούς σεισμούς στην Κρήτη (1700πχ). Αρχικά ο λόγος των σχέσεων ήταν το ανταλλακτικό εμπόριο προϊόντων, με αποτελέσματα την ανταλλαγή τεχνολογικών γνώσεων, εικονογραφικών θεμάτων, θρησκευτικών συμβόλων και επιστημονικών επιτευγμάτων (ιατρικές συνταγές, βότανα). Η αρχαιολογική έρευνα έχει τεκμηριώσει τις πολιτιστικές αλληλοεπιδράσεις των δυο λαών. Σε τοιχογραφία της Κνωσού εμφανίζονται μορφές με εικονογραφική επίδραση  της Αιγύπτου,όπως  γαλάζιοι πίθηκοι και οι νέγροι στρατιώτες, ενώ  τοιχογραφίες στο Tell eb- Dab ( Άβαρις) κοσμούνται με σκηνές ταυροθηρίας και ταυροκαθαψίων. Αναπτύχθηκαν επίσης και «διπλωματικές σχέσεις» και ανταλλαγή δώρων  μεταξύ των δύο λαών κατά τη συνήθεια της εποχής. Σύμφωνα με Αιγυπτιακή επιγραφική μαρτυρία φαραωνική πρεσβεία ταξίδευσε στο Αιγαίο. Πρεσβείες των Κεφτί, όπως αποκαλούσαν οι Αιγύπτιοι τους Μινωίτες, μετέβαιναν στην Αίγυπτο κομίζοντας πολύτιμα δώρα στους Φαραώ. Σε τοιχογραφίες βασιλικών τάφων (Αιγυπτιακές Θήβες)  αντιπροσωπείες των Κεφτί αποδίδουν φόρο τιμής στη βασιλική αυλή προσφέροντας μεταλλικά αγγεία με αιγιακή διακόσμηση και άλλα δώρα. Στο βασίλειο του αρχαίου Μάρι στη Συρία σε πήλινες πινακίδες στην Ακκαδική σφηνοειδή γραφή καταγράφονται εισαγωγές προϊόντων (δερμάτινα είδη, αγγεία και όπλα από πολύτιμα μέταλλα) από το Καπτάρ (Κρήτη). Η διακόσμηση του ανακτόρου του βασιλιά Ζιμρ-Λιμ θυμίζει τις μικρογραφικές τοιχογραφίες της Κνωσού.  Η επαφή με την Αίγυπτο, με λαούς του Αιγαίου και της Ανατολής επέδρασαν στην εξέλιξη του μινωικοί πολιτισμού χωρίς να παύσει να είναι αυτόχθων πολιτισμός της Κρήτης.

Ορισμένα απαιτούμενα στοιχεία για το φάκελο της υποψηφιότητας

Τα προτεινόμενα μνημεία πρέπει να τεκμηριώσουν την εξαιρετική οικουμενική αξία τους. Η  έννοια αυτή έχει διασαφηνισθεί με τη θέσπιση κριτηρίων και άλλων παραμέτρων (αυθεντικότητα, ακεραιότητα), που πρέπει να πληρούνται  για την εγγραφή στον κατάλογο παγκόσμιας κληρονομιάς.

1. Όσον αφορά στην Κνωσσό στη ζώνη Α (αδόμητη) προστασίας παραμένουν οι τέσσερις οικισμοί που υπάρχουν στην περιοχή από το 1923 (δεν είναι γνωστό αν όλη η ζώνη A  ή μέρος  αυτής θα συμπεριληφθεί στην ζώνη προστασίας  του μνημείου – buffer zone).

2. Η αναστήλωση EVANS στην Κνωσσό δεν συνάδει με το κριτήριο της «αυθεντικότητας» ως προς το σχέδιο, την τεχνοτροπία ,τα υλικά , τις αρχές της Χάρτας της Βενετίας καθώς και με το κριτήριο της οπτικής- αισθητικής ακεραιότητας (θα μπορούσε να αιτιολογηθεί ότι αναστήλωση Evans εντάσσεται στην ιστορία της αναστήλωσης στην περιοχή της Mεσογείου τον 19 αιώνα).

3. Στο κείμενο του ελληνικού προσωρινού κατάλογου αποδίδεται και το κριτήριο (vi) (συνδέεται με γεγονότα ή ζωντανές παραδόσεις, με ιδέες ή με πεποιθήσεις, με καλλιτεχνικά και λογοτεχνικά έργα εξαιρετικής παγκόσμιας σημασίας.)  Αναφέρεται μόνο η επιρροή της  μινωικής μυθολογίας στη λογοτεχνία και στις τέχνες. Θεωρείται σκόπιμο να αναφερθούν οι τοιχογραφίες, η κεραμική, η μεταλλοτεχνία, η κοσμηματοποιία, η σφραγιδογλυφία, η πλαστική που αποτελούν πηγή έμπνευσης για τη σύγχρονη καλλιτεχνική δημιουργία. Επίσης η αποκρυπτογράφηση της μινωικής ιερογλυφικής (δίσκος της Φαιστού) και της Γραμμικής Α απασχολεί έντονα τη διεθνή  επιστημονική έρευνα.

4. Άλλο ένα μια σημαντικό στοιχείο είναι η εκπόνηση συγκριτικής μελέτης με άλλους πολιτισμούς που άκμασαν την ίδια χρονική περίοδο όχι μόνο σε εθνικό επίπεδο, όπως τα κέντρα  των Σουμερίων  Ουρούκ, Ουρ, Εριντού, ο πολιτισμός της κοιλάδας του Ινδού (Μοχέντζο-ντάρο), Ουγκαρίτ προκειμένου να αναδειχθεί η μοναδικότητα του μινωικού πολιτισμού. Τα επί μέρους θέματα των διακοσμητικών παραστάσεων της μινωικής τέχνης δεν παρατίθενται όπως στην Ανατολή ,άλλα συντίθενται σε ένα ενιαίο σύνολο βάσει αισθητικών άρχων. Η τάση προς τη σύνθεση και ο εξελικτικός χαρακτήρας της μινωικής τέχνης αποτελούν βασικά γνωρίσματα του Μινωικοί πολιτισμού.

5. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι η εκπόνηση σχεδίου διαχείρισης σύμφωνα με τις αρχές της βιώσιμης ανάπτυξης και η αξιολόγηση των επιπτώσεων στα μνημεία από την κλιματική αλλαγή και από κοινωνικές, οικονομικές και περιβαλλοντολογικές παραμέτρους. Επίσης τα συμβαλλόμενα μέρη οφείλουν να εγγυώνται ότι διαθέτουν επαρκείς μηχανισμούς για την αντιμετώπιση  των επιπτώσεων του τουρισμού πριν από την εγγραφή ενός μνημείου στον κατάλογο παγκόσμιας κληρονομιάς και να παρακολουθούν τις επιπτώσεις των τουριστικών δραστηριοτήτων στα ήδη εγγεγραμμένα μνημεία».

 Χρήστος Τσατσανίφος,  Δρ, Πολιτικός Μηχανικός ΕΜΠ, Ph.D,M.Sc, DIC,  MASCE ΒΠΣ’69 ΠΑΝΓΑΙΑ ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ ΜΗΧΑΝΙΚΟΙ Ε.Π.Ε:

-«Ο Μινωικός Πολιτισμός αντιπροσωπεύει τον πρώτο προηγμένο πολιτισμό της Ευρώπης, «τον πρώτο κρίκο στην ευρωπαϊκή αλυσίδα», όπως τον χαρακτήρισε ο ιστορικός Γουίλ Ντυράν. Είναι ένας πολιτισμός με μοναδικά μνημεία ανυπέρβλητης αισθητικής στον τομέα της αρχιτεκτονικής και επινοητικότητας στον τομέα της τεχνολογίας. Τα μεγάλα ανακτορικά συγκροτήματα της Κνωσσού, της Φαιστού, των Μαλλίων, της Ζάκρου και της Κυδωνίας, πολυώροφα, με μεγάλες κλίμακες, φωταγωγούς και σύστημα ύδρευσης και αποχέτευσης, παραμένουν μάρτυρες του αξιοθαύμαστου και μοναδικού αυτού πολιτισμού. Το ίδιο αξιοθαύμαστα είναι και τα περίπλοκα υδραυλικά έργα ύδρευσης, αποχέτευσης και άρδευσης, αλλά και τα φράγματα ύδρευσης και άρδευσης στα Γουρνιά, στο Χαλινομούρι, στις Χοιρομάνδρες και στην Νήσο Ψείρα. Είναι καθήκον όλων μας να συμβάλουμε στην προσπάθεια να χαρακτηρισθούν τα έργα του μινωικού πολιτισμού Μνημεία της Παγκόσμιας Κληρονομιάς, αρχίζοντας από τα μεγάλα ανακτορικά συγκροτήματα».

Δημήτρης Καραπάνος, Μηχανολόγος Μηχανικός Ε.Μ.Π, επί 25ετια  αιρετό μέλος του ΔΣ του ΟΣΕ  και (Ιουλιος 1989 εως  Μάρτιος 1993 ) επίκεφαλής του ΟΣΕ, Αντιδήμαρχος οικονομικών καί Δημοτικός σύμβουλος του Δήμου Γλυφάδας:

-«Τα μνημεία  του Αρχαιοελληνικού Μινωικού Πολιτισμού θα πρέπει να ενταχθούν  στον κατάλογο των προστατευομένων από την UNESCO  ως μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής κληρονομιάς.  Πρόσφατα με πρωτοβουλία του  συναδέλφου μηχανικού  Δημήτρη Παυλόπουλου και άλλων συνεργατών του,  ξεκίνησε μία προσπάθεια  προβολής και παγκόσμιας αναγνώρισης των μνημείων του Αρχαιοελληνικού Μινωικού Πολιτισμού που αποτελεί τον λίκνο του Ευρωπαϊκού πολιτισμού. Έγινε πλήθος  δημοσιευμάτων και ανακοινώσεων  στην έγκριτη ιστοσελίδα ecopress, και τα κοινωνικά δίκτυα, με κυρίαρχο στόχο την ενεργοποίηση της Πολιτείας και των συναρμοδίων υπηρεσιών για την εξασφάλιση όλων των αναγκαίων δράσεων και προϋποθέσεων που απαιτούνται, ώστε τα ανωτέρω μνημεία να ανακηρυχθούν από την UNESCO, ως προστατευόμενα μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής κληρονομιάς.  Από την αρθρογραφία αυτή πληροφορήθηκα ότι  μόλις 18 μνημεία (από τα εκατοντάδες γνωστά και αξιοθαύμαστα ανά την υφήλιο μνημεία των τριών και πλέον χιλιετηρίδων Ελληνικού Πολιτισμού) έχουμε πετύχει ως χώρα να αναγνωριστούν από την UNESCO ως προστατευόμενα μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής κληρονομιάς. Μεταξύ αυτών δεν συμπεριλαμβάνεται κανένα από τον Αρχαιοελληνικό Μινωικό πολιτισμό, όπως π.χ το περίτεχνο και απαράμιλλης αρχιτεκτονικής δομής, αισθητικής σχεδίασης και διακόσμησης ανακτόρου των Μίνωα στην Κνωσό της Κρήτης, καίτοι βρίσκεται από 16-1-2014 εγγεγραμμένο στον κατάλογο των  υποψηφίων  μνημείων προς ένταξη από την UNESCO,  χωρίς έκτοτε καμμία ενέργεια εκ μέρους της Ελληνικής Πολιτείας!  Αντιθέτως  χώρες με Ιστορία μόλις μίας  χιλιετίας και πολιτισμούς δάνειων επιρροών με κυρίαρχη τάση προέλευσης τον Αρχαιοελληνικό πολιτισμό, έχουν  ήδη υπερδιπλάσιο αριθμό μνημείων αναγνωρισμένων από την UNESCO ως μνημείων Παγκόσμιας Πολιτιστικής κληρονομιάς! Ασφαλώς η παραπάνω πρωτοβουλία δεν μπορεί να υποκαταστήσει την Ελληνική Πολιτεία , τα αρμόδια όργανα και  υπηρεσίες σύμφωνα με το υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο για τον χαρακτηρισμό από την UNESCO  των επί μέρους εθνικών μνημείων, ως μνημείων Παγκόσμιας Πολιτιστικής κληρονομιάς. Όμως είναι βασικό να  στηρίξουμε όλοι μας την παραπάνω πρωτοβουλία  για την ανακήρυξη όχι μόνο των μνημείων του Μινωικού Πολιτισμού από την UNESCO ως μνημείων Παγκόσμιας Πολιτιστικής κληρονομιάς, αλλά και την εις βάθος  μελέτη και αξιολόγηση όλων των μνημείων της χώρας μας. Με αυτό το σκεπτικό, αφού συγχαρώ τον αγαπητό συνάδελφο Παυλόπουλο και τους εξαίρετους  συνεργάτες του  εκφράζω  την αμέριστη  συστράτευση μαζί τους και θέτω τον εαυτό μου στην διάθεσή τους  για οτιδήποτε δύναμαι προς επίτευξη του  στόχου  της   αναγνώρισης των μνημείων αυτών της χώρας μας. Οι ευρύτερες θετικές επιρροές στην οικονομία και την ανάπτυξη της χώρας μας από προσπάθειες της μορφής αυτής, είναι προφανείς».

Αντωνία Κονδύλη, Αρχιτέκτων Μηχανικός Ε.Μ.Π, Ιστορικός Τέχνης & Αρχιτεκτονικής Paris I – Sorbonne, Καθηγήτρια Σχολής ΑΚΤΟ:

-«Εξετάζοντας και ερμηνεύοντας τον Μινωικό Πολιτισμό, μέσα από το πεδίο της ιστορίας της Αρχιτεκτονικής, θεωρείται επιβεβλημένη η ένταξή του στα προστατευόμενα μνημεία της UNESKO, αφού μέσα από τα πολύπλοκα και μεγαλοπρεπή αρχιτεκτονικά έργα του νησιού, διατηρήθηκε εκτός των άλλων, και ο μύθος του Λαβυρίνθου και της Αριάδνης!»

 Παναγιώτης Παπασταματίου, Διδάκτωρ Ηλεκτρολόγος Μηχανικός, Γενικός Διευθυντής ΕΛΕΤΑΕΝ:

 -«Ο Μινωικός Πολιτισμός είναι ο πρώτος προηγμένος πολιτισμός της Ευρώπης, ο οποίος – ξεκινώντας πριν από 5 χιλιάδες περίπου έτη- δημιούργησε και άφησε πίσω του μεγάλα οικοδομικά συγκροτήματα, συστήματα γραφής, εργαλεία, έργα τέχνης και εκτεταμένο εμπορικό δίκτυο. Επηρέασε σημαντικά τον μυκηναϊκό πολιτισμό. Αποτελώντας λοιπόν ένα από τα πρώτα θεμέλια του ευρωπαϊκού και άρα του δυτικού πολιτισμού, δεν είναι εύλογο να μην απολαμβάνει το μέγιστο επίπεδο προστασίας, αναγνώρισης και προβολής της UNESCO. Υποστηρίζω επομένως ότι το άτοπο αυτό πρέπει να διορθωθεί και τα στοιχεία του Μινωικού Πολιτισμού να λάβουν στο πλαίσιο της UNESCO τα σχετικά προνόμια, που συνιστούν ταυτόχρονα υποχρέωση του τόπου που τα φιλοξενεί».

Αικατερίνη Γ. Κωνσταντοπούλου, Χημικός Μηχανικός ΕΜΠ, Δρ ΕΜΠ, πρώην Βοηθός Γενική Διευθύντρια Λειτουργίας Δικτύων και Εγκαταστάσεων ΕΥΔΑΠ ΑΕ, πρώην Γεν. Γραμματέας Πανελλήνιου Συλλόγου Χημικών Μηχανικών:

-«Ο Μινωικός Πολιτισμός άνθισε κατά τη Μέση Εποχή του Χαλκού στο νησί της Κρήτης, στην ανατολική Μεσόγειο, από το 2000 έως το 1500 π.Χ. Με τη μοναδική τους τέχνη και αρχιτεκτονική και την εξάπλωση των ιδεών τους μέσω των επαφών τους με άλλους πολιτισμούς του Αιγαίου, οι Μινωίτες συνέβαλαν σημαντικά στην ανάπτυξη του δυτικού ευρωπαϊκού πολιτισμού όπως τον ξέρουμε σήμερα. Δαιδαλώδη ανακτορικά συγκροτήματα, ζωηρές τοιχογραφίες με σκηνές από ταυροκαθάψια και πομπές, περίτεχνα χρυσά κοσμήματα, κομψά πέτρινα αγγεία και κεραμικά έντονα διακοσμημένα με θέματα από τη θαλάσσια ζωή, αποτελούν ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της Μινωικής Κρήτης (World History Encyclopedia). Σύμφωνα με τον ιστότοπο της UNESCO, για να συμπεριληφθεί στον Κατάλογο Παγκόσμιας Κληρονομιάς (που περιλαμβάνει τόσο μνημεία πολιτισμού όσο και φυσικές περιοχές), μια τοποθεσία πρέπει να έχει εξαιρετική παγκόσμια αξία και να πληροί τουλάχιστον ένα από τα δέκα πολιτισμικά και φυσικά κριτήρια επιλογής που είναι τα εξής:

-να αντιπροσωπεύει ένα αριστούργημα της ανθρώπινης δημιουργικής ιδιοφυΐας

-να παρουσιάσει μια σημαντική ανταλλαγή ανθρώπινων αξιών, σε ένα χρονικό διάστημα ή σε μια πολιτιστική περιοχή του κόσμου, σχετικά με τις εξελίξεις στην αρχιτεκτονική ή την τεχνολογία, τις μνημειακές τέχνες, την πολεοδομία ή το σχεδιασμό του τοπίου

-να φέρει μια μοναδική ή τουλάχιστον εξαιρετική μαρτυρία για μια πολιτιστική παράδοση ή για έναν πολιτισμό που ζει ή που έχει εξαφανιστεί

-να είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα ενός τύπου κτιρίου, αρχιτεκτονικού ή τεχνολογικού συνόλου ή τοπίου που απεικονίζει (α) σημαντικό(α) στάδιο(α) στην ανθρώπινη ιστορία

-να είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα παραδοσιακού ανθρώπινου οικισμού, χρήσης γης ή χρήσης θάλασσας που είναι αντιπροσωπευτικό ενός πολιτισμού (ή πολιτισμών) ή ανθρώπινης αλληλεπίδρασης με το περιβάλλον, ειδικά όταν έχει γίνει ευάλωτο υπό τις επιπτώσεις μη αναστρέψιμης αλλαγής

-να συνδέεται άμεσα ή απτά με γεγονότα ή ζωντανές παραδόσεις, με ιδέες ή με πεποιθήσεις, με καλλιτεχνικά και λογοτεχνικά έργα εξαιρετικής παγκόσμιας σημασίας. (Η επιτροπή θεωρεί ότι αυτό το κριτήριο θα πρέπει κατά προτίμηση να χρησιμοποιείται σε συνδυασμό με άλλα κριτήρια)

-να περιέχει εξαιρετικά φυσικά φαινόμενα ή περιοχές εξαιρετικής φυσικής ομορφιάς και αισθητικής σημασίας

-να είναι εξαιρετικό παράδειγμα που αντιπροσωπεύει σημαντικό στάδιο της ιστορίας της γης, συμπεριλαμβανομένης της καταγραφής της ζωής, σημαντικών συνεχιζόμενων γεωλογικών διεργασιών στην ανάπτυξη μορφών εδάφους ή σημαντικών γεωμορφικών ή φυσιογραφικών χαρακτηριστικών

-να είναι εξαιρετικά παραδείγματα που αντιπροσωπεύουν σημαντικές συνεχιζόμενες οικολογικές και βιολογικές διεργασίες στην εξέλιξη και ανάπτυξη χερσαίων, γλυκών υδάτων, παράκτιων και θαλάσσιων οικοσυστημάτων και κοινοτήτων φυτών και ζώων

-να περιέχει τους πιο σημαντικούς και σημαντικούς φυσικούς οικοτόπους για την επιτόπια διατήρηση της βιολογικής ποικιλότητας, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που περιέχουν απειλούμενα είδη εξαιρετικής παγκόσμιας αξίας από την άποψη της επιστήμης ή της διατήρησης.

Δεν έχω καμμία αμφιβολία, και πιστεύω και κανείς άλλος, ότι ο μινωικός πολιτισμός που ήρθε στο φως στις αρχές του 20ού αιώνα χάρη στον αρχαιολόγο σερ Αρθουρ Εβανς (στον οποίο οφείλεται και ο όρος «μινωικός»), πληροί ΟΛΑ τα 6 πολιτισμικά κριτήρια, καθώς και τα δύο πρώτα από τα φυσικά κριτήρια. Καλύπτοντας 8 στα 10 κριτήρια, διερωτώμαι γιατί ο μινωικός πολιτισμός δεν έχει συμπεριληφθεί αυτοδίκαια στον Κατάλογο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO. Παράλληλα βέβαια, διερωτώμαι γιατί η Αγία Σοφία, που ήδη ανήκει στον εν λόγω κατάλογο, δεν έχει μετακινηθεί από την UNESCO στον κατάλογο των μνημείων εν κινδύνω, ενώ βρίσκεται ήδη εκεί το ιστορικό Κέντρο της Βιέννης….».

Οι υποστηρικτές της πρωτοβουλίας

Στην πορεία της καμπάνιας, μέχρι τώρα σε έξι  κύματα παρεμβάσεων (δείτε αντίστοιχα, το έκτο, πέμπτο, τέταρτο,  τρίτο,  δεύτερο,  πρώτο κύμα δηλώσεων επιστημόνων και προσωπικοτήτων),  υπέρ της ένταξης του Μινωικού πολιτισμού και της Σπιναλόγκα στον κατάλογο των μνημείων παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO τάσσονται οι:

-Δρ Ιωάννης Θ. Μάζης, Ομότιμος Καθηγητής Οικονομικής Γεωγραφίας και Γεωπολιτικής ΕΚΠΑ, FRSA-UK,AMORA-FR

-Κωνσταντίνος Κατάκαλος, Επ. Καθηγητής ΑΠΘ, Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών

-Κωνσταντίνος Βασιλείου Κορδάτος, Καθηγητής, ΕΜΠ, Σχολή Χημικών Μηχανικών, Τμήμα: Χημικών Επιστημών, Εργαστήριο Ανόργανης και Αναλυτικής Χημείας

-Κωστής Μαγουλάς, Καθηγητής ΕΜΠ, Σχολή Χημικών Μηχανικών

-Παναγιώτης Πιντέλας, Ομότιμος Καθηγητής Τμήματος Μαθηματικών Πανεπιστημίου Πατρών

-Θεόδωρος Ν. Κωστόπουλος, αν. Καθηγητής ΕΜΠ, Τμήμα Μηχανολόγων Μηχανικών και Διευθυντής του Εργαστηρίου Στοιχείων Μηχανών

-Γ. Ι. Ξανθός, Αναπληρωτής Καθηγητής του Τμήματος Διοίκησης Επιχειρήσεων και Τουρισμού στο Ελληνικό Μεσογειακό Πανεπιστήμιο

-Βασιλική Καζαντζή, Δρ. Χημικός Μηχανικός, Καθηγήτρια Τμήματος Διοίκησης Επιχειρήσεων Πανεπιστημίου Θεσσαλίας

-Παναγιώτης Κωττής, Καθηγητής Ε.Μ.Π

-Ιωάννης Λυριντζής, Καθηγητής Αρχαιομετρίας & Φυσικών Επιστημών, Πανεπιστήμιο Henan

-Κων/νος Δούκας Πρόεδρος ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑΣ ΕΝΩΣΗΣ ΤΩΝ ΟΜΟΤΙΜΩΝ ΜΕΛΩΝ ΤΕΕ

-Καθηγητής Χρίστος Απ. Λαδιάς, Διευθυντής του διεθνούς επιστημονικού περιοδικού Regional Science Inquiry Journal, www.rsijournal.eu

-Βασίλειος Γερογιάννης, Καθηγητής, Πρόεδρος Τμήματος Ψηφιακών Συστημάτων Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, Μέλος Κεντρικής Αντιπροσωπείας ΤΕΕ

-Βασιλεία Κασελούρη Ρηγοπούλου, Καθηγήτρια ΕΜΠ

-Ιωάννης Κ. Μουρμούρης, Καθηγητής ΔΠΘ, Professor, Dept. of Economics Democritus University of Thrace https://www.linkedin.com/in/john-c-mourmouris-2bb2a62b/

-Χρύσανθος Μαραβέας, Δρ. Πολιτικός Μηχανικός, Επ. Καθηγητής, Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών

-Ιωάννης Στράτης, τ. Καθηγητής ΑΠΘ, τ. Πρόεδρος του παραρτήματος στη Θεσσαλονίκη της Ελληνικής Εταιρείας Προστασίας του Περιβάλλοντος και της Πολιτιστικής κληρονομιάς

-D. Papageorgiou Prof Dr. Eng Christos Imperial College PhD

-Παναγιώτης Αλ. Παταργιάς, Δρ. Πολιτικός Μηχανικός Ε.Μ.Π., Ομότιμος Καθηγητής Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, Panagiotis  Al. Patargias, Ph.D Civil Engineer N.T.U.A., Emeritus Professor University of Peloponnese

-Χάρης Κοκώσης, Ομότιμος καθηγητής Πολεοδομίας-Χωροταξίας, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας

-Πάνος Φιτσιλής, Καθηγητής Τμήματος Διοίκησης Επιχειρήσεων Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας

-Μανώλης  Ρογδάκης, Μηχανολόγος Ηλεκτρολόγος Καθηγητής ΕΜΠ

-Ειρήνη Π. Κορωνάκη, Δρ. Μηχανολόγος Μηχανικός, Καθηγήτρια ΕΜΠ

-Μανόλης Δρακάκης, Πρόεδρος Πειθαρχικού Συμβουλίου ΤΕΕ, πρώην Αντιπρόεδρος ΔΕ ΤΕΕ

-Τάσος Ευσταθίου, Πρόεδρος ΠΣΔΜΗ

-Μιχάλης Χωραφάς, Πολιτικός Μηχανικός, Μέλος Αντιπροσωπείας ΤΕΕ Ανατολικής Κρήτης

-Ευτυχία Κονταδάκη, Μικροβιολόγος

-Μανώλης Κασσοκεράκης, Οικονομολόγος

-Δημήτρης Μπριλάκης, Μηχανολόγος Μηχανικός

-Ευδοξία Κουτουλάκη Τσάπαλη, Φιλόλογος – Κάτοικος Δαράτσου

-Δημήτρης Ξυνομηλάκης, Πρόεδρος Συλλόγου Αρχιτεκτόνων Διπλωματούχων Ανωτάτων Σχολών – Πανελλήνιας Ένωσης Αρχιτεκτόνων (ΣΑΔΑΣ-ΠΕΑ)

-Λευτέρης Κοπάσης, Περιφερειακός Σύμβουλος Χανίων και Πρόεδρος Οργανισμού Ανάπτυξης Κρήτης

-Χαράλαμπος Τζιγκουνάκης, Αντγος ε.α

-Αλέκος Βρανάκης, Ηλεκτρονικός

-Ανδρέας Μαρολαχάκης, Συγγραφέας και Κρητικός

-Βαγγέλης Κασσωτάκης, Οικονομολόγος

-Μαρία Παπαχατζάκη, ιατρός

-Κυριάκος Μιτσοτάκης, ΤΕΧΝΟΧΗΜΙΚΗ ΕΠΕ (www.technochimiki.gr)

-Νατάσα Παγωμένου Τσιγένη, συνταξιούχος στρατιωτικός

-Μαρία Χαλκιαδάκη, ιατρός

-Δρ. Μιχάλης Χρηστάκης, Πολιτικός & Διοικητικός Επιστήμονας, Δρ. Διεθνών Σχέσεων, Ειδίκευση στις Ευρωπαϊκές Πολιτικές & Χρηματοδοτήσεις, Γενικός Γραμματέας Δήμου Νέας Σμύρνης, Πρόεδρος Πανελλήνιας Ένωσης Γενικών Γραμματέων Τοπικής Αυτοδιοίκησης “Κλεισθένης”

-Μαρία Παντέρη, Συμβολαιογράφος

-Αδαμάντιος (Μάκης) Γ. Κρασσανάκης, Επίτιμος Διευθυντής Υπ. Πολιτισμού, συγγραφέας, Πρόεδρος Κρητών Αγίας Παρασκευής

-Γεώργιος Φέριγκος, Τεχνολόγος – Ηλεκτρονικός

-Βασίλης Μαυρογένης, πολιτικός μηχανικός 1957 και μηχανολόγος 1978 ΕΜΠ

-Δημήτριος Σκουλικάρης, Μηχανολόγος – Μηχανικός, πρώην τοπικός Σύμβουλος περιοχής Κρίτσας

-Φανούριος Μπαντουβάκης, Κίσσαμος Χανίων

-Φαίδρα Πιτταρά, Κοινωνική Λειτουργός και Χανιώτισσα

-Γεώργιος Πελεκανάκης, Αντιναύαρχος (εα) ΠΝ, Επίτιμος Διοικητής Σχολής Ναυτικών Δοκίμων

-Ανδρέας Χαριτάκης, Πολιτικός Μηχανικός

-Ν. Γ. Ορφανουδάκης, Μηχανολόγος Μηχανικός ΕΜΠ, Καθηγητής ΕΚΠΑ

-Αγάπη Γερογιαννάκη, Ναυπηγός Μηχανικός

-Θεόδωρος Νίνος, πολιτικός μηχανικός, δημοτικός σύμβουλος Δήμου Ρεθύμνου

-Κωστής Χατζηδάκης, Αρχιτέκτων, πρώην Νομάρχης Λασιθίου

-Κουκούλα Ἀργυρῶ, Δημοσιογράφος.

-Ιωάννα Σφακιανάκη /Δημητριάδου, ιστορική ερευνήτρια

-Κ. Μ. Σταματάκης, Διπλωματούχος Ναυπηγός, Μηχανολόγος  Μηχανικός ΕΜΠ, Μέλος Αντιπροσωπείας ΤΕΕ, τέως Πρόεδρος Συλλόγου Διπλ. Ναυπηγών Μηχανικών Ελλάδος (ΣΔΝΜΕ)

-Απόστολος Παλιεράκης, Πολιτικός Μηχανικός

Προφανή και μεγάλα πλεονεκτήματα στις προσπάθειες για γενικότερη ανάπτυξη

Στο άρθρο των  Δημήτρη Παυλόπουλου και  Νίκου Ηλιάδη στο ecopress, τονίστηκε ότι απαιτείται επιτάχυνση της προετοιμασίας φακέλων υποστήριξης για ένταξη μνημείων της χώρας μας στον κατάλογο μνημείων παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO.

Σε παλαιότερα άρθρα των Δημήτρη Παυλόπουλου και  Νίκου Ηλιάδη δείτε εδώ  και εδώ  αναφέρθηκε ότι η χώρα μας,  έχει προτείνει κατάλογο μνημείων για ένταξη στον κατάλογο μνημείων παγκόσμιας κληρονομιάς  της  (U.N.E.S.C.O),  του Παγκόσμιου Οργανισμού των Ηνωμένων Εθνών για την Εκπαίδευση, την Επιστήμη και τον Πολιτισμό , στο πλαίσιο  εφαρμογής πολιτικών  που σχετίζονται με τους άξονες δράσης του οργανισμού του οποίου αποτελεί ιδρυτικό μέλος. Η ένταξη μνημείων μας δημιουργεί προφανή και μεγάλα πλεονεκτήματα στις προσπάθειες για γενικότερη ανάπτυξη.

Σύμφωνα με την προβλεπόμενη διαδικασία που επίσης έχει αναφερθεί,  πρώτα γίνεται μια δοκιμαστική ( tentative ) λίστα από κάθε κράτος μέλος που μπορεί να αλλάξει . Από τη λίστα το κράτος μέλος μπορεί να επιλέξει για ποιο μνημείο και πότε θα κάνει πρόταση να αναγνωρισθεί ένα μνημείο του ως παγκόσμιας κληρονομιάς, και θα πρέπει να προετοιμάσει σχετικό φάκελο υποστήριξης, για να εφαρμοσθεί η προβλεπόμενη διαδικασία εγκρίσεων από τις αρμόδιες επιτροπές.

Στη σχετική λίστα από τη χώρα μας έχουν συμπεριληφθεί από την Κρήτη από το έτος 2014 το οχυρό της Σπιναλόγκα, και τα Μινωικά ανάκτορα, του Μινωικού πολιτισμού στις περιοχές Κνωσός, Φαιστός, Μάλλια, Ζάκρος, Κυδώνια, ως προτεινόμενα προς ένταξη, πλην όμως δεν φαίνεται να έχει προωθηθεί  το θέμα με την κατάθεση σχετικού φακέλου υποστήριξης της υποψηφιότητας.

Το θέμα της ένταξης του Μινωικού πολιτισμού και της Σπιναλόγκα στον κατάλογο των μνημείων παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO τέθηκε στο πλαίσιο διεθνούς συνάντησης της επικουρικής επιτροπής σύμβασης της UNESCO.

*Δημήτρης Παυλόπουλος, Μηχανολόγος Ηλεκτρολόγος, πρώην Πρόεδρος ΔΚΜ, πρώην Μέλος ΔΣ ΕΛΟΤ

**Νίκος Ηλιάδης, Πολ/κός Μηχ/κός Ε.Μ.Π.  ,  M.Sc. ( Structural Engineering , Concordia University Montreal Canada ) , Ph.D.  ( University of Maryland USA,  -Technology and Vocational Education ), τ.Ειδ.Γραμματέας του ΥΠΕΠΘ ,τ. εκπρόσωπος των Υπουργείων Παιδείας και Πολιτισμού στη Μόνιμη  Ελληνική Αντιπροσωπεία στις Βρυξέλλες ( Μ.Ε.Α. )