Μινωικός πολιτισμός: νέες παρεμβάσεις για ένταξη στην UNESCO

Δέκα ακόμη σημαντικά πρόσωπα του δημόσιου βίου συμμετέχουν στο  δέκατο πέμπτο  κύμα παρεμβάσεων διακεκριμένων επιστημόνων και προσωπικοτήτων, υπέρ της  ανάδειξης του Μινωικού πολιτισμού, του πρώτου Ευρωπαϊκού πολιτισμού, και της ανάγκης σύνταξης φακέλου υποψηφιότητας ένταξης του στο καλεντάρι της UNESCO.

Με τις δηλώσεις τους παίρνουν θέση και τονίζουν ότι είναι απαραίτητο να αναληφθούν πρωτοβουλίες από το υπουργείο Πολιτισμού, με ευρύτερη στήριξη και τη συνδρομή των ειδικών για τη σύνταξη φακέλου υποψηφιότητας ένταξης του Μινωικού πολιτισμού στο καλεντάρι της UNESCO, επισημαίνοντας τα πλεονεκτήματα της πρωτοβουλίας στην οικονομία και την ανάπτυξη της χώρας μας.

Στο μεταξύ συνεχίζεται  η καμπάνια της επιστημονικής ομάδας αρθρογράφων του ecopress, υπό την επιμέλεια του Δημήτρη Παυλόπουλου, που ανέλαβε την πρωτοβουλία  να θέσει στο δημόσιο διάλογο τη σημασία ανάδειξης και προστασίας  της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομίας της Κρήτης. Η ακαδημαϊκή εμβέλεια και το επιστημονικό και επαγγελματικό κύρος των επιστημόνων, που ζητούν την ένταξη του Μινωικού πολιτισμού και της Σπιναλόγκα στον κατάλογο των μνημείων παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO δημιουργούν δυναμική θετικών εξελίξεων για την υλοποίηση ενός ευγενούς εφικτού και ταυτοχρόνως οραματικού στόχου, με διαστάσεις εθνικής σημασίας και  μεγάλα οφέλη για την Κρήτη και συνολικά για την ανάδειξη και προστασία της πολιτιστικής κληρονομίας της χώρας μας.

Αφετηρία της πρωτοβουλίας  αποτελεί το  άρθρο-παρέμβαση των Δημήτρη Παυλόπουλου* και Νίκου Ηλιάδη** στο ecopress, που ανέδειξαν το θέμα, προκαλώντας κύμα θετικών αντιδράσεων και υποστήριξης του αιτήματος.

Νέο κύμα δηλώσεων 

Από την ομάδα επιστημονικής τεχνικής αρθρογραφίας στο ecopress, με την επιμέλεια των Δημήτρη Παυλόπουλου, Μηχανολόγος Ηλεκτρολόγος, πρώην Πρόεδρος ΔΚΜ, πρώην Μέλος ΔΣ ΕΛΟΤ και Γεωργίας  Βαχαρίδη, Δικηγόρος  – διαπιστευμένη Διαμεσολαβήτρια, υποψήφια Διδάκτωρ Νομικής συγκεντρώθηκαν και δημοσιεύονται  νέες δημόσιες δηλώσεις δέκα προσωπικοτήτων της επιστημονικής κοινότητας, υπέρ της ένταξης του Μινωικού πολιτισμού και της Σπιναλόγκα στον κατάλογο των μνημείων παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO, οι οποίες έχουν ως εξής:

Δημήτρης Γραικιώτης, Πολιτικός Μηχανικός Ε.Μ.Π, Αγρονόμος Τοπογράφος Μηχανικός Ε.Μ.Π, πρώην: Πρόεδρος του Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας, Αντιπρόεδρος του Ταμείου Συντάξεων Μηχανικών Εργοληπτών Δημ. Έργων, Γενικός Διευθυντής του Οργανισμού Σχολικών Κτιρίων, Μέλος του Ανωτάτου Πειθαρχικού Συμβουλίου Τ.Ε.Ε:

-«Με ενδιαφέρον παρακολουθώ την προσπάθειά σας να ενταχθεί στους προστατευόμενους πολιτισμούς από την UNESCO και oΜινωικός Πολιτισμός, ο παλαιότερος πολιτισμός της Ευρώπης και είμαι στο πλευρό σας. Το ενδιαφέρον μου δικαιολογείται όχι μόνο γιατί είμαι Κρητικός, το σπίτι μου στα Μάλια βρίσκεται μόνο 2 χιλιόμετρα από το γνωστό Μινωικό Ανάκτορο του Σαρπηδόνα των Μαλίων, αλλά και διότι στα Μινωικά Ανάκτορα υπάρχουν πολλά πρωτοποριακά στοιχεία που κινούν το ενδιαφέρον κάθε Μηχανικού. Στα Μινωικά Ανάκτορα συναντά κανείς δίκτυο αποχετεύσεως όταν ακόμα και στη χλιδή των Βερσαλλιών η αποχέτευση ήταν άγνωστη!!! Ο Μινωικός Πολιτισμός είναι ο αρχαιότερος Πολιτισμός της Ευρώπης. Ένα πλήθος από μυθικές διηγήσεις που διασώθηκαν από αρχαίους Έλληνες και Λατίνους συγγραφείς, διατηρούσε ζωντανή την ανάμνηση ενός λαμπρού τοπικού μονάρχη, του Μίνωα, γιού και μαθητή του Θεού Δία, που και ο ίδιος γεννήθηκε στην Κρήτη. Η χώρα του Μίνωα, χώρα της ευνομίας και της ευδαιμονίας, ήταν θαυμαστή για τις εκατό πόλεις της. Μεταξύ των πόλεων αυτών, την Φαιστό, τα Μάλια, την Γόρτυνα, την Ζάκρο, την Τυλισό και άλλες, ιδιαίτερη φήμη είχε η Κνωσός. Ο Μίνωας και η καλλιτεχνική ικανότητα και μεγαλοφυΐα του μηχανικού Δαίδαλου κατασκεύασαν στη Κνωσό έργα τέχνης μοναδικά και ασύγκριτα. Το ναυτικό κράτος του Μίνωα επεκτάθηκε στα νησιά μέχρι και την Αθήνα η οποία υποχρεώθηκε να πληρώνει βαρύτατο φόρο αίματος στο Μινώταυρο μέχρι να την απαλλάξει ο ήρωας Θησέας. Οι ανασκαφές ζωντάνεψαν τους μύθους και απόδειξαν την αλήθεια της παράδοσης. Πρωτοπόρος στην ανασκαφή του ανακτόρου της Κνωσού υπήρξε ο Ηρακλειώτης έμπορος Μίνως Καλοκαιρινός το 1878. Λίγο αργότερα (1884) ακολούθησε ο Πρόεδρος του Φιλεκπαιδευτικού Συλλόγου Ηρακλείου Ιωσήφ Χατζηδάκης και τέλος (1984) ο Άγγλος Άρθουρ Έβανς διευθυντής του Ashmolean Museum της Οξφόρδης άρχισε τις ανασκαφές το 1900 και έφερε στο φως το ανάκτορο και τεράστιο πλήθος ευρημάτων. Αυτός ο Πολιτισμός δεν είναι δυνατόν να μην προστατεύεται από την UNESCO!!!!!»

Νικόλαος Τσαμανδούρας, Αρχιτέκτων Μηχανικός, Ηράκλειο Κρήτης:

-«Είναι μεγάλη χαρά αλλά και ηθική υποχρέωση για μένα, ως Κρητικός και ως Αρχιτέκτων-Μηχανικός, να υποστηρίξω την προσπάθεια ένταξης του Μινωικού Πολιτισμού στην Παγκόσμια Πολιτιστική Κληρονομιά της UNESCO. Ο πολιτισμός που αναπτύχθηκε στην Κρήτη κατά την Ύστερη Εποχή του Χαλκού (3.200-1.100π.Χ), ευρύτερα γνωστός ως Μινωικός, αποτελεί αδιαμφισβήτητα τον παλαιότερο  προηγμένο πολιτισμό της Ευρώπης. Παρ ’όλο που κανείς δεν γνωρίζει που σταματά ο μύθος και που ακριβώς ξεκινά η ιστορία, τα υλικά τεκμήρια που ήρθαν στο φως χάρη στις ανασκαφές των τελευταίων 150 χρόνων, κατέδειξαν ότι τα επιτεύγματα των κατοίκων της Κρήτης την εποχή αυτή , τόσο στην αρχιτεκτονική όσο και στον τομέα των τεχνών ήταν μοναδικά , καινοτόμα και αξιοθαύμαστα για την αισθητική και καλλιτεχνική τους αξία και αφορούσαν σ’ ολόκληρη την Κρήτη, όχι μόνο σε ένα μέρος της. Γι’ αυτό και ο Μινωικός Πολιτισμός δικαιούται ως σύνολο να αποτελέσει μέρος της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO. Μιλώντας για την αρχιτεκτονική, ενδεικτικά μπορούμε ν ’αναφερθούμε στα πολυώροφα ανακτορικά συγκροτήματα με το άριστο σύστημα ύδρευσης και αποχέτευσης, με το καινοτόμο σύστημα των φωταγωγών και πολυθύρων που εξασφάλιζε τον φωτισμό και αερισμό των εσωτερικών χώρων καθώς και στο σύστημα των ξυλοδεσιών που ενίσχυαν την αντοχή των τοίχων προσδίδοντάς τους αντισεισμική προστασία (κάτι που συναντάμε και σήμερα στην παραδοσιακή αρχιτεκτονική της Κρήτης!). Τέχνες όπως η χρυσοχοΐα , η σφραγιδογλυφία, η μικρογλυπτική, η κεραμική ή η επεξεργασία του λίθου άνθησαν σε ολόκληρη την Κρήτη, χάρη σε πολυάριθμους δεξιοτέχνες, δίνοντάς μας αριστουργήματα όπως το περίαπτο της μέλισσας των Μαλίων ή τα σφραγιστικά δαχτυλίδια από την Κνωσό και τον Τάφο των Ισοπάτων, τον ακροβάτη από Ελεφαντόδοντο της Κνωσού, τα πήλινα καμαραϊκά αγγεία της Φαιστού, το Αγγείο των Θεριστών από την Αγ.Τριάδα ή το ρυτό από Ορεία κρύσταλλο της Κ.Ζάκρου. Μια επίσκεψη σε ένα αρχαιολογικό μουσείο , κυρίως τηςΚρήτης, είναι ικανή να πείσει ακόμα και τον πιο “διαβασμένο” ή “σκεπτικιστή “ επισκέπτη για την υψηλή αισθητική αντίληψη των προϊστορικών κατοίκων της Κρήτης. Δεν είναι τυχαίο, που τα καλλιτεχνήματα των μινωικών εργαστηρίων είχαν μεγάλη ζήτηση από τους λαούς της Ανατολικής Μεσογείου, οι οποίοι πίστευαν πως ο θεός των Τεχνών κατοικεί στην Κρήτη! Η ζωή των Μινωιτών όπως μπορεί να ανασυντεθεί μέσω τεκμηρίων (τοιχογραφιών και αντικειμένων καθημερινής ή θρησκευτικής χρήσης) μας εντυπωσιάζει ακόμα και σήμερα με την εξωστρέφεια που παρουσιάζει και αντικατοπτρίζει τον εκλεπτυσμένο τρόπο ζωής μιας ολόκληρης κοινωνίας. Ότι συνέβη σε τούτο τον τόπο χιλιάδες χρόνια πριν, πέρασε στη σφαίρα του μύθου και  γαλούχησε, σαγήνευσε γενιές και γενιές ανθρώπων , ανεξαρτήτου χρώματος, θρησκείας ή καταγωγής, που συρρέουν κατά  χιλιάδες στην Κρήτη για να θαυμάσουν από κοντά τον Λαβύρινθο των παιδικών τους χρόνων ή το σπήλαιο της γέννησης του Δία… Η εμβέλεια του κρητικού πολιτισμού, ήταν , είναι και θα είναι παγκόσμια. Ανεξάρτητα από την όποια απόφαση πάρει η UNESCO, στις συνειδήσεις όλων των ανθρώπων , η Μινωική Κρήτη αποτελεί κληρονομιά όλων μας».

Δημήτρης Π. Γεωργαράκης, Μηχανολόγος Ηλεκτρολόγος Μηχανικός ΕΜΠ, πρώην Γενικός Γραμματέας Τουρισμού / Υπουργείου Ανάπτυξης, Διοικητής Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας, Αντιπρόεδρος EUROCONTROL, Αντιπρόεδρος Ελληνικού Κέντρου Επενδύσεων (ΕΛΚΕ), Μέλος ΔΕ του ΤΕΕ:

-«Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον αλλά κυρίως με δυσάρεστη έκπληξη πληροφορήθηκα από τον φίλο και συνάδελφο  Δημήτρη Παυλόπουλο ότι η UNESCO δεν στηρίζει και δεν προστατεύει τον τεράστιας σημασίας για την χώρα μας , την Ευρώπη και τον Κόσμο όλο , Αρχαίο Μινωικό Πολιτισμό . Σαν Κρητικοί αλλά και σαν πολίτες του κόσμου , ζώντας και ψηλαφώντας αυτή την υπέροχη πολιτισμική κληρονομιά και παρακαταθήκη στην καθημερινότητα μας ακόμη και τώρα , εντυπωσιάζομαι  με θλίψη από αυτή την μέχρι τώρα παράλειψη  της UNESCO όσο και την διαχρονική  αβελτηρία των Υπουργείων μας  Πολιτισμού , Τουρισμού & ΕΟΤ να προωθήσουν αποτελεσματικά το θέμα . Ακόμη μέμφομαι και τον εαυτό μου που ως Γενικός Γραμματέας Τουρισμού του Υπουργείου Ανάπτυξης  ( 2001 – 2003 ) δεν αντιλήφθηκα και δεν ενημερώθηκα σχετικά , ώστε να αποπειραθώ να πάρω κάποιες κατάλληλες σχετικές πρωτοβουλίες . Επαινώ ιδιαίτερα την ευαισθησία και την ενεργοποίηση  του φίλου και συναδέλφου Δημήτρη Παυλόπουλου να ανακινήσει , κινηματοποιήσει και να προωθήσει έστω και τώρα το ζήτημα και δηλώνω την αμέριστη συμπαράσταση και υποστήριξη μου σε αυτό τώρα και οποθενδήποτε χρειαστεί . Τέλος συνιστώ διεθνοποίηση και δικτύωση των σχετικών πρωτοβουλιών και  εύχομαι καλή δύναμη και επιτυχίες».

Αικατερίνη Κουναλάκη, Επιστημονικός συνεργάτης Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών  (Εργ. Εδαφολογίας & Γεωργικής Χημείας):

-«Η Κρήτη έχει αγαπηθεί ιδιαίτερα από πολλούς ανθρώπους, που τη μελέτησαν ή την επισκέφτηκαν στη διάρκεια των αιώνων. Μερικοί τη θεωρούσαν το πιο όμορφο νησί του κόσμου, μια μικροσκοπική ήπειρο. Ο Όμηρος την ονομάζει γαία (χώρα) και όχι νήσο, έχοντας επίγνωση του μεγέθους και της σπουδαιότητας της. Οι Έλληνες φιλόσοφοι Πλάτωνας και Αριστοτέλης θεωρούσαν την Κρήτη υπόδειγμα πολιτειακής και νομοθετικής οργάνωσης, κιβωτό πανάρχαιων αξιών. Η ομορφιά της Κρήτης οφείλεται στην ταυτόχρονη συνύπαρξη του φυσικού με το πολιτισμικό περιβάλλον. Στην Κρήτη υπάρχουν οροσειρές που θυμίζουν τις Άλπεις, συναντάει κανείς ερήμους και μικρές ζούγκλες, αλλά και περιοχές με σχεδόν αρκτικό κλίμα ή με σχεδόν τροπικό κλίμα. Αυτή την ποικιλία του τοπίου σπάνια τη συναντά κανείς σε μια περιοχή σχετικά περιορισμένη. Το κρητικό περιβάλλον είναι αποτέλεσμα χιλιόχρονης αλληλεπίδρασης ανάμεσα στην ανθρώπινη δράση και τις φυσικές δυνάμεις. Τα υλικά κατάλοιπα των ανθρώπινων δραστηριοτήτων συνωστίζονται σε έναν αέναο διάλογο με τη κρητική φύση, πάνω στη ράχη αυτού του μακρόστενου «θεριού που κείτεται στη θάλασσα».

Η κα Αικατερίνη Κουναλάκη συνεχίζει την παρέμβαση- τοποθέτηση της, αναφέροντας τα ακόλουθα:

-«Με θεριό παρομοιάζει την Κρήτη το πιο εκλεκτό από τα τέκνα της, ο Νίκος Καζαντζάκης. Θεριό αγαθό, καλότροπο, φωτεινό. Σε ένα έργο του επισημαίνει: «Η Κρήτη φωτίστηκε πρώτη σε όλη την κατασκότεινη τότε Ευρώπη. Κι εδώ η ψυχή της Ελλάδας εξετέλεσε τη μοιραία της αποστολή: έφερε το θεό στην κλίμακα του ανθρώπου».

Πολλοί άξιοι κρητολόγοι έχουν κοπιάσει για να μπορούμε σήμερα να γνωρίζομε το τοπίο της Κρήτης και τον υψηλό και ευγενή πολιτισμό, που δημιουργήθηκε σ΄ αυτήν και αποτέλεσε θεμέλιο του κλασικού ελληνικού και του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Στις  εργασίες τους καταδεικνύεται η σημασία του κρητικού πολιτισμού. Την περιπέτεια των ανθρώπων που κατοίκησαν στο μεγάλο ελληνικό νησί παρακολουθούμε σε ιστορικές περιόδους.

Η θαλασσοκράτειρα Κρήτη κατοικήθηκε για πρώτη φορά τη Νεολιθική εποχή. Ο σημαντικότερος οικισμός φαίνεται να ήταν η Κνωσός, όπως και στην Εποχή του Χαλκού Στην 3η και 2η χιλιετία π.Χ. ο πολιτισμός στην Κρήτη προσέγγισε υψηλότατο επίπεδο κοινωνικής και οικονομικής οργάνωσης και καλλιτεχνικής δημιουργίας. Γνωστός ως «μινωικός πολιτισμός» από το μυθικό βασιλιά της Κνωσού Μίνωα, ήρθε στο φως στις αρχές του 20ού αιώνα με τις ανασκαφές στην Κνωσό.

Από τις αρχές της 3ης χιλιετίας π.Χ. ο πληθυσμός στην Κρήτη παρουσιάζει σταδιακή αύξηση, η γεωργία και η κτηνοτροφία συστηματοποιούνται και οι κάτοικοι οργανώνονται σε μικρούς οικισμούς.

Οι Μινωίτες έρχονται σε επαφή και συναλλάσσονται με άλλες περιοχές του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου, όπως οι Κυκλάδες, η Ρόδος, η Κύπρος και η Αίγυπτος, με τις οποίες εμπορεύονται ποικιλία προϊόντων (εξαγωγή λαδιού, κρασιού,  ξυλείας, λίθινων αγγείων, κ.ά. και εισαγωγή μετάλλων ή άλλων πρώτων υλών  κατασκευής όπλων, εργαλείων και καλλιτεχνημάτων, όπως χαλκό από την Κύπρο και άργυρο από τις Κυκλάδες).

Ορισμένοι οικισμοί επεκτείνονται και αποκτούν μεγαλύτερο πληθυσμό, πλούτο και ισχύ. Ως αποτέλεσμα, περί στο 2000 π.Χ., σημειώνεται η σημαντικότερη μεταβολή στην ιστορία του μινωικού πολιτισμού με την εμφάνιση των πρώτων ανακτόρων και την εξέλιξη της οικιστικής διάρθρωσης. Με πυρήνα τα ανάκτορα αναπτύσσονται μεγάλοι οικισμοί, που για τα μέτρα και τις συνθήκες της εποχής, χαρακτηρίζονται  πόλεις.

Μέχρι σήμερα πιο γνωστά είναι τέσσερα :στην Κνωσό, τη Φαιστό, τα Μάλια και τη Ζάκρο. Τα πρώτα ανάκτορα καταστρέφονται γύρω στο 1700 π.Χ. από σεισμό, αλλά επανοικοδομούνται πιο ευρύχωρα, λειτουργικά και επιβλητικά. Η περίοδος των δεύτερων, νέων ανακτόρων (1700-1450 π.Χ.) είναι της μεγαλύτερης ακμής του μινωικού πολιτισμού. Την περίοδο αυτή οι Μινωίτες είναι οι κυρίαρχοι  στο Αιγαίο, όπου ιδρύουν αποικίες (Κύθηρα, Ρόδος) και διατηρούν στενές σχέσεις με την ηπειρωτική Ελλάδα, επηρεάζοντας έντονα και τον μυκηναϊκό πολιτισμό που τότε εμφανίζεται.

Τα ανάκτορα αποτελούν μεγάλα συγκροτήματα κτιρίων, συγκροτούνται δηλαδή από πολλές πτέρυγες δωματίων και είναι τα διοικητικά, οικονομικά, θρησκευτικά και καλλιτεχνικά κέντρα της περιοχής στην οποία δεσπόζουν. Τα ανάκτορα ήταν η κατοικία του άρχοντα της ευρύτερης περιοχής, όπου συγκεντρωνόταν η παραγωγή και τα εμπορεύματα με σκοπό τη διάθεσή τους  στο εσωτερικό του νησιού ή στο εξωτερικό. Αποτελούσαν, επίσης, κέντρα κατασκευής πολύτιμων αντικειμένων και καλλιτεχνημάτων, καθώς και θρησκευτικά κέντρα, όπου συγκεντρωνόταν πλήθος κόσμου για τη διοργάνωση τελετών. Στα ανάκτορα δηλαδή διαβιούσε, κυκλοφορούσε και εργαζόταν μεγάλος αριθμός αξιωματούχων, υπαλλήλων και τεχνιτών.

Η κα Αικατερίνη Κουναλάκη καταλήγει τονίζοντας ότι:

-«Έως σήμερα αυτά τα μνημεία της τεράστιας πολιτιστικής κληρονομιάς όπως είναι η Κνωσσός και η Φαιστός, τα Μάλια, η Ζάκρος , η Κυδωνία κλπ. δεν έχουν συμπεριληφθεί στον κατάλογο μνημείων παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO, του Παγκόσμιου Οργανισμού των Ηνωμένων Εθνών για την Εκπαίδευση, την Επιστήμη και τον Πολιτισμό, στο πλαίσιο εφαρμογής πολιτικών που σχετίζονται με τους άξονες δράσης του οργανισμού, του οποίου αποτελεί ιδρυτικό μέλος. Η ένταξη μνημείων μας δεν φαίνεται να έχει προωθηθεί  με την κατάθεση σχετικού φακέλου υποστήριξης της υποψηφιότητας. Θεωρούμε αναγκαίο να επισπευσθούν οι διαδικασίες σύνταξης των φακέλων για την ένταξη των Μινωϊκών μνημείων στον κατάλογο μνημείων της Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO».

Νικόλαος Νίνος, Πολιτικός Μηχανικός , πρώην Αντιδήμαρχος Δήμου Ρεθύμνου:

-«Ο Μινωικός είναι ο πρώτος πολιτισμός της Ευρώπης .Τα σημερινά ευρήματα της Κνωσσού, Φαιστού, Μαλλίων , Ζάκρου και Αρχαίας Κυδωνιάς έχουν εμπλουτισθεί και με τα αξιόλογα επίσης αρχαιολογικά ευρήματα στη Ζώμινθο( που ανήκει στην ΠΕ Ρεθύμνης). Μαθαίνοντας ότι αυτός ο πολιτισμός δεν έχει την προστασία της UNESCO απορώ, και πρέπει να γίνουν άμεσα ενέργειες για να αποκατασταθεί η αδικία. Συγχαρητήρια στους επιστήμονες που προσπαθούν για το σκοπό αυτό και έχουν την συμπαράσταση και την βοήθεια μου».

Γεώργιος Θ. Κανετάκης,  Δημόσιος Υπάλληλος, Πολιτικό Προσωπικό ΓΕΣ:

-«ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΓΙΑ ΤΗΝ  ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ  ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ ΣΤΟΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ. Πολλά συγχαρητήρια για την πρωτοβουλία. Είμαι Κρητικός από τα χωριά της Επαρχίας Πεδιάδος του Ηρακλείου Κρήτης, των δήμων Χερσονήσου και Γουβών. Η ιστορία του Μινωικού πολιτισμού, και η κουλτούρα των Μινωιτών παράλληλα με τον θαυμασμό για τις μοναδικές από αρχιτεκτονικής πλευράς και υποδομών των πόλεων με εξετήρε σαν παιδί. Η προνομιακή θέση της Κρήτης στους θαλάσσιους δρόμους της μεσογείου , έκαναν την Κρήτη ακατανίκητη στο εμπόριο, στις τέχνες, στην αρχιτεκτονική, στην γραφή, στην ζωγραφική, την αργυροχρυσοχοΐα,  και με τις γυναίκες να έχουν εξέχουσα θέση στην κοινωνία τους. Ο πολιτισμός αυτός με όλα τα χαρακτηριστικά του, αποτέλεσε την βάση, στην οποία αναπτύχθηκε, ο Μυκηναϊκός πολιτισμός!! Αυτά που υπάρχουν στη Κρήτη είναι μοναδικά, όπως διάβασα και στο Εcopress, όπως τα εκθέτουν και  οι επιστήμονες. Δυστυχώς όμως η UNESCO, δεν προστατεύει τον πρώτο πολιτισμό της Ευρώπης, που ένωσε τον τότε κόσμο με το εμπόριο και τον πολιτισμό  του. Είμαι και εγώ με το μέρος της Επιτροπής Πρωτοβουλίας που προσπαθεί να το πετύχει!! Τους συγχαίρω και πιστεύω ότι θα τα καταφέρουν!! Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΚΗΜΕΝΟΣ!!! Αξίζει να ενταχθεί στην UNESCO ως μέρος της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς!!!»

Αναστασία Αντωνιάδου-Παλαιάκη, Ταμίας Παγκρητίου Ενώσεως, Σύμβουλος Δήμου Αθηναίων, Μέλος ΔΣ ΟΠΑΝΔΑ, Στέλεχος Επιχειρήσεων, Msc in Strategic Human Resources Management:

-«Εθνικό στόχο πρέπει ν’ αποτελέσει η ένταξη του Μινωικού πολιτισμού στην UNESCO. Αυτό που πραγματικά με εξέπληξε είναι όταν συνειδητοποίησα ότι ο θαυμάσιος Μινωικός Πολιτισμός με την παγκόσμια ακτινοβολία με τα σπουδαία κληροδοτήματα (το ανάκτορο της Κνωσού, το ανάκτορο της Φαιστού, το παλάτι των Μαλίων, το ανακτορικό κέντρο της Κυδωνίας, το ανακτορικό κέντρο της Ζάκρου, ο αρχαιολογικός χώρος της Ζωμίνθου στο Ν. Ρεθύμνου) δε συμπεριλαμβάνεται στον κατάλογο των μνημείων παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO. H Κρήτη μας λόγω της γεωγραφικής της θέσης ήταν το σταυροδρόμι της Ευρώπης, της Ασίας και της Αφρικής οπότε ήταν φυσικό να δώσει το φως του πολιτισμού και τα ανάκτορά της ν ’αποτελέσουν έμπνευση και θαυμασμό όχι μόνο για τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό αλλά για όλο τον κόσμο. Το θέμα βεβαίως είναι μεγίστης σημασίας και με ενδιαφέρει ως επιστήμονα. Ως Κρητικιά και ως Ελληνίδα συμπαρίσταμαι με όλες τις δυνάμεις μου στην ευγενή αυτή προσπάθεια για την ένταξη των μνημείων του Μινωικού Πολιτισμού και ευελπιστώ ότι όλος ο κόσμος θα συνδράμει σε αυτό τον αγώνα γιατί η Κρήτη είναι μέρος του παγκόσμιου πολιτισμού».

Ρίτα Quartaroli Charitakis, Φιλόλογος Ιταλικής, Αγγλικής και Γαλλικής φιλολογίας, Συγγραφέας:

-«Μην ξεχνάμε ότι και σήμερα ο Μινωικός πολιτισμός έχει πολλά να μας διδάξει, κυρίως το γεγονός ότι για μεγάλο χρονικό διάστημα διατήρησε την ΕΙΡΗΝΗ ( γι΄αυτό μπόρεσε να αναπτυχθεί τόσο θαυμάσια )  μέχρι το σημείο που μετά από περισσότερο από τρείς χιλιετηρίδες αυτό το σπάνιο καθεστώς είναι παγκοσμίως γνωστό ως PAX MINOICA !  Μια πόλη χωρίς τείχη μας κάνει να συλλογιστούμε για το πως θα μπορούσε να αναπτυχθεί ακόμα αν οι Αχαιοί δεν είχαν επιτεθεί στο τότε κρητικό λαό… Όσον αφορά τις τέχνες, πως θα μπορούσαν να ανθίζουν σε ένα φιλοπόλεμο λαό; Πως θα μπορούσε να αναγερθεί σε εποχή πολέμου ένα περίτεχνο τεράστιο παλάτι πέντε ορόφων όπως εκείνο της Κνωσού, με άψογο σύστημα αερισμού και φυσικού φωτισμού και με τοιχογραφίες που παγκοσμίως θαυμάζονται ως μοναδικές για ποικιλία θεμάτων, ζωντάνια, κινητικότητα, πρωτοτυπία και χρώματα, αφήνοντάς μας έκπληκτους; Περίπου 1500 χρόνια πριν τη καταστροφή της Πομπηίας από το Βεζούβιο, η Κνωσός καταστράφηκε από τις συνέπειες της ηφαιστειακής έκρηξης της Σαντορίνης: τότε είχε σύστημα υδραγωγείων και αποχετεύσεων τόσο τέλειο που εν μέρη χρησιμοποιήθηκε στη σύγχρονη πόλη μέχρι πριν το 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν η αύξηση του πληθυσμού επέβαλε ένα καινούργιο… Επίσης, last but not least, ξεχάσαμε μήπως πόσο χρωστάνε στο Μινωικό πολιτισμό οι βάσεις του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ πολιτισμού;»

Δημήτρης Γαλανάκης, Ηλεκτρονικός Μηχανικός (συνταξιούχος-μέλος ΠΕΤΟΜ):

-«Ο πολιτισμός αποτελεί διαχρονικά ένα σημαντικό μέσο για κατανόηση της ταυτότητας των κοινωνιών. Στη σημερινή παγκοσμιοποίηση θα μπορούσε, ή μάλλον θα έπρεπε, να είναι (πολύ περισσότερο από ότι είναι, δυστυχώς) ισχυρός πόρος για τον μετασχηματισμό των κοινωνιών και την ανανέωση των ιδεών σε μία πιο ανθρωποκεντρική κοινωνία. Η ένταξη των μνημείων του Μινωικού πολιτισμού στον κατάλογο των μνημείων παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO είναι ΑΥΤΟΝΟΗΤΗ. Αποτελεί ένα από τους πρώτους παγκόσμια και τον πρώτο στην σημερινή Ευρώπης προηγμένο πολιτισμό. Είναι σημαντική και άξια θαυμασμού η κληρονομιά του, σε έργα τέχνης, συστήματα γραφής και πολυώροφα οικοδομήματα, αλλά και στην εξωστρέφειά του, αφού κατόρθωσε να έχει επαφές με τους γνωστούς πολιτισμούς του τότε κόσμου. Καταλαβαίνω ότι από το 2014 είναι σε προτεινόμενη στη λίστα (σαν Κέντρα Μινωικών ´Ανακτόρων: Κνωσός, Φαιστός, Μαλλιά, Ζάκρος και Αρχαία Κυδώνια), αλλά δεν έχει ακόμη συμπεριληφθεί στον κατάλογο των μνημείων παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO. Συντάσσομαι ολόψυχα και υποστηρίζω την πολύ σημαντική προσπάθεια για την επίτευξη αυτού του στόχου».

Ηλίας Παλαιάκης, Επιχειρηματίας Ηράκλειο:

-«Η UNESCO με την ένταξη του μινωικού πολιτισμού και των ευρημάτων του στα μνημεία της Παγκόσμιας Κληρονομιάς, όχι μόνο θα φωτίσει περισσότερο την ήδη λαμπρή ιστορία του Πρώτου Ευρωπαϊκού πολιτισμού, αλλά είναι πρώτου μεγέθους ευκαιρία για την ίδια την Οργάνωση να επιβεβαιώσει και να αναδείξει- για πολλαπλή φορά -τον λόγο, τον ρόλο και την τεράστια αξία του έργου της ως παγκόσμιο κληροδότημα στις επόμενες γενεές».

 Οι υποστηρικτές της πρωτοβουλίας

Στην πορεία της καμπάνιας, προηγήθηκαν δεκατρία κύματα παρεμβάσεων (δείτε αντίστοιχα, το δέκατο τέταρτο,  δέκατοτρίτο,  δωδέκατο, ενδέκατο, δέκατο, ένατο, όγδοο,  έβδομο, έκτο,  πέμπτο, τέταρτο,   τρίτο,   δεύτερο,  πρώτο  κύμα δηλώσεων επιστημόνων και προσωπικοτήτων),  υπέρ της ένταξης του Μινωικού πολιτισμού και της Σπιναλόγκα στον κατάλογο των μνημείων παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO τάσσονται οι:

-Θόδωρος Μπεχράκης, Πολιτικός Μηχανικός, πρώην Δήμαρχος Αθηναίων

-Νίκος Μωραϊτακης, Νομικός, MSc Αρχαιολόγος

-Κωνσταντίνος Σιώζος, Αρχιτέκτων Μηχανικός, Δρ. Χωροταξίας – Πολεοδομίας

-Χαράλαμπος Πίππος,  Γεωλόγος επίτιμος Διευθυντής του Υπουργείου Ενέργειας και ερευνητής του Δημόκριτου, πρώην πρόεδρος Ομάδας Ενέργειας Συμβουλίου ΕΕ

-Σπύρος Οικονόμου, Δρ Επιστήμης Υλικών KULeuven, Μεταλλουργός Μηχανικός ΕΜΠ, Πρόεδρος Κέντρου Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας

– Δημήτριος Αλεξόπουλος, Μηχανολόγος Ηλεκτρολόγος ΕΜΠ , πρώην Πρόεδρος του Πειθαρχικού Συμβουλίου ΤΕΕ

-Παύλος Σκλαβούνος, MD, MPH, Γενικός/Οικογενειακός Ιατρός, Επιμελητής ΕΣΥ – Κέντρο Υγείας Βάρης, Πιστοποιημένος Εκπαιδευτής Ενηλίκων, Πρόεδρος Αδελφότητας Κεφαλλήνων και Ιθακησίων Πειραιά

-Λευτέρης Μανωλάς, Πρώην Γενικός Διευθυντής ΟΣΕ, Μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών

-Λεωνίδας Μόσχος, Οικονομολόγος, πρώην Γενικός Διευθυντής ΤΡΑΙΝΟΣΕ

-Μάκης Καράμαλης, Μηχανικός Ταμίας ΠΕΤΟΜ

Ευάγγελος Ι. Σαπουντζάκης, Δρ.Μηχ.,M.Sc.,DIC,Πολ.Μηχ. Αντιπρύτανης Οικονομικών, Προγραμματισμού και Ανάπτυξης ΕΜΠ, Διευθυντής ΔΠΜΣ “Δομοστατικός Σχεδιασμός και Ανάλυση των Κατασκευών” ΕΜΠ, Καθηγητής Στατικής και Δυναμικής Ανάλυσης Κατασκευών, Εργαστήριο Στατικής και Αντισεισμικών Ερευνών, Σχολή Πολιτικών Μηχανικών, Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο.

Αθανάσιος Δ. Παναγόπουλος, Καθηγητής ΣΗΜΜΥ ΕΜΠ

Απόστολος Ξενάκης, Επίκουρος Καθηγητής, Τμήμα Ψηφιακών Συστημάτων Πανεπιστημίου Θεσσαλίας

Εμμανουήλ. Α. Βουγιούκας, Δρ Πολιτικός Μηχανικός, Επίκουρος Καθηγητής ΕΜΠ

Αντώνιος Καραγεώργος, Καθηγητής Τμήματος Δασολογίας, Επιστημών Ξύλου & Σχεδιασμού (ΔΕΞΥΣ) Πανεπιστημίου Θεσσαλίας

Δήμητρα Νικολάου, Καθηγήτρια, Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών ΕΜΠ Αρχιτέκτων ΑΠΘ,M.Sc.UCL

Δρ. Φώτης Κόκκορας, Επίκουρος Καθηγητής, Τμήμα Ψηφιακών Συστημάτων, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας

Μαρία Όξενκιουν–Πετροπούλου, National Technical University Athens, School of Chemical Engineering , Laboratory of Inorganic and Analytical Chemistry

Παναγιώτα Βασιλείου, Ομοτ. Καθ. ΕΜΠ

Γιώργος Φ. Μπανιάς, Ερευνητής Β’, ΕΘνικό Κέντρο Έρευνας και Τεχνολογικής Ανάπτυξης, ΓΓ Αντιπροσωπείας ΤΕΕ/ΤΚ

-Γιώργος Δημόπουλος, Χημικός Δρ ΕΜΠ, Αντιπεριφερειάρχης Κεντρικού Τομέα Αθηνών

-Μιχάλης Ταμήλος, Πολιτικός Μηχανικός, πρώην Δήμαρχος Τρικκαίων, πρώην Βουλευτής Τρικάλων

-Πέτρος Κοτζώνης, τ. Διευθυντής στο Ελεγκτικό Συνέδριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και Δημοσιονομικός Ελεγκτής στο C.E.S.E

-Γιώργος Στεργίου, Ηλεκτρολόγος Μηχανικός, τ. Γραμματέας της Νέας Δημοκρατίας, π. Γενικός Γραμματέας Βιομηχανίας και Καταναλωτή

-Δημήτρης Καταπιστολης, Πολιτικός Μηχανικός, B. Eng, M. Eng. (Sheffield), Γενικός Γραμματέας ΠΕΤΟΜ

-Χρήστος Σταύρου, Αγρονόμος-Τοπογράφος Μηχανικός, Διδάκτορας ΕΜΠ, Προϊστάμενος Τμήματος Χαρτογραφίας & Γεωχωρικών Δεδομένων ΕΛΣΤΑΤ τ. Διευθύνων Σύμβουλος Κτηματολόγιο ΑΕ

-Άγης Δήγκας, Μηχανολόγος Μηχανικός, Δρ Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών

 -Μιχάλης Δρίτσας, Μηχανολόγος Μηχανικός ΕΜΠ, ΜΒΑ, Στέλεχος Υπουργείου Ανάπτυξης και Επενδύσεων

-Νικόλαος Νίκος, Οικονομολόγος πρώην γενικός Διευθυντής ΟΣΕ

-Χρήστος Μπουρτσαλάς, Χημικός Μηχανικός, πρώην Διευθύνων Σύμβουλος Ελληνικών Αμυντικών Συστημάτων

-Σταύρος Καπριδάκης, Ηλεκτρολόγος Μηχανικός, Πρώην Executive Directory Ομίλου ΟΤΕ,  τέως  Αντιπρόεδρος της Ένωσης των Απανταχού Σφακιανών

-Δρ. Χρίστος Θ. Ξενάκης, τ. Καθηγητής Φυσικής στην Ecole Européenne de Bruxelles –III, Επίτιμος Σύμβουλος Φυσικών Επιστημών

Γεώργιος Εμμ. Χαριτάκης, Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Αιγαίου Καρδιολόγος

-Αντώνης Χουρδάκης, Αρχιτέκτων (Ε.Μ.Π.), Πολεοδόμος (M.C.D., Univergity of Liverpool)

– Αντώνης Ανηψητάκης, π. Περιφερειακός Σύμβουλος Κρήτης Συνδιαχειριστής της Στέγης Βιτσέντζος Κορνάρος

-Γιώργος Κατσαράκης, συνταξιούχος, Πολιτικός Μηχανικός ΕΜΠ και καθηγητής του ΤΕΙ Αθήνας

-Μανώλης Πετρομανωλάκης, Ναυπηγός Μηχανικός

-Μαρία Πλακαντωνάκη, Πολιτικός Μηχανικός

-Μανώλης Μαρκογιαννάκης, Οικονομολόγος Σητεία

-Χάρης Μαρκάκης, Διπλ. Μηχανολόγος Μηχανικός Ηράκλειο

-Γεώργιος Τσακούμης, Πρόεδρος ΤΕΕ/ΤΚΜ

 -Νίκος Παπαγεωργίου, Πρόεδρος Διοικούσας Επιτροπής ΤΕΕ ΚΔΘ

-Χάρη Τσιώλη, Πρόεδρος του ΤΕΕ Πελοποννήσου

-Βασίλειος Μπαρδάκης, Δρ πολιτικός μηχανικός, Πρόεδρος ΔΣ ΣΠΜΕ

-Τάκης Μαυρίδης, Προέδρος ΠΣΔΜΜ-ΜΜ

-Μιχαήλ Δ. Δακτυλίδης, Πρόεδρος ΠΕΔΜΕΔΕ

-Ευάγγελος Θ. Κασσελάς, Γεν. Γραμματέας ΠΕΔΜΕΔΕ

-Μαρία Τσιομπάνου, Πρόεδρος ΠΕΣΕΔΕ

-Ιωάννης Δερμεντζόγλου, Γενικός Γραμματέας ΠΕΣΕΔΕ

-Ευθύμιος Καράλης, Πρόεδρος Ένωσης Συνταξιούχων Σιδηροδρομικών τ. δικτύου ΣΠΑΠ

-Πέτρος Ράλλης, Πρόεδρος Δ.Σ. του «Συλλόγου των Φίλων του Σιδηροδρόμου»

-Φώτης Λυκομήτρος, Γενικός Γραμματέας Δ.Σ. του «Συλλόγου των Φίλων του Σιδηροδρόμου»

–Ιωάννης Κ.Χατζηγεωργίου, Professor I.K. CHATJIGEORGIOU – VICE RECTOR, NTUA

-Νίκος Μαρκάτος, Ομότιμος Καθηγητής ΕΜΠ, π. Πρύτανης ΕΜΠ, Γενικός Γραμματέας Συλλόγου Ευρωπαίων Ομότιμων Καθηγητών, Μέλος της ΠΕΤΟΜ

-Ιωάννης Κόντος, Ομότιμος Καθηγητής Τεχνητής Νοημοσύνης του ΕΚΠΑ, Μέλος της ΠΕΤΟΜ

-Σεραφείμ Πολύζος, Καθηγητής Πολυτεχνικής Σχολής Πανεπιστημίου Θεσσαλίας

-Δρ. Καραφυλλης Ιωάννης, Χημικός –Μηχανικός ΕΜΠ

-Νικόλαος Π. Βεντίκος, αναπληρωτής Καθηγητής, Σχολή Ναυπηγών Μηχανολόγων Μηχανικών, Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο

-Κωνσταντίνα Κόλλια, Καθηγήτρια ΕΜΠ

-Στυλιανός Χαμηλάκης, Καθηγητής ΕΜΠ

-Γεώργιος Σκόδρας, Καθηγητής ΠΔΜ

-Χρήστος Κάχρης, πρώην επίκουρος καθηγητής Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης ΔΠΘ, τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών

-Νίκος Στ. Ζυγούρης, Δρ Πολιτικός Μηχανικός ΕΜΠ, πρ. Πρόεδρος Συλλόγου Πολιτικών Μηχανικών Ελλάδας

-Ρένα Καραλαριώτου, Πολιτικός Μηχανικός ΜΒΑ, Επικεφαλής μείζονος αντιπολίτευσης Δ. Λαρισαίων, Γενική Γραμματέας Εποπτικού Συμβουλίου της  Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδος (ΚΕΔΕ), πρ. .Αντιπεριφερειάρχης Λάρισας

-Κ. Κωστάρας, Οικονομολόγος, Αρχαιολόγος, Ξεναγός

-Δρ Περής Χάλαρης, Διπλ. Ηλεκρολόγος Ε.Μ.Π, Προϊστάμενος Διεύθυνσης Ενιαίας Τεχνικής Υπηρεσίας, Διοίκηση 1ης Υγειονομικής Περιφέρειας Υπουργείου Υγείας

-Χρήστος  Γεωργίου Δρ Μηχανολογος

-Χατζοπούλου – Τσαλαβούτα  Βασιλική, Δρ. Αρχιτέκτων Ε.Μ.Π., Πολεοδόμος-Χωροτάκτης (MSc Strathclyde University of Glasgow), πρώην Αντιπρόεδρος και Πρόεδρος της Δ.Ε.Π.Ο.Σ ΑΕ

-Νικόλαος Δ. Μέκρας, Δρ. Μηχανολόγος Μηχανικός Ε.Μ.Π

-Δρ. Σταυρούλα Τσιτσιφλή, Χημικός Μηχανικός, Επιστημονική Συνεργάτης και Μεταδιδάκτορας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, Μέλος της Διοικούσας Επιτροπής του ΤΕΕ ΚΔΘ

-Σπύρος Κιαρτζής, Δρ. Ηλεκτρολόγος Μηχανικός – Οικονομολόγος

-Αλεξάνδρα  Βαβέτση, Δικηγόρος λαογράφος Κρητικών θεμάτων

-Κώστας Σ. Μανιατόπουλος, πρ. Γεν. Διευθυντής στην Ευρωπαϊκή ‘Ένωση, πρ. Πρόεδρος Οργανισμών και Εταιριών του Δημόσιου και Ιδιωτικού τομέα

-Μιχάλης Σακκάς, τ. Γενικός Γραμματέας Λαϊκής Επιμόρφωσης Υπουργείου Πολιτισμού

–Νίκος Ηλιάδης, Πολ/κός Μηχ/κός Ε.Μ.Π. ,M.Sc. ( Structural Engineering , Concordia University Montreal Canada ) , Ph.D. ( University of Maryland USA, -Technology and Vocational Education ), τ. Ειδ. Γραμματέας του ΥΠΕΠΘ , τ. εκπρόσωπος των Υπουργείων Παιδείας και Πολιτισμού στη Μόνιμη Ελληνική Αντιπροσωπεία στις Βρυξέλλες ( Μ.Ε.Α. ) τ. Διοικητής ΠΓΝ «ΑΤΤΙΚΟΝ , τ. μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ένωσης Παιδαγωγικών Ινστιτούτων της Ευρώπης (http://www.cidree.org/), τ. εκπρόσωπος της Κυβέρνησης στο Δ.Σ. του CEDEFOP (https://www.cedefop.europa.eu/ )του Ευρωπαϊκού Κέντρου για την Επαγγελματική Εκπαίδευση και Κατάρτιση , Επίτιμος Σύμβουλος του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου

-Φεβρωνία Πατριανάκου, Πολιτικός Μηχανικός Ε.Μ.Π., πρ. Βουλευτής Λακωνίας

-Ελένη Μεθοδίου, αρχαιολογος, πρώην αντιπρόεδρος της Επιτροπής Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO

 -Χρήστος Τσατσανίφος, Δρ, Πολιτικός Μηχανικός ΕΜΠ, Ph.D,M.Sc, DIC,  MASCE ΒΠΣ’69 ΠΑΝΓΑΙΑ ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ ΜΗΧΑΝΙΚΟΙ Ε.Π.Ε

-Δημήτρης Καραπάνος, Μηχανολόγος Μηχανικός Ε.Μ.Π, επί 25ετια  αιρετό μέλος του ΔΣ του ΟΣΕ  και (Ιουλιος 1989 εως  Μάρτιος 1993 ) επίκεφαλής του ΟΣΕ, Αντιδήμαρχος οικονομικών καί Δημοτικός σύμβουλος του Δήμου Γλυφάδας

-Αντωνία Κονδύλη, Αρχιτέκτων Μηχανικός Ε.Μ.Π, Ιστορικός Τέχνης & Αρχιτεκτονικής Paris I – Sorbonne, Καθηγήτρια Σχολής ΑΚΤΟ

-Παναγιώτης Παπασταματίου, Διδάκτωρ Ηλεκτρολόγος Μηχανικός, Γενικός Διευθυντής ΕΛΕΤΑΕΝ

-Αικατερίνη Γ. Κωνσταντοπούλου, Χημικός Μηχανικός ΕΜΠ, Δρ ΕΜΠ, πρώην Βοηθός Γενική Διευθύντρια Λειτουργίας Δικτύων και Εγκαταστάσεων ΕΥΔΑΠ ΑΕ, πρώην Γεν. Γραμματέας Πανελλήνιου Συλλόγου Χημικών Μηχανικών

-Δρ Ιωάννης Θ. Μάζης, Ομότιμος Καθηγητής Οικονομικής Γεωγραφίας και Γεωπολιτικής ΕΚΠΑ, FRSA-UK,AMORA-FR

-Κωνσταντίνος Κατάκαλος, Επ. Καθηγητής ΑΠΘ, Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών

-Κωνσταντίνος Βασιλείου Κορδάτος, Καθηγητής, ΕΜΠ, Σχολή Χημικών Μηχανικών, Τμήμα: Χημικών Επιστημών, Εργαστήριο Ανόργανης και Αναλυτικής Χημείας

-Κωστής Μαγουλάς, Καθηγητής ΕΜΠ, Σχολή Χημικών Μηχανικών

-Παναγιώτης Πιντέλας, Ομότιμος Καθηγητής Τμήματος Μαθηματικών Πανεπιστημίου Πατρών

-Θεόδωρος Ν. Κωστόπουλος, αν. Καθηγητής ΕΜΠ, Τμήμα Μηχανολόγων Μηχανικών και Διευθυντής του Εργαστηρίου Στοιχείων Μηχανών

-Γ. Ι. Ξανθός, Αναπληρωτής Καθηγητής του Τμήματος Διοίκησης Επιχειρήσεων και Τουρισμού στο Ελληνικό Μεσογειακό Πανεπιστήμιο

-Βασιλική Καζαντζή, Δρ. Χημικός Μηχανικός, Καθηγήτρια Τμήματος Διοίκησης Επιχειρήσεων Πανεπιστημίου Θεσσαλίας

-Παναγιώτης Κωττής, Καθηγητής Ε.Μ.Π

-Ιωάννης Λυριντζής, Καθηγητής Αρχαιομετρίας & Φυσικών Επιστημών, Πανεπιστήμιο Henan

-Κων/νος Δούκας Πρόεδρος ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑΣ ΕΝΩΣΗΣ ΤΩΝ ΟΜΟΤΙΜΩΝ ΜΕΛΩΝ ΤΕΕ

-Καθηγητής Χρίστος Απ. Λαδιάς, Διευθυντής του διεθνούς επιστημονικού περιοδικού Regional Science Inquiry Journal, www.rsijournal.eu

-Βασίλειος Γερογιάννης, Καθηγητής, Πρόεδρος Τμήματος Ψηφιακών Συστημάτων Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, Μέλος Κεντρικής Αντιπροσωπείας ΤΕΕ

-Βασιλεία Κασελούρη Ρηγοπούλου, Καθηγήτρια ΕΜΠ

–Ιωάννης Κ. Μουρμούρης, Καθηγητής ΔΠΘ, Professor, Dept. of Economics Democritus University of Thrace https://www.linkedin.com/in/john-c-mourmouris-2bb2a62b/

-Χρύσανθος Μαραβέας, Δρ. Πολιτικός Μηχανικός, Επ. Καθηγητής, Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών

-Ιωάννης Στράτης, τ. Καθηγητής ΑΠΘ, τ. Πρόεδρος του παραρτήματος στη Θεσσαλονίκη της Ελληνικής Εταιρείας Προστασίας του Περιβάλλοντος και της Πολιτιστικής κληρονομιάς

-D. Papageorgiou Prof Dr. Eng Christos Imperial College PhD

-Παναγιώτης Αλ. Παταργιάς, Δρ. Πολιτικός Μηχανικός Ε.Μ.Π., Ομότιμος Καθηγητής Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, Panagiotis  Al. Patargias, Ph.D Civil Engineer N.T.U.A., Emeritus Professor University of Peloponnese

-Χάρης Κοκώσης, Ομότιμος καθηγητής Πολεοδομίας-Χωροταξίας, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας

-Πάνος Φιτσιλής, Καθηγητής Τμήματος Διοίκησης Επιχειρήσεων Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας

-Μανώλης  Ρογδάκης, Μηχανολόγος Ηλεκτρολόγος Καθηγητής ΕΜΠ

-Ειρήνη Π. Κορωνάκη, Δρ. Μηχανολόγος Μηχανικός, Καθηγήτρια ΕΜΠ

-Μανόλης Δρακάκης, Πρόεδρος Πειθαρχικού Συμβουλίου ΤΕΕ, πρώην Αντιπρόεδρος ΔΕ ΤΕΕ

-Τάσος Ευσταθίου, Πρόεδρος ΠΣΔΜΗ

-Μιχάλης Χωραφάς, Πολιτικός Μηχανικός, Μέλος Αντιπροσωπείας ΤΕΕ Ανατολικής Κρήτης

-Ευτυχία Κονταδάκη, Μικροβιολόγος

-Μανώλης Κασσοκεράκης, Οικονομολόγος

-Δημήτρης Μπριλάκης, Μηχανολόγος Μηχανικός

-Ευδοξία Κουτουλάκη Τσάπαλη, Φιλόλογος – Κάτοικος Δαράτσου

-Δημήτρης Ξυνομηλάκης, Πρόεδρος Συλλόγου Αρχιτεκτόνων Διπλωματούχων Ανωτάτων Σχολών – Πανελλήνιας Ένωσης Αρχιτεκτόνων (ΣΑΔΑΣ-ΠΕΑ)

-Λευτέρης Κοπάσης, Περιφερειακός Σύμβουλος Χανίων και Πρόεδρος Οργανισμού Ανάπτυξης Κρήτης

-Χαράλαμπος Τζιγκουνάκης, Αντγος ε.α

-Αλέκος Βρανάκης, Ηλεκτρονικός

-Ανδρέας Μαρολαχάκης, Συγγραφέας και Κρητικός

-Βαγγέλης Κασσωτάκης, Οικονομολόγος

-Μαρία Παπαχατζάκη, ιατρός

-Κυριάκος Μιτσοτάκης, ΤΕΧΝΟΧΗΜΙΚΗ ΕΠΕ (www.technochimiki.gr)

-Νατάσα Παγωμένου Τσιγένη, συνταξιούχος στρατιωτικός

-Μαρία Χαλκιαδάκη, ιατρός

-Δρ. Μιχάλης Χρηστάκης, Πολιτικός & Διοικητικός Επιστήμονας, Δρ. Διεθνών Σχέσεων, Ειδίκευση στις Ευρωπαϊκές Πολιτικές & Χρηματοδοτήσεις, Γενικός Γραμματέας Δήμου Νέας Σμύρνης, Πρόεδρος Πανελλήνιας Ένωσης Γενικών Γραμματέων Τοπικής Αυτοδιοίκησης “Κλεισθένης”

-Μαρία Παντέρη, Συμβολαιογράφος

-Αδαμάντιος (Μάκης) Γ. Κρασσανάκης, Επίτιμος Διευθυντής Υπ. Πολιτισμού, συγγραφέας, Πρόεδρος Κρητών Αγίας Παρασκευής

-Γεώργιος Φέριγκος, Τεχνολόγος – Ηλεκτρονικός

-Βασίλης Μαυρογένης, πολιτικός μηχανικός 1957 και μηχανολόγος 1978 ΕΜΠ

-Δημήτριος Σκουλικάρης, Μηχανολόγος – Μηχανικός, πρώην τοπικός Σύμβουλος περιοχής Κρίτσας

-Φανούριος Μπαντουβάκης, Κίσσαμος Χανίων

-Φαίδρα Πιτταρά, Κοινωνική Λειτουργός και Χανιώτισσα

-Γεώργιος Πελεκανάκης, Αντιναύαρχος (εα) ΠΝ, Επίτιμος Διοικητής Σχολής Ναυτικών Δοκίμων

-Ανδρέας Χαριτάκης, Πολιτικός Μηχανικός

-Ν. Γ. Ορφανουδάκης, Μηχανολόγος Μηχανικός ΕΜΠ, Καθηγητής ΕΚΠΑ

-Αγάπη Γερογιαννάκη, Ναυπηγός Μηχανικός

-Θεόδωρος Νίνος, πολιτικός μηχανικός, δημοτικός σύμβουλος Δήμου Ρεθύμνου

-Κωστής Χατζηδάκης, Αρχιτέκτων, πρώην Νομάρχης Λασιθίου

-Κουκούλα Ἀργυρῶ, Δημοσιογράφος.

-Ιωάννα Σφακιανάκη /Δημητριάδου, ιστορική ερευνήτρια

-Κ. Μ. Σταματάκης, Διπλωματούχος Ναυπηγός, Μηχανολόγος  Μηχανικός ΕΜΠ, Μέλος Αντιπροσωπείας ΤΕΕ, τέως Πρόεδρος Συλλόγου Διπλ. Ναυπηγών Μηχανικών Ελλάδος (ΣΔΝΜΕ)

-Απόστολος Παλιεράκης, Πολιτικός Μηχανικός

Προφανή και μεγάλα πλεονεκτήματα στις προσπάθειες για γενικότερη ανάπτυξη

Στο άρθρο των  Δημήτρη Παυλόπουλου και  Νίκου Ηλιάδη στο ecopress, τονίστηκε ότι απαιτείται επιτάχυνση της προετοιμασίας φακέλων υποστήριξης για ένταξη μνημείων της χώρας μας στον κατάλογο μνημείων παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO.

Σε παλαιότερα άρθρα των Δημήτρη Παυλόπουλου και  Νίκου Ηλιάδη δείτε εδώ  και εδώ  αναφέρθηκε ότι η χώρα μας,  έχει προτείνει κατάλογο μνημείων για ένταξη στον κατάλογο μνημείων παγκόσμιας κληρονομιάς  της  (U.N.E.S.C.O),  του Παγκόσμιου Οργανισμού των Ηνωμένων Εθνών για την Εκπαίδευση, την Επιστήμη και τον Πολιτισμό , στο πλαίσιο  εφαρμογής πολιτικών  που σχετίζονται με τους άξονες δράσης του οργανισμού του οποίου αποτελεί ιδρυτικό μέλος. Η ένταξη μνημείων μας δημιουργεί προφανή και μεγάλα πλεονεκτήματα στις προσπάθειες για γενικότερη ανάπτυξη.

Σύμφωνα με την προβλεπόμενη διαδικασία που επίσης έχει αναφερθεί,  πρώτα γίνεται μια δοκιμαστική ( tentative ) λίστα από κάθε κράτος μέλος που μπορεί να αλλάξει . Από τη λίστα το κράτος μέλος μπορεί να επιλέξει για ποιο μνημείο και πότε θα κάνει πρόταση να αναγνωρισθεί ένα μνημείο του ως παγκόσμιας κληρονομιάς, και θα πρέπει να προετοιμάσει σχετικό φάκελο υποστήριξης, για να εφαρμοσθεί η προβλεπόμενη διαδικασία εγκρίσεων από τις αρμόδιες επιτροπές.

Στη σχετική λίστα από τη χώρα μας έχουν συμπεριληφθεί από την Κρήτη από το έτος 2014 το οχυρό της Σπιναλόγκα, και τα Μινωικά ανάκτορα, του Μινωικού πολιτισμού στις περιοχές Κνωσός, Φαιστός, Μάλλια, Ζάκρος, Κυδώνια, ως προτεινόμενα προς ένταξη, πλην όμως δεν φαίνεται να έχει προωθηθεί  το θέμα με την κατάθεση σχετικού φακέλου υποστήριξης της υποψηφιότητας.

Το θέμα της ένταξης του Μινωικού πολιτισμού και της Σπιναλόγκα στον κατάλογο των μνημείων παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO τέθηκε στο πλαίσιο διεθνούς συνάντησης της επικουρικής επιτροπής σύμβασης της UNESCO.

*Δημήτρης Παυλόπουλος, Μηχανολόγος Ηλεκτρολόγος, πρώην Πρόεδρος ΔΚΜ, πρώην Μέλος ΔΣ ΕΛΟΤ

**Νίκος Ηλιάδης, Πολ/κός Μηχ/κός Ε.Μ.Π, M.Sc (Structural Engineering, Concordia University Montreal Canada), Ph.D ( University of Maryland USA, – Technology and Vocational Education), τ. Ειδ. Γραμματέας του ΥΠΕΠΘ, τ. εκπρόσωπος των Υπουργείων Παιδείας και Πολιτισμού στη Μόνιμη  Ελληνική Αντιπροσωπεία στις Βρυξέλλες (Μ.Ε.Α)